insan yüreğinin götürdüğü yeremi gitmeli

MaviEge

DENİZCİM VE BİRİCİK KIZLARIM
Kayıtlı Üye
22 Şubat 2008
4.520
37
biz insanlar yüreğimizin götürdüğü yere mi gitmeliyiz,yoksa napalım hayatımız bu işimiz bu yaşamımız bu deyip susup oturmalı mıyız.insanlar en güzel yıllarını,en unutulmaz anlarını sizce sevdiğinden ayrı mı geçirmeli yoksa "dur! hayat nereye gidiyor bak gel beraber olalım en sevdiğimiz yıllarımızı,anlarımızı beraber geçirelim.hayatımızı nasıl olsa devam ettiririz."bunu mu demeli.CADIARZU
 
Bu soruyu bana bundan 20 sene önce sorsalardı, yüreğimin götürdüğü yere giderim derdim. Ama artık bu saatten sonra bu cevabı vermem imkansız.
 
cnm bence yüregının göturdugu yere gıt ben öle yaptım en azından mutlu oldum mutluluk hayata en önemlı sey benım ıcın
 
yüreğinin götürdüğü yere git derim ama bana sorsan gidebildim mi hayır bazen hayatımı hep başları için feda ettiğimi düşünüyorum ama bakalım artık...
 
hayat şartları,içinde bulunduğun durum bazen öyle bir hal alıyor ki.benim eşim asker denizci ve denizaltıcı.bu konuyu açmamın nedeni eşimden sürekli ayrı kalıyor olmam.en güzel anlarımı en güzel günlerimi ondan ayrı burda yapayalnız tek başıma yaşıyorum.aiileler de uzakta,her şeyi ama her şeyi yalnız yaşıyorum bir çok asker eşi gibi.bana eşim bi ara görevde çok düşündüm,senin yanında olmak istiyorum dedi.ben de istiyorum dedim.ama işi bırakması gerek.tabi bu mümkün değil.karaya tayin olursa görevlere gitmiyecek ama bu da şans veya özel durum gerektiriyor.hastalık vs. gibi.yani biz kaderimize razı olup susup bu ayrılıklara katlanmak zorundayız.gene yalnızım ,gene yok.tlfnla bile sesini duyamıyorum.hamileyim üstelik artık.ona öyle ihtiyacım varki.ve sadece dua ediyorum artık görevlere gitmesin burda yapsın görevini diye.allahım kimseyi sevdiğinden ayrı bırakmasın.
 
yüreğimin götürüdğü yere gitmek istiyorum ama buna cesaretim yok çok büyük bi ikilem içindeyim ve kısa bi süre içinde bi karar vermek zorundayım
 
aman sakin,,,yolunu kaybedersin kaybolursun sonra

kimse seni bulamaz ,sen bile kendini bulamazsin.................
 
tabi ki yüreğinin götürdüğü yere git canım zaten yüreğin seni gitmek istediğin
olmak istediğin yere götürüyor istediğin insanlar oluyor etrafında ve yüreğine hitap
eden insanların yanında oluyorsun onları seviyorsun en iyisi yüreğini dinlemek ne dersin
 
