Erkek İnfertilitesi Eşi Azospermi Olanlar Burada Dertleşelim

Erkek Faktörü / Erkek İnfertilitesi
oyy baharım bunlar ne güzel haberler böyle onlardadamı azo vardı acaba neler kullandılar acaba inşlh tedavide herşey yolunda gider ve bebeklerine kavuşurlar darısıda bizlerin başına olur inşlh cnm çok sevindim ...

canım darısı hepimizin başına inş...
evet onlarda azoydu...
kendileri gelince neler kullandıklarıyla ilgili seni bilgilendirirler...
 
hoşgeldin canım benim :KK71::KK71::KK71:
iyi etmişsiniz canım ne gerek var 15 gün önce test yaptırmaya...
kıyamam korktun mu sen keşke ben yanında olsaydım :KK70:
bende dün kanıtı izledim o bitti hala uykum gelmedi zar zor uyudum...
ben hiç korkmam allaha şükür...
senin kocişin nöbetleri sık oluyor mu canım sen hep böyle tedirgin mi oluyorsun :26:
kocişinle iyi yapmışsınız ooohhh sefanız olsun bebekim :21::21::21:
sana kolay gelsin canım öpüyorum bende :KK54::KK54::KK54:

Keşke olabilseydin be fıstık.Çok değil ayda 1 ya da 2 oluyo ama 2aydır hiç tutmayınca yine unuttum yalnız kalmayı.Kanıt korkunç bişiy değil mi izlemedim hiç ama onun için uyuyamamışsındır belkide
 
bitanem benim buralardayım bende napıyım akşam kayınvalidemleerdeydik erken çıktım gecede giremedim.
boşver canım dr giderken yaparsınız tahlilleri takma kafaya..
çook güzel öğrenmişsin canımcım :KK9::KK9:
benim yerime de çek bida halay :KK9::KK9::KK9:

Tamam ben sevdim zaten bu işi bu da senin için:KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64::KK64:
 
kızlar ben çıkıyorum.
aç kalacağım bi yemeğe öpüyroum hepiniizi:KK54::KK54:
allaha emanet olun...
 
Keşke olabilseydin be fıstık.Çok değil ayda 1 ya da 2 oluyo ama 2aydır hiç tutmayınca yine unuttum yalnız kalmayı.Kanıt korkunç bişiy değil mi izlemedim hiç ama onun için uyuyamamışsındır belkide

yok canım ya korkunç değil...
ki ben severim korku filmini :KK1:
bulsaydım izlerdim valla...
canım sabahları zor kalkıyorum akşamda uyumak bilmiyorum bi garibim bende :KK1:
 
kızlar ben çıkıyorum.
aç kalacağım bi yemeğe öpüyroum hepiniizi:KK54::KK54:
allaha emanet olun...

bebekimm diğer yemeklerden ye sen...
gerçi kokusundan da etkileniyormuşsun ama ne yapcan el mahkum gidiyorsun işte...
sende allaha emanet ol bebekim görüşmek üzere :KK54::KK54::KK54:
 
Hadi kızlar ben çıkıyorumm :KK3:
gelir bizimki birazdan hergün beni netin başında görüyoo
bugün değişiklik olsun bariii:KK1:
:KK54::KK54::KK54::KK54::KK54:
 
iyi akşamlar kızlar nasılsını? :KK3:
akşam topik salanmış maşallah :nazar:iyişallah böyle de davam eder:emir_bebek::emir_bebek::emir_bebek:
 
kızlar merhabalar.sizleri her gün takip ediyorum yazdıklarınızı kaçırmamaya gayret ediyorum tecrübe sahibi olmak için.yavaş yavaş toaprlanmaya çalışıyoruz.kızlar birşey soracaktım malum kaan hocaya eşim mail atmıştı gelen cevapta 2-3 hafta sonra kan tahlillerini yaptır gel tedaviye başlayalım demiş fakat eşimde geçen hafta salı gününden beri daha önce kullandığı ovitrelle ve de merional 150 liği kesmedi kullanıyor hormon sonuçları düşmesin diye.acaba bu ilaçları bıraktıktan 2-3 hafta sonra mı kan tahlili yaptırmamız gerekiyor ?
 


