İlk Defa Eşim Bana Küfür Etti

siz yine şanslısınız ben 2 yıllık evliyim yemediğim küfür kalmadı karakterim bozuldu herhalde iyice kişiliksiz oldum.normal karşılıyorum artık.sizin durumuunuz farklı çocuk falan sıkıntı tabii,kolay affetmeyin ama tekrarında bir daha affetmeyeceğinizi söyleyin.

ben bana küfür etme dediğimde ben annemle de böyle konuşuyorum diyor düşün.huyu değilse bir daha yapmaz ama huyu ise alışsanız iyi olur ya da ....

Kendi açtığınız başlıkta da bundan bahsetmiştiniz.

Küfür asla kabul edilebilir bir şey değil,bence.
Keşke zamanında anneside kabul etmeyip,eğitmeye çalışsaymış belkide kadıncağız uğraşmıştır,bilemiyorum.

Bence eşlerden biri küfretti mi diğeri hemen rahatsız olduğunu söyleyerek uyarmalı ve devamı halinde de konuşmayı kesmeli.

Küfreden eş bu şekilde iletişim kuramayacağını anlamalı.Küfretmek çok iğrenç bir şey.

Genelde kibar bir insanın çok nadir kızıp o sinir ile söylediği bir-iki kötü söz ,kişinin farkedip hemen özür dilemesi ile anlaşılabilir belki ama küfürü bir iletişim yolu olarak görene DUR demek gerekir diye düşünüyorum.
 
3.5 Yaşındaki oglum sürekli babannesine gidiyor.Bende babannesindeyken beni yanında istemiyor 'Sen eve git yukarı çık' diyor.Kayınvalideme parka götürme diyorum parka götürüyor,götürmeme sebebim eve gelmiyor parktan feryat figan sürükleye sürükleye zor eve getiriyorum.Her seferinde söylüyorum eve giderken ağlamadan gidecez diye ama olmuyor parktan cıkmak istemiyor.Babannesi kıyamıyor götürüyor ama ağlatmaya kıyamadığı için eve getirme işi bana düşüyor,yine zorla sürükleye sürükleye eve getiriyorum.Dolapları çikolata bisküvi abur cubur dolu bakkaldan poşet poşet aldırıyor oğluma.Her gün bakkala götürüyor.Anne alma evde yemek yemiyor bunlar yüzünden diyorum yine anlamıyor hepsini koyuyor önüne canı ne isterse onu yiyor.Bazen babannesi yemek pişirirken canı istiyorsa orda masaya koyup gel ye diyorum olmaz içerde yicem tv karşısında diyor.Hayır yemek masada yenir yemeğini bitir tv izlersin diyorum.Kayınvalidem götür içerde yesin nolcak diyor.Yani çocuğun her dediği oluyor.Kesinlikle ağlatmaz ben ağlatınca yukarı çıkıp bana kızıyor cocuğu niye ağlatıyormusum diye.Bir kere ağlattım diye alıp evine götürdü oğlumu.Oğlum artık bana babannesinin yanında düşman gibi bakar oldu.Sen eve git iş yap diyor bana.

Bu sene kreşe başladı oğlum ve öğretmen şikayet etti.Çok şımartmışsınız her dediğini yapmışsınız dedi.Kayınvalideme söyledim anne şımartma her dediğini yapma dedim.Benim yüzümden mi şımardı diyo.

Akşam eşime anlattım böyle böyle oldu diye.O zaman gönderme aşağıya dedi.

