çalıştığım ortam tam bir dedikodu kazanı. attığın adımi aldığın nefes, giydiğin herşey dedikodu. üstelik güvenecek bir allahın kulu yok. insanların neden ağızları bu derece boş. başka birinin derdini neden sanki hazine bulmuşcasına başkasına yetiştirirler anlamam. üstelik ağzımdan çıkmayan şeyler de sanki ben söylemişim gibi ortyalıkta dönüyor. yada sen şunu söylemişsin senin hakkında bunlar konuşuluyor diye blöf yapıyorlar. offf canım çok sıkkın. ne yapacağımı bilemedim. söylemediğim şeylerin yayılmasını nasıl engelleyebilirm bilemiyorum. vallahi özgüvenimi kaybettim artık. 10 düşünüp bir konuşuyorum. o kadar dikkat etmeme rağmen neler çıkıyor neler. işyerleri hep böyle mi....
Son düzenleme:
