Prematüre annesi adayıyım, psikoloji her olayın dahada ağır yaşanmasına neden oluyor. Bugün mutlu başlayayım, bebeklerim çok iyiler diyorsun moralini bozacak birçok şey oluveriyor bile. Korku, mutsuzluk, huzursuzluk hepside bebeklerimi etkiliyor. Kıskançlık, herkesten herşeyden saklamak, uzak tutmak istiyorum evlatlarımı, saki kimse görmeyecek dokunmayacak sadece bana ait olacaklar gibi. Zaten erken doğacaklar ve küçücükler sadece bana ihtiyaçları var.
Herkesin kafasından ayrı ses çıkıyor, hiçbir şey duymak, dinlemek istemiyorum. Eşimle beraber herşeyden uzaklarda olmak istiyorum, sadece sevdiğimin sesi olsun duyduğumuz oğullarımla.
Canım bebeklerin doğdu mu? inşallah herşey gönlünce sorunsuzca olmustur....