Kaçarak evlenen veya gizli nikahla evlenenler ....

denizkabugu

Evli, mutlu, ...
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2007
725
4
Eşinizle kaçarak evlenme veya
gizli nikahla evlenme hikayenizi yazar mısınız?
Yorumlarınızı, fikirlerinizi, tecrübelerinizi bekliyorum..
 
anne baba baskısı yüzünden sadece üç ay tanıdığım eşime kaçtım arada bir isteme olayı olmadığı için ailem hala affetmiyor tam oniki sene oldu şansım varmış eşim çok iyi birisi mutlu bir evliliğim var iki kızım oldu iyiki kaçmışım diyorum ama insanın içinde hep bir eziklik oluyor
 
Ben eşimle flört ederken ailesi bize resmen kan kusturdu off anlat bitmez çok zor günlerdi hep gözyaşı aslında hiç hatırlamak bile istemiyorum...
Eşim ailesiyle konuşuyor ben evleniyorum ister kabul edin ister etmeyin tabi benim bunlardan haberim yokdu 14 şubat 2007 de eşim buluşmak istedi benimle sabahın köründe, neyse o sabah kendimi nikah dairesinde buldum benimle evlenicekmisin bak dedi bu son noktamız ya burda herşey biter yada evleniriz dedi ele ele tutuşup işlemlere başladık niahımız kıyıldı eller öpüldü çıt çıkmadı kimseden herkez duruma razı oldu bizi boşu boşuna üzdüler...
Hiç pişman değilim allaha şükür eşimle çook mutluyum. Şeniz:asigim::1hug:
 
Canım önceki konularını hatırlıyorum sanırım.:uhm:
Ne o ailelerden gizli evlenmeye karar mı verdin yok sa...:1shok:
 
en son noktaya kadar aileni ikna etmeyi dene bence onlara evleneceğin kişinin düzgün birisi olduğunu çok iyi anlatmalısın çünkü o insana CANLARINI emanet ediorlar
 
Hayırdır canım yoksa kaçmayımı düşünüyorsun...:uhm:
Eğer düşündüğüm gibiyse acele etme derim kaç senedir bir ilişkin var bilmiyorum ama iyi düşünmek lazım sakın sana yanlış bir etki bırakmayayım..
Sen herşeyden önce ailene güven vermelisin tabi bazı aileler iyi olacağını da bile bile hala kendi istedikleri olsun isterler ozaman insana yapacak birşey de bırakmazlar...
Sen gene de her ihtimali göz önünde bulundur ve sonuna kadar savaş sorunlarınla.
İnş hayırlısı neyse o olsun hakkında ne dieyim....a.s.
 
Ya onu tanımıyorlar
Aileler uyuşmuyor vs diye (daha önceki konularımda bahsetmiştim)
kabul etmiyorlar
Adam gibi adam, şefkatli, kadınını ezdirmeyecek biri ve ailesiyle karısı arasında dengeyi kuracak biri
ama ailem bunu anlamıyor nerden tanıyorsun biliyorsun uzaktan sevgilisiniz siz
tam tanımamışsındır diyorlar of halbuki nasıl tanıdım ya
ölüyorum üzüntümden bu ızdıraptan nasıl kurtulacam bilmiyorum
 
bilmem ki ne desem...
şimdi benim hikayemi anlatsam hem uzun olur hem de olmaz gibim neys ebeni geçelim...
uyuşmuyor derken sanırım kültür mezhep vs sorunlar var...
ve tanımadan yargı var anladığım kadarıyla...
eğer kabul ederlerse erkek arkadaşını yalnız eve ya da aileninde olacağı bir ortama çağır ne bilim belki yanlış düşündüklerini anlarlar bu arada tanıma fırsatları olur....
 
Ya onu tanımıyorlar
Aileler uyuşmuyor vs diye (daha önceki konularımda bahsetmiştim)
kabul etmiyorlar
Adam gibi adam, şefkatli, kadınını ezdirmeyecek biri ve ailesiyle karısı arasında dengeyi kuracak biri
ama ailem bunu anlamıyor nerden tanıyorsun biliyorsun uzaktan sevgilisiniz siz
tam tanımamışsındır diyorlar of halbuki nasıl tanıdım ya
ölüyorum üzüntümden bu ızdıraptan nasıl kurtulacam bilmiyorum

Onlar seni anlamıyacaklar haklı olarak çünkü birkere olmayacağına inandırmışlar kendilerini.. Şimdi tanımıyor olabilirler peki bu önyargı neden annen baban değilde ilk bir yakınınla tanıştırabilirsin erkek arkadaşını mesela ablan varsa yada kuzenin işte aileden birisiyle sonra annene anlatırsın ikna için belki faydası olur bu..
Seni çok iyi anlıyorum canım yaa eminim kafan çok karışıktır ama zaman güzelim biraz sabır ve aileni ikna etme çabaların..
Peki erkek arkadaşın neler dşünüyor bu konuda sana desteği nedir...
 
Tanıştırdım ki ailecek gelmişlerdi
Hatta ailem karşı çıkıyor diye sevgilim 1 hafta sonra babamla annemle konuşmaya gelmişti
Ama yine olumsuzdu yani hep olumsuz olduuuuuuuuuuuuuuuuuu
 
ne olursa olsun; kaçmak bir aileye yapılacak en büyük ihanetlerden biri. ailenizi zor durumda bırakmayın.
ben olsam ; ısrarla ikna etmeye çalışırdım, ikna olmazlarsa da başkası ile evlenmezdim. inat yapardım. yemezdim,içmezdim,babama küserdim ama asla kaçmazdım.
evlatlarım böyle birşey yaparsa da; kolay kolay affedemezdim.

geçen yıl bir kaçma olayına şahit oldum. kaçan kıza ailesi doğal olarak tepkili oluyor. üzülen yine kız oluyor. kınasında düğününde kız ailesinden kimse olmuyor. hüzünlü gelin oluyor.
ayrıca bazı erkeklerin ailesi de ilerde bunu kızın yüzüne vurup, kızı sahipsiz görüp ezebilirler.

kaçarsanız yıllarca ailenizle barışmak için uğraşacaksınız. eşinizle, ailesiyle aranız ne kadar iyi olursa olsun ; kendi ailenizden uzak olacağınız için içinizde hep burukluk olacaktır. düğünde,bayramlarda,doğum günlerinde, doğumunuzda...
bunları da düşünün.
 
bende ailemın tam rızasını almadan evldım sayılır hıç istememışlerdı kultur farklı falan eğitimli değil dıye ama ben çok güvenıyordum ona ve sonunda evlendık ama kınamada duğunumede annem gelmedı sadec babam geldı.ama evlendıkten sonra hıç mutlu olamdım hıç tanıdığım gıbı bırı değildı yalancılığı ve kumarı başladı ve sonuç şuan boşandım ve 10 aylık bı kızım var tekrar ailemın yanındayım anlıcan bence hıçkımse ıçın ailenı arkan alma derım aıle çok önemlı.zaten evlensende hep bı yanın buruk oluyo ınan zor bı durum.
 
sakın ha kaçacağım deme
anne babadan değerlisi yok
daha dün annemi görmüşken bugün annem için ağladım
ikna etmeye çalış ikna olmuyosa da bi bildikleri vardı
 
canım çok şanslı olan arkadaşlar var ama büyüklerin bizden çok hayat tecrübesi var,özellikle de babaların.aile onayını almadan evlenme derim.ama hayat senin tabi
 
bizde gizli nikahlandık...babam, kızımın okulu bitmeden olmaz diye reddedince gizlice nikah kıydık ama şimdi çok yanlış yaptığımı düşünüyorum...
ilk zamanlar ne kadar fantastik oldu, sıradan olmadı, torunlarıma anlatacak çılgın bir hikayem oldu diye kanırtıyordum(çocukluk işte!!!) halbuki babamın tepkisi eşimi daha iyi tanımam ve anlaşıp anlaşamayacağıma daha net karar vermem için bana zaman kazandırmaktan ibaretti ve fevri davranıp tek çocuklarının mürvetini görme ihtimallerini yok ettim...şimdi çok üzülüyorum ne kadar acımasızca hareket etmişim.
eşimle bir sorunum yok benim de şansım bu oldu ama yine de ben riske girme ve sonuna kadar ailelerle birlikte hareket etmeye çalış, olmuyorsa ve sevgilinden çok eminsen-ama gerçekten çok eminsen- radikal davranmayı göze al derim...sevgilerimle
 
sen göremesen bile
anne babanın bir bildiği vardır :kahve:
sözlerini kulak ardı etme
kalplarini kırma pişsam olunca dönüşü olmuyor maalesef :1no2:
 
Aileni karşına alma bence. ne kadar seviyor olursan ol bir ikna yolu vardır elbet siz elinizden gelen son çabaya kadar ailenize sevdiğinizi, evlenmek istediğinizi kabullendirin ama kaçmak gizli nikahlanmak gibi sonradan üzüleceğin bişey yapmanı istemem. inan bazen büyüklerimizin inadının bir hikmeti oluyor biz ne kadar bunu anlamak istemesekte ailenden vazgeçme derim olacaksa herşey gönül rızasıyla olsun kimsenin ahını alma canım sana mutluluklar ve bol şans.
 
Eşinizle kaçarak evlenme veya
gizli nikahla evlenme hikayenizi yazar mısınız?
Yorumlarınızı, fikirlerinizi, tecrübelerinizi bekliyorum..

Bende kacarak evlendim 7 sene once. Bizim kacmak nedeni memleket yuzunden ben makedonya gocmeni esim samsunlu ailemden cekindigim icin kacmak zorunda kaldik ama cok sukur ailemle 1 ay gecmeden baristik aslinda bu kadar cabuk barisicagimizi inanmazdim ama cok sukur bugun ailem esimden cok memnunlar ama gercekten cok iyi biri onu kendi abimlerden ayirmiyorlar. ama bazen babamlara oturmaya giderken hala aklima geliyo kactigimi utaniyorum ama onemli olan esimle aramiz iyi olsun 2 cocugumuza ve bana cok duskun. insllah boyle devam eder
 
Yapma bence...aile hayir diyorsa kesin bir sebebi vardir..ben kaçmadim ama karşilardi ikna ettim onlari ama şimdi anliyorum bir bildikleri vardir analik babalikişte hissediyorlar mi diyeyim onlarin istemediği bişey olduu için allah hayirlisini vermiyor mu diyeyim...oluyor işte bişeyler ve kesinlikle hakli çikiyorlar...yapma yapma yapma...
 
X