1 Haftadır babannesine göndermiyorum sadece okula gidip gelirken bahçede karşılaşıyorlar.

Bu sabah köpeğe yemek götürmek için aşağı indim.Oğlumda benle gelmek istedi tamam ama ben çıkarken sende benle cıkcaksın dedi tamam dedim .
Aşağıya indik babannesi bahcede oturuyordu.Ben arka tarafa köpeğin yanına geçtim.O babannesinşn yanına gitti.
Babanne annem bana izin vermiyo sana gelmem için dedi.O da ben insan mı yiyomuşum dedi.
Hiçbişey demeden yukarı çıktım oğlumda benle geldi.5 dk sonra kapı çaldı.Neden izin vermiyosun cocuga dedi.Anne çok şımartıyorsun dedim.Tamam dedi indi.
Eşimi aradım anlattım.Üzülmüştür kadın diye okula gitmesine 1 saat kala indiririm ordan alıp okula götürürüm diye konuştuk.
10 dk sonra eşim aradı.Annem arıyor beni en sonunda delirteceksiniz beni dedi kapattı.
Bi 10 dk sonra yine aradı.7 yıldır duymadığım küfürleri etti.Dahada duymak istiyormusun dedi.Evet dedim.Kapat telefonu dedi.Annen ne dedi dedim.Kapattı telefonu.
Ben aradım beni arama dedi kapattı.
Mesaj yazdım.Annenin gazıyla bana küfür ettin ya sana diyecek bişey bulamıyorum.Ayrıca bana aşağıya gönderme diyen sendin ama ben suclu oldum.Sen sinirliysen ben senden daha sinirliyim sakın benle konuşma yazdım.Cevap yok vermesini de istemiyorum zaten.

Oğlumu okula götürmek için evden cıktık yine bahcede oturuyordu.Babanne babam annemi aradı kızdı annemde agladı dedi.O sırada komşu geldi yanına bende çıkıp gittim hiç bakmadan.
Çok sinirliyim eşim bana ilk defa küfür etti daha önce kötü bir söz bile etmeyen insan küfür etti.Çok canım yanıyor.
Hatasını anlayıp özür dileyene kadar konuşmayacam.
Bi de oğlumun annem ağladı demesine de cok sinirlendim.Hala ağlıyorum..
Annesi ne dedi de eşim bana küfür edecek hale geldi merak ediyorum.
Suçlu ben miyim şimdi?

Canim oncelikle Allah yardimcin olsun kaynanani islah etsinnn...Benimkisi daha fena sayida kusur etmiyorum her dedigine tmm diyorum yine en kotusu benim sen kizi aglatiyosun cociuk bakmayi bilmiosunn....vb.yaa ortada hic bi sey yokken bir saygisiLik terbiyesizlik yapmamiskenn
Artik kocasiyla nasil konustularsa bole dio bak."gitsinnn ben etwgime kadar satarim ev alirim oglum gelsiin kendisi bi daha gelmesinnn..ona bi daha yenge menge d3meyin vb vn vb... "dedim ne oluyoruzzz yaaa yani anlayacagin artik nasil bi hayalll gicleri varsa akillarinda kuruyolar bende anladim anlamayacagimdaaa tek soylecegim ALLAH SABIRLAR VERSIN BUTUN KAYNANALARIDA ISLAH ETSIN.... (AMIN)
 
Kocan bu kadar vasıfsız olmak zorunda mı ?
O çocuk senin .
Sen doğurdun onu .
İlla ki babaanneyle de vakit geçirecek çocuk ama onu anne olarak bilmemeli .
Kocanın tavrı ise zaten baştan sona hata .
Kolay gelsin, ...
 
olup bitenlerle ilgili bir yorumum var elbet ama birşey sormak istiyorum ;siz çalışıyor musunuz?ne işle meşgulsunuz?
 
iyi de kocan çocuğu babaannesine gönderme bundan sonra dediğinde
hiç aklınıza gelmedi mi 'ya burnumuzun dibindeki kadına zırt diye sırt mı döneceğiz, ne oluyor demeyecek mi?' diye?
uygulamaya başladığınız şey bir çözüm yolu değil aksine
başka gerginliklerin sebebi olacakmış -ki olmuş da..

bunun yerine eşin annesiyle bir konuşaymış daha iyiymiş..
hala da geç kalınmış sayılmaz.
 
Babaanne/Anneanne.. farketmez, sonuçta torun her zaman kıymetlidir ve ağlatılmaz. Çünkü kıyamazlar. Bunu biliyor olmalısınız. Hiç bir zaman bir annenin verdiği terbiyeyi vermesi de beklenmez, çocuklar da kimi sömüreceklerini kimden ne isteyeceklerini bildiklerinden bunu sonuna kadar kullanır... Bunu gidin hangi uzmana sorarsanız sorun aynı cevabı duyacaksınız. Çocuğunuza bu şekilde bakılmasını istemiyorsanız ya özel kendi isteklerinizi yapacak bir bakıcı tutacaksınız ya da kreşte büyütecektiniz. Açıkçası bana babaannenin verdiği tepkiler tuhaf gelmedi.

