Kolik sancısı çektiğimiz dönemde bebişimi tek susturan omuzda ev içinde yapılan seyahatlerdi. Oturmak yok asla ama, en az 15 dk. Canım sıkıldı ağlamasına elektrikli süpürge sesi birebir. Kolik sancıları sırasında başını okşaya okşaya alıştırdım. Gündüzleri uykusundan hep ağlayarak uyanır, ben odada olmadığım için sanırım. Daha koridorda başlarım konuşmaya sesimi duysun diye, aç değilse başını okşayıp burdayım annem seni bırakmadık burası bizim evimiz ve evimizde huzurlu olmalıyız derim susar. (Dediklerimi anladığından değil de işte alışsın, her seferinde aynı cümleyi kuruyorum aynı ses tonuyla, bebekler ritüelleri severmiş ya) Bu arada oğluşum 3 ay 1 haftalık. Tickerları ekleyemedim bir türlü.