ne sevmeyi bildim kadın gibi ne sevinmeyi çocuk gibi ne aşkımı sindirdim içime.

kendimi bomboş hissedıyorum bu aralar.çok garip duygular sardı içimi.nedeni uzun ama kısaca... ne sewdım deli gibi, ne yasadıgım ask içime sindi, ne sahpilendim benim gibi, ne de boswerdim el gibi...hem istedim hem istemedim,çelişkiler içinde çırpındım durdum,beni sewen biri vardı gözünden sakınan cok üzdüm cok aglattım,şimdiyse hala isteyip istemediğimi bilmemekte sorularla boğuşmaktayım..benimle aynı dertten müzdarip üzgün kimselerrrr bekliyorummm.

çok güzel

pek anlayamadım ama galiba senin sevip sevmemekle arasında kaldığın kişiyi ve seni seven o kişiyi üzmüşsün pişmansın geri dönmekmi istiyosun düşüncelerini mi bilmiyosun :uhm:

yoksa bu şiir felanmı pek anlamadım :uhm:

alışkanlıklardan vazgeçmek zordur... sizi sevmesine alıştığınız birini kaybetmişiniz bunu kendinize sormanız lazım eğer içinizde sevgi olmasaydı rahatlamış isterdiniz kendinizi...
belkide ona karşı bir sevginiz vardı. kaybedince çok üzüldünüz sadece zamanla anlayacaksınız sanırım...

benı seven biri vardı aglattım diyorsun , eden bulur...