Erkek İnfertilitesi Eşi Azospermi Olanlar Burada Dertleşelim

Erkek Faktörü / Erkek İnfertilitesi
merhaba denizbulut
ersel bey de mi test istiyor nasil istiyor.yani ilaclari kargoyla yolladi sonra takip de mi ediyor???

cnm ben ersel beyi sıvı kürle ilgili aramıştım
oda gerek duymadı işte haziran başından beridir onun kürlerini kullanıyoruz ay sonunada hormon tahlillerinizi yaptırın dedi zaten celalettin hocada 2 ay sonra hormon tahlillerinizi yaptırın demişti bizimde tam doluyor 2 ay yani zaten yaptırmamız gerekiyordu .... ERSEL BEY Tedavilerini takip ediyordur heralde diye düşünüyorum...
 
Son düzenleme:
merhaba kızlar
ben evdeyim bugün ebem aradı durumuzda bir değişiklik olup olmadığını sordu .
Aile hekimimle beraber bir de ebem var 5-6 ayda bir arıyor değişiklikleri soruyor.
 
merhaba kızlar
ben evdeyim bugün ebem aradı durumuzda bir değişiklik olup olmadığını sordu .
Aile hekimimle beraber bir de ebem var 5-6 ayda bir arıyor değişiklikleri soruyor.

cnm ne yapsın belki bi gelişme varmı acaba diye olumlu iyi niyetle soruyordur benim çevremde de oluyor
ama insan kimin iyi niyetle kimin art niyetle sorduğunuda anlayabiliyor
iyi niyetli ise tedavi sürecindeyiz de geç :KK1::KK1::KK1:
 
cnm ne yapsın belki bi gelişme varmı acaba diye olumlu iyi niyetle soruyordur benim çevremde de oluyor
ama insan kimin iyi niyetle kimin art niyetle sorduğunuda anlayabiliyor
iyi niyetli ise tedavi sürecindeyiz de geç :KK1::KK1::KK1:

iyi niyetli arıyor 5-6 ayda bir takip yapıyor hamilelik durumu olursa heber vermemi istedi sisteme kaydediyorlar heralde
eşimin tedavide olduğunu söyledim
 
Kızlar eşimin kalçaları çok ağrıdı iğne yaptırmaktan,birazda koldan yaptırsak olurmu ki acaba,koldan yaptıran varmı?
 
Kızlar eşimin kalçaları çok ağrıdı iğne yaptırmaktan,birazda koldan yaptırsak olurmu ki acaba,koldan yaptıran varmı?

canım eşimde dedi kalçalarım çok ağrıdı koldan yaptıralım diye yaptırdık kolunun altında şişlik oldu eger yaptırırsanız dikkat edin
 
iyi niyetli arıyor 5-6 ayda bir takip yapıyor hamilelik durumu olursa heber vermemi istedi sisteme kaydediyorlar heralde
eşimin tedavide olduğunu söyledim

iyi bakalım kaydetsin:KK1::KK1::KK1:
Dualarınıda eksik etmesin kimin duasının kabul olacağı belli olmaz....:KK25:
 
Son düzenleme:
canım eşimde dedi kalçalarım çok ağrıdı koldan yaptıralım diye yaptırdık kolunun altında şişlik oldu eger yaptırırsanız dikkat edin

sağol canım geçmiş olsun geçtimi şişlik,yanlışmı yaptılar acaba,kas içine olduktan sonra farketmiyor diye biliyorum ama cesarette edemiyorum
 
cnm ben ersel beyi sıvı kürle ilgili aramıştım
oda gerek duymadı işte haziran başından beridir onun kürlerini kullanıyoruz ay sonunada hormon tahlillerinizi yaptırın dedi zaten celalettin hocada 2 ay sonra hormon tahlillerinizi yaptırın demişti bizimde tam doluyor 2 ay yani zaten yaptırmamız gerekiyordu .... ERSEL BEY Tedavilerini takip ediyordur heralde diye düşünüyorum...