Çocuğu parktan çıkartmak zordur ancak bir o kadar da kolaydır eve kadar yarışabilirsiniz, eve kadar yerden renkli ve en büyük taşı bulmaca oynayabilirsiniz... dönüşü de bir oyuna çevirebilirsiniz, eşinizden istediğiniz desteği de daha farklı yönlerde kullanabilirdiniz ben babanne ve anneanneden tek şey istemiştim 2 yaşına kadar eve çikolata/şeker vb. hiç bir şey alınmayacak! Eşimde beni bu konuda desteklemişti ve herkesi uyarmıştı sonuç mu? çocuk hala çikolata sevmiyor, meyve delisi ikisi de...

İki sorununuz var birincisi siz olduğunuzda kv'nizin hiç bir şekilde sizin çocuğunuza ettiğinzi söz üzerine söz söylememesi gerekir, siz tv başında yemeyecek dediğinzi de durup susması gerekir, yok içeri götür dediğin de sizin net bir şekilde anne burası benim evim ve buradaki kurallar böyle olmalı ileride sıkıntı yaşamak istemiyorum diyerek tavrınızı net ortaya koymalıydınız... Gördüğüm kadarı ile böyle bir tavır yok sürekli eşe yüklenme var...

ikinci sorununuz da eşinizin küfür etmesi! bu yapılan en büyük hata. eşle annesi arasında sıkışıp kalan adamın acizce davranışı! Bu konuda özür dilemeli ve asla tekrarlamamalı...

çocuğunuz annem ağladı diyebilir, bunda gurur yapmayın, kullanın. çocuktur söyler, bunu engelleyemezsiniz ancak yeri geldiğinde bi huzurumuz vardı oda kaçtı çok şükür diyebilirsiniz ancak eşinizin olmadığı bir ortamda :))


Ne yani, sizce anneanneler, babaanneler çoçuk yetistiremiyorlarmi? Illahi simartmakmi zorunda? Bu kadinin yaptigi hiç bir babaanne ve anneanne ye yakismaz. Bu artik çoçugu sevmekten çoktaandir çikti ve anne figürü suistimal edilmeye basladi. Sanki bu kadin bilmiyormuda o çocugun kafasinda babaanne iyi polis, anne kötü polis oldugunu? Bir çok anneanne ve babaanne taniyorum torunlarina en iyi sekilde ve disiplinli bakan.

Ayrica anladigim kadariyla konuyu açan arkadasimiz tavrini koyuyor fakat kaynana hiç umursamiyor, buda benim için normal. Esi bile müdhale etme yerine "anneme çoçugu götürme" diyor ve konu bitmis oluyor. Bu cözüm degilki, kaçis. Asil o es demesi lazim "ben annem ile konusim, böyle olmaz" diye ve hatta aslinda o tavrini koymasi gerekiyordu. Simdi hersey konu'yu baslatan arkadasimizn basina patliyor.
 
açıkçası ben bu konuya 3 açıdan bakacağım.

önce siz. evet annesiniz ve yapılması,yapılmaması gerekenler konusunda sonuna kadar haklısınız. fakat şuda var ki annaneler babanneler bazen çocuk mutlu olsun diye bizim istemediğimz şeylere göz yumabiliyor. ha bu yanlış mı? aslında ölçüsü olduğu sürece arada ufak kaçamaklarda yapılabilr. ama olay sizin durumunuzda burdan çıkmış siz tamamen karşı çıkan anne,babanne ise her şeye izin veren konumuna gelmiş. elbet yapma demişsinizdir belki anlamamıştır yada bildiğini okumuştur. fakat bukadar içiçe neden kaldı babanne ve çocuk? siz çalışıyordunuz babanne mi baktı çocuğa? eğer durum böyleyse ozaman eliniz mahkum olduğu için katlanmışsınız bir şeylere ama yok çalışmıyorsanız yada bakan babanne değilse ozaman ben sizde de hata ararım olaylara zamanında mudahale etmediiğiniz ve aralarındaki ilişkiyi bu boyuta taşıdığınız için.

