Arkadaşlar Merhaba
Çalışan kadınlar zamansızlıktan yakınırlarken, ev kadınları da zamanlarının çokluğundan şikayet ederler. Rutin ev kadınlarının işleri belirlidir. Ev işleri artı varsa çocuklar artı, bilindik rutinlikler, hobiler gezmeler oldukça kendine vakit ayırmalar. Çoğaltılabilir tabi.
Üniversite (aöf) 2 den bırakıp evlendim. 29 yaşındayım, 7 senelik evliyim. çocuğum yok. Eşim çalışmamı istemiyor, ben de diretmiyorum artık. Tüm gün evdeyim. İnternette vakit geçirmek, kitap okumak, ev bakımı temizliği, gezmeler tozmalar...
Çark dönüp duruyor aynı şekilde
Herşey ama herşey boş.. Bir tutarlılığı bir üretkenliği yok.. Tükettiğimi üretebilmek de istiyorum ben. Gönüllü olarak kuruluşlara katılmak istiyorum. Bilmediğim şeyleri deisteyebilirim. Ama bilmiyorum ki isteyebileyim. Tüm günümü evde heba etmek istemiyorum. Belirli sınırları aşmadıktan sonra eşimin de hayırı yok. Bu güzel
ama neyi nereden öğrenebileceğimi bilmiyorum.
Çeşitli kurslara katılabilirdim. Katıldım da. Lakin buralarda ortak fikirler de buluşabildiğim arkadaşlar edinemedim. Neden, bilmiyorum ama kendini geliştirmeye açık arkadaşlıklar kurabiliyorum ancak. Bunun dışında yerinde saymaktan huzursuz olmayan arkadaşlık düzeyin den sıkılıyorum. Bıkıyorum ve bırakıyorum. Sen bana gel ben sana geleyim, muhabbet arkadaşlık çok güzel, ama bununla sınırlı kalması güzel değil, bence tabi. Ortak üretkenliklerin olması, insanı ferahlatıyor. Anlam kazanıyor zaman.
Bursa ilindeyim. Çalışayım kazanayımdan ziyade, çalışayım kendimi iyi hissedeyim, iyi hissettireyimim peşindeyim.
Huzur evlerinde gönüllü çalışan olabilir... aynı şekilde sosyal hizmetler de gönüllü çalışan olabilir.. Keza, kadın merkezli kuruluşlar da olabilir..
Düşüncelerimi konuşturuyorum. Bilmiyorum ama bilmek istiyorum. İşe yaramak istiyorum.
Sizlerin fikirlerine , yönlendirmesine , bildiklerinizi duymaya ihtiyacım var ..
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Çalışan kadınlar zamansızlıktan yakınırlarken, ev kadınları da zamanlarının çokluğundan şikayet ederler. Rutin ev kadınlarının işleri belirlidir. Ev işleri artı varsa çocuklar artı, bilindik rutinlikler, hobiler gezmeler oldukça kendine vakit ayırmalar. Çoğaltılabilir tabi.
Üniversite (aöf) 2 den bırakıp evlendim. 29 yaşındayım, 7 senelik evliyim. çocuğum yok. Eşim çalışmamı istemiyor, ben de diretmiyorum artık. Tüm gün evdeyim. İnternette vakit geçirmek, kitap okumak, ev bakımı temizliği, gezmeler tozmalar...
Çark dönüp duruyor aynı şekilde
Herşey ama herşey boş.. Bir tutarlılığı bir üretkenliği yok.. Tükettiğimi üretebilmek de istiyorum ben. Gönüllü olarak kuruluşlara katılmak istiyorum. Bilmediğim şeyleri deisteyebilirim. Ama bilmiyorum ki isteyebileyim. Tüm günümü evde heba etmek istemiyorum. Belirli sınırları aşmadıktan sonra eşimin de hayırı yok. Bu güzel
ama neyi nereden öğrenebileceğimi bilmiyorum.
Çeşitli kurslara katılabilirdim. Katıldım da. Lakin buralarda ortak fikirler de buluşabildiğim arkadaşlar edinemedim. Neden, bilmiyorum ama kendini geliştirmeye açık arkadaşlıklar kurabiliyorum ancak. Bunun dışında yerinde saymaktan huzursuz olmayan arkadaşlık düzeyin den sıkılıyorum. Bıkıyorum ve bırakıyorum. Sen bana gel ben sana geleyim, muhabbet arkadaşlık çok güzel, ama bununla sınırlı kalması güzel değil, bence tabi. Ortak üretkenliklerin olması, insanı ferahlatıyor. Anlam kazanıyor zaman.
Bursa ilindeyim. Çalışayım kazanayımdan ziyade, çalışayım kendimi iyi hissedeyim, iyi hissettireyimim peşindeyim.
Huzur evlerinde gönüllü çalışan olabilir... aynı şekilde sosyal hizmetler de gönüllü çalışan olabilir.. Keza, kadın merkezli kuruluşlar da olabilir..
Düşüncelerimi konuşturuyorum. Bilmiyorum ama bilmek istiyorum. İşe yaramak istiyorum.
Sizlerin fikirlerine , yönlendirmesine , bildiklerinizi duymaya ihtiyacım var ..
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
