Çocuklarınızı dövmeyin...

Dogurmakla anne olunmuyor iste.
Senin neler his ettini cok iyi anliyorum, ama cok sükürki esinden yana sanslisin.
Ailenle mutlu olmaya calis.
Gerekirse bi uzmandan yardim al yasadiklarini hazmetmen icin.

Canım benim çok şükür eşinden yana yüzün gülmüş, buda bardağının dolu tarafı. Maalesef anne baba seçilmiyor. Sen onların sana yaptığını onlara yapma,ama seni üzmelerinede izin verme,mesafeni koru.Seni üzecek laf söyleyemesinler.Umarım bundan sonra Allah akıl fikir verirde kıymetini anlarlar.

yaşadıklarınız çok zor şeylermiş.. geçmiş olsun geçmişte kalsın.. şansınızın döndüğüne şükredin iyi ki eşiniz ve ailesi var.. mutlu olun tadını çıkarın..

şiddet fiziksel de psikolojikte çok ağır.. ileride insanlar çok ağır bedeller ödeyebiliyor. üzmeyin kendinizi..
her zaman mutlu pozitif çocuklar yetiştirmek isteriz elbette ama her zaman güllük gülistanlık değil ki hayat.

off yazdıklarını okurken çok üzüldüm.
neden annen böyle davrandı nasıl bir annen böyle olabilir.
biz çocuklarımızın gözünün içine bakarken.
hiç annene sordun mu anne bana neden bana böyle davranıyorsun diye
seni çok takdir ediyorum böyle bir evde okulunu bitirip ayaklarının üstünde durabildiğin için.
malesef hayat herkese eşit değil..........

çok duygulandırdıı yaşadıkların benii böyle bir anne olabilir mi imkansız gibi geliyor bana gerçekdenn
geçmişini sil at ablacımm geleceğine bak artık eşinin sevgiisndende şüphe etmemeliisn bence ablacım allah dağına göre kar verirmişşş...
senin yaşadıklarına görede yüce rabbim böyle iyi insanlar çakarmış karşına..

cnm yaşadıklarına gerçekten çok üzüldüm ben böle anne ve babalarında gerçekten var olduğuna inanıorum ve zamanla o insanın içinde açtıkları derin yarayı vicdanlarını rahatlatmak için telafi etmeye çalışsalarda boş oluyor insan unutamıor maalesef ama allah eşinden razı olsun en azından o anlamda şanslısın bence kendin bunu atlatabilmen zor görünüyor psikolojik destek almanı öneririm ve geçmişine koca bir sünger çek önüne bak bırak ne halleri varsa görsünler eşine sıkı sıkı sarıl ve bundan sonra mutlu olmayı dene

yazdıklarınızı çok üzülerek okudum:çok üzgünüm:

ama geçmiş geçmişde kaldııı...geçmişinizi arkanıza alarak devam edin yolunuzaaa

annenizznasıl bi anne bu kadar kötü olabilir aklım almadı doğrusuu nasıl evlat ayrımı yapabilir anlamıyoruumm

gerekirse psikolojik yardım alın ama o insanları aklınızdan ve mümkünse hayatınızdan çıkarın eşinizle çocuklarınızla hayatınıza mutlu bi şekilde devam edinn

onlarıda kendi vicdanlarıyla başbaşa bırakınn

Sevgili arkadaslarim,

Yazdiklarinizi tek tek buyuk bir dikkat ve mutlulukla okudum. Yine cok agladim ama uzuntuden degil...Hic tanimadiginiz biriyim ben. Bana vaktinizi ayirip destek olmussunuz, benim icin uzulmussunuz, tavsiyeler vermissiniz. Ne kadar onemli ve degerli bunlar benim icin inanamazsiniz. Herkese cok cok tesekkur etmek istiyorum.

