kızlar lütfen bana birşeyler önerin....

merhabalar,
7.ayımıza giriyoruz inşallah.ben bunalımdayım.lohusa psikolojini üzerimden atamadım.bunalımdayım.birçok sıkıntı yaşamaıştım 2-3 ay zaten.şimdide oğlum bir sinir küpü.sinirden titriyo.ellerini sıkıyor beni çırmaklıyor.hiç durmuyor.Bu sene işimden bile istifa ettim onu bırakamadığım için.buhrandayım bunalımdayım berbatım....

ay canım ya iyice bunalıma girmişsin.. acaba senin stres yaptığını hissedip daha da sinirlimi oluyo bebeğin?
çünkü hissediyolar anne psikolojisini..

kesinlikle... ağladığımda yüzündeki ifadeyi anlatamam... çok üzülüyorum ama ne yapıcam yaaaa....

canım beim yaa bende doğumdan sonra girmiştim hergün ağlıyordum çok sükür atlattım güzelim birazda senin elinde güçlü olman lazım istersen bir psikoloğa git sorunlarıı anlat yaşadıklarını bak bebeginde etkileniyor senin durumundan bebeginin hırçın olması seni dahada etkiler sinirlerin yıpranmış iyice atlatırsın güzelim sadece güçlü ol en güzel destek alacagın sey gene bebegin ama ihmal etme bir doktora görün herseyin bir çözümü vardır öpüyorum a.s.a.s.a.s.

saolun iyiki sizler varsınız....

canım mutlaka bir psikoloğa git sen bir süre sonra belki atlatırsn ama çocuğu bu şekilde etkilemeye devam edersen ömür boyu sinirli bir çocuk çekersin.lütfen bebişin için her zorluğa dayanmaya çalış ve onun yanında sakin ol hep.ben doğmadan eşime demiştim ne sorunumz olursa olsun çocuğun yanında kısık sesle konuşucaz diye.faydasını çok görüyorum bunun.üzülme lütfen anneler güçlü olur....

bak canım benc kesinlikle bebeğinin yanında ağlama canın çok sıkıldığında ise bebeğini eşine yada birine bırak en kötü ihtimal balkona çık biraz sakinleş öyle git yanına yoksa negatif enerjin onunuda etkiler va daha huysuz olur kızımda öyle çünkü benim canım sıkık olduğunda acayip huysuz oluyo biz bereber oturup ağlıyoruz.. yada soğuk su çarpıyorum yüzüme balkonda hava alıyorum biraz sonra kızımı kucağıma alıyorum taki o uyuyana kadar sonra oturup zırlıyorum..
ama seni hep güleken görmeli..

offfff aynı sorunu bende yaşıyorum maalesef hala.işin kötüsü benim eşimde hiç bana destek değil.yapayalnızım..ne kötü değilmi?ve sanırım bebekler gerçekten hissediyorlar birşeylerin kötü gittiğini olumsuzlukları herşeyi hissediyorlar.güçlü olmaya çalışmalıyız çünkü biz anneyiz boşuna dememişler ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar diye.anne olmak çok zormuş.yavruma canım feda ama..

ewet güzelim kesinlikle diğer arkadaşların da dediği gibi bebişinin yanında ağlama..güçlü ol..
ve unutmaki hemen hemen hepimiz aynı dönemlerden geçiyoruz yalnız değilsin bu konuda emin ol...
her gün ağlıyodum nerdeyse..bu ay biraz daha iyiyim çok şükür..çünkü alışıyoruz vücudumuz beynimiz bu duruma adapte oluyo..çok şükür kalıcı bi hastalık değil..ama sen yine de bi psikolog yardımı al derim ...

hep bebişinin büyüdüğü yürüdüğü sana ANNE diyeceği günleri düşün en kötü anında inan ilaç gibi gelio..

nolur üzmemeye çalış kendini doğum yapan bütün anneler yaşıyor kimisi hafif atlatıyor kimisi daha ağır.bütün hormonlarımız değişiyor hayattaki yükümüz artıyor en ufak bir hareket bile batıyor sadece bebeğine konsantre ol eşine anlat hassasiyetini anlayış bekliyorum senden yardımcı ol dersin bir süre bebeğin yükünü hafifletebilir gezmelere götürebilir hediyeler alabilir bunlar belki yardımcı olur eğer olmazsa psikolojik destek oalmayı düşün bir uzmandan Allah yardımcın olsun inşallah kısa sürede atlatırsın:teselli:

Cok uzuldum canim, insallah atlatirsin bu dönemi, bebisinde etkileniyodur zaten biz onlara nasil yaklasirsak onlar her turlu hareketi kapiyo zaten, insallah duzelir hersey, bencede uzman birinden yardim al simdi biz ne söylesek fazla bir sey degisecegini sanmiyorum,:1no2:

canım öncelikle sorunlarını çözmen lazım
sorunların ne bilmiyoruz ama önce onlardan başla
sonra sürekli bebeğinle ilgilen işi gücü sorunları boşver insan çocuğuna baktıkça huzur buluyor
sen mutlu oldukça oda mutlu olacaktır

Anlıyorum sizi nasıl anlıyorum berbat stresli hamilelik geçirdim bende o zaman bunalıma girdim. Oğlum doğdu 6. ayından sonra hırçın bi bebek oldu yumruklarını sıkıyor pantolarından tutuyor titreyerek sinirlendiğini gösteriyordu. Eşim o kadar depresyona girdin çocukta sana benzedi dedi durdu zamanla sakinleşecek ama sizin ilginiz önemli. Ona odaklanın oyunlar oynayın parka götürün kendi adınıza dışarı çıkın sık sık dost ziyaretlerine akraba ziyaretlerine gidin uzaklaşın evden. eşinizden destek isteyin hafta sonları değişik bişiyler yapın. çok kötü günler geçirdim çok üzüldüm zamanla geçiyor ama güçlü olmanız gerek. silkinin kendinizi toparlayız şükredin dua edin namaz kılın kitap okuyun kendinizde değişiklikler yapın, örgü örün komşu ziyaretlerini artırın. bunlar benim yaptıklarımdı :)