hayat şartları,içinde bulunduğun durum bazen öyle bir hal alıyor ki.benim eşim asker denizci ve denizaltıcı.bu konuyu açmamın nedeni eşimden sürekli ayrı kalıyor olmam.en güzel anlarımı en güzel günlerimi ondan ayrı burda yapayalnız tek başıma yaşıyorum.aiileler de uzakta,her şeyi ama her şeyi yalnız yaşıyorum bir çok asker eşi gibi.bana eşim bi ara görevde çok düşündüm,senin yanında olmak istiyorum dedi.ben de istiyorum dedim.ama işi bırakması gerek.tabi bu mümkün değil.karaya tayin olursa görevlere gitmiyecek ama bu da şans veya özel durum gerektiriyor.hastalık vs. gibi.yani biz kaderimize razı olup susup bu ayrılıklara katlanmak zorundayız.gene yalnızım ,gene yok.tlfnla bile sesini duyamıyorum.hamileyim üstelik artık.ona öyle ihtiyacım varki.ve sadece dua ediyorum artık görevlere gitmesin burda yapsın görevini diye.allahım kimseyi sevdiğinden ayrı bırakmasın.
hayat engellerle dolu ve ugruna aşılabilecek değerlerle...yüreğimizin götürdüğü yere gitmek isterken,mantıgımızında kabul edebileceği bir yeri seçebilmek en iyi yol sanırım.. bende üst rütbeli karacı bir asker eşiyim... kısaca özetlersek.. evlendik...kampta kalıyorduk eşyalıydı..bana ait bir düzen diildi..6 ay sonra tayinizmiz tunceli hozat a çıktıorada lojman yoktu derken eşimin tam hozata gitmes,ine 3 gün kala hamile oldugumu ögrendik ,gitme ihtimalim bie olsa tamamen suya düşmüştü...neyse eşim gitti ikimizin ailesi izmirde ailelerin mesafesi 1 saat...benim hamileliğim sorunlu geçti toksaplazma çıktı ve kızmın özürlü doğma ihtimali ve düşük tehlikem vardı ve sürekli kanamalarım rahatsızlıklarım oluyordu .tabi bu arada eşim de hergün operasyonlardaydı 1hafta 10 gün sesini duymadım..tv deki haberleri izledim acaba bir haber alabilirmiyim diye!!dogumda eşim kılpayı yetişti sırf bu yüzden sezeryanla gün almıştım oda yanımda olabilsin diye bu ragmen kılpayı...karlar yolları kapatmış,var olan mayınlar temizlensin diye vs..yetişti geldi 15 gün yanımdaydı..sonra gitti kızım 7 aylıkken ancak yeniden gelebildi...ve ben bu arada 2 ailenin yanında mekik dokuyordum küçük bir bebekle,ne bir evim ne bir düzenim nede eşim vardı yanımda o zor günlerimde..lohusayken geceleri kabuslar görür,yanımdaki kızımın beşiğinin etegine tutunur o küçücük te bebekten güç almaya çalışır ve tekrar korkudan titreyerek uykuya dalardım,kalkıpta kayınvalideme seslenmek bana agır gelirdi korkmamalı ve güçlü olmalıydım...korkularımla uyumayı ögrendim kızıma tutunarak..oysa eşim yanımda olsaydı............. suan tayinimiz batıda evimde var eşyam da düzenim de ama hala eşim geçici görevlere katılmak durumunda 3 ay 6 ay yalnızlıklar oluyor... 20 1 ay içinde tekrar gidiyor iç anadolu bölgesine ki daha aynı görevden geleli 2 ay oldu neyseki her hfta sonu geliyor....bunları anlattım,çünkü yalnız diilsin,yalnız diiliz...ve her kötününde kötüsü var... sevgilerimle...
 
cnm anladım yazdıklarını ama bazen öyle kötü oluyorki ben de 2 sene olcak evleneli 2 sene de toplasam belki bi ay anca beraber olmuşuzdur.evlendik evleneli sürekli uzaklarda.bilerek evlendim,severek,isteyerek.sürekli görevde.babamda askerdi benim havacı kızyım bende.ama alışmak öyle zorki benim ailelerde yok maleseef burda iki üç kişi var iyi gidip geldiğim başka yok.sesini duyamıyorum.ben nerde olduğunu bile bilmiyorum.denizin altında.sadece bunu biliyorum.bir tlfn dahi yok ulaşabileceğim sadece acil durum bildirebiliyorum.yalnız değilim biliyorum ama en güzel yıllar en güzel anlar hep ayrı hep uzak hep habersiz birbirimizden.keşke tayini çıksa karaya falan başka gemiye biraz rahatlasak ama her şey böyle isteyince olmuyor.ben sadece buna değinmek sıkıntımı paylaşmak istemiştim.sevgiler
 
