Kizim krese alismadi psikolojim bozuldu.

KardelenMasaliM

KardelenMasaliM

Musmutlu:)
Kayıtlı Üye
24 Mart 2007
1.039
6
41
Merhabalar.Ben Viyanada yasamaktayim.7 ve 3 yaslarinda iki kizim var. 3 yasindaki kizim krese basladi.Ve krese hala alisamadi. Sabahlari krese gidene kadar uydrdugu bahaneler ile aglamaya basliyor.Kreste ne kahvalti nede ögle yemegi yemiyor.Ilk balsarda almanca bilmemesine bagldik fakat evde anlattigimizdada hayir yemeyecegim diyor.Bu sabah kahvaltisini koyduugm cantasini bile almak istemedi.Yaklasik bir ay ldu krese baslayali.Ilk iki hafta birlikte kaldik sinifta.Daha sonralari 1 saatten baslayarak bensiz kreste kalma süresini arttirarak cogalttik.Fakat yemek sorunumuz ve aglamalarimiz hala devam etmekte.Bir yerden sonra benimde sinirlerim bozuluyor ve cocuguma bagiriyorum.Bakicisini cok seviyor kosarak gidip kucagina cikiyor sariliyor.Yani onunlada sorunu yok.Evde ablasi ilede cok kavga edip huzrsuzluk cikariyor.Artik benimde psikolojim bozulms durumda.Büyük kizimda butür problemler yasamadigimdan oturup agliyorum.
Özellikle iki cocgumunda evde bir araya gelidiklerinde yaptiklari bagrismalar kavgalar aglasmalar artik benide kontrolden cikariyor.Lütfen bana yardim edin.:çok üzgünüm:
 
canım benim oğlum da geçen yıl 3.5 yaşındaydı ve kreşe göndermiştim
dediğin kadar çok problem yaşamadım ben ama benim oğlumun da ağladığı,gitmek istemediği zamanlar oldu tabi
okulun pisikoloğuyla sürekli irtibat halindeydim ben.çok normal olduğunu söyleyip duruyordu bana
okula giderken arkadaşlarına götürebileceği şekerlemeler küçük çikolatalar filan vermemi önermişti kendisi
gerçekten de işe yaradı
bazı sabahlar arkadaşlarına götüreceği birşeyler olduğu için heyecanla okula gitti,ya da bir rezim çiziyorduk evde ve öğretmenlerine göstermek için sabırsızlanıp okula gitmek için heveslendi
ayrıca sınıf arkadaşlarının anneleriyle de hafta sonları ya da tatillerde görüşüp çocukları aynı ortama soktuk sürekli.arkadaşlarını daha çok sevdi ve bu sayede okula gitme isteği de çoğalu
öyle ya da böyle alışıyor canım çocuklar.lütfen sen de daha sabırlı ve anlayışlı olmaya çalış.sonuçta 3 yaşındakki bir çocuk için de çok zor bir düşünsene ilk kez evinden ayrılıp tanımadığı insanlarla beraber oluyor
bu sene çok rahatım ama onu da belirtmek isterim.oğlum şu anda 4.5 yaşında ve okula koşarak gidiyo

merak etme bir süre sonra alışacaktır
yeter ki sen istikrarlı davran
sevgilera.s.
kolaylıklar
 
acaba kreşte ögretmenleri felan nasıl sıcakmı davranmıyolar çocuga. bu yüzden derdinide tam anlatamadıgı için evde sinirli davranıyo olabilirmi. birde 2-3 yaş sendromu denen bişey var bunu yaşıyoda olabilir. bu dönemde çocuklar agresif ne söylersen onun tersini yapan inat bişey yokken aglayan yemek yememek için direnen tipler olabiliyor ınternette çeşitli sitelerde bu sendromun nedenleri ve nasıl aşılacagı hakkında bilgiler var isterseniz bir araştırp okuyun belki yol gösterir
 