eşiniz ise ;
erkeklerin bu konulara çok kafası basmaz açıkçası.ben böyle bir şeyden rahatsız olsam eşim bana gönderme anneme dese iyide derim arkadaş bu çocuk her gün ordaydı şimdi nasıl göndermeyeceğim. ve siz 1 hafta göndermemişsiniz e cocukta öğütlemiş gibi annem sana göndermiyor demiş. ve bu laf karşıdaki kim olursa olsun bence ağır bir laf.karşı tarafı rencide edecek bir laf. e böyle rencide edilen bir insan oğlunu arayıp karın bana çocuğu neden göndermiyor ben ne yaptım demez mi? bence der.

babanne ise annenin isteklerine kulak asmayıp aburcuburları çocuğa dayamış.annenin sokak ile ilgili kurallarını görmezden gelmiş. mesela bu yaz bende annemin yazlığında 1 ay kaldım kızımla.e elbette benim izin vermediğim şeyleride yaptı kızım ben ise ya anneme hayır bunu yaptırma dedim ya kızımı uyardım bir şekilde orta yolu bulduk.
bence üstünkörü anne bunu yapmasın izin verme demek yerine olaylara olduğu anda müdahale edip gerekirse kayınvalideyi karşınıza alıp anne bunları yapmasını istemiyorum cünkü bu şu yönden kötü,bak bunun çocuğa bu zararı var.yada hepsini geç bana düşman oluyor sende biraz kural koy demelisiniz.

şimdi siz bunları belki zaten coktan denediniz bilemiyorum . ama son olayda eşiniz götürme demiş siz götürmemişsiniz sonra eşiniz annesinin bir şekilde laflarına maruz kalmış ve hıncını sizden çıkarmış .evet eşiniz size küfür etme konsunda haksız ayrıca ikinizi idare etme konusunda da haksız.diyecektiniz ki ben söyledim annen anlamıyor sen konuş sen anlat götürmemekle olur mu? şahsen ben bu durumda kendi konuşsun diye eşimi ben yönlendirirdim beni karıştırmayın aranıza derdim.

eşinizi karşınıza alın kırıldığınızı dile getirin.biz bu kararı ortak almadık mı sen neden bana böyle konuştun deyin.küs olmayın bunun yerine incindiğinizi gösterin derim.

 
eşiniz annesi ile sizin aranızda kaldığı için size patlayıverdi
ne çocugu babaannesine gönderin ne de eşinizle konuşun hatasını anlasın o ilk önce sanki kendileri uğraşıyor
annemde oğluma bakıyor her dediğini yaptı yaptı yapmadık mı kıyamet kopuyor şimdide kvde bakıyor oda aynı nı yapıyor sonra biz uğraşalım
 
Seni en iyi ben anlayabilirim sanırım bu konuda..Ben eşinizin patlamasına takılmadım nedense çünkü iki tarafta kendince konuşmuş ve eşinizde patlamış ama tabii ki uzun bi süre yüz vermeyin derim..

Aynı apartmanda yaşamanın en büyük zorlugu aslında çocukmuş ben bunu gördüm.çünkü çocuk tek bir evi benimsemiyor.

Babaannesinde başı sıkışsa annesine, annesinden yüz bulamazsa babaannesine kaçıyor ve ortada şımarık bir çocuk olarak büyümeye hazır hale geliyor.bi şekilde evinizi ona benimsetmelisiniz.

Babaannesine gitmek istediği zaman sizde onunla gidin. Ben senin annenim ve anneler çocukları nereye giderse onunla beraber giderler diye açıklamada bulunun. bu şekilde yavaş yavaş sizin annesi olduğunu, babaannesine sadece ziyaret amaçlı gidebileceginizi anlatmış olursunuz.

Ayrıca parka siz götürün ,dönüşte aglasa bile götüren,eglendiren siz olmuş olursunuz.Babaanesi götürüp,ordan eve getirmeye işi size kaldığında çocuğun gözünde kötü olan siz oluyorsunuz.Babaanesine çok fırsat vermeyin gezdirmeniz gerekn zamanda siz gezdirin derim
 
Altlı üstlü oturduğunuz müddetçe mesafe koyamazsın. Kendinle ilgili koyarsın ama çocukla ilgili olunca torunumu bana göstermiyorlar olur. Kreşteki öğretmenin söyledikleri ile k.valideni ikna etmeye çalış. Öğretmeni şöyle dedi oradaki psikolog böyle dedi gibilerinden.

Günde 1-2 saat torun gören babaanne anneanne torununu şımartır, ama anne çalışır toruna onlar bakar mecburen bir düzen disiplin oluştururlar, oluşturmak zorunda kalırlar.
 
açıkçası ben bu konuya 3 açıdan bakacağım.

önce siz. evet annesiniz ve yapılması,yapılmaması gerekenler konusunda sonuna kadar haklısınız. fakat şuda var ki annaneler babanneler bazen çocuk mutlu olsun diye bizim istemediğimz şeylere göz yumabiliyor. ha bu yanlış mı? aslında ölçüsü olduğu sürece arada ufak kaçamaklarda yapılabilr. ama olay sizin durumunuzda burdan çıkmış siz tamamen karşı çıkan anne,babanne ise her şeye izin veren konumuna gelmiş. elbet yapma demişsinizdir belki anlamamıştır yada bildiğini okumuştur. fakat bukadar içiçe neden kaldı babanne ve çocuk? siz çalışıyordunuz babanne mi baktı çocuğa? eğer durum böyleyse ozaman eliniz mahkum olduğu için katlanmışsınız bir şeylere ama yok çalışmıyorsanız yada bakan babanne değilse ozaman ben sizde de hata ararım olaylara zamanında mudahale etmediiğiniz ve aralarındaki ilişkiyi bu boyuta taşıdığınız için.

eşiniz ise ;
erkeklerin bu konulara çok kafası basmaz açıkçası.ben böyle bir şeyden rahatsız olsam eşim bana gönderme anneme dese iyide derim arkadaş bu çocuk her gün ordaydı şimdi nasıl göndermeyeceğim. ve siz 1 hafta göndermemişsiniz e cocukta öğütlemiş gibi annem sana göndermiyor demiş. ve bu laf karşıdaki kim olursa olsun bence ağır bir laf.karşı tarafı rencide edecek bir laf. e böyle rencide edilen bir insan oğlunu arayıp karın bana çocuğu neden göndermiyor ben ne yaptım demez mi? bence der.

babanne ise annenin isteklerine kulak asmayıp aburcuburları çocuğa dayamış.annenin sokak ile ilgili kurallarını görmezden gelmiş. mesela bu yaz bende annemin yazlığında 1 ay kaldım kızımla.e elbette benim izin vermediğim şeyleride yaptı kızım ben ise ya anneme hayır bunu yaptırma dedim ya kızımı uyardım bir şekilde orta yolu bulduk.
bence üstünkörü anne bunu yapmasın izin verme demek yerine olaylara olduğu anda müdahale edip gerekirse kayınvalideyi karşınıza alıp anne bunları yapmasını istemiyorum cünkü bu şu yönden kötü,bak bunun çocuğa bu zararı var.yada hepsini geç bana düşman oluyor sende biraz kural koy demelisiniz.

şimdi siz bunları belki zaten coktan denediniz bilemiyorum . ama son olayda eşiniz götürme demiş siz götürmemişsiniz sonra eşiniz annesinin bir şekilde laflarına maruz kalmış ve hıncını sizden çıkarmış .evet eşiniz size küfür etme konsunda haksız ayrıca ikinizi idare etme konusunda da haksız.diyecektiniz ki ben söyledim annen anlamıyor sen konuş sen anlat götürmemekle olur mu? şahsen ben bu durumda kendi konuşsun diye eşimi ben yönlendirirdim beni karıştırmayın aranıza derdim.

eşinizi karşınıza alın kırıldığınızı dile getirin.biz bu kararı ortak almadık mı sen neden bana böyle konuştun deyin.küs olmayın bunun yerine incindiğinizi gösterin derim.


Eşimin huyudur bir işi kesinlikle çözüme kavuşturmaz sallayabildiği kadar sallar.Kaç sefer söyledim beni anlamıyor sen anlat konuş diyorum bakarız deyip sallıyor.Kendim kaç sefer uyardım anne yapma dedim.Başkalarının yanında çocuğun her dediği yapılmaz diyor.Sanki ben yapıyormusum gibi.Yine ben suclu oluyorum.Bir seferinde yine toplum içinde çocuğun her dediği yapılmaz hayırı öğrenmeli dedi.Ben zaten yapmıyorum sen yapıyorsun o işi dedim.Kaldı öylece.ben ne dersem deyim kendi bildiğini okuyor.
Bu arada çalışmıyorum,o zaman neden babanneyle bu kadar vakit geçirdi diceksiniz.Bizim evimiz bahçeli kv de de bütün gün bahçeyle uğraşır oğlumda bahçede oynasın diye izin verdim.Bazen canı sıkıldı anne babanneme gidebilir miyim dedi izin verdim.Ha bazen hiç gitmek istemediği de oldu o zaman gitmedi hiç babannesine.Asla çocuğumu başımdan savmak için babannesine göndermedim.Ama bu kadar izin verdiğim için bende de suc var.
 