kuzummm kıyamamm sanaaa şimdi hamilesin ya, eşin yokken duyguların daha baskın ahh canım benımmm ... zor gunler evet essiz iyi bilirim diorum ama ben belkide daha hiçbirsey bilmiorum biliorsun tatlım daha dugun olmadı suan biile bende goreve gittiginde çok özlüyorummm .. sen buarad yalnız oldunu dile getirmek istemıssın haklısında tabıkı , zorluk cekmeden birseyleri elde etmek zor su dunyada tatlısım..
bir bebegi dusun emeklemeden yuruyebılır mı? azıcık zahmeti cekıcez ki mukafatına erişelimm..
canımın içii... emın ol eşinde senı çookkk özlüyor & hergun yenı bir gorev çıktıgında istemeyerekte olsa gidior , senı yalnız bırakmak istemıyor ama ne yapacak caresi yokki .. bizede dusen sabırla beklemek guclu olmak en azından eşimize karsı gucluyum imajını vermektir asla gucsuzlugunu yalnızlıgını eşine belli etme tatlım ki gozu arkada bırakıp gitmesin senii .. hem sen şimdi bir anne adayısın .. bebişine iyi bakman gerekli zatende bakıyorsun biliorum .. oyle bi an olcakki bebişine hem anneşil hem babalık yapacaksın bunada hazırsın biliorum suan olmaz deilim desende o an geldgınde ister istemez guclu olacaksın ( hatırlatmak istemem ama eşin iş kazası gecırdıgınde komutan senden için ne kadar guclu saguk kanlı asla aglamadı , herzaman metanetini korudu dedigini unutma sakın,baksana ne kadar guclu olmussun ozaman cevren senı takdir etmis)
ecemimm bitanesiiii... bak 10 ay sonra bende yanında olcam , ole hemen koyverme kendını bakem kızarım sana ahh yaparımm deliii kız , bak oğlusunla bir oluruz kızdırırız seni... :p :KK70:
opuyorum canım benımmmm kendine çoookkk iyi bakkk... a.s.
insan duygusal oldugu zamanlar sankı hep dunya basının ustune yıkılıyomus gibi olur , birde sevdigin adam yanında yoksa bu duygu karmasıklıgı daha baskın sekılde ortaya çıkar.. kuzucumm benımmm hamilesin ya biliorum gerci hamile olmadan öncede sevdigin uzaklarda olunca yerıne hiçbirsey konulmuyor :KK43:((
 
biz insanlar yüreğimizin götürdüğü yere mi gitmeliyiz,yoksa napalım hayatımız bu işimiz bu yaşamımız bu deyip susup oturmalı mıyız.

yüreğin atmadığı bir yaşam insanı ne kadar mutlu eder...
yaşıyormuş gibi yaparak yaşanmaz ki hayat...
yürek nefes almalıdır...
organlarımızın içinde atan tek o'dur...
sevgiyle özdeşleşende o...
yüreksiz yaşam olmaz...
ve yaşam cesurları sever...
 
Yüreğimizle beynimizin çatıştığı anda, en doğru cevabın yüreğimizin sesi olduğunu okumuştum bir kitapta.Bu ne derece doğru tartışılır.Çünkü başka bir kitapta yazılan da, aslında beynimizi yüreğimizin yönlendirdiği.Mutluluk kişiden kişiye göre değişkenlik gösterir.Mesela ben, ihtiyaçlarım karşılanmadığında mutsuz olurum.İnsan gibi yaşamak isterim hayatta.Şu anki hayatımın bana getirdiği artıları eksileri hesaplar, yolumu öyle çizerim.
 
aslında herkes yüreğinin götürdüğü yere gitmek ister.kim istemezki sevdiği adamın dizleri dibinde olmayı ona sarılıp uyumayı ama bazen hersey istediğimiz gibi olmuyo kadere boyun eymek zorunda kalıyoruz başka seçenek vermiyo ki hayat bizeeee
 
yüreğim neler istemiyorki,sırf sevdiğin kişinin yanı değildir gönlünün istediği yere gitmek.
gönül ister dağ bayır dolan.
gönül ister al başını git
gönül ister anne,baba
bazen,eğlence,bazen,hoş sohbet,bazen acı bazende tatlı ceker.
bu isteklerimize kah gideriz kah dururuz.ama her istediği yere malesef yürek gidemez.
susanna tamaro yazmış ellerine sağlık bu isimde kitap.bir cırpıda okumuştum.etkisinde okadar çok kalmıştımki,bende bende gidecem gönlümün cektiği,yere demiştim.
yurtdışı ülkelerini merak ettiğim halde,en uzak gidebilidiğim şehir dışı oldu.
sizlerin yüreğinizin götürdüğü yere gidebilme ümüdiyle sevgiyle kalın.
 
yüreğinizin götürdüğü yerde isiniz sadece arada mesafeler var..oda inşallah dilerim kısa zamanda hallolur............şartlar siz için oldukça ağır...kolay değil yaşamınız....bbekte var şimdi....sizin duygularınız bayağı hassastır şimdi........eşinizle sizin ortak paydanızı bebeğinizi düşünün..güç almaya çalışın....dilerim gönlünnüzce olur herşey.....:1hug:
 
X