- 1 Şubat 2007
- 5.409
- 1.568
- Konu Sahibi superisi22
- #1
Bir ilkbahar günüydü.ben yine okuldan bakkalımıza dönmüştüm.onu sürekli görüyordum ve nefret dahi ediyorum.bana çok havalı,çok ukala biri gibi geliyordu.ama o gün ne olduysa ondan hoşlanmaya başlamıştım.aramızda yaklaşık 5 yaş vardı.karşı dükkanda çalışıyordu.daha askere gitmemişti.bunları yaşadığımda bir mart ayının cuma günüydü.aradan aylar geçti.bana karşılık verdiğini düşünüyorum çünkü sürekli bana bakıyordu.bundan cesaret aldım ve konuşmaya karar verdim.cep telefonundan ardım ve buluşmak istediğimi söyledim kabul etti.19 mayıs pazartesi günü saat:14.30 da fakültenin bahçesinde buluştuk.çok güzel bir şekilde konuşuyorduk.onu sevdiğimi söylediğimde sözlü olduğunu ve onu deliler gibi sevdiğini,askerden sonra evleneceklerini söyledi.beynimden vurulmuşa döndüm.yaşmıyordum sanki o an.beynim donmuştu.bana neden baktığını sordum.hoşlandığını söyledi benden.negatif cevap almama rağmen çok mutluydum çünkü benden hoşlanıyordu.kasım ayına kadar yine aynı şekilde davrandı bana.gülüyordu,konuşuyordu.kasım ayına kadar bu böyle devam etti.ben yine okula başladım,devamlı okula gidip geliyordum.bir gün okuldan dönüşte onunla karşılaştım.arabadan inerken gözü bana takıldı ve güldü.beni çağırdı.şok oldum.hiç beklemiyordum.hemen dükkanlarına gittik.bizden başka kimse yoktu.onu hala çok sevdiğimi söyledim.ama elimden gelen bir şey yok dedi.unutman için her yardıma hazırım sen çok iyi ve güzel bir kızsın önüne nice kişiler çıkacak belki sokakta görsen yüzüme bile bakmayacaksın beni unut dedi.o sırada içeri babam geldi.bi yalan uydurarak hemen oradan çıktım.oda yalanıma ortak olmuştu.
şubat ayında askere gitti izne geldiğinde onu göremedim.çok üzülmüştüm.onu onsuz yaşamaya alışamıyordum.sürekli ona mektup yazıyordum.ama saklıyordum mektupları.ona ait elime geçen ne varsa hepsini saklıyordum.temmuz ayında tekrar geldi.sözlüsünden ayrıldı.tekrar konuşma fırsatı doğmuştu bana.ama yine aynı şekilde karşılandım.güçlülüğümü kaybetmiş ve ağlamıştım o gün.mayıs ayına kadar arada sırada izne geldi ama hiç konuşmadık.mayısın 21inde tezkersini aldı ve geldi.unutmuş gibi yapmaya çalıştım ama olmadı. eskiden bana çok iyi davranırdı.artık yüzüme bile bakmıyor.ben ona bir şey yapmadım ki...sadece sevdim.tüm kalbimi ona verdim.o bunu anlamadı.şu an hayatında kimse yok.belki olur diye bekliyorum.onu hala çok ama çok seviyorum...
alıntı
