boşanmış anneler yardım

eşimle anlaşamıyorum ve ayrılmak istiyorum ama çocuklarım?onların hayatlarını alt üst etmek istemıyorum boşandıktan sonra çocuklarınız ile ilgili yaşadıgınız sorunları paylaşırmısınız

aslında emın degıllım bosandktan sonra çocukların ruh hallerını dusunuyom buyugum 7 yasında kucugum 3.5 ve kucuk babasına cok duskun.onlara nasıl bakarım ihtıyaclarını nasıl karsılarım bunlar hep kafamı kurcalıyo

hayatımda hıc calısmadım ailem hep arkamda ama onlarla kalmayı dusnmuyorum cünkü evde babaannem var ben 20 sene zor dayandım cocuklarımında aynı seylerı yasamasını istemıyorum.Aslında çözülmeyecek seyler degıl sorunlar ama haletsen bıle bı zaman sonra aynı seylerı tkrar yasıyoruz temcıd pılavı gıbı

ewet aynenn dedıgın gıbı tekrar yasamaktan sıkıldım ben bırılerınden yadım almaya hazırım ama onun buna yaklascagına zannetmıyorum.zaten kendısı teklıf edıyo ayrılmayı benım sadece dusuncelerımde yasadıgım bu olayı o dıle getırıyo bı anlık kızgınlıklamı soyluyo yoksa bılofmu yapıyo bılmıyom offff kafam cok karısık gelgıtlerle doluyum

özelenıne nasıl yazabılırım pınarcım

sana özelden gonderemıyom sıte kurallarına takıldım

benım annemle babam ayrıldı ama tek taraflı bıttı bıraz olaylı bıtıı ve babamla yasıyorum kardesımle falan annemle gorusemıyoruz anlasarak bıtmedıgı ıcın ıkı tarafıda rahatlıkla goremıyoruz.yanı zor bır durum 19yasındayım ve degısık hayatım var sımdı ayrıca kardesım tam ergenlık cagında ve bu onu ok etkıledı ozellıkle olaylı bıtmesı ve sonunda aılenın akrabalrın gıden kısıyle gorusmek ıstememelerı.egr anlasarak olaysız bıtseydı bukadar kotu olmazdı hem annemle hemde babamla rahatlıkla gorusebılrıdım ve arada dusmanlık olmazdı .anlaşarak konusarak sonrasını goz onune alarak ayrılmak çok onemlı...enazından cocuklar acısından..