Bazen öyle bir zaman gelir ki hayatın küçük bir kıza açtığı yol öyle zorlu olur ki bir şey öğrenir. Bu hayat hiçbir zaman küçük şeylere üzülmeyecek kadar kısa ve güzeldir. İşte benim hayat hikayemde bana böyle zorlu bir deneyimi layık gördü bu hayatta. Şans mı, şanssızlık mı diye nitelendirilir bilmiyorum.Bildiğim bir şey var ki bana bu hayatla ilgili çok özel şeyler öğrettiği.15 yaşında bir lise öğrencisiydim. Yaşıtlarımdan farkım doktor olmayı çok istediğimden karşıma çıkan hemen hemen her tıbbi konferansa katılmamdı. O gün arkadaşlarımla okulu kırmak istemiştik. Sinemaya gidecektik. Ama okulumuzun konferans salonunun önünden geçerken bir yazı çarptı gözüme.”Meme Kanseri Teşhis ve Tedavisi Konferansı”. Bizim sinemaya gitme maceramız okulumuzun konferans salonunda arkadaşlarımın ilgisini hiç de çekmeyen bir konuyu dinlemeye başlamamızla son buldu. Salonda bilgi veren doktor hanım bize kendi kendine muayene yöntemlerini gösteriyor aynı zamanda da bilgi veriyordu.Sonra söylediği bir söz beynimde yankılandı.”Çocuklar çok küçük bir ihtimal de olsa sizin yaşınızda da görülebilir, dikkat etmeli ve kendi kendine muayeneyi öğrenmelisiniz” O zamana kadar çok da umursamadığım meme dokumda hissettiğim nohut büyüklüğündeki sertlikler geldi aklıma. Konferans sonunda bilgi veren doktor hanıma hissettiğim küçük sertliklerden bahsettim oda bana “gelişim aşamasındasın yüksek ihtimal süt bezeleridir ama sen yinede ihmal etme” dedi. Bu sözle birlikte hayatımın dönüm noktasındaki seçim hakkı rabbim tarafından bana verildi. Ya dediğini yapacak ve kontrol olacaktım yada umursamayacaktım. Eve geldiğimde seçimimi yaptım Banyoya gidip üstümü çıkardım. Aynı doktor hanımın gösterdiği gibi elimi sağ mememe hafifçe bastırdığımda o küçük sertliklerin bir ceviz büyüklüğüne gelmiş olduğunu hissettim sonra diğer göğsüme baktım ondada aynı büyüklükte birden fazla sertlikler vardı. İlk başta ne yapacağımı bilemedim. Sonra anneme söylemeye karar verdim. Annem ilk başta ne yapacağını bilemese de hemen aile doktorumuzu aradı ve ertesi günü doktorumun önündeydim. Hayatımda hiç bu kadar utanmamıştım. Doktorum o kadar naziktiki. Bana sakin olmamı kendisinin bir doktor olarak bunu yapmak zorunda olduğunu ve hastalıklarda utanmamam gerektiğini anlattı. Sonrada beni muayene etmek için izin istemişti.Ve muayene başladı ama bir şeyler yolunda değildi. Doktorum “memendeki kitleleri küçük bir biyopsiyle almamız gerekiyor” dedi. Sadece kafamı onaylarcasına sallayabildim. Biyopsi bitti sonucu doktorumun eline geldi. Doktorum 15 yaşında bir çocuğa anlatılabilecek en güzel ve özenli kelimelerle anlatmaya başladı neler olduğunu. Hastaydım “Özlemcim senden alınan kitlelerden birinde işlerin yolunda olmadığını gördük”. Evet bu kanserdi ama tek bir farkla doktorum “korkma amcacım bu hücre o kadar yeni ve güçsüz ki biz seninle bunu yenebiliriz” dedi. Hayat bana planladıklarımın tamamen dışında bir yolu çizmişti. Ve ben bunu yaşayacak ve atlatacaktım Süreç başladı hemen ertesi günü ameliyata alındım sağ göğsüm kanserli hücrenin olduğu yerdi. Koltuk altı lenf bezlerim ve göğsümün yarısı alındı, sol göğsümdeki diğer kitleler temizlendi. Sonra tedavi sürecinin ikinci aşaması başladı bir üniversitede de konsey önüne çıktım erken teşhis sayesinde sadece radyoterapinin benim için yeterli olacağı kararı verildi. Okulumdan çıkıp radyoterapiye gittim. Radyoterapi bitti sonra beş yıllık bir ilaç kullanma süreci başladı. Hastalığımın ikinci yılında guatr ameliyatı oldum. Meme dokum bana her sene ihanet etmeyi bırakmadı. Fibro adenomlar her yıl beni gafil avlamak için bekledi ben her yıl onlardan kurtuldum. 