merhaba, daha önce burada sıkıntımı yazmıştım ve birçoğunuzdan çok güzel destek veren mesajlar aldım teşekkürler. artık ilişkimizin bittiğine karar verdim, eşim beni en son salı günü aradı ve bu ilişkinin ben ancak annesinden af dilersem devam edeceğini söyledi ben de madem öyle istiyorsun ben su an annemlerin yanındayım,ziyarete gitmiştim, gel buraya kayınpederim kayınvalidem aramızda hoş olmayan seyler oldu unutalım onları, ben kızımla ve karımla tekrar beraber olmak istiyorum de bende seninle geleyim annenin yanına dedim. oda bana bağırarak benim senin ailenle işim bitti, onlar benim ayağıma gelsin dedi, madem öyle sen bizi değil annenin egosunu düşünüyorsun ben gelmeyeceğim dedim. inanın ben onun ailesine hiçbir saygısızlıkta bulunmadım, öyle bir karakterde değilim fakat o hep benim ailemi hor gördü, ailesi de öyle.. 5.5 ay önce doğum yaptım ve bazı nedenlerden dolayı 2 gun yoğunbakımda kaldım, allaha cok sükür ki tanrı bana kızımla zaman geçirme fırsatı verdi, ben o haldeyken güya onun annesini yoğunbakımdan kovmuşmuşum, tamamen annesinin uydurduğu bir yalan. çocuklu kadın oldum ya üzerimde baskı kurmaya calıştı fakat ben direnincede evi terketti gitti, 3,5 aydır kızını bir kere dahi aramadı, görmedi, merak dahi etmedi.yazık kızıma ne yanlış bir baba seçmişim en cok ona yanıyorum. zaten annesinin kuklası bir adamdan bana koca olmaz ama kızına babada mı olmaz dı, yazıklar olsun onu ve ailesini allaha havale ediyorum. su an sanki kapalı bir kutuda gibiyim, dişarı çıkamıyorum ne yana gideceğimi bilemiyorum. lutfen başından boşanma geçenler benimle yaşadıklarınızı paylaşır mısınız ya da yakınları bunları yaşayanlar ne yapabilirim.lütfen...