- 8 Nisan 2007
- 2.657
- 78
- 40
- Konu Sahibi chocolategirl
- #1
Size bir sır vermek istiyorum. İçten içe hem gurur duyduğum hem de utandığım bu sır; bir erkek olarak nasıl bir kimliğe sahip olduğumla ilgili... Bu, kim olduğumu anlatırken; kim olduğuma karşı gelen bir şey... Bu, benim için bile anlaması zor bir ikilem.
Bu sır hakkında hissettiklerim, birlikte olduğum kişi ile ilgili… Bugün kendimi gururlu hissediyorum; yalnız olsaydım da eşim ve ailemle olduğu gibi yine kendimle gurur duyardım. Ancak bazı iş veya içki arkadaşlarımla birlikte olduğumda; bazen utanç duyduğum da oluyor. Evet, üstünden 23 yıl geçti. Bunu daha önce kimseye söylemedim hatta eşime bile… Ve biliyorum ki eşim de kesinlikle benden şüphe etmiyor; bu yüzden de itiraf edeceğim şey, onu şaşırtmayacak.
Sırrım neredeyse çeyrek asırdır eşime sadık olmam. Pek çok kadın tarafından arzu edilmeme rağmen, hiç biriyle yatmadım ya da öpmemi bekleyen dudaklara hafif de olsa bir öpücük kondurmadım.
Başarılıyım. Fit bir vücudum var. Param var. Güzel giyinirim ve hayır çirkin de değilim. Evet, fırsatlarım da oldu. Ama…
O spor-barlarındaki kalabalıklar içinde gördüğünüz, bardakları tıkırdatan omuzlarını seksi bir imayla silken benim. Hakkında küstahsız konuşmalar duyduğunuz kişi benim. Evet, bu konuda düşündüm. Ama…
“Kaç erkek karısını aldatıyor?” başlıklı araştırmaların hepsini gözden geçirdiğim. Monogami (tek eşlilik) düşüncesinin kalktığına dair kışkırtıldım. Ama…
Tabii ki uzun bir ilişki yaşamanın tutukluğunu da yaşadım. Onu tuvalette terli bir şekildeyken görmek; yıllar sonra aynı odada aynı zamanda aynı pozisyonda seks yapmak, yemekte bir şey söylerken, ağzından çıkan bir şeyi görmek… Heyecanı ve değişikliği öyle arzuluyorum ki… Ama…
Asla aldatmadım. Bunu hiç söylemedim çünkü erkekler genelde bunu yapmaz. Ne kadar duygusal olabileceğimize inanmanızı istesek de bizim erkeklik kurallarımız hâlâ daha, bunu kabullenebilmek için çok sert. Bunu itiraf ettiğimiz andan itibaren, genetik yapımıza ters düşeriz ve o göğsümüz daralmaya başlar. Bu biraz akılsızca görünebilir ama en azından bu, benim dünyamda böyle.
Neden hiç yoldan çıkmadığım sorusunun cevabını oluşturabilecek, birkaç fikrim var:
1- Hiç bayan kusursuzla tanışmadım
Bir meslektaşım bir keresinde bana; eğer aldatacaksan, bunu bayan kusursuz ile yap; çünkü yakalandığında -ki kesinlikle yakalanacaksın!- arkaya dönüp baktığında, pişmanlık duymamalısın demişti. Bunu her zaman iyi bir tavsiye olarak gördüm. Benim ilgimi çekecek bayan kusursuzla hiçbir zaman tanışmadım.
2- Sabah ayak bileğim ağrıyor
Kent Nerburn, ‘Letters to My Son’ (Oğluma Mektuplar) kitabında; sol bacağını kırdığı zaman ile günaha girmeyi birbiriyle eşleştiriyor ve şöyle diyor: “Ne zaman bir kadına karşı bir çekim hissetsem, kırılan bacağımı düşünüyorum… Sadakatsiz olmak da tıpkı benim kemiğimin kırılması gibi ilişkide de aniden olur. İlk başta bir sorun yokmuş gibi görünür; hatta zaman geçtikçe ilişkinin daha güçlendiğini zannedersin ama kırılan yer asla iyileşmez. Yara izi bunu sana sürekli hatırlatır ve sonsuza dek canını yakar.” Her hangi bir yerimi kırmadım ama sağ ayağımı bir kaç kere incittim ve neredeyse her gün sızlıyor.
3- Kendime belirli bir tip çizdim
Ne zaman başka bir kadını beğensem kendime “Neden?” diye soruyorum. Genellikle uzun, zayıf, esmer, canlı, zarif ve özel olduğu için… Bütün bunlar eşimin sahip olduğu özellikler. Bu benim doğal olarak kafamda aynı tipi belirlememe neden oldu. Onu neden ikiziyle aldatıyım ki?
4- Eşimin ayaklarını seviyorum
Bir keresinde aldatan erkekler üzerine bir yazı okumuştum. Tek gecelik sevgilisinin yanında uyanan bir erkek, aniden kadının ayaklarını görüyor. Bir gece önceki siyah seksi dans ayakkabılarına sıkışmış ayakların, sabahleyin çok büyük ve korkunç olduğunu fark ediyor. Öyle midesi bulanıyor ki bulunduğu yerden kaçıyor. Aşkın hataları kamufle ettiğini unutuyoruz. 23 yıl sonra eşimin her kısmını biliyorum ve seviyorum; ayakları dâhil....
alintidir..