Sagol canim anladim
Sivi kurun adi ne?
Bizde 3 kutu hap var
4sisede toz var isimlerini hatirlamiyorum
Ins guzel sonuclarla gelirsinnn buraya
Esimde bugun basliycak ins ersel beyin ilaclarina Rabbim sifamizi lutfetsin su mubarek gunlerin hurmetine
 
sağol canım geçmiş olsun geçtimi şişlik,yanlışmı yaptılar acaba,kas içine olduktan sonra farketmiyor diye biliyorum ama cesarette edemiyorum

Esim bacaktan yapiyor igneyi ,kasli bolgeye bacagin,ilk baslar acimisti ama simdi alisti acimiyor
 
Esim bacaktan yapiyor igneyi ,kasli bolgeye bacagin,ilk baslar acimisti ama simdi alisti acimiyor

Kendisinin yapabilmesi çok güzel,hergün hastaneye gitgel zor oluyor,eşin nerden öğrendi canım iğne yapmayı bende öğrenmek istiyorum ama öğrensem bile eşime yapabilirmiyim bilmiyorum
 
Kendisinin yapabilmesi çok güzel,hergün hastaneye gitgel zor oluyor,eşin nerden öğrendi canım iğne yapmayı bende öğrenmek istiyorum ama öğrensem bile eşime yapabilirmiyim bilmiyorum

eşime iğneleri ben vuruyorum liseden beri yaparım annem öğretti
sende öğrenebilirsen eşinde yorulmaz
 
Son düzenleme:
bugun eve dönebildim... çok ama çok isterdim bulundu diyebilmeyi.....

AMA....

bunca yıl sonra elimde kalan umutlarda tükendi....

henüz hiç ağlamadım...belki daha yalnız kalamadığımdandır...

ama sanki içim de bir şeyler kayboldu

koca bir boşluk hissediyorum...

eşim ameliyattan çıktığında gözlerimin içine öyle bir bakışı vardı ki...

nasıl tepki vereceğime odaklanmış, o kadar canının acımasına rağmen öylece bana bakıyordu...

en zoru burasıydı....

neyi nasıl anlatacağımı bilemiyorum, içimden konuşmakta gelmiyor... aslında kendimden korkuyorum içime kapanıp bütün dünyaya

küsmekten, bir kere daha ne kadar aciz olduğumu iliklerime kadar hissettim.... çaresizlik meğer çok acıtıyormuşşş...
 
eşime iğneleri ben vuruyorum liseden beri yaparım annem öğretti
sende öğrenebilirsen eşinde yorulmaz

Nerde nasıl öğrenebilirim acaba,iğneyi yaptırdığımız hemşireler öğretirmiki,yada kursu falan varmıdır,en iyisi öğrenmek valla böyle olmayacak,sende ne güzel biliyormuşsun zor olmuyordur sizin için.
 
bugun eve dönebildim... çok ama çok isterdim bulundu diyebilmeyi.....

AMA....

bunca yıl sonra elimde kalan umutlarda tükendi....

henüz hiç ağlamadım...belki daha yalnız kalamadığımdandır...

ama sanki içim de bir şeyler kayboldu

koca bir boşluk hissediyorum...

eşim ameliyattan çıktığında gözlerimin içine öyle bir bakışı vardı ki...

nasıl tepki vereceğime odaklanmış, o kadar canının acımasına rağmen öylece bana bakıyordu...

en zoru burasıydı....

neyi nasıl anlatacağımı bilemiyorum, içimden konuşmakta gelmiyor... aslında kendimden korkuyorum içime kapanıp bütün dünyaya

küsmekten, bir kere daha ne kadar aciz olduğumu iliklerime kadar hissettim.... çaresizlik meğer çok acıtıyormuşşş...


Merhaba ;

Çok tanımıyorum ne yaşandığını bilmiyorum ama anladığım kadarıyla sperm bulunamadı.

Yaşadığın durumu şuan içinde bulunduğun durum çok normal.

