Anne olamamanın acısıyla başetme yollarını bilen var mı :(

Medicine yazdıklarını okudum canım. Gerçekten zor bi durum. ınşallh o bebeklerin sana cennette şefaatçi olacaklar.Şu an cennette 3 tane bebeğin var. Onları eline alamadan gittiler biliyorum üzülüyorsun. Allah sana sabır versin canım benim. Hepimiz için dua ediyorum ama içimden geldi senin için ayrı dua edeceğim. Çevredekiler de insanı yıpratıyor gerçekten. Biz annemlere bile sölemedik inan. "noldu? "naptınız nasıl geçti" diye sormaları bile bıktırıyor. Şu an 1,5 yıllık evliyiz. Bir arkadaşım ve abim ne zamana kadar sölememeyi düşünüyorsun.Eninde sonunda anlarlar ama dedi. Sonuçta anlasınlar bu benim özel hayatım hiçkimseye hesap vermek zorunda değilim diye düşünüyorum. Aileler zor durumda kalınca başkalarına söyleyecek ve bu iş uzayacak. Bu durum benim psikolojimi ve de tedavimi etkileyecek. Sizce yanlış mı düşünüyorum?
 
medicine allah sabır versin canım.çok zor seni anlayabiliyorum.insanların konuşmalarınıda boşver takma kafana.bende çok takıyodum ama bıraktım artık.sonuçta bizim elimizde olan bişey değil.insan kendi yaşamadıktan sonra başkalarının acısını anlamıyor maalesef.inşallah hepimizin birgün bebekleri olucak sağlıcakla...buarada ecemnurrcum bana özel mesaj atmışın ama cevap veremiyormuşum canım 50 mesaj atmış olmak gerekiyormuş haber veriyim dedim
 
ben geldiiiim...sahilde dolaştık eşimle çekirdek çitledik yürüyüş yaptık....ya ilginçtir bugün farklı bi ümit var içimde...ben 3. tedaviye hazırım galiba...bugün bütün tahlillerimi herşeyimi buldum..negatifi alınca atmışım fazlalıkların arasınakaydirigubbakcemile3olcak bu iş allahın izniyle:lepi:birgün kendi bebişlerimizi sevcez eşlerimizle beraber medicine içini ferah tut
hoşşgeldinnn ohh canımm ne güzell işte hep böylee olalımm bütünüyle rabbime bırakalım biz sadece dua adelım ve elimizden geleni yapalımm stres yapınca sonuç değişmio daha kötü oluo nasılsa ozaman boll enerji ve moral dolduralım heybeye biz:))))))))
canım arada yaz yavvvvv...ikinci sayfaya düşmüş topiğimizyerimseniben....önümüz yaz daha çok güzel günler gelecek sınavınız hayırlısıyla geçsin kim tutar seniii...gezer tozar acısını çıkarırsın...inşallaaaaahhh hamile kalda fazla gezeme emiiiii:hulya:eek:turur örgü örersin artıkkaydirigubbakcemile3... ben bebeğime birsürü yelekler ördüüüüm itiraf ediyorumm işte ne kadar sıyırmış olduğumu burdan anlaaklinialirimsmile

ohhh valla içimm kıpır kıpır dısarda süper bi hava var az kaldıı bende atıvercem kendımı dısarıya eve girmicem yaza kadar butun morallari depolayacamm allahın ıznıyle benımde içime güzel şeyler doğuyo canımm hersey allhtann buu karanlık gunlerın sonunda rabbim sabrımızın ödülünü verecek..allh kımseye tasıyamayacağı yu vermezmiş suu hastalığım bıtsede dualrıma başlasam yenıden hepınız içinn...ohhh bu ne guzel dua hamıle kalayımda gezemeyım ınsallah ..sende ınsallah hamıle kalda göbüşün olsuun kocaman:))
 
şekerler yazan herkesin ellrine sağlık yazılı haftası dıye cok bakamıorm acık duruo ama not filan giriorum bol boll sunlar bitsin hepinize tek tek yazarım inşallah hadii bakalımm moraller yuksek olsuunn guzel gunler hepımız ıcın yakında allahın ıznıylee hepınızı öptümm..
 
Evet işte böyleeee:))) Acılarımızı hatırlayıp yaraları tazelemenin hiç gereği yok kızlar. Bahar gelmiş, doğa uyanmış, bizler de uyanalım.

Maviciğim, Umutcuğum, içinizdeki güzel sesleri tatlı umutları takip edin, onlar size doğru yolu gösterir. Zor olmayan hiçbir şey güzel değilmiş. Karın bile doyurmayan altın gümüş pırlanta neden pahalı?... Çünkü bulması ulaşması zor:)))) Bizim hayattaki zorluğumuz da anneliğe ermekmiş ne yapalım, bunun da üstesinden geleceğiz. Şimdi sorsam hepimiz ne badireler atlatmışızdır, ne sınavlar, ne belalar, ne acılar... Bebeğimize kavuşmak için çektiklerimiz de bunlar gibi işte... Sabredip yılmadan mücadelemizi verdiğimizde bunu da gerimizde bırakacağız.

Moral bizim en büyük ilacımız kızlar, moralimizi yüksek tutmalıyız ki zihnimiz bedenimizi güzel yönetsin, bedenimiz de istediğimiz sonuçları bize versin:))))
 
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.
 
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.

canım benim sakın korkma bak bende yaazın deneyeceğim ama kesin olacak gözüyle bakmıorum dıyorumki o olmazsa bıraz toparlanır bıdaha deneriz diyorum bak erkek faktörü varsa daha kolay cunku bebek sende yerleşip buyuyecek ya senın rahmın olmasaydı doğustan yada eşinin speem sayısı 0 olsaydı..bak en azından olma ıhtımalı var kımbılır şimdi senın yerınde omak ısteyen kaç kişi var senden daha kötü durumda olan ve çözümsüz problemi olan benımde eşimin sperm sayısı az ama ben şükredıyorum ya 0 olsaydı dıyorum ya benım yumurta rezervim bıtseydı dıorum bak bunlarda var bılıyorum cok zor caresızlık hayalkırıklığı herkesın ılk aydan olurken bu kadar zaman çabalamak ama bak boyle yapınca bır adım daha uzaklasıyorsun bebişinden bak burda bız bırbırmıze moral vermeye çalısıoruz eğer tamemen rabbine teslim olup hayırda şerde ondandır demezsen olmuyor canım bak ben bu ay okadar tahattımki ve kımyasal gebelik gibi bişey yasadım tamda anlayamadık ama en azından ona bile sevındım rabbim bii işaret yolladı dedimm şimdii silkiniosuun kocaman bi nefes alