- 16 Eylül 2006
- 24.060
- 18.176
- 36
- Konu Sahibi KarKralicesi
- #1
Sen olmadan önce,
yağmurun sesi böylesine hoş duygular bırakmazdı içimde.Yağmur kötü şeylerin habercisi olacakmış gibi gelirdi bana.Gece yatağımda yağmurun sesini dinlerken her an kapı çalacakmış da karşımda ağlayan ve kötü haberi güçlükle konuşarak veren birini görecekmişim sanırdım.şimdi her yağmur bana seni ilk öpüşümü hatırlatıyor.Nasılda ıslanmıştık...Gözlerini gözlerime diktiğinde 'BENİ ÖP'diye bakıyordun. Öyleheyecanlıydım ki;bir türlü o ilk adımı atamıyordum.Sonra dudaklarımız buluştu,yağmur aşkımızın tanığı oldu.
YAĞMUR ARTIK ENDİŞE YARATMIYOR BENDE.
Ne zaman duysam yağmurun sesini,mutlulukla kapıyorum gözlerimi ve kendimi senin öpüşlerine bırakıyorum.
Sen olmadan önce,
özlemek korkuturdu beni.Özlem kavuşamama ihtimalini de getirirdi beraberinde ve ben bu ihtimali hiç sevmezdim.Bekleyişlere yüklenmiş aşkların çok acı verdiğini bildiğimdendi belki de.'Birlikte olmak varken,neden özlemlerce yaşansın aşk?' derdim.Sevgiliyi özlemek dayanılması zor bir duyguydu benim için.Yalnız olmak,paylaşacak onca şey varken hiçbirini paylaşamamak delirtirdi beni.itiraf ediyorum,korkuyordum özlemekten.
Şimdi yendim korkularımı!!!!!Özlenen sendin çünkü.Uzakta da olsan biliyorum ki;
gittiğin her yere götürüyorsun beni.Ve ben seni kavuşma anımızın hayaliyle bekliyorum.Sonra dokunuyorsun bana,güneş oluyorsun,hayat oluyorsun.Seni özlemenin ödülünü veriyorsun...
Sen olmadan önce
güvenmezdim kimseye.Güven duygusuna ihtiyacımın olmadığını düşünürdüm.Kime güvendiysem karşılığı hep acı oldu çünkü.terk edişlerin,ihanetlerin yalanların ortasında yaşarken kendimi ve benliğimi koruma adına,onlar gibi solmama adına yitirdim güven duygusunu.Güvenmessem hayal kırıklığıda yaşamayacaktım hiç kimse beni üzemeyecekti.Hiç kimse duygularımı hoyratca,kulanamayacaktı. Ve yaptıkları hiçbirşey beni şaşırtmayacaktı.Şimdi birine güvenmeye duygularımı teslim etmeye ne kadar ihtiyacım varmış anlıyorum.Kaygısızca bir sevdayı yaşamak bir an ötesini bile düşünmeden sadece o anın içinde kaybolmak nasıl da güzelmiş...
Ve sen sevgilim ,varlığınla aşkı nasıl da güzelleştiriyorsun.
Mavi umudum,deli sevdam,YÜREĞİMDESİN...
yağmurun sesi böylesine hoş duygular bırakmazdı içimde.Yağmur kötü şeylerin habercisi olacakmış gibi gelirdi bana.Gece yatağımda yağmurun sesini dinlerken her an kapı çalacakmış da karşımda ağlayan ve kötü haberi güçlükle konuşarak veren birini görecekmişim sanırdım.şimdi her yağmur bana seni ilk öpüşümü hatırlatıyor.Nasılda ıslanmıştık...Gözlerini gözlerime diktiğinde 'BENİ ÖP'diye bakıyordun. Öyleheyecanlıydım ki;bir türlü o ilk adımı atamıyordum.Sonra dudaklarımız buluştu,yağmur aşkımızın tanığı oldu.
YAĞMUR ARTIK ENDİŞE YARATMIYOR BENDE.
Ne zaman duysam yağmurun sesini,mutlulukla kapıyorum gözlerimi ve kendimi senin öpüşlerine bırakıyorum.
Sen olmadan önce,
özlemek korkuturdu beni.Özlem kavuşamama ihtimalini de getirirdi beraberinde ve ben bu ihtimali hiç sevmezdim.Bekleyişlere yüklenmiş aşkların çok acı verdiğini bildiğimdendi belki de.'Birlikte olmak varken,neden özlemlerce yaşansın aşk?' derdim.Sevgiliyi özlemek dayanılması zor bir duyguydu benim için.Yalnız olmak,paylaşacak onca şey varken hiçbirini paylaşamamak delirtirdi beni.itiraf ediyorum,korkuyordum özlemekten.
Şimdi yendim korkularımı!!!!!Özlenen sendin çünkü.Uzakta da olsan biliyorum ki;
gittiğin her yere götürüyorsun beni.Ve ben seni kavuşma anımızın hayaliyle bekliyorum.Sonra dokunuyorsun bana,güneş oluyorsun,hayat oluyorsun.Seni özlemenin ödülünü veriyorsun...
Sen olmadan önce
güvenmezdim kimseye.Güven duygusuna ihtiyacımın olmadığını düşünürdüm.Kime güvendiysem karşılığı hep acı oldu çünkü.terk edişlerin,ihanetlerin yalanların ortasında yaşarken kendimi ve benliğimi koruma adına,onlar gibi solmama adına yitirdim güven duygusunu.Güvenmessem hayal kırıklığıda yaşamayacaktım hiç kimse beni üzemeyecekti.Hiç kimse duygularımı hoyratca,kulanamayacaktı. Ve yaptıkları hiçbirşey beni şaşırtmayacaktı.Şimdi birine güvenmeye duygularımı teslim etmeye ne kadar ihtiyacım varmış anlıyorum.Kaygısızca bir sevdayı yaşamak bir an ötesini bile düşünmeden sadece o anın içinde kaybolmak nasıl da güzelmiş...
Ve sen sevgilim ,varlığınla aşkı nasıl da güzelleştiriyorsun.
Mavi umudum,deli sevdam,YÜREĞİMDESİN...