Bence neyi nasıl yaşamak istiyorsan öyle yaş. ama eşini düşün kendinden kaynakladığını bilecek senin her üzülüşünde..

ama diyorum ki yaşadığın her şey şu an gerçek ve normal tepkilerin haklısın da sonuna kadar her insanın hakkı çocuk sahibi olmak.

ama sadece sen yaşamıyorsun içinde bulunduğun durumu. bunu da düşün...

elbette bende bebeğim olmazsa üzülücem daha belki senin kadar güçlü olamayabilirim kendimi kaybederim.

ama o anı atlatınca düşünücem ki hayatımda eşim var.bu dünyada 2 kişilikte bir dünya var.

hayat ne olursa olsun malesef devam ediyor.

umarım seni kırmadım üzmedim ben daha çok üzülürüm böyle birşeyi istemeden yaparsam :KK43::KK43::KK43:

acını paylaşıyorum, umarım gene de umut vardır.başka zamana belki.

lütfen beni yanlış anlama sadece yardımcı olmak amacım....
 
bugun eve dönebildim... çok ama çok isterdim bulundu diyebilmeyi.....

AMA....

bunca yıl sonra elimde kalan umutlarda tükendi....

henüz hiç ağlamadım...belki daha yalnız kalamadığımdandır...

ama sanki içim de bir şeyler kayboldu

koca bir boşluk hissediyorum...

eşim ameliyattan çıktığında gözlerimin içine öyle bir bakışı vardı ki...

nasıl tepki vereceğime odaklanmış, o kadar canının acımasına rağmen öylece bana bakıyordu...

en zoru burasıydı....

neyi nasıl anlatacağımı bilemiyorum, içimden konuşmakta gelmiyor... aslında kendimden korkuyorum içime kapanıp bütün dünyaya

küsmekten, bir kere daha ne kadar aciz olduğumu iliklerime kadar hissettim.... çaresizlik meğer çok acıtıyormuşşş...

Canım öncelikle çok geçmiş olsun,yaşadığın duyguyu çok iyi bilirim 5 yıl önce daha 20 yaşındaydım eşim tese olduğunda, ameliyattan çıktığında eşim ağlıyordu,o anda tek düşündüğüm şey eşimi nasıl teselli edebilirimdi,hiç ağlamadım dediğin gibi sadece koca bir boşluk oluyor ,ama hiç birşey bitmiş değil arkadaşım azosperm sebebiniz ne durumunuz tam nedir bilmiyorum ama celalettin peruyada gitmenizi tavsiye ederim.Öncelikle kendinizi toparlayın,içine kapanmanın üzülüp ağlamanın hiçbirşeye fadası yok malesef,birbirinize destek olun eşinin senin desteğine çok ihtiyacı var ,senin üzüldüğünü görürse kendini suçlayıp kahrolur,oyüzden zor ama biz kadınlar budurumda güçlü olmalıyız.
 
bugun eve dönebildim... çok ama çok isterdim bulundu diyebilmeyi.....

AMA....

bunca yıl sonra elimde kalan umutlarda tükendi....

henüz hiç ağlamadım...belki daha yalnız kalamadığımdandır...

ama sanki içim de bir şeyler kayboldu

koca bir boşluk hissediyorum...

eşim ameliyattan çıktığında gözlerimin içine öyle bir bakışı vardı ki...

nasıl tepki vereceğime odaklanmış, o kadar canının acımasına rağmen öylece bana bakıyordu...

en zoru burasıydı....

neyi nasıl anlatacağımı bilemiyorum, içimden konuşmakta gelmiyor... aslında kendimden korkuyorum içime kapanıp bütün dünyaya

küsmekten, bir kere daha ne kadar aciz olduğumu iliklerime kadar hissettim.... çaresizlik meğer çok acıtıyormuşşş...

Canım öncelikle çok geçmiş olsun,yaşadığın duyguyu çok iyi bilirim 5 yıl önce daha 20 yaşındaydım eşim tese olduğunda, ameliyattan çıktığında eşim ağlıyordu,o anda tek düşündüğüm şey eşimi nasıl teselli edebilirimdi,hiç ağlamadım dediğin gibi sadece koca bir boşluk oluyor ,ama hiç birşey bitmiş değil arkadaşım azosperm sebebiniz ne durumunuz tam nedir bilmiyorum ama celalettin peruyada gitmenizi tavsiye ederim.Öncelikle kendinizi toparlayın,içine kapanmanın üzülüp ağlamanın hiçbirşeye fadası yok malesef,birbirinize destek olun eşinin senin desteğine çok ihtiyacı var ,senin üzüldüğünü görürse kendini suçlayıp kahrolur,oyüzden zor ama biz kadınlar budurumda güçlü olmalıyız.


