Bana Annenizi anlatın...

esther

let the game begin...
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
2 Eylül 2008
4.778
37
anne... melek... şefkat kaynağı... sevgi deposu... sıcacık bir kucak... merhametli eller...kendi annesinin böyle olduğunu düşünen var mı?

şu an düşünüyorum.. çocukluğuma dair annemle ilgili tek güzel bir olay gelmiyor aklıma. ama olumsuz şey çok... annem kardeşlerim ve bana çok güzel baktı. tertemiz giydirdi, çeşit çeşit yedirdi hakkı büyük üzerimizde... bunun yanı sıra beni bütün hayatım boyunca eleştirdi. hep en iyiyi en güzeli yapayım diye. ben sığınacak bir kucak aradım o benim günlüğümü okuyup duygularımı yuzume vurdu. şımarmayayım diye övmedi çok fazla.. çok sarılıp öpmedi oyle... babamı cok seviyorum her ne kadar bana o yıllarca elde etmek için ağladığım oyuncak bebeği almasa da.. şimdi eşim aldı bana o bebeği.. pek bir değeri yok artık... çocukkendi o... dayımın kızında vardı. oynatmazdı ama annesi alır dolabın ustune kaldırırdı eskımesın dıye... aylarca yıllarca ağladım... hala da ağlatır benı. keşke alıverseydi...
benim canım babam derdi ki sen de anne olunca anneni anlarsın...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

bebeğimi dünyaya getirdim, normal doğum yapmadım diye beni eleştirdi. beni günlerce ağlattı hamileyken ve lohusayken... güzel yemekler yapıyordu, evim temizdi ama yeyip yeyip kan kusuyordum... annem benim için herşeyin en güzelini istedi ama... daha kötü şeyler soylemeyeceğim. bana annenizi anlatın. anne ne demek anlatın bana...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

yine de hakkını helal etmesini steyeceğim hep...
 
ben annemle cok sorunlar yasiyorum...
yaklasik 12 yasima kadar ana kuzusuydum...
ondan ayrilamazdim adeta...
ama zamanla hersey cok degisti...
büyüdükce yapilan haksizliklari gördüm
büyüdükce annemin ne kadar zor bir kadin oldugunu ögrendim...
ayrimcilik yapildigini ögrendim...
ve ne yaparsak yapalim o bir kisinin degerinde asla olmayacagiz...
asaglandigim oldu dövüldügüm oldu alay edildigim oldu...
oluyor halen daha...
annedir diyorum annelerin ayaklarinin altindadir cennet diyorum...
ama olmuyor...
her Allahin günü isittigin sözlerin üzerine susup kalmak olmuyor...
Allahim aff etsin ne diyeyim...
ben evli degilim evladimda yok...
o zaman annemi anlarmiyim bilmiyorum...
tabi ki halimize bin sükür anam var babam var...
beterin beteri var kisacasi...
ama ben bunlari ...
anne... melek... şefkat kaynağı... sevgi deposu... sıcacık bir kucak... merhametli eller...
görmedim annemden...
 
Benim annemle hiç bir zaman çok sıcak bir ilişkim olmamıştır.
Annem; hep katı, kuralcı, dominant bir insan oldu. Çok anaçtı aslında
bizlere çok düşkün, her şeyimizle ilgiliydi. Ama gel gör ki, duygularını belli etmekten hep
kaçtı. Hep uzak kalmayı seçti. Neden bilmiyorum.... Ben işten geç geldiğim zamanlar;
o soğukta balkonda bekler, beni farkettiğinde içeri girip çay içerdi.. Neden orda olmasını
göstermek istemezdi. Bunları anlamadım. Sorgulamak da istemedim. Belki onun bakışı
buydu, ona göre böyle olması gerekiyordu. Babamı kaybettikten sonra kendimi yapayanlız
hissettim. Büyük bir boşluktaydım ve anneme daha fazla yöneldim. Çünkü babam varken
ben hep babamın kızıydım. Babam olmayınca içimde olan boşluğu doldurmanın bir yolu
yoktu anneme sordum o zaman neden dedim? neden böyle yaptın... Hayır dedi ben sizi
hep sevdim, çokta değerlisin ama ben böyleyim sarılamam, öpemem, canım cicim diyemem.
ıçimde kalır, anlatamam. Anlamaya çalıştım o zaman. Ama şimdilerde balıyorum da bu sınırlarını
aştı annem. Torunlarını doyasıya seviyor, öpüyor...
Buna aslında seviniyorum, kendi adıma düşündüğümde ise üzülüyorum.
Keşke bizede böyle davransaydı, keşke biz sevgiyi sadece babamızdan değil annemizden de
alabilseydik, doyasıya sarılsaydık birbirimize...senağlama
 
