Arkadaszlk...

bende yalnızım ne yazıkki.. işim dolayısıyla erzurumda yaşıyoruz bütün gün sadece eşim var yanımda ve okuldaki diğer erkek arkadaşlarımız:KK43: çevrem erkeklerle dolu... içimi dökebileceğim, bişeyler paylaşabileceğim, iki çift dedikodu yapabileceğim bi arkadaşım yok ne yazıkki:KK43:( Hep erkek muhabbeti..Yaşadığımız yerde küçük bi ilçe dışarıda çıkamıyorum bütün gün ya evdeyim yada hafta içi ise okula gidip geliyoruz....artık patlamak üzereyim.
 
Benımde arada bır benı arayan arkadaslarım var ayda bır iki. Ama cogu kez bende arkadassız hıssedıyorum kendımı. dost kabılınden ınsanım yok :KK43: hayatımda 3 kere oldu 3 unude kaybettım... suclu sucsuz aramıyorum sonuc artık bır sekılde hayat yollarımızı ayırdı.
Gecen sene evlendım yenı bır sehıre geldı benım ıcın yenı adı eski...Eskişehir.
Bir komsum vardı cok ıyı anlastık eglencelı ve acık bır arkadaslıgımız oldu ama bu sene ıstanbula atandılar. Daha dun yolladık onları ...
Bende cok ımrenıyorum arkadas grubu olan dost sahıbı sıkı fıkı oalcgı 1 2 ınsanı olanlara ama artık gectı sanırım yasım oldu 35 bundan sonra mesafelıarkadslıklarım olur sanıırm :KK43:


böyle düşünmeniz gerçekten yersiz hele yaşı düşünüp arkadaş edinemeyeceğini düşünmek bence yanlış ben yaşıtım değil de daha büyüklerle hatta daha iyi anlaşırım tecrübe li insanlarla olmak beni rahatlatır hep diğer bir tarafdan yaş ilerledikçe daha iyi seçimler yapılabilir belki de arkadaşlık adına ,insanın nerde neyle yada kimle karşılaşacağı belli olmaz ben çok güzel dostluklar yaşadım bunlardan bazıları farklı sebeblerle bitti ama ben o dostlukların kısa yada uzun olduklarına değil ağzımda bırakdığı tatlara bakıyorum o yüzden bence herkezin birşeyler paylaşabileceği birileri biryerlerde vardır yaş yetmiş olsada opuyorumnanaktan
 
canım ben de üniversiteyi bitrdim memleketime geldim .burda hiç arkadasım yok cunku babam asker olduğu için habire tayin burayı tanımaya fırsat olmadı arkadaslık kurmayada.neyse geleli 1 sene oldu yalnısım bi kıs kardesim var ii ki var o da olmasa kafayı yerdim bi de sevgilim o da olmasa cıldırırdım yani..her zaman aile ile vakit gecirilmio insan baska insanlar da görmek istio ama işte napalım oyalanmaya calısos
 
özge 23 yaşındayım izmirliyin çekingen bir tipim benimde pek arkadaşım yok yada var yada yok ben onlarla görüşmek istiyorum dertlerini paylaşmak ama onlar beni aramıyorlar nedenini bilmiyorum belkide yanlış arkadaşlıklar kurup seviyorum sevdiğim zaman çok severim bağlanırım bir tek kankim var liseyi birlikte okuduk o benim herşeyim ama şu sıra görüşemiyoruz herkesin kendine göre sorunları var doğru arkadaşlık nasıl kurulur bilmiyorum herkesi kendim gibi sanıyorum yalnız kalmaktan korkuyorum bide yarın iş başvurusu için mülakata gireceğim ne yapmalıyım ne gibi sorular sorarlar bilmiyorum çok heyecanlıyım
 
aynen öle benimde hiç arkadaşım yok olmadı çünkü gerçek arkadaşlık denen şeye inanmıyorum dünya menfaat dünyası çıkar dünyası en samimi oldugun arkadaşına bir gün herhangi istedigi bişi için yok de de gör ertesi günü seni görmemek için başını çevirir selam vermez hakında konuşur zaten eşim der bi kadının en iyi arkadaşı sırdaşı eşidir diye gerçektende öle arkadaşım yok ama eşim hem canım hem de en iyi arkadaşım yalnız tek bi sorun var işten yorgun gelince benim biraz çenem düşünce tamam artık sus der limitimi doldurdu kulaklarım eh ne yapalım idare ediyoz yalan arkadaşlık yerine en güzeli hayat arkadaşım kocam
 
kızlar benm hiç ark.yok diyemem.ama kendimi yalnız hissediyorum beaa.okulda var bidene ama onla da her konuda anlaşabiliyoruz diyemiycem.mesela ben gezmeyi tozmayı,kalbalık ortamlarda bulunmayı cok severm.o ise tam tersi.her cıkalım gezelim dedğimde cıkmaz evde durmayı sever
ben carsıyı turlamk isterken o sabit bi yerde oturmayı sever. ooooff of napcam ben.
en güzel caglarımda evde durmaya mecbur muyum ben.genclik güzeellik gitmeden bu tür şeyleri yapmak istiyorumolumunekankayizsmile
 