1,2,3… derken minik biyopsilerle 13 kez ameliyat masasına yattım. Sonra eşimle tanıştım, O her seferinde evlenmek lafını ettiğinde ben ona sen benim gibi biriyle yapamazsın diyordum yaşamadığın bunca şeyin altından kalkabileceğini sanma kalkamazsın diyordum. Ama o pes etmedi, evlendik. Evliliğimizin birinci yılında bu sefer rahmimde bir şeylerin yolunda gitmediğini fark ettim. Menstral dönemler oldukça kısalmıştı. Gittiğim doktorum bana rahim duvarında kalınlaşma ve polikistikover olduğumu söyledi. Menopoza giriyordum. Şimdi başka bir tedavi sürecinin içindeydim bu durumda hamile kalma şansım yoktu rahmime özel bir hormon salgılayan bir spiral takıldı. İki yıl spiral bedenimde kaldı. Doktor muayenem iç açıcıydı rahmim iyileşiyordu. Meme doktorum hamile kalmayı istemem durumunda bunun çok büyük bir risk taşıyacağını anlattı. Ama ben hep anne olmayı istemiştim. Lise zamanlarımda bile anne olup olamayacağımı düşünerek geçirdim. Önüme bir seçenek gelmişti. Ya anne olmaktan vazgeçecektim. Yada riski en aza indirgeyerek bunu deneyecektim. Doktoruma meme dokularımdan vazgeçmek istediğimi anlattım. En doğru kakarın bu olduğu konusunda uzlaşmaya vardık. Bir daha meme dokum için ameliyat olmak istemiyordum bende 14. kez ameliyata girdim. Her iki meme dokum alındı ve yerine silikon protez yerleştirildi. İlaç kullanma sürecimde bitmişti. Sıra sprialden kurtulmaya geldi. Her şeyi akışına bırakmayı öğrenmiştim artık, öyle de yaptım. Artık mememde bu sefer ne var diye doktorumun kontrollerine gitmiyordum. Bir savaşı kazanmıştık. Herşeyin yolunda gittiği bir sabah içimden bir ses bana test yapmamı söyledi. Bende öyle yaptım ama çok da sonucu umursamadım.Ama merak bir süre sonra sizi yeniyor. Teste baktığımdan gördüğüm çift çizgiye inanmakta güçlük çektim banyoya oturup kaldığımı hatırlıyorum. Sonrada bağıra bağıra ağladığımı. Eşim uykusundan fırlayıp yanıma geldi ağlamaktan bir şey söyleyemiyor sadece elimdeki testi sallayarak eşime gösteriyordum.Bunca yılın en büyük mükafatını sonunda rabbim bana layık görmüştü.Sorunsuz bir hamilelik dönemi sonunda minik kızımız kucağımdaydı. 15. Ameliyatımız ve ilk kez ben ameliyat masasında bir parçamı bırakmak yerine küçük bir hediyeyle geri dönüyordum.Tek bir eksikle ona erişmek için vazgeçtiğim meme dokum yüzünden belki anne olmanın benim için en önemli anlamlarından biri olan emzirme güzelliğinin eksikliğiyle. Bebeğimi mamayla beslemek zorunda kaldım. Çoğu zaman onu emziremediğimden sadece alıp göğsüme yatırırdım sırf birbirimizi hissedebilelim diye.Yaşanan bunca süreç içinde içimde hep bir ukde olarak kalacak onu emzirememek ama ona sahip olmanın verdiği mutluluk çoğu zaman bu eksikliği arka plana attırıyor. Şimdi 3 yaşında güzel bir kız ve eğer doktorlarımızın izni olursa biz onun bu dünyada kardeşsiz kalmasını hiç istemiyoruz. Benim kızım şu an hiçbir şeyin farkında olmasa da büyüğünde yaşıtlarından bir farkı olacak o meme kanserinden korkan değil meme kanserine karşı bilinçli ve kontrollü bir genç kız olarak büyüyecek ve umarım annesinin hikayesi ona hep yol gösterecek…
 