Anne........
Anne diyince bile gözlerim dolar ağlamaya başlarım anne sevgi şevkat merhamet.....
Anne diyince aklıma ne gelir bilirmisiniz babam beni hep döverken elinden zorla kurtarıp bazen kendide bir iki tokat yiyip bana sarılarak beraber ağladığım can gelir....
Elim kolum şiş yada sabaha kadar için için ağlarken yediğim dayaklardan dolayı başımda bekleyip ağlayan kadın gelir....
Bu akşam sana yemek yok deyip beni odaya gönderen babamdan gizli gizli yemeğini yemeyip bana getiren beni doyuran kadın gelir....

Daha fazla çok şey varda içim acıyı söyledikçesenağlamasenağlama
 
canim annemmmm...
benim anne deyince aglamak geliyor insan gurbetteyken daha iyi anliyor anneligi hele de anne olunca..........
ben anne oldum anladim........annemin neler cektigini yemeyip yedirdigini giymeyip giydirdigini halende öyledir kardeslerime karsi.hic dövmedi degil dövdü keske dövmeseydi ama hicbiri annem oldugu gercegini degistirmezsenağlamagenede aaglarsan anam aglar gerisi yalan aglar..........bizi döver kizardi ama genede parmagima igne batsa önce onun cani yanardi annem canim annemmmm hep caresizdir canim annem onu düsününce bile aglamak gelir icimden hatta dökülür gözyaslarimsenağlama
 
Annem beni çok güçlü büyütmüş....Bunu sanırım sevdiklerimi kaybetmeye başladığımda anladım..
I]
 