Altlı üstlü oturduğunuz müddetçe mesafe koyamazsın. Kendinle ilgili koyarsın ama çocukla ilgili olunca torunumu bana göstermiyorlar olur. Kreşteki öğretmenin söyledikleri ile k.valideni ikna etmeye çalış. Öğretmeni şöyle dedi oradaki psikolog böyle dedi gibilerinden.

Günde 1-2 saat torun gören babaanne anneanne torununu şımartır, ama anne çalışır toruna onlar bakar mecburen bir düzen disiplin oluştururlar, oluşturmak zorunda kalırlar.

Kreşten ilk şikayet geldiği gün söyledim hatta biraz sert konuştum artık bazı şeyleri anlasın diye.Ama bu seferde hıh benim yüzümden mi olmuş 2 günde öğretmen nasıl anlamış diyor.Hiçbir şeyi kabullenmiyor.
 
Dün akşam çocuğu okuldan almaya gittim geldim,bugün markete gittim geldim her seferinde bahçede oturuyordu hiç yüzüne bakmadım.Bugün markete giderken(normalde anne bişey istiyor musun diye sorarım)oğlum anne söylesene dedi.Öylece geçtim önünden
ve ben anne bişey istiyor musun demedim diye oğlum surat astı.Oğlum ben babannene kızdım dün beni ağlattığı için onunla ve babanla konuşmuyorum dedim.Market dönüşü yine bahçedeydi ve oğlum babanne annem senle babamla konuşmuyormuş dedi.Seninle konuştuğumuz seyleri babannene söyleme diyorum tembihliyorum ama hemen yetiştiriyor.

Eşime gelince;küs olsak da yemek yapmamazlık yapmam ve yatak ayırmam o kadar kırıldım ki ilk defa yemek yapmadım ve yanında yatmadım ve kendisinden hiçbir tepki yok.Kesinlikle konuşmayacam o özürü dileyecek.Hala hatasını anlamadı.Bu beni daha da yaraladı.Kalıbının adamı değilmiş çok gözümden düştü yüzünü bile görmek istemiyorum.Okkalı bir mesaj yazmak istiyorum ama ters teper diye korkuyorum.Çünkü aklımda çok ağır laflar var.
 
Dün akşam çocuğu okuldan almaya gittim geldim,bugün markete gittim geldim her seferinde bahçede oturuyordu hiç yüzüne bakmadım.Bugün markete giderken(normalde anne bişey istiyor musun diye sorarım)oğlum anne söylesene dedi.Öylece geçtim önünden
ve ben anne bişey istiyor musun demedim diye oğlum surat astı.Oğlum ben babannene kızdım dün beni ağlattığı için onunla ve babanla konuşmuyorum dedim.Market dönüşü yine bahçedeydi ve oğlum babanne annem senle babamla konuşmuyormuş dedi.Seninle konuştuğumuz seyleri babannene söyleme diyorum tembihliyorum ama hemen yetiştiriyor.

Eşime gelince;küs olsak da yemek yapmamazlık yapmam ve yatak ayırmam o kadar kırıldım ki ilk defa yemek yapmadım ve yanında yatmadım ve kendisinden hiçbir tepki yok.Kesinlikle konuşmayacam o özürü dileyecek.Hala hatasını anlamadı.Bu beni daha da yaraladı.Kalıbının adamı değilmiş çok gözümden düştü yüzünü bile görmek istemiyorum.Okkalı bir mesaj yazmak istiyorum ama ters teper diye korkuyorum.Çünkü aklımda çok ağır laflar var.

sessizce beklemeye devam et o zaman
illaki hatasını anlar eşin heralde
kv muhattap olma vaktiyle fazlasıyla muhattap olmuşsun zaten
bazen böyle kv sormak lazım acaba başı göge ermiş boyu uzamış mı merak ediyorum:KK47:
 
sessizce beklemeye devam et o zaman
illaki hatasını anlar eşin heralde
kv muhattap olma vaktiyle fazlasıyla muhattap olmuşsun zaten
bazen böyle kv sormak lazım acaba başı göge ermiş boyu uzamış mı merak ediyorum:KK47:

Hayır yani yaptığı şey sonuca da ulaşmadı daha beter etti.Göndereceğim varsa da göndermicem.Yaptığıyla kaldı.
 