kızlar merhabalar.sizleri her gün takip ediyorum yazdıklarınızı kaçırmamaya gayret ediyorum tecrübe sahibi olmak için.yavaş yavaş toaprlanmaya çalışıyoruz.kızlar birşey soracaktım malum kaan hocaya eşim mail atmıştı gelen cevapta 2-3 hafta sonra kan tahlillerini yaptır gel tedaviye başlayalım demiş fakat eşimde geçen hafta salı gününden beri daha önce kullandığı ovitrelle ve de merional 150 liği kesmedi kullanıyor hormon sonuçları düşmesin diye.acaba bu ilaçları bıraktıktan 2-3 hafta sonra mı kan tahlili yaptırmamız gerekiyor ?

sa. bunu ayrıntılı olarak hoca ya sorun inş. cevap verecektir.ameliyatı da hatırlatın.iyi akşamlar....
 


Bazen öyle bir zaman gelir ki hayatın küçük bir kıza açtığı yol öyle zorlu olur ki bir şey öğrenir. Bu hayat hiçbir zaman küçük şeylere üzülmeyecek kadar kısa ve güzeldir. İşte benim hayat hikayemde bana böyle zorlu bir deneyimi layık gördü bu hayatta. Şans mı, şanssızlık mı diye nitelendirilir bilmiyorum.Bildiğim bir şey var ki bana bu hayatla ilgili çok özel şeyler öğrettiği.15 yaşında bir lise öğrencisiydim. Yaşıtlarımdan farkım doktor olmayı çok istediğimden karşıma çıkan hemen hemen her tıbbi konferansa katılmamdı. O gün arkadaşlarımla okulu kırmak istemiştik. Sinemaya gidecektik. Ama okulumuzun konferans salonunun önünden geçerken bir yazı çarptı gözüme.”Meme Kanseri Teşhis ve Tedavisi Konferansı”. Bizim sinemaya gitme maceramız okulumuzun konferans salonunda arkadaşlarımın ilgisini hiç de çekmeyen bir konuyu dinlemeye başlamamızla son buldu. Salonda bilgi veren doktor hanım bize kendi kendine muayene yöntemlerini gösteriyor aynı zamanda da bilgi veriyordu.Sonra söylediği bir söz beynimde yankılandı.”Çocuklar çok küçük bir ihtimal de olsa sizin yaşınızda da görülebilir, dikkat etmeli ve kendi kendine muayeneyi öğrenmelisiniz” O zamana kadar çok da umursamadığım meme dokumda hissettiğim nohut büyüklüğündeki sertlikler geldi aklıma. Konferans sonunda bilgi veren doktor hanıma hissettiğim küçük sertliklerden bahsettim oda bana “gelişim aşamasındasın yüksek ihtimal süt bezeleridir ama sen yinede ihmal etme” dedi. Bu sözle birlikte hayatımın dönüm noktasındaki seçim hakkı rabbim tarafından bana verildi. Ya dediğini yapacak ve kontrol olacaktım yada umursamayacaktım. Eve geldiğimde seçimimi yaptım Banyoya gidip üstümü çıkardım. Aynı doktor hanımın gösterdiği gibi elimi sağ mememe hafifçe bastırdığımda o küçük sertliklerin bir ceviz büyüklüğüne gelmiş olduğunu hissettim sonra diğer göğsüme baktım ondada aynı büyüklükte birden fazla sertlikler vardı. İlk başta ne yapacağımı bilemedim. Sonra anneme söylemeye karar verdim. Annem ilk başta ne yapacağını bilemese de hemen aile doktorumuzu aradı ve ertesi günü doktorumun önündeydim. Hayatımda hiç bu kadar utanmamıştım. Doktorum o kadar naziktiki. Bana sakin olmamı kendisinin bir doktor olarak bunu yapmak zorunda olduğunu ve hastalıklarda utanmamam gerektiğini anlattı. Sonrada beni muayene etmek için izin istemişti.Ve muayene başladı ama bir şeyler yolunda değildi. Doktorum “memendeki kitleleri küçük bir biyopsiyle almamız gerekiyor” dedi. Sadece kafamı onaylarcasına sallayabildim. Biyopsi bitti sonucu doktorumun eline geldi. Doktorum 15 yaşında bir çocuğa anlatılabilecek en güzel ve özenli kelimelerle anlatmaya başladı neler olduğunu. Hastaydım “Özlemcim senden alınan kitlelerden birinde işlerin yolunda olmadığını gördük”. Evet bu kanserdi ama tek bir farkla doktorum “korkma amcacım bu hücre o kadar yeni ve güçsüz ki biz seninle bunu yenebiliriz” dedi. Hayat bana planladıklarımın tamamen dışında bir yolu çizmişti. Ve ben bunu yaşayacak ve atlatacaktım Süreç başladı hemen ertesi günü ameliyata alındım sağ göğsüm