ben de 2 sene önce muğlaya atandım.. üniversiteden çok sağlam dostlarım var onlarla telefondan hala görüşüyoruz ama yetmiyor tabii ki. burda da geçen yıla kadar 2 arkadaş edinmiştim çok da seviyordum ikisini de... ama bu yıl ne olduysa herkeste bi mesafe.. ben aradığımda hep bi programları var işleri var.. her defaasında aramicam bi daha diyip tekrar arıyorum tekrar reddediliyorum..
içlerinden biri pek çok halt yedi burda tek bilen de benim onları bi bien bildiğim için bu konularda daralınca dolunca bana geliyor anlatıyor anlatıyor içini döküyor ağlıyor sızlıyor.. sonra da gidiyor.. tekrar dolana kadar aramıyor... annesi yanındayken hiç görüşmüyoruz hep annesiyle takılıyor ama annesi bi yere gidince bikaç günlüğüne hemen beni arıyor hadi sana gelim içelim diyor.. annesi gelince yine aramıyor... eskiden çok iyiydik hiç böyle değildik annesi buraya taşınınca çok değişti... meğer yalnızlıktan benimle takılıyormuş...
ben şu an çok yalnızım dayanamıyorum arıyorum ve hep işi var hepp.. bişey yapabilsem keşke ona bana yaşattığını yaşatabilecek.. çok kırgın ve kızgınım ona..
diğeriyle de geçen sene sık görüşüyorduk ve çok çok çok samimiydik.. o da aramıyor aylarca.. ben arıyorum hep bi işi var... sora görüşüyoruz sanki hergün berabermişiz gibi nasıl samimi görseniz..
o her çağırdığında ben koşuyorum aramasa da arıyorum ama ben kimsenin umrunda değilim...
yalnız yaşıyorum ve evde tek başıma ölsem hiçbirinin haberi olmaz heralde merak edip de nerede acaba demezler...
çok sıkılıyorum çok....:gitme:
 
ben de 2 sene önce muğlaya atandım.. üniversiteden çok sağlam dostlarım var onlarla telefondan hala görüşüyoruz ama yetmiyor tabii ki. burda da geçen yıla kadar 2 arkadaş edinmiştim çok da seviyordum ikisini de... ama bu yıl ne olduysa herkeste bi mesafe.. ben aradığımda hep bi programları var işleri var.. her defaasında aramicam bi daha diyip tekrar arıyorum tekrar reddediliyorum..
içlerinden biri pek çok halt yedi burda tek bilen de benim onları bi bien bildiğim için bu konularda daralınca dolunca bana geliyor anlatıyor anlatıyor içini döküyor ağlıyor sızlıyor.. sonra da gidiyor.. tekrar dolana kadar aramıyor... annesi yanındayken hiç görüşmüyoruz hep annesiyle takılıyor ama annesi bi yere gidince bikaç günlüğüne hemen beni arıyor hadi sana gelim içelim diyor.. annesi gelince yine aramıyor... eskiden çok iyiydik hiç böyle değildik annesi buraya taşınınca çok değişti... meğer yalnızlıktan benimle takılıyormuş...
ben şu an çok yalnızım dayanamıyorum arıyorum ve hep işi var hepp.. bişey yapabilsem keşke ona bana yaşattığını yaşatabilecek.. çok kırgın ve kızgınım ona..
diğeriyle de geçen sene sık görüşüyorduk ve çok çok çok samimiydik.. o da aramıyor aylarca.. ben arıyorum hep bi işi var... sora görüşüyoruz sanki hergün berabermişiz gibi nasıl samimi görseniz..
o her çağırdığında ben koşuyorum aramasa da arıyorum ama ben kimsenin umrunda değilim...
yalnız yaşıyorum ve evde tek başıma ölsem hiçbirinin haberi olmaz heralde merak edip de nerede acaba demezler...
çok sıkılıyorum çok....:gitme:

anlıyorum seni.aranılan,tercih edilen biri deil de hep arayan tercih eden biri olmak da kötü.birilerinin sana ihtiyaç duymaması cok kötü.bazen ben de bu hissiyata kapılıyorum
sana tavsiyem kesinlikle bir daha onları arama.onlar ararsa meşgul oldugunu söyle.ve kendine başka arkadas bulmaya cabala:1closedeyes:
 
anlıyorum seni.aranılan,tercih edilen biri deil de hep arayan tercih eden biri olmak da kötü.birilerinin sana ihtiyaç duymaması cok kötü.bazen ben de bu hissiyata kapılıyorum
sana tavsiyem kesinlikle bir daha onları arama.onlar ararsa meşgul oldugunu söyle.ve kendine başka arkadas bulmaya cabala:1closedeyes:

haklısın canım nişanlımla da bu konuyu konuştuk aynısını söyledi bana... ben de öle yapcam artık aramicam onlar arayınca da meşgul olucam
yerimseniben çok zor yaaaa... düşündükçe sinirim bozuluyo...
bi de bak özellikle bi tanesi hiçbi yönden bana yedtişemez ama o kadar kaldırmışım ki tepeme, nasıl havalara girdi bi görsen... sinir oluyorum sinirrrrr alsanaalsanasmile
 
Son düzenleyen: Moderatör:
X