İçimizdeki Sessiz Çığlık

HanimKelesimiGetir

SüperAnneAnne
Pro Üye
20 Mart 2008
139.707
207.769
59
Hani bazen çok kızar bağırmak ve haykırmak isteriz.
Söyleyemediğimiz bazı şeyler içimizde kalır
O zamanda kendimizi belkide yer bitiririz.
Peki o sessiz çığlıkları içinizden nasıl çıkarıp rahatlarsınız
 
Benim bir kara kaplı günlükte denilemez ama bir defterim var
O kadar boğulduğum zamanlarda oraya yazarım.İçimden geldiği gibi..
Sessiz çığlığımın sesi oluverir bir anda,eşim dahil kimse bilmez o kara kaplı defterimi
Bazen derim kendi kendime,kara kaplı defterim benim derdimi dinleye dinleye içine kap kara oldun ama!!!
İnan yazmassam o haldeyken elimden bir kaza çıkacak korkusu başlar bende
Sanırım artık büyük bir alışkanlık kazandım!!
 

ağlarım ağlarımmm....
zaten sulu gözlü bir yapım var ağlamak benim içimdekileri dindirir bi süree,
sonra içimdeki sessiz fırtınaya neden olan kişiye kişilere,
derslerini veririm:nazar:
 


Keşke o aynalara ihtiyaç olmasa
Hep bişeyleri karşılıklı paylaşabilsek

ben bu konuda çok hassasım...
bananecilik yapamıyorum..dolayısıyla bir başkasının problemi bile
benim içimde fırtınalar kopmasına neden olabiliyor...
ama çok şüküür ki,bu fırtınalar beni alabora adamiyor,herhalde güçlüyüm bu konuda...
paylaşmak gerçekten çok güzel ama paylaşılamayan şeyler olunca,
sıkıntıdan yada sevinçten patlamaktansa,ya kendi kendime konuşurum
ya da KK da yazrım rahatlarım...
sizler iyiki varsınız...Şeniz
sevgiler...
 
Benim bir kara kaplı günlükte denilemez ama bir defterim var
O kadar boğulduğum zamanlarda oraya yazarım.İçimden geldiği gibi..
Sessiz çığlığımın sesi oluverir bir anda,eşim dahil kimse bilmez o kara kaplı defterimi
Bazen derim kendi kendime,kara kaplı defterim benim derdimi dinleye dinleye içine kap kara oldun ama!!!
İnan yazmassam o haldeyken elimden bir kaza çıkacak korkusu başlar bende
Sanırım artık büyük bir alışkanlık kazandım!!

Günlük tutmayı hiç yapmadım.
Ama mutlaka denemek istiyorum bende.
Ne kadar yazabilirim bilmiyorum ama ağlamaktan yazamam herhalde bir süre
 
ben bu konuda çok hassasım...
bananecilik yapamıyorum..dolayısıyla bir başkasının problemi bile
benim içimde fırtınalar kopmasına neden olabiliyor...
ama çok şüküür ki,bu fırtınalar beni alabora adamiyor,herhalde güçlüyüm bu konuda...
paylaşmak gerçekten çok güzel ama paylaşılamayan şeyler olunca,
sıkıntıdan yada sevinçten patlamaktansa,ya kendi kendime konuşurum
ya da KK da yazrım rahatlarım...
sizler iyiki varsınız...Şeniz
sevgiler...

Yıllar içerisinde güçlü olmayı öğreniyoruz ama öyle zaman oluyorki o güçlü dediğim ben bile zaman zaman kanadımın kırıldığını hissediyorum.
İşte o anda ipler kopuyor.
İyikide sizler varsınız burada Şeniz
Benden de sevgiler.:1hug:
 


En iyisini ders vererek yapıyorsun hak ediyorlar bazen Şeniz


evet canım içimdeki herşeyi tutardım önceden söylesem ne olcak ders versem ne olcak derdim,
sonuç üzülen gene bennn,
ama baktım ki ben dişimi gösterince biraz daha az canım yanmaya başladı,
ozaman bende herkse gereken dersi vermeye başladım,
ben üzülüp kahrolacağıma beni üzenler kahrolsun dedim:nazar:
 
en acımaklı sarkıları dınlerım...aglarım gözlerım şişene kadar...kendı kendıme konusurum...
ve gunlugum var yazarım...cunku ben yanlızım ve herseyı anlatamam..anlattıgım zamanda pişman olurum..
o yuzden kendımden cıkarrım ıcımdekı cıglıgı.......
 
ben öncelikle kendimle konuşurum ama bu her zaman yeterli olmuyor,
onun için konuşmanın dışında yürüyüş yaparım, tek başıma uzun yürüyüşler yapmak iyi geliyor,
ama içinde bulunduğum ruh haline göre müzik dinleyip deli gibi temizlik yaptığımda olmuştur
-tatlicadiarzu-
 
O sessiz cigligi sadece ben duyabildigim icin onu sadece ben susturabilirim...:nazar:

Yaradanla konsurum icimden, ona anlatirim herseyi ve bana sabir vermesini dilerim...:Saruboceq:
 
Benim sessiz çığlıklarım olmadı hiç..
Eğer canımı sıkan bir kişi ise kusarım çığlıklarımı o kişiye..
Fakat sıkıntıyı yaratan bir durum ise yakın bir dost ile dertleşmek çözümdür benim için..
 
önce yoruluncaya kadar aglarım gözlerım şişip kıpkırmızı olana kadar sonra defterımden bi kağıt parcası alırım ve ona yazarım yazarım yazarım.....
bütün sinirim öfkem geçer ama o kagıdı asla saklamam çünkü öle seyler yazarım kı o kişiye sınırım gectıyse o yazılanları okuyunca tekrar sınır olurum bundanda hoşlanmıorum çünkü yıne kendı kendıme yapıorum bu kötülüğü onun için yakarım onu...
 
çok kö olduğumda defterim var bir ona yazarım hem yazarım hem ağlarım. .yaaada deniz kenarında yada göl kenarında otururum yalnız saatlerce . . yada yılıdzları seyreder sdace ağlarım sabah kadar :a015::a015:
 
Ben çok biriktiriyorum içimde yaşadıklarımı ,düşüncelerimi,kırgınlıklarımı hemen söylemiyorum insanlara :çok üzgünüm: Onların ben söylemeden hatalarını anlamalarını bekliyorum yine aynı hatayı yapıyolar içime atıyorum yine kendi kendime ağlıyorum geceleri Allah a yalvarıyorum ama üçüncüde tam bir patlama oluyo biriktirdiğim ne varsa kusuyorum içimdekileri ve o zaman insanlar benden beklemedikleri tepkilerim karşısında şaşırıyolar :nazar: Sessiz çığlıklarım bardak taşınca avaz avaz bağırmaya dönüşüyo :1ninca:
 
normalde güçlü olarak bilinirim ve öyle olmaya çalışırım. kimselere acımı üzüntümü belli etmem. içime atarım. ama bir yerden sonra öyle bir patlarım ki bağıra bağıra ağlarım, ancak o zaman rahatlarım.
 
X