ocuk Esirgeme Kurumunda gnll almak istiyorum

canım öncelikle seni tebrik ediyorum keşke herkes böyle duyarlı olsa suç oranları azalır gibime geliyor...ben çalısmadım çalısan tanıdıgımda yok...eziyet eceklerine inanmak istemiyorum sadece biraz daha tahammülleri az olur calısan kişilerin kalabalık olmasında dolayı.bende koruyucu aile olmaya karar verdim ilerdede nufusuma geçirmeyi planlıyorum,bunlar çok güzel duygular, çevrendeki insanların seni yargılamalarını önemseme sen dogru bildigini yap kalbinin sesini dinle...hem kimsenin seni yargılamaya hakkı yok kötü birsey yapmıyorsun çok büyük bir iyilik yapıyorsun...o ortamda çalışmayı kaldırırıp kaldıramıyacagını anlamak için sıksık ziyarete git ortamı gözle burda yapabilir miyim diye düşün...

bumuyani; gidip gorustun mu bize de bilgi verir misin?

arkadaşlr kendımı hazır hıssedemedım bıturlü gidemdım mail attım henuz gerı donmedıler ama kararımdan vazgecmiş değilim araştırma yapıyorum

arkadaşım bende karar verdim ziyaret etmeye ne zamandır aklımdaydı kızım biraz büyüsün istiyodum şimdi 4,5 yaşında oldu ve ben artık aklımdakini hayata geçirmek istiyorum.aradım hsonları gelebilirsiniz belli saati yok size kalmış dediler.şimdi elim ayağım titriyor neden bilmiyorum bende fazlasıyla duygusalım çocuklara dayanamıyorum.bunu başarabilirsem düzenli olarak gitmek istiyorum.giden arkadaşlar varmı nasıl zaman geçiriyorlar neler götürüyorlar giderken onlara merak ediyorum.

ben 1 sene darülaceze okmeydanında
bir sene de yakacıkta yurtta gönüllü calistim
darülacezedekiler 6 yasına kadardı
yakacıktakiler ise 6yasından liseye kadar ögrenciler
öyle eziyet falan yoktu
calısanlar kendi cocukları gibi bakıyorlardı
hele darülacezede cocuk sayısı o kadar azdı ki
cok güzel bakılıyorlardı
sizin varlıgınız onlar icin cok önemli
ben üniversitedeyken gidiyordum
2 3 kere üniversiteye gelmislerdi
biz de yurtta kalıyorduk onlar da yurtta
kendilerini bize yakın hissediyorlardı
bbazılarının ailesi zorunluluktan onları yurda vermislerdi
diyorduk bakın üzülmeyin
bizim ailemiz de iyiligimiz icin buraya yolladı
onlar da sizin iyiliginiz icin sizi yurda yolladılar diye
her turlu yardımcı olabilirsiniz
el sanatları resim müzik ingilizce satranc
ben internetten cesitli oyunlar arastırıyordum
bir hafta mesela kartondan kocaman bir saat yapıyorduk
saatleri ogretiyorduk onlara
her ne biliyorlarsanız onlara ogreteceginz her kelime geleceklerine bir artı
keske sizin gibi gönüllülerin sayısı her gecen gün artsa

Ben de çok merak ediyorum, aranan şartlar ve detaylar kendi siterde var, ben de oralardan araştırma yapmıştım. Ama birebir çalışanların tecrübelerni paylamaları çok daha fazla aydınlatacaktı bizi

Ben Bahçelievler çocuk esirgeme yurduna ziyarete gitmiştim bir 4 sene olmuştur0-6 yaş arası guruba pazar günüydü gönüllü anneler vardı orda çocukları yıkıyorlar üst başlarını giydiriyorlar yemeklerini yediriyorlar zamanı ve imkanı olan gönüllü olarak gece nöbetinede kalabiliyor.öyle çok ilgiye ihtiyaçları var ki kimi görseler anne ve baba diyorlar.ama gittiğimde beni üzen o miniklerimin iç çamaşırları yoktu umarım artık vardır. torbalarla şeker götürmüştük 2 dakika da 1 tanesi kalmamıştı . ayrıca izmitte otogar çevresinde bi çocuk esirgeme kurumu daha vardı o zamanlar öğrenciydim okulda bir hocamız ve arkadaşlarımız organize olduk ve ziyarete gittik meyveli yoğurtlar götürdük ama müdür bize insanlar buraya gelip acıma duygularını giderip gidiyorlar dedi elimizden ne gelirse yapalım yemekhaneye giyime yardımcı olalım dedik bizim çocuklarımızın herşeyleri var deyip resmen bizi kovdular bütün hevesim içimde kaldı bir dahada yetiştirme yurduna ziyarete gidemedim.