Son düzenleme:
Oyyy benim Annem birtanedir yaa... İlk aklıma gelenleri paylaşim sizlerle, Biz onunla arkadaş gibiyiz, herşeyi anlatır bana iyisiyle kötüsüyle.. Neler yaşayıp neler görmem gerektiğini nlerin yanlış nelerin doğru olduğunu, ufukla kavga etsem yada en ufak bir konuda kararsız kalsam direk annemin yanına gider konuşmamız lazım derim oda kahve yapim anne kız konuşalım der balkona çıkarız o sigarasını yakar ben kahvemi yudumlarım ve başlarım anlatmaya.. hiç bir şekilde ufuk haksız olsa bile ufuğu kötülemedi bana onunda elbet şöyle bir düşüncesi vardır diyerek konuya girdi hep ikimizide savundu benim canım parçam kanım annem..
Öyle bir annedirki benim annem, Ablam 9 yıl büyük bir aşk yaşadı ve babam bu aşka karşıydı şiddetle karşıydı hemde sebepse ablamın sevdiği adamın aileside ablam üniversiteyi okumadı diye kendi oğulları 2 üniversite mezunu diye ablamı istemiyorlardı, ablam azmetti sınava girdi üniyi kazandı ve bölüm birincisi olarak bitirdi okulunu, babam yine karşıydı bi kere ön yargı oluşmuştu babamda.. ve ablam ben annem hep babamı ikna çabasındaydık, ama annem birgün öyle birşey söylediki babama işte o an annemin bizlere nekadar düşkün olduğunu nelere göze alabilecğini birkez daha iyi anladım.. babamla balkonda konuşurlarken babama dönüp " eğer aysu'yu vermezsen sevdiği çocuğa seninle boşanma yoluna kadar gideriz, kızım gözlerimin önünde eriyor sende sevdiğini aldın sende sevda aşk acısı çektin gençlerde birbirinii seviyor eğer kötü birşey olursa soumlusu benim sen babalık görevini yap rızanla kızımızı ver" babam bu laftan sonra gelsin istesinler dedi.. çok şükürki babam şimdi damatsız yemek yemiyor maç izlemiyor ve çok şükürki 11 aydır evlilikleri boyunca annemin yüzünü kara çıkartmadılar..
Şimdi benim o güzeller güzeli annem aynı şekiilde benim için babamı yavaş yavaş hazırlıyor bak kızın konuştuğu var tanışmaya gelicekler bilgin olsun diye.. Benim annem öyle bir anneki bu sabah karın ağrısı çekiyorum diye kahvaltımı yatağıma getirip elleriyle besledi (koskoca 25 yaşında koca bir kız olmam rağmen) sonra elleriyle ilaç verdi ve benim yatağımı bu sabah annem topladı, Her öğlen sorar bu akşam ne yemek istiyorsun ne yapim diye (yemek seçtiğim için bana uygun yemekler yapmayı kendi yemesi bile başka bir tencerede sırf benim için mutfakta 1 saat daha durur beni yedirebilmek adına) gecenin 2'lerine kadar anne kız oturur konuşuruz hatta kalkıp gecelnin 2'lerinde sırf canım çekti die tost bile hatta soslu makarna bile yapar sırf kızım yesin doysun yeterki die, ve her akşam meyva tabağımı getirir, her gece sabaha karşı beni uyndırıp ballı sütümü içirir(kızıın direnci kaybolmasın zayıf düşmesin der) hep bana ufukla ilgili evlilikle ilgili öğütler verir onunla arkadaş gibiyimdir okadar çok şey paylaşırımki hiç bir şeyimi saklamam şuraya gittik bunu yaptık şunu yedik diye hep bilgi veririm anneciğime.. Onunda bana güveni sonsuzdur.
Dün gece kolamızı içerken sohbet esnasında dediki "artık havalar düzeliyor balkon sefamız başlar kızım" işte böyle bir annedir benim annem.. evlatları içini canını bile verebilecek onları herdaim savunan onlara her daim doğru yolu gösteren onlarla arkadaş gibi olan bir annedir.. Beni annem öyle bir annedirki dah dün konuşmamızda ufukla nişanında ateş kırmızısı bir nişanlık alıcam kızıma dedi şöle olucak böle olucak dedi benden çok benim mutluluğumu düşünür benim annem...
BEN ANNEMİN HAKKINI ASLA ÖDEYEMEM SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNECİM KÜÇÜK NAZLI KIZIN BELİNAYIN....:emir_bebek::ecrin_bebek:Şeniz
 
anne olunca anlarsın annenin kıymetini dediler
bense bilemiyorum
belki yaşadıklarım, aileme karşı hissettiklerim hepinizinkinden farklı
seviyorum ama benim annem niye öyledi diyorum
yarın kızımda büyyünce benden nefret ederse diye korkuyorum
annemin davrandığı gibi davranmayacağım hiç kızıma diyorum
her çocuk annesinden bir kaç adım öndedir.
benim kızımda öyle olacak..
çocukken döverdi beni. hatırlıyorum bi su tabancası vardı
kafamda kırmıştı..
altıma yapınca bacağıma kibrit değdirmişti..
duygularımı okuyunca baban duymasın bacaklarını kırar demişti
hiç yanımda olmadı..
hiç benim arkamda olmadı
saçma sapan şeylerle suçladılar beni
benim kızım öyle yapmaz demedi.. diyemedi
tanımıyordu ki beni..
büyüdükçe yapmacık geldi
o beni değil bence diğer kızını ve oğlunu daha çok sevdi...
hala da öyle.
biraz önce aradım tel.de sırf aramış olmak için.
anne özlemim bile yok biliyor musunuz?
nasıl tarif edilir bilemiyorum
ben öyle anne olmayacağım, kızım benden nefret etsin istemiyorum
ama yaşananlar öyle tazeki anılarda
bazen kızıma kızdığım zaman bende öyle oldum diyorum...
bazen bende kontrolden çıkıyorum.. neden ben öyle büyüdüm
ama kızımı öyle büyütmek istemiyorum...senağlamasenağlamasenağlama
 
arkadaşlar benim annemde üç aşağı beş yukarı anlattığınız gibidir
özellikle Çalıkuşununkine çok benzer
şimdi bende düşünüyorumda diyorum annem neden bu kadaer sertti
ama buldum
şimdi o küçük yaşlarda evlenmiş ilk önce zor bir kayınpeder ve görümce
sonra maddi zorluklar kendisi çocukken bir kaç tane çocuğun sorumluluğu
ben bildim bileli annem sıkıntılarla boğuştu
önce hasta kardeşim vardı senelerce ona baktı sonra vefat etti
daha sonra büyükbabam sonra babanem ve şimdide babam hep hasta bakarak bez bağlayarak sürekli onları
temizleyerek ömrü geçti tabi haliyle bize gelince sabrıkalmıyordu
çocukken çok üzülürdüm halada üzülüyorum annemin kızmalarına bağırmalarına ve hatta arada yediğim ............... boşverin
ama ben annemi anlıyorum içim acısada anlıyorum
 