benim oğlumda bu yıl başladı anaokuluna 5yaşında.biz 4 yaşında vericektik ama kayıt tarihlerini geçirdiğimiz için bu yıla kaldı.ama bu bir yıl içerisinde ve tabi daha öncedende ben ona kreşten hep bahsettim.oranın nasıl bir yer olduğunu neler yapıldığını niçin gittiğini herşeyi bilerek gitti.ve hiç bir sorun yaşamadık anne sen git ama akşam beni almayı unutma dedi.tabi bu meyanda başka annelerde vardı orda çocukları hüngür hüngür ağlayan onunla birlikte kreşte kalmak zorunda kalan.ama şunu söylemek istiyiorum çocuğunuz henüz küçük bir yıl daha bekleyebilir inanın bu süre içinde onu kreşe hazırlayın.çünkü daha sonra bir travma yaşayabilir çocuk.biz mesela başladık ama ikinci haftadayız orda bekleyen anne babaları gören benim oğlum da siz niye kalmıyorsunuz orda demeye başladı bin türlü bahane uyduruyor ama gene gene ben ona anlatıyorum bıkmadan usanmaadan onun anlayacağı şekilde.sizde üzmeyin canınızı zorlamayla bişey olmuyor önemli olan sevdirirek göndermek ve bu meyanda çocuğun sizi kullanmasına izin vermeyin siz ebebeyinsiniz kararlı olun.ağlamayı kalkan olarak kullandırmayın çocuğa.
 
talin .!.:
canım benim oğlum da geçen yıl 3.5 yaşındaydı ve kreşe göndermiştim
dediğin kadar çok problem yaşamadım ben ama benim oğlumun da ağladığı,gitmek istemediği zamanlar oldu tabi
okulun pisikoloğuyla sürekli irtibat halindeydim ben.çok normal olduğunu söyleyip duruyordu bana
okula giderken arkadaşlarına götürebileceği şekerlemeler küçük çikolatalar filan vermemi önermişti kendisi
gerçekten de işe yaradı
bazı sabahlar arkadaşlarına götüreceği birşeyler olduğu için heyecanla okula gitti,ya da bir rezim çiziyorduk evde ve öğretmenlerine göstermek için sabırsızlanıp okula gitmek için heveslendi
ayrıca sınıf arkadaşlarının anneleriyle de hafta sonları ya da tatillerde görüşüp çocukları aynı ortama soktuk sürekli.arkadaşlarını daha çok sevdi ve bu sayede okula gitme isteği de çoğalu
öyle ya da böyle alışıyor canım çocuklar.lütfen sen de daha sabırlı ve anlayışlı olmaya çalış.sonuçta 3 yaşındakki bir çocuk için de çok zor bir düşünsene ilk kez evinden ayrılıp tanımadığı insanlarla beraber oluyor
bu sene çok rahatım ama onu da belirtmek isterim.oğlum şu anda 4.5 yaşında ve okula koşarak gidiyo

merak etme bir süre sonra alışacaktır
yeter ki sen istikrarlı davran
sevgilera.s.
kolaylıklar
Genişletmek için tıkla...
Talincim ne güzel anlatmissina.s.
Ne güzel sen o zor zamani atlatmissin.Darisi basima.
Bir yerden sonra sankihep böyle gidecekmis gibi geliyor artik.Hep problemle gidecek hep sorun yasayacakmisiz gibi hissediyorum.Bu hafta hic gitmeyelim demedi.Sadece bahaneler bularak agliyor.Mesela elim aciyo,dizim aciyor,veya söyledigimiz birseyi bahane gösteriyor...
Ama okulla ilgili birsey söylemiyor.Senin denedigin yöntem yani aileler ile bir araya gelmek malesef burada zor.Cünkü genelde Avusturyali,yugoslav yada baska uyrukta insanlar.Yani anlasmak zor.Ama resim yada arkadaslarina götürmek üzere birseyler yapmak iyi bir fikir.
Ama malesef bu asla yiyecek olamayack.Yiyecek olsaydi eger yemek problemimiz cözüm bulabilirdi.Onlarla toplu halde masaya oturup birlikte yemek ona iyi bir örnek olrdu.Ama disaridan yiyecek kabul etmiorlar.Kendi cocugumuz haricinde yiyecek veremiyorz.
Sanirim dedigin gibi istikrari elden birakmamak gerek.Sabir ve istikrar bizim tek cikis yolmuz.kaydirigubbakcemile5
 