kanserli hücrenin olduğu yerdi. Koltuk altı lenf bezlerim ve göğsümün yarısı alındı, sol göğsümdeki diğer kitleler temizlendi. Sonra tedavi sürecinin ikinci aşaması başladı bir üniversitede de konsey önüne çıktım erken teşhis sayesinde sadece radyoterapinin benim için yeterli olacağı kararı verildi. Okulumdan çıkıp radyoterapiye gittim. Radyoterapi bitti sonra beş yıllık bir ilaç kullanma süreci başladı. Hastalığımın ikinci yılında guatr ameliyatı oldum. Meme dokum bana her sene ihanet etmeyi bırakmadı. Fibro adenomlar her yıl beni gafil avlamak için bekledi ben her yıl onlardan kurtuldum. 1,2,3… derken minik biyopsilerle 13 kez ameliyat masasına yattım. Sonra eşimle tanıştım, O her seferinde evlenmek lafını ettiğinde ben ona sen benim gibi biriyle yapamazsın diyordum yaşamadığın bunca şeyin altından kalkabileceğini sanma kalkamazsın diyordum. Ama o pes etmedi, evlendik. Evliliğimizin birinci yılında bu sefer rahmimde bir şeylerin yolunda gitmediğini fark ettim. Menstral dönemler oldukça kısalmıştı. Gittiğim doktorum bana rahim duvarında kalınlaşma ve polikistikover olduğumu söyledi. Menopoza giriyordum. Şimdi başka bir tedavi sürecinin içindeydim bu durumda hamile kalma şansım yoktu rahmime özel bir hormon salgılayan bir spiral takıldı. İki yıl spiral bedenimde kaldı. Doktor muayenem iç açıcıydı rahmim iyileşiyordu. Meme doktorum hamile kalmayı istemem durumunda bunun çok büyük bir risk taşıyacağını anlattı. Ama ben hep anne olmayı istemiştim. Lise zamanlarımda bile anne olup olamayacağımı düşünerek geçirdim. Önüme bir seçenek gelmişti. Ya anne olmaktan vazgeçecektim. Yada riski en aza indirgeyerek bunu deneyecektim. Doktoruma meme dokularımdan vazgeçmek istediğimi anlattım. En doğru kakarın bu olduğu konusunda uzlaşmaya vardık. Bir daha meme dokum için ameliyat olmak istemiyordum bende 14. kez ameliyata girdim. Her iki meme dokum alındı ve yerine silikon protez yerleştirildi. İlaç kullanma sürecimde bitmişti. Sıra sprialden kurtulmaya geldi. Her şeyi akışına bırakmayı öğrenmiştim artık, öyle de yaptım. Artık mememde bu sefer ne var diye doktorumun kontrollerine gitmiyordum. Bir savaşı kazanmıştık. Herşeyin yolunda gittiği bir sabah içimden bir ses bana test yapmamı söyledi. Bende öyle yaptım ama çok da sonucu umursamadım.Ama merak bir süre sonra sizi yeniyor. Teste baktığımdan gördüğüm çift çizgiye inanmakta güçlük çektim banyoya oturup kaldığımı hatırlıyorum. Sonrada bağıra bağıra ağladığımı. Eşim uykusundan fırlayıp yanıma geldi ağlamaktan bir şey söyleyemiyor sadece elimdeki testi sallayarak eşime gösteriyordum.Bunca yılın en büyük mükafatını sonunda rabbim bana layık görmüştü.Sorunsuz bir hamilelik dönemi sonunda minik kızımız kucağımdaydı. 15. Ameliyatımız ve ilk kez ben ameliyat masasında bir parçamı bırakmak yerine küçük bir hediyeyle geri dönüyordum.Tek bir eksikle ona erişmek için vazgeçtiğim meme dokum yüzünden belki anne olmanın benim için en önemli anlamlarından biri olan emzirme güzelliğinin eksikliğiyle. Bebeğimi mamayla beslemek zorunda kaldım. Çoğu zaman onu emziremediğimden sadece alıp göğsüme yatırırdım sırf birbirimizi hissedebilelim diye.Yaşanan bunca süreç içinde içimde hep bir ukde olarak kalacak onu emzirememek ama ona sahip olmanın verdiği mutluluk çoğu zaman bu eksikliği arka plana attırıyor. Şimdi 3 yaşında güzel bir kız ve eğer doktorlarımızın izni olursa biz onun bu dünyada kardeşsiz kalmasını hiç istemiyoruz. Benim kızım şu an hiçbir şeyin farkında olmasa da büyüğünde yaşıtlarından bir farkı olacak o meme kanserinden korkan değil meme kanserine karşı bilinçli ve kontrollü bir genç kız olarak büyüyecek ve umarım annesinin hikayesi ona hep yol gösterecek…