Benim annemle hiç bir zaman çok sıcak bir ilişkim olmamıştır.
Annem; hep katı, kuralcı, dominant bir insan oldu. Çok anaçtı aslında
bizlere çok düşkün, her şeyimizle ilgiliydi. Ama gel gör ki, duygularını belli etmekten hep
kaçtı. Hep uzak kalmayı seçti. Neden bilmiyorum.... Ben işten geç geldiğim zamanlar;
o soğukta balkonda bekler, beni farkettiğinde içeri girip çay içerdi.. Neden orda olmasını
göstermek istemezdi. Bunları anlamadım. Sorgulamak da istemedim. Belki onun bakışı
buydu, ona göre böyle olması gerekiyordu. Babamı kaybettikten sonra kendimi yapayanlız
hissettim. Büyük bir boşluktaydım ve anneme daha fazla yöneldim. Çünkü babam varken
ben hep babamın kızıydım. Babam olmayınca içimde olan boşluğu doldurmanın bir yolu
yoktu anneme sordum o zaman neden dedim? neden böyle yaptın... Hayır dedi ben sizi
hep sevdim, çokta değerlisin ama ben böyleyim sarılamam, öpemem, canım cicim diyemem.
İçimde kalır, anlatamam. Anlamaya çalıştım o zaman. Ama şimdilerde balıyorum da bu sınırlarını
aştı annem. Torunlarını doyasıya seviyor, öpüyor...
Buna aslında seviniyorum, kendi adıma düşündüğümde ise üzülüyorum.
Keşke bizede böyle davransaydı, keşke biz sevgiyi sadece babamızdan değil annemizden de
alabilseydik, doyasıya sarılsaydık birbirimize...senağlama

Okudum ve gözyaşlarımı tutamadım,ben de aynen senin gibiyim.Böyle teselli olur mu bilmem ama Allahtan babam yaşıyor,gerçi babam da epey uzaklaştı benden ve yapayalnız hissediyorum kendimi.Evin tek çocuğuyum aman şımarmasın diye hep hep hep ezildim akranlarımın içinde.Herkeste anne baba şefkati aradım...Annem ben sevmiyorum öpmeyi sarılmayı der hep ama başka çocuklara sarılıp öpüyor...Çok ağırıma gidiyor.Çocuk aklımla Allah'ım ben üvey miyim diye düşünürdüm küçükken,az ağlamadım geceler boyu.Ve hala yaradır içimde....senağlama senağlama
 
anam anam canım annem..

Bugun bır meslek sahıbıysem ayaklarımın uzerınde duruyorsam bu annem sayesındedır..

Annem cocukları okusun dıye gece-gunduz çalışmıştır ..

Annem benım cektıklerımız kızlarım cekmesın..
Okusun hayatlarını kurtarsın dıye tarlada bahçede çalışmıştır..

Annelık fedakarlık annelık her zaman cocuğu ıcın en guzelı ıstemektir...
Annelık cocuklarım toksa ben tokum dıyebılmektır..
Annelık kendı saglıgını feda etmektır..

Annelık cocugun buyuse anne olsada hala onun ıcın uzulup aglamaktır..

Annelık cocukları ıcın gerektıgı zaman herkesın karşısında dık dık durmaktır..

Annelık gece sabaha kadar uyumayıp cocugunu beklemektır..

Annelık kendıne hıcbırsey anlamayıp cocuklarım diğer cocukların yanında mahcup olmasın dıye
gece -gunduz çalışmaktır...

Ben çok şukur bunların hepsını annemde gordum..
Şimdi annem 55 yasında tum genclıgını bızım ıcın harcadı .Şuan saglık sorunları var...