denevst .!.:
acaba kreşte ögretmenleri felan nasıl sıcakmı davranmıyolar çocuga. bu yüzden derdinide tam anlatamadıgı için evde sinirli davranıyo olabilirmi. birde 2-3 yaş sendromu denen bişey var bunu yaşıyoda olabilir. bu dönemde çocuklar agresif ne söylersen onun tersini yapan inat bişey yokken aglayan yemek yememek için direnen tipler olabiliyor ınternette çeşitli sitelerde bu sendromun nedenleri ve nasıl aşılacagı hakkında bilgiler var isterseniz bir araştırp okuyun belki yol gösterir
Genişletmek için tıkla...

Ögretmenlerini cok seviyor.Krese girince hemen gidip sariliyor kucakliyor.
2 yas sendromunuda sabah googlede arastirma yaparken ögrendim.Evdeki huzursuzluklari tamamen bundan kaynaklaniyorms.Simdi daha dikkatli davranmam gerekiyor.Yardimin icin tesekkür ederima.s.
 
esma benli .!.:
benim oğlumda bu yıl başladı anaokuluna 5yaşında.biz 4 yaşında vericektik ama kayıt tarihlerini geçirdiğimiz için bu yıla kaldı.ama bu bir yıl içerisinde ve tabi daha öncedende ben ona kreşten hep bahsettim.oranın nasıl bir yer olduğunu neler yapıldığını niçin gittiğini herşeyi bilerek gitti.ve hiç bir sorun yaşamadık anne sen git ama akşam beni almayı unutma dedi.tabi bu meyanda başka annelerde vardı orda çocukları hüngür hüngür ağlayan onunla birlikte kreşte kalmak zorunda kalan.ama şunu söylemek istiyiorum çocuğunuz henüz küçük bir yıl daha bekleyebilir inanın bu süre içinde onu kreşe hazırlayın.çünkü daha sonra bir travma yaşayabilir çocuk.biz mesela başladık ama ikinci haftadayız orda bekleyen anne babaları gören benim oğlum da siz niye kalmıyorsunuz orda demeye başladı bin türlü bahane uyduruyor ama gene gene ben ona anlatıyorum bıkmadan usanmaadan onun anlayacağı şekilde.sizde üzmeyin canınızı zorlamayla bişey olmuyor önemli olan sevdirirek göndermek ve bu meyanda çocuğun sizi kullanmasına izin vermeyin siz ebebeyinsiniz kararlı olun.ağlamayı kalkan olarak kullandırmayın çocuğa.
Genişletmek için tıkla...
esmacim benim kizimda hernekadar yasi kücük olsada bilerek isteerek gitti.Hatta ilk üc gün anne sen eve git ben gelmiycem diyordu.Sonra su istemis onlarda anlamamis.O zaman aglamya basladi baslayis o baslayis.
Bir yil daha bekleyin demissiniz ama malesef burada dil ögrenmesi ve okula uyum saglayabilmesi okulda zorluk cekmemesi acisindan 3 yas ideal yasi kres icin.Malesef cok sahit olduk burada cocugu kücük yada bosa harcama diye cocugunu krese okuldan bir sene önce yada iki sene önce gönderenleri.Malesef cocuklar cok zorluk cektiler.Hala cekenler var.Uzmanlar burada yabanci ailelerin cocuklari icin 3 yasi uygun görüyorlar.Büyük kizimda 3 yasinda baslamisti ve cok rahat alismisti.Sanirim cocuktan cocuga fark oluyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X