yetercim gözyaşlarıyla okudum bu hikayeyi :KK43:
onca sıkıntı onca mücadeleden sonra gelen mutluluk :emir_bebek:
rabbim hepimize güç kuvvet versin bizde mücadelemizi allahın izniyle tamamlayalım...
benim umudum var inş bu mutluluğu hepimiz yaşıycaz...
hepimizin güzel bi sonla :emir_bebek::emir_bebek: biten hikayelerimiz olur inş...
 
yetercim gözyaşlarıyla okudum bu hikayeyi :KK43:
onca sıkıntı onca mücadeleden sonra gelen mutluluk :emir_bebek:
rabbim hepimize güç kuvvet versin bizde mücadelemizi allahın izniyle tamamlayalım...
benim umudum var inş bu mutluluğu hepimiz yaşıycaz...
hepimizin güzel bi sonla :emir_bebek::emir_bebek: biten hikayelerimiz olur inş...

canım bende umut olsun diye yazdım inşşşşşşşşşş inşşşşşşşşş bizde bir gün mutlu biten hikayelerimizi paylaşırız
 
aman bu geçmiş oku oku bitmiyooooo ne çok şeyler yazmışsınız okumayı bıraktım valla okurken uyku saatim gelcek nerdeyse :KK66:)))
 
kızlar hemşire tekrar aradı 400,000 değilmiş total sperm 4,000,000na çıkmış geçen ay 2,000,000na düşmüştü iki katına çıkmış ileri hızlı da :%20 olmuş bikaçgün sonra tüp bebek transferim olucaktı sizce vazgeçiyim mi kürlerin etkisi olmuş kızlar çok mutluyum RABBİM SİZLERE DE YAŞATSIIIIIIIIINNNNN..

eğer bir sıkıntın yoksa transfer işleminizi yapın canım neden bekleyeceksiniz ki :))) çok sevindim tüm isteyenlerin başına :)))

hoşbulduk canım benim nasılsın :KK70:

iyiyim diyemeden netim kesildi :KK43:( öpüyorum canım benim

kızlar merhabalar.sizleri her gün takip ediyorum yazdıklarınızı kaçırmamaya gayret ediyorum tecrübe sahibi olmak için.yavaş yavaş toaprlanmaya çalışıyoruz.kızlar birşey soracaktım malum kaan hocaya eşim mail atmıştı gelen cevapta 2-3 hafta sonra kan tahlillerini yaptır gel tedaviye başlayalım demiş fakat eşimde geçen hafta salı gününden beri daha önce kullandığı ovitrelle ve de merional 150 liği kesmedi kullanıyor hormon sonuçları düşmesin diye.acaba bu ilaçları bıraktıktan 2-3 hafta sonra mı kan tahlili yaptırmamız gerekiyor ?

hocaya sorsanız keşke :KK43:( o yol gösterir.
 
X