Benım hayatım canım bı tanemdır..
Dılerım bende annemden gorduklerımı kendı oglumda uygularım..
 
Biz annemle iki arkadasız..hatta ev arkadasıyız ikimiz yasarız..açsak birlkte toksak birlikte kalırız aynı yatağı paylasırız ben uyuyamazsam sabaha kadar oda uyumaz..
Ama çok kavga ederiz..beni bazen elestirir bazen kızar bazen ben onu elestiririm bazen ben kızarım bana evimim erkeği der..
bana resmen kocası muamelesi yapar isten geç gelicekse bile muhakkak arayıp haber verir sabahtan sölediği halde..biyere gidicekse izin alır..
parasını kendi kazandığı parasının bile bana hesabını verir..
herseyimi hayatımda ki herseyimi en özel sırlarımı bile bilir genelde destek olur..
herseyden önemlisi çok güçlüdür onuruna gururuna çok düskündür..
veeee benide öle yetistirdi..yeri gelir koruma iç güdüsünü abartır yeri gelir saçma sapan seyler yapar..
ama o benim tasıdığım gururum onurum önüne geçipte iste annem diyebilirim...SENı SEVıYORUM..beni üzsende kırsanda yeri geldiği zaman isleri çığrından çıkarsanda sen uyudğun zaman hep gelip sunu derim sakın onu benden alma ALLAH'ım...SENı SEVıYORUM....
 
bende annem ve babamdan aşırı sevgi görmedim....herşey olması gerektiği gibiydi...annemdi ve babamdı ve görevlerini yapıyorlardı..teyzem eniştem kuzenimi kızım diye sarılıp öperken annem-babam bizi bayramdan bayrama öperdi..annem babam kötümü tabi ki hayır ama hayat karmaşası,geçinme telaşı,şımarıcak kaygısından bize yeterince ilgi göstermediler.babamın sinir dolu bakışları yüzünden bi kere bile babacım diyip sarılıp öpemedim...bende asi bi çocuktum...çocuk denilecek bi yaşta ilgisizlikten çok büyük bi hata yaptım...aşık oldum..evlendim...he bunu eşim kötü olduğu içinmi diyorum, hayır...evlendiğim için diyorum..çünkü çok başka ideallerim vardı...evlenmeme karşı çıktılar... olan bana olduktan sonra akılları başlarına geldi...hatalarının farkına vardılar...şimdi sarılıp öpüyolar ama nafile....olsun en azından kardeşlerim rahat şimdi...istediklerini yapıyolar...annem ve babam onlara karşı daha sıcak artık...ben çocuğuma sevgimi hep söylicem belli edicem...
 
bizimkide öyle maddi problemler, babamla ilgili problemler...
o da görmemiş kendi
ailesinden
 
benim annem bir melektir
benim annem harika bir annedir bana vede kardeşlerime herzaman için çok büyük sevgi vermiştir.evlendiğim vede bir çocuğum olmasına rağmen hala bana çocuk gibi sevgi verir ne derdim varsa paylaşırım onla bazen kavgada ederiz ama geçer gider
bizleri herzaman için güçlü olmamız için güçlü yetiştirmiştir bizimle beraber ağlar bizimle güler neyi varsa önümüze serer bizim mutluluğumuz için herşeyi yapar biz çocuklarına birisi bir şey dese kartal kesilir onları parçalayacak gibi bakar ben 28 yaşındayım annem kimselere karşı bizi bu zamana kadar ezdirmemiştir
ben bekarken çalışıyordum bazen sıkılırdım çalışmaktan bana direk söylediği şey aman beren sırtında yumurta küfesi yokya ayrıl ne olacak derdi
halada aman yavrum sıkma kendini aman sen iyi ol falan der
ya varya ben anneme aşırı düşkünümdür oda bizlere vallahi ben bazen sıkıntılarımı ona anlatmak istemem üzülmesin diye ama o beni görmesede sesimden anlar bir şey olduğunu vallahi o kadar şey varki annemle ilgili anlatacağım ama ona bu sayfalar yetmez ama şu bir gerçek benim annem bir melek
gerçi dünyadaki tüm anneler melek ama bazıları sevgilerini yavrularına gösteremiyor ama eminim tüm anneler yavrularını herşeyden çok seviyor
 
