Babam, uzun boylu esmer yakışıklıbir çok konuda bilgisi olan, sıkıntılarım olduğunda beni rahatlatan, yeri geldiğinde deli gbi kavga ettiğim, yeri geldiğinde benden özür dileyen bir adamdı.
Ergenlik döneminde odamda geçirdiğim günler için çok pişmanım, arkadaşlarımla nette konuşmak yerine,babamın yanında oturmayı yapmadım ben... bu benim keşkem.
ne istesem yapmaya çalışırdı, çok zor şartlarda çalıştı, ayakları kışın sudan çıkmadı, ama hep bir tek benim ona hasta olduğunda bakacağımı söylerdi.
beni istemeye geleceklerini söylediğimde sarılarak ağlamıştı, çok duygusaldı, kültürlü bi adamdı, sokaklarda çalıştı fakat kültürü matematiği süperdi, her yaşa uyum sağlayan bir adamdı.
annem biraz daha hırçın yorgun bi kadın olduğu için babamla bazı şeyleri daha kolay çözerdim. annem neye hayır dese babam kafasına yatınca evet derdi ve bana güvenirdi...
kokusunu çok özledim,
bana seslenmesini, sesiyle yerimden zıplamayı çok özledim.
torununu görebilsin diye her gece dua ederdim bekarken , fakat düğünümü bile göremedi.
ellerini tutarken vefat etti..
her gün duasını gönderiyorum..
çok sık rüyalarıma giriyor.
konuşuyor benimle.. beni gördüğüne eminim ..
onu dualarımın koruduğuna eminim...
şuan evliliğim güzel gidiyor, en istediğim şeylerden biri babamı evlenince yemeğe almaktı.
yemek yemekten çok keyif duyardı..
kusura bakmayın, çok uzun yazdım,
çok özledim,
allah kimsenin babasını almasın, keşke anne ve babalar ölümsüz olsa..