Dun gece esimle konustuk. Yavas yavas herseyi tamir etmeye karar verdik. Ben biraz toparlanir toparlanmaz bir ortodonti uzmani bulucaz. Su gulerken bile sakladigim dislerim hallolsun :) Bana gelirken cok guzel bir gunluk almis, tekrar yazmami istiyor. ( Zaman zaman yazdiklarim okul dergilerinde yayinlanirdi, kompozisyon ve hikaye odulleri almistim ama cesaret edip bir daha kendim icin yazamamistim. )

Psikolog yardimi aldim daha once ama temel olarak kafami kendim temizlemek zorundaydim. Ailemin yaninda yapamadim. Tekrar deneyecegim.

Yillar suren bu hastalikli tavirlardan, kendi basima (hem de kucucuk bir cocukken) mumkun olan en az zararla kurtulmaya calistim. Gucum tukendi bitti sonunda. Ama herseyden once benimle hayatini paylasmak isteyen esime karsi sorumluluklarim var, beni bagrina basan kendi oz cocugu gibi kucaklayan ailesine karsi sorumluluklarim var. Onlardan ve sizlerden aldigim gucle yeni bir baslangic yapmak hedefim. Hayatimin ilk gununde, annesini, cirkin ve burusuk bedeniyle utandiran cocuk olarak dogdum belki ama cocugunun gurur duydugu ve cok sevdigi bir anne olarak bu hayata veda etmek istiyorum.

Cocugum yok, nasil anne olunur bilmiyorum ama nasil anne olunmaz cok iyi ogrendim. Insallah saglikli bir bebegim olur ve ben ozlemini cektigim tum sevgiyi ve ilgiyi esirgemeden verebilirim ona.

Hayat ne kadar zor olursa olsun, sizi ne kadar zorlarsa zorlasin, bunun suclusu cocugunuz olamaz. Sadece bir anlik sinirinizi alacak diye vurup, cocugunuzun kendine guvenini, ruhunu acitmayin ne olur!!!. Oyle bir yara ki bu merhemi yok arkadaslar. Iyilestigini sansanizda izi hep kaliyor. Tek cozum onunla yasamayi ogrenmek. O da kalbinize bir bicak sapliyken yasamaya devam etmek gibi iste....

Bugun yeni bir gun... Derdi olan yada derman olmaya calisan herkese cok mutlu bir gun diliyorum. Yeni haberlerimi paylasmaya devam edecegim arkadaslarim. Hayat bazen ahtopot gibi oluyor , bir kolundan kurtuldum sanirken diger koluyla yakalayip savuruyor. Ama ne olursa olsun hayat bize sunulmus bir armagan.... Suprizlere hazir olmak lazim. :) Herkese sonsuz tesekkurler... Sevgiler...

çok üzüldüm nasıl anne bu

Şiddet uygulayana şiddet uygularım....

çok üzüldüm yazdıklarını okuyunca :çok üzgünüm:
hani derler ye arap bile yavrusunu güzel görürümüş. bu nasıl anne ki kendi doğurduğu öz evladını bu kadar ezebilmiş. :uhm:
acaba kendi annesi de böyle mi davranmış? annen de psikolojik olarak sorunlu bence. her güzelin bir kusuru olur. dişlerin problemli olabilir bunun tedavisi vardır. bir anne sınav çalışan günlük tutan evladına böyle davranması :1shok: yani ne diyeceğimi şaşırdım.
ama sen şanslı bir insansın ve allahın sevdiği kulusun ki senin karşına eşini ve ailesini çıkardı. böyle iyi insanlarla birlikte olduğun için mutlu ol. artık senin bir yuvan var. çok şükür. geçmişi unutmaya çalış. annende zamanı gelince yaptıklarından pişman olacak.
çocukları dövmemek onları ezmemek gerekir. ileri de bu şekilde patlak verebiliyor.
sana eşinle ve ailesiyle hiç bitmeyecek mutlu günler dilerim. allah sağlıklı hayırlı bir evlat versin sana ve onu gönlünce yetiştir. :teselli:
a.s.