oyy benim annemde melektir.Allahım başımdan eksik etmesin
arkadaşım gibidir,sabahları onun sesini duymasam ayılamam
fedakardır,neye üzüldüğümü gözümden anlar,mutsuzsam oda mutsuz,mutluysam oda mutludur.
ayy nasıl anlatayımki dünyadaki en güzel varlıktır anne,anlatmaya kelimeler yetmez
100 yaşımada gelsem ona ihtiyacım olacağını biliyorum
iyiki varsın canım annem seni dünyadaki herkesten ve herşeyden çok seviyorumm :asigim:
 
oyy benim annemde melektir.Allahım başımdan eksik etmesin
arkadaşım gibidir,sabahları onun sesini duymasam ayılamam
fedakardır,neye üzüldüğümü gözümden anlar,mutsuzsam oda mutsuz,mutluysam oda mutludur.
ayy nasıl anlatayımki dünyadaki en güzel varlıktır anne,anlatmaya kelimeler yetmez
100 yaşımada gelsem ona ihtiyacım olacağını biliyorum
iyiki varsın canım annem seni dünyadaki herkesten ve herşeyden çok seviyorumm :asigim:
canım aynen bende sana katılıyorum iyi annelerimiz var Allah başımızdan eksik etmesin annelerimizi aminnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnna.s.
 
annemm benim bir tanem,ben annemin bir tanesiyimçok fedakardır,şu gün olmuş azıcık başım ağrıyo desem10 kere arar geçti mi diyeşuan oğluşumada annem bakıyor40 günlüğünden beriakşam eve gidiyorum yemek yapmış evi temizlemişoğluma misler gibi bakıyoryapma diyorum temizlik,bide haftasonu uğraşmaoğlunla vakit geçir der hepcanım annemmm seni çok seviyorummmmmmmm
 
Benim annemle hiç bir zaman çok sıcak bir ilişkim olmamıştır.
Annem; hep katı, kuralcı, dominant bir insan oldu. Çok anaçtı aslında
bizlere çok düşkün, her şeyimizle ilgiliydi. Ama gel gör ki, duygularını belli etmekten hep
kaçtı. Hep uzak kalmayı seçti. Neden bilmiyorum.... Ben işten geç geldiğim zamanlar;
o soğukta balkonda bekler, beni farkettiğinde içeri girip çay içerdi.. Neden orda olmasını
göstermek istemezdi. Bunları anlamadım. Sorgulamak da istemedim. Belki onun bakışı
buydu, ona göre böyle olması gerekiyordu. Babamı kaybettikten sonra kendimi yapayanlız
hissettim. Büyük bir boşluktaydım ve anneme daha fazla yöneldim. Çünkü babam varken
ben hep babamın kızıydım. Babam olmayınca içimde olan boşluğu doldurmanın bir yolu
yoktu anneme sordum o zaman neden dedim? neden böyle yaptın... Hayır dedi ben sizi
hep sevdim, çokta değerlisin ama ben böyleyim sarılamam, öpemem, canım cicim diyemem.
ıçimde kalır, anlatamam. Anlamaya çalıştım o zaman. Ama şimdilerde balıyorum da bu sınırlarını
aştı annem. Torunlarını doyasıya seviyor, öpüyor...
Buna aslında seviniyorum, kendi adıma düşündüğümde ise üzülüyorum.
Keşke bizede böyle davransaydı, keşke biz sevgiyi sadece babamızdan değil annemizden de
alabilseydik, doyasıya sarılsaydık birbirimize
...senağlama

Bizde tam tersi oldu... Ben de diyorum ki, "keşke annemde gördüğüm sevgiyi babamdan da görebilseydim... Biliyorum canını verir ama göstermedi hiç , bi kere olsun başımı okşamadı ,

sevgisini hiç belli edemedi senağlama

Neyse konu anneydi;

Annem ; benim en yakın dostum ... Tek dert ortağım... Oturup yanında ağladığım , her türlü sıkıntımı paylaşabildiğim .. Aynı zamanda mantığına hayran kaldığım, mantığını örnek aldığım,

haklıya - haklı , haksıza haksız diyebilen , doğruyu yanlışı görebilen ve bana gösterebilen... Ne desem az gelecek annem için biliyorum ..

Az daha konuşursam ağlıcam , susuyorum...

 
Son düzenleme:
X