Boşanmak

uzun aradan sonra tekrar döndüm buraya herkese merhabalar.ben boşanma arefesindeyim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.psikolojim çok bozuldu ve 3 günde çok kilo verdim.onunla yapamamama rağmen ayrılık çok koydu bana sizlerden yardım istiyorum benim durumumda olmuş yada olanlar sizler nasıl altından kalkıyorsunuz bu durumun çok kötüyüm ben...........

zor iş.ben yaşamadım ama sanırım bol bol kitap okurdum.kafayı toplamanın ve dağıtmanın en iyi yolu:)

mutlu olmanızı dilerima.s.

:teselli:canım çok üzüldüm:gitme:ama hep mutsuz olacağına bi seferde olur sonra diner merak etme buda geçecek zaman herşeyin ilacıdır.geçmişi düşünme kendine meşgale bul:1hug:

zaman canım acı olacak ama zamanla buda geçecek azıcık sık dişini güçlü ol ama herkes payına düşen acıyı yaşamadan rahat huzur yok önce çekeceksin o acıyı üç beş gün herneyse sonra bi bakmışsın hafiflemiş bide bakmışsın geçmiş HATTA BİDE BAKMIŞSIN YENİ Bİ AŞK KAPINI ÇALMIŞ Şeniz

bende yeni boşandım.. hayat acımasız belki yaşanılanlar çok zor . ama zamanla geçeçek. en azından bilmiyorum boşanıla ne kadar oldu ama emin ol hafifleyecek. zamanın dindiremediği hiç bir acı yok. böyle durumlarda mümkün olduğunca yalnız kalmamak lazım. sevdiğin hoşlandığın şeyleri yap sinamaya giit mesala kitap oku bilmiyorum çalışıyormusun eğer çalışıyorsan iş gün boyu meşgul ediyor insana. yani bu aralar kendini hiç dinleme evliyken yapmayı istediğin ama eşinin engel olduğu şeyleri yapmaya çalış. ve naparsa yapalım acıtacak buna engel olmak zor. ama insanın en büyük dostu yine kendisi.. salya sümük ağlamaktansa üstesinden gelmek lazım. ben boşanırken şöyle demiştim kendime kimse aşktan ölmüyor. evet acı öldürmüyorsa insanı acıyı azaltmak zamanlada yok etmek lazım. herşeyin bi zamanı var bence.. onca zamanın verdiğin adamı öyle hemen unutmak kolay değilki. ama dediğim gibi seni meşgul edecek oyalayacak şeyler yapp. nelerden hoşlandığını en iyi kendin bilirsin. ama kendini hırpalama. bu dünyaki en önemli şey kendinsin. bilmiyorum çoçuğun var mı benim oğlum var iş dışında kalan zamanımı onunla geçirdiğim için pek vaktim olmuyor. zamanla düzelecek tatlım öpüyorum

pekı cocugu olupda bosanmak ısteyen ama sevıpde bosanamayan bı okadarda assagılamasına sureklı tettıkde bekler gıbı her lafına ters bır cevap veren bırıyle bırlıkte olmak deger vermeyen cok zor yaa nesını sevıyorsam sevıyorum ıste ama bır o kadarda anlasamıyorum ufff bı kere denedım olmadı bı gun bıle dayanamadım o bıle gelıp almadı benı ben aradımda ole geldı yoksa gelıcegı yokdu yanı cok dertlıyım cookkk

kendini kötü hissetmen normal bence
kolay değil bir her şey bir yana bir alışkanlıktan vazgeçiyorsun
elbette koyar
acıyı yerinde ve zamanında yaşamak lazım bence
iyiymişsin gibi görünmeye çalışıp içinde biriktirme
ağlamak mı istiyorsun ağla, bağırmak istiyorsan bağır
bir sür sonra içinden atarsın zten.
Allah kolaylık versin.

canım benim,hiç kıyamam sana bak ben de boşanalı tam 4 ay oldu ama düşününce bir kabustu bitti gitti diyorum çünkü çok zor günlerdi ,çok mutsuzdum.şimdi ise bi bakıyorum hayat telaşında unutmuşum herşeyi.hiç bir acı eskisi gibi kalmıyor ki zamanla kabuk bağlıyor ilk zamanlar gibi acı vermiyor belki hayat boyu unutulmaz ama inan ki acılarımız bitecek ben ilk boşandığım zamanlarda hergün saatlerce ağlıyordum ve sürekli anlatma gereği duyardım çevreme ben haklıydım çünkü..hepsi geçiyormuş çok hırpaladım ben kendimi sana tavsiyem sakın sakın gereğinden fazla üzülme..hayat çok kısa..bundan sonra herşey gönlünce olsun canım,,,

onun sana yaşattığı kötü anları düşün ve kendini teselli et

onunla beraber geçirdiğin en mutsuz anları düşün...iyi değilde kötü hatıraları hatırla..özlemin yerini öfke alır..acını hafifletir...allah yardımcın olsun canım..

zamanla herşey yoluna girer acıların biter allahın izniyle bakmışsın karşına anlaşabileceğin biri çıkmış evlenmişsin çok mutlu olmuşsun..

onunla doğmadın ki canım.. tmm yalnızlığa alışmak çok zor ama olmayınca olmuyor. ateş düştüğü yeri yakar kimse yarana çözüm olamaz onu iyileştirecek olan sensin. ben bu aşamada çocuklarıma tutunuyorum..

ben boşanmadım ama 2 aydır ayrıyım,ne olcağımız belli değil,boşancam diyor ama hiç bişey yapmıyor...ama şu iki ayda şunu fark ettim kesinlikle ilk ayrıldığımız günki gibi değilim...ilk geldiğimde çok iyi hatırlıyorum,yuvamı yıktılar diye ağlamıştım saatlerce anneme sarılarak...rüyamda hep evimi görüyordum o günlerde..salak gibi geziniyordum ortalıkta...ama şimdi herşeye daha objektif bakabiliyorum,o günlerde demek ki çok seviyormuşum beni duvardan duvara fırlattığını bile üzerimdeki elbisemi parçaladığını unutmuşum...yeni hatırlıyorum bunları...hatta annesine gidip özür dilemeyi bile düşündüğüm salak anlarım olmuştu...çok iyi niyetliydim ben bunu anladım,ama şimdi karşımdakinin benim iyi niyetimi kullandığını görebiliyorum...biz kadınlarda şu var olaylara duygusal yaklaşıyoruz,küçüklükten beri gelinlik hayelleri kuruyoruz,çocukken oynadığımız oyunun adı bile EVCİLİK :))bence bu yüzden o oyunun içinden çıkmak istemiyoruz...evlilik oyununa alışkanlığımız çocukluktan geliyor bence..

ferhankoz çok geçmiş olsun.şuan ne durumdasın.bende eşimden 2 aydır ayrıyım.