Olacak iş değil gerçekten İşte benim de en çok kızdığım şey, BÖYLE insanların bu tür yerlerde çalışması!!! Bu çocukların en son ihtiyaç duyduğu şey, etrafında böyle insanların olması. Bizim gibiler bir gün için de olsa onlara güzel vakit geçirmetmek için vaktimizi ayırıyoruz, ihtiyaçları olan tek şey "sevgi" ve "şefkat" vermeye gidiyoruz, gitmek istiyoruz ve böyle duygulardan yoksun insanlarda, bu çocukların neye ihtiyacı olduğunun hiç farkında olmayan görevliler yüzünden o çocuklar bundan mahrum ediliyor. Oysa gitmişiniz görmüşünüz, o meleklerin yüzündeki ifadeyi... o sevinçleri... mutlulukları... Bundan mahrum edilir mi, hangi gerekçeyle? Ne mantıkla? Çocuklara cezadan başka birşey değil midir bu? Yazık!!!!!

bende bugün şemiha şakir cocuk yuvasına gittim gönüllü çalışmak istedigimi söyledim haftada 1gün çalışıyorlar gönüllü olarak şu an boş yer yok 110 kişi var sırada gönüllü çalışmak isteyen tel adres aldılar ihtiyaç olursa çagırıçagız dediler 3yılı bulur dedi bayan evime yakın diyev terçih ettim ama ben 3yıl beklemek istemiyorum başka yuvalar araşdırmaya başladım bildiginiz bir yer varsa söylerseniz sevinirim arkadaşlar

haftada bı gun calısılabılıyosa bende cok ısterım ya calısmayı
cocuklar benım herseyım zaten onalrı o kadar cok sevıyorumkı
lutfen kızlar bu konuda duyarlı olalım arastıralım bılgısı olan lutfen msesaj atsın bana

Bende çocuk yuvasını ziyaret etmek istiyorum sitesinden araştırdım ama izmirde karşıyaka çocuk yuvasında çalışan,ziyarete giden var mı? ne zamandır aklımda bilen biri yardımcı olabilirse çok sevinirim

erbek2004 .!.:

Olacak iş değil gerçekten İşte benim de en çok kızdığım şey, BÖYLE insanların bu tür yerlerde çalışması!!! Bu çocukların en son ihtiyaç duyduğu şey, etrafında böyle insanların olması. Bizim gibiler bir gün için de olsa onlara güzel vakit geçirmetmek için vaktimizi ayırıyoruz, ihtiyaçları olan tek şey "sevgi" ve "şefkat" vermeye gidiyoruz, gitmek istiyoruz ve böyle duygulardan yoksun insanlarda, bu çocukların neye ihtiyacı olduğunun hiç farkında olmayan görevliler yüzünden o çocuklar bundan mahrum ediliyor. Oysa gitmişiniz görmüşünüz, o meleklerin yüzündeki ifadeyi... o sevinçleri... mutlulukları... Bundan mahrum edilir mi, hangi gerekçeyle? Ne mantıkla? Çocuklara cezadan başka birşey değil midir bu? Yazık!!!!!

Genişletmek için tıkla...

Ben de Göztepe Semiha Şakir Yuvası'na gitmiş ve gönüllü çalışmak istediğimi söylemiştim. O zamanki müdür, Kadıköy gibi sosyo-ekonomik durumu iyi olan yerlerde gönüllü ihtiyacı olmadığını, çok fazla gönüllünün sırada beklediğini söylemişti. Bir de, üniversitedeyken bir çocuk yuvasında gönüllü ablalık yapan bir arkadaşımdan da biliyorum. Bu kurumlarda devamlılık şart. Ayda 3 hafta gideyim, 1 hafta kalsın diye birşeyi mümkün olduğunca engellemeye çalışıyorlar, çünkü bu çocuklar ya terk edilmiş ya da aileleri tarafından geçici bir süreliğine yurda bırakılmışlar. Arkadaşlardan birinin dediği gibi her gördüklerine anne diyorlar. Güvene ve bağlanmaya ihtiyaçları var. Tam birine bağlanmışken, her hafta veya haftasonu onun yolunu gözlerken o kişinin işlerinin çıkıp gelmemesi çocukları çok sarsıyormuş. Ayrıca, bu çocukların maddi imkanlarının çoğu devlet tarafından karşılandığı için gönüllülerden onlara ilgi ve sevgi göstermelerini bekliyorlar. Mesela giysi konususunda yurttaki çocukların yarısına yetecek kadar giysi alalım veya kullanılmış giysileri çocuk yurtlarına bağışlayalım yaklaşımını da kabul etmiyorlarmış. O zamanki müdürün bize söylediği eksiklikleri 3-4 yaş grubunun oynayabileceği toptu mesela...

merhaba ;yazılarınızı okurken kendimi ağlamaktan alamadım.ben de bu gibi şeyler düşünüyorum.ama cesaretim yok.her gelene anne diyorlarmış dediniz.kahroldum.ben evlat sevgisiyle yanarken anne olmaya çalışrken bir yerlerde belki ben bekleyen bir yavru varken.ne bileyim....offf.çok doldum.
aslında ben evlat edinmeyi düşünüyorum.bir yerlerden başlamalı...