çok haklısınız evet güçlü olun
vallahi aklımda sizde kalacak iftar sofrasında bile düşüncem yemin ederim gözlerim doldu. :KK43:
 
bugun eve dönebildim... çok ama çok isterdim bulundu diyebilmeyi.....

AMA....

bunca yıl sonra elimde kalan umutlarda tükendi....

henüz hiç ağlamadım...belki daha yalnız kalamadığımdandır...

ama sanki içim de bir şeyler kayboldu

koca bir boşluk hissediyorum...

eşim ameliyattan çıktığında gözlerimin içine öyle bir bakışı vardı ki...

nasıl tepki vereceğime odaklanmış, o kadar canının acımasına rağmen öylece bana bakıyordu...

en zoru burasıydı....

neyi nasıl anlatacağımı bilemiyorum, içimden konuşmakta gelmiyor... aslında kendimden korkuyorum içime kapanıp bütün dünyaya

küsmekten, bir kere daha ne kadar aciz olduğumu iliklerime kadar hissettim.... çaresizlik meğer çok acıtıyormuşşş...

çok ama çok geçmiş olsun arkadaşım.bilirim o duygunun ne olduğunu.yıkılmam zannedersin ama devrilirsin.şimdi istesende ağlayamazsın çünkü güçlü olmak zorundasın.hiçbirşey dünyanın sonu değil arkadaşım.bak bunu atlatacaksın ve daha güçlü olacaksın.çünkü nice imkansızlar rabbimin izniyle oluyor şahit oluyoruz.bizim rabbimizden başka dayanağımız yok ve inanıyorum rabbim bizi yüzüstü bırakmayacak.malesef insanoğlu aslında çok aciz.ne kadar devrilmez desen de koca cüsse bir virüs,mikrop yeterdir aslında.zaman en iyi ilaç canım.dilerim rabbim yüzünüzü güldürecek yollar açar önünüze.bende microteseden sonra dünya durmuş ben nefes alamıyorum sanıyordum.üstelik eşimi okadar seviyordumki en çok ona kıyamıyordum.bana beni bırrak anneliğini elinden alamam hakkım yok dediğinde ben delirdim sanıyordum.herşey çocukmuydu yani.sevdiğim adam bana bunu nasıl der dedim.kendimi yedim.sonra kendimi onun yerine koydum ben olsam aynı teklifi yaparmıydım.yıllardır bunun cevabını bulamadım.ama sevgimiz katlanıyor.bu hastalık en çokda eşleri birbirine bağlıyor.bizim bu hastalığımızı hiçkimse bilmiyor.ne arkadaş ne aile.eşimin bütün ameliyatlarında yalnızdım.ilk ameliyatı okadar ağır bir ameliyattıki 6 saat sürdü.ameliyathanenin önünde artık gözpınarlarım kurumuştu.ve daha yeni evli sayılırdım.zaten birdahada okadar ağlamadım ağlayamadım.canım bunu atlatacağına gerçekten inanıyorum.mübarek ayın yüzü suyu hürmetine rabbim kendi katından evlatlar nasip eder inşallah.
 
bugun eve dönebildim... çok ama çok isterdim bulundu diyebilmeyi.....

AMA....

bunca yıl sonra elimde kalan umutlarda tükendi....

henüz hiç ağlamadım...belki daha yalnız kalamadığımdandır...

ama sanki içim de bir şeyler kayboldu

koca bir boşluk hissediyorum...

eşim ameliyattan çıktığında gözlerimin içine öyle bir bakışı vardı ki...

nasıl tepki vereceğime odaklanmış, o kadar canının acımasına rağmen öylece bana bakıyordu...

en zoru burasıydı....

neyi nasıl anlatacağımı bilemiyorum, içimden konuşmakta gelmiyor... aslında kendimden korkuyorum içime kapanıp bütün dünyaya

küsmekten, bir kere daha ne kadar aciz olduğumu iliklerime kadar hissettim.... çaresizlik meğer çok acıtıyormuşşş...

sevgili gülerim....pek yazmam ama cevap verme ihtiyacı hissettim...ben de 14 yıldır uğraşıyorum ..elde var sıfır 8 aşılama 7tüp geriye kalan koca bir sıfır hem de tüplerin son beş denemesi bahçeci gibi yerde...yıllardır tatillerim tüp tedavisine odaklı...sevinçlerim yaşamım hep yarım...artık insanların acıyarak bakışlarına da alıştım...çünkü biz üstüne ceket atsan hamile kalan tayfadan da değiliz...bana sormuyorlar bile düşün o kadar umutsuz vakayım...ama bunu biz istemedik....rabbim takdir etti..Böyle teselli olacaksın şimdi olmadı diye hiç olmayacağı anlamına gelmez...olmadı mı milyonlarca sperme rağmen olmuyor...eşimin ilk evlendiğimiz zamanlar sperm sayısı 7-8 milyonlardaydı sonra 18 milyonları gördü...en son tedavide 3-4 milyon civarı meni örneği verdi...ama daha sağlıklısını bulalım diye emre bey ameliyat yaptı...ameliyatla alınanlar daha iyi diye onlar kullanıldı...ama sonuç yok...çünkü hiçbir hormonsal sorun yokken eşimin vücudu spermleri olgunlaştıramıyormuş...böyle olunca da embriyolar 3. güne kadar iyi ondan sonra gelişimi yavaşlıyor 5. günden sonrada ölüyormuş...işte tıbbın gelişmesiyle bizdeki sorun anlaşıldı ama bu durumun çözümü yok...aynı hastanede bizden daha ağır bir vaka 20 haftalık erkek bebeğe gebeydi... doktorlara kalsan devam et nereye kadar...7 deneme dile kolay....niye bu kadar anlatıp kafanı şişirdim...eşini de kendini de üzme ...bilmiyoruz ki biz onların ya da onlar bizim kaderimizi yaşıyor...çocuksuz kaç yıllar geldi geçti şimdiye kadar nasıl geçtiyse şimdide öyle geçer...tıp her gün gelişiyor...ilerliyor...ilerde böyle bir sorun kalmayacak diyor doktorlar

rabbim yolunuzu açık etsin eşin sana belli etmiyordur ama içine atıyor erkekler...benimki bir kere çok ağlamıştı senin de anne olma hakkın var diye ...o zaman çok kötü olmuştum...canım kardeşim çok yazdım kafanı şişirdim...sana teselli vermek isterken mecburen kendimden bahsettim...her şey ALLAHIN ELİNDE O OL DERSE ONA ZOR BİR ŞEY YOKTUR...AĞLA ÜZÜL ANLAT SONRA KALK AYAĞA MÜCADELEYE DEVAM ...ALLAH EMEKLERİNİ BOŞA ÇIKARMAZ HOŞÇAKAL
 
bugun eve dönebildim... çok ama çok isterdim bulundu diyebilmeyi.....

AMA....

bunca yıl sonra elimde kalan umutlarda tükendi....

henüz hiç ağlamadım...belki daha yalnız kalamadığımdandır...

ama sanki içim de bir şeyler kayboldu

koca bir boşluk hissediyorum...

eşim ameliyattan çıktığında gözlerimin içine öyle bir bakışı vardı ki...

nasıl tepki vereceğime odaklanmış, o kadar canının acımasına rağmen öylece bana bakıyordu...

en zoru burasıydı....

neyi nasıl anlatacağımı bilemiyorum, içimden konuşmakta gelmiyor... aslında kendimden korkuyorum içime kapanıp bütün dünyaya

küsmekten, bir kere daha ne kadar aciz olduğumu iliklerime kadar hissettim.... çaresizlik meğer çok acıtıyormuşşş...
canım benim çok geçmiş olsun biliyorum ne desek seni teselli etmeyecek ama çaresizlerin çaresi yüce rabbim inşallah bizlerinde çaresini verir umudunu sakın kaybetme..Biz daha hiç mikrotese olmadık belki olduğumuz zaman aynı sonuçla bizde karşılaşacağız bunun içinde bi türlü cesaret edemiyoruz allahım hepimizin yüzünü birgün güldürür inşallah bu mübarek günlerin yüzü suyu hürmetine Allah sabır versin yar ve yardımcınız olsun...
 
X