Hayır yani yaptığı şey sonuca da ulaşmadı daha beter etti.Göndereceğim varsa da göndermicem.Yaptığıyla kaldı.

seni çok iyi anlıyorum
benim kv de senin gibi herşeye maydanoz:KK14:
çocuguma hep müdahele içinde annesi ben degilimde o
valla tepkimi koydum hatta anlamadıgı zaman terslemek zorunda kalıyorum
eşimde alıştı yapacak bişey yok:KK14:
 
Çalışmayan bir kadın olarak bence bu sorunu çözebilirsiniz.Eğer çalışsaydınız babaanne bakıyor olacağı için durum daha zorlaşacaktı.

Bence önce eşinizi anlayın.Eğer sizin ile barışırsa tekrar konunun içine girmiş olacak.Siz annen ile konuş diye baskı yapacaksınz,eşiniz annesi ile konuşsada anlamayacağını bildiği için erteleyecek,siz o erteledikçe sallıyor diye kızacaksınız ve en kötüsü iş yerindeyken arayıp onca işin arasında bu konudaki sinirinizi ondan çıkaracaksınız olmadı okkalı mesaj atacaksınız....

Muhtemelen eşiniz sizden özür dilemekten kaçarak yukardaki sıkıntılardan bir sürede olsa uzak durmuş oluyor.

Babaanne ile önce siz mesafe koyun.Medeni sınırlarda ilişkiyi sürdürün.Evladınız zaten kreşe başlamış,evde geçireceği zaman sınırlı.Bu zamanın belli bir süresi babaanne ile geçsin,sizde yanlarında olun.Bu karalı tutumu sürdürün.

Eşiniz sizden özür dilemeli ama sanırım siz bu konuda bir ilerleme kaydedip olayı daha da büyütmediginizde bu gerçekleşecek.

Kolaylıklar dilerim
 
çalışmadığınıza göre yorumumu ona göre yapacağım.çalışmayan bir anne kendi evladıyla yalnız kendi ilgilenmek dururken neden onu babaannesine gönderir?diyeceksiniz ki:çocuğum kendi istiyor.daha 3.5 yaşındaki bir çocuktan söz ediyoruz.ve şu anda babaanne delisi olmuş.onu cezbederek kendi eğitiminizi en baştan bu yaşa verseydiniz çocuğunuz babaanne diye tutturmazdı.tabi ki insan çalışmasa bile arada bir işi olduğunda ya da sırf görmesi için çocuğunu anne ya da kayınvalidesine bırakabilir.bu en doğal hakkınız.ama siz belli ki işi abartmışsınız ki böyle bir sonuç ortaya çıkmış.arada sırada bir iki bırakmayla bu çocuk böyle olmaz.en büyük hata sizde.evladınızı sizden daha iyi kimse büyütemezdi.üstelik ev hanımısınız.bütün bakımıylaa fedakarlık yapıp siz ilgilenseydiniz ,onun seveceği şeyleri sınır koyarak birlikte yapsaydınız,şu an bu sıkıntıları çekmezdiniz.ben çocuğa da acıdım.olan ona olmuş.yanlış yetiştirildiği için sorunlar yaşayabilir ilerde.umarım yaşamaz.kayınvalide ise yanlış yetiştiriyor evet o da hatalı ama yaşlı bir insandan ne kadar verim beklenebilirdi ki.maalesef ipin ucunu kaçırmışsınız siz.

not;yukarıda bu konuda bişeyler yazmışsınız yeni gördüm ama işte bazı şeylerde ipin ucunu kaçırmamak lazım.çocuk en çok sizinle vakit geçirseymiş keşke.yani mesela aşağı bahçeye indiğinde siz de yanında olsaydınız daha iyi olurdu.
 
Son düzenleme:
X