Katılma Nöbeti
Bazı bebeklerin çok ağladıklarında ya da canları yandığında nefeslerini tutarak kısa bir süre oksijensiz kalmalarına KATILMA NÖBETİ ismi verilir. Katılma nöbeti bir bayılma hali yani bir senkop durumunu tanımlar. Avaz avaz ağlamakta olan bebek birden nefesini tutar, morarır ve kendinden geçer. Bu durum en fazla 1-2 dakika sürer. Katılma nöbetleri genellikle 9 ay – 24 ay döneminde gözlenir, 3-4 yaşından itibaren görülmez olur. Bebek ve çocukların yüzde 3 ila 5’inde katılma nöbetleri dönem dönem söz konusu olabilmektedir, vakaların %25’inde ailede de bu duruma eğilim söz konusudur. Çok ağlayan, birden nefesini tutup moraran ve de kendinden geçen bebek görüntüsü anne ve baba için oldukça ürkütücü olmasına rağmen bu durum genelde zararsızdır. Anne ve babayı çok üzen bu durum çok şükür ki bebeğin sinir sistemini etkilemez, bu durumda çekilen beyin elektrografileri her zaman normal olarak bulunur.Bazı bebeklerin neden nefeslerini tutup morardıkları tam olarak bilinmese de, yapısal özellikler büyük önem taşır. Çok yoğun ağlayan bebekte sık soluma ile kan karbondiyoksit düzeyinin aşırı düşmesi, bu sorunu yaşamaya eğilimli bebeklerde solunumu ve kan dolaşımını düzenleyen mekanizmaları etkileyebilmekte ve bebek kısa bir süre nefes alamamaktadır. Bu durum havale ile karıştırılmamalıdır, havale geçiren çocukta başlangıçta avaz avaz ağlama söz konusu değildir ve havale geçiren çocukta morarma nöbet sırasında değil, nöbet sonrasında gözlenir.
Çok ağladıktan sonra birden katılıp nefes almayan ve moraran bebek, katılma nöbetinin en belirgin olduğu anda beyin dokusu kısa bir süre oksijensiz kaldığından hemen açık havaya çıkarılmalıdır. Bütün yapılması gereken budur! Bebeğin ya da çocuğun yüzüne soğuk su dökmek, bebeği ters çevirmek, sallamak, sarsmak gibi uygulamaların bir anlamı yoktur. Katılma nöbetleri yaşayan bebeklerin bir kısmında belirgin kansızlık saptanabilmektedir, bu durum tedavi gerektirir. Kansızlık söz konusu değilse tek yapılması gereken, bu sevimsiz durumun kendiliğinden geçmesini beklemektir.