Bu sır hakkında hissettiklerim, birlikte olduğum kişi ile ilgili… Bugün kendimi gururlu hissediyorum; yalnız olsaydım da eşim ve ailemle olduğu gibi yine kendimle gurur duyardım. Ancak bazı iş veya içki arkadaşlarımla birlikte olduğumda; bazen utanç duyduğum da oluyor. Evet, üstünden 23 yıl geçti. Bunu daha önce kimseye söylemedim hatta eşime bile… Ve biliyorum ki eşim de kesinlikle benden şüphe etmiyor; bu yüzden de itiraf edeceğim şey, onu şaşırtmayacak.
Sırrım neredeyse çeyrek asırdır eşime sadık olmam. Pek çok kadın tarafından arzu edilmeme rağmen, hiç biriyle yatmadım ya da öpmemi bekleyen dudaklara hafif de olsa bir öpücük kondurmadım.
Başarılıyım. Fit bir vücudum var. Param var. Güzel giyinirim ve hayır çirkin de değilim. Evet, fırsatlarım da oldu. Ama…
O spor-barlarındaki kalabalıklar içinde gördüğünüz, bardakları tıkırdatan omuzlarını seksi bir imayla silken benim. Hakkında küstahsız konuşmalar duyduğunuz kişi benim. Evet, bu konuda düşündüm. Ama…
“Kaç erkek karısını aldatıyor?” başlıklı araştırmaların hepsini gözden geçirdiğim. Monogami (tek eşlilik) düşüncesinin kalktığına dair kışkırtıldım. Ama…
Tabii ki uzun bir ilişki yaşamanın tutukluğunu da yaşadım. Onu tuvalette terli bir şekildeyken görmek; yıllar sonra aynı odada aynı zamanda aynı pozisyonda seks yapmak, yemekte bir şey söylerken, ağzından çıkan bir şeyi görmek… Heyecanı ve değişikliği öyle arzuluyorum ki… Ama…
Asla aldatmadım. Bunu hiç söylemedim çünkü erkekler genelde bunu yapmaz. Ne kadar duygusal olabileceğimize inanmanızı istesek de bizim erkeklik kurallarımız hâlâ daha, bunu kabullenebilmek için çok sert. Bunu itiraf ettiğimiz andan itibaren, genetik yapımıza ters düşeriz ve o göğsümüz daralmaya başlar. Bu biraz akılsızca görünebilir ama en azından bu, benim dünyamda böyle.
Neden hiç yoldan çıkmadığım sorusunun cevabını oluşturabilecek, birkaç fikrim var:
1- Hiç bayan kusursuzla tanışmadım
Bir meslektaşım bir keresinde bana; eğer aldatacaksan, bunu bayan kusursuz ile yap; çünkü yakalandığında -ki kesinlikle yakalanacaksın!- arkaya dönüp baktığında, pişmanlık duymamalısın demişti. Bunu her zaman iyi bir tavsiye olarak gördüm. Benim ilgimi çekecek bayan kusursuzla hiçbir zaman tanışmadım.
2- Sabah ayak bileğim ağrıyor
Kent Nerburn, ‘Letters to My Son’ (Oğluma Mektuplar) kitabında; sol bacağını kırdığı zaman ile günaha girmeyi birbiriyle eşleştiriyor ve şöyle diyor: “Ne zaman bir kadına karşı bir çekim hissetsem, kırılan bacağımı düşünüyorum… Sadakatsiz olmak da tıpkı benim kemiğimin kırılması gibi ilişkide de aniden olur. İlk başta bir sorun yokmuş gibi görünür; hatta zaman geçtikçe ilişkinin daha güçlendiğini zannedersin ama kırılan yer asla iyileşmez. Yara izi bunu sana sürekli hatırlatır ve sonsuza dek canını yakar.” Her hangi bir yerimi kırmadım ama sağ ayağımı bir kaç kere incittim ve neredeyse her gün sızlıyor.
3- Kendime belirli bir tip çizdim
Ne zaman başka bir kadını beğensem kendime “Neden?” diye soruyorum. Genellikle uzun, zayıf, esmer, canlı, zarif ve özel olduğu için… Bütün bunlar eşimin sahip olduğu özellikler. Bu benim doğal olarak kafamda aynı tipi belirlememe neden oldu. Onu neden ikiziyle aldatıyım ki?
4- Eşimin ayaklarını seviyorum
Bir keresinde aldatan erkekler üzerine bir yazı okumuştum. Tek gecelik sevgilisinin yanında uyanan bir erkek, aniden kadının ayaklarını görüyor. Bir gece önceki siyah seksi dans ayakkabılarına sıkışmış ayakların, sabahleyin çok büyük ve korkunç olduğunu fark ediyor. Öyle midesi bulanıyor ki bulunduğu yerden kaçıyor. Aşkın hataları kamufle ettiğini unutuyoruz. 23 yıl sonra eşimin her kısmını biliyorum ve seviyorum; ayakları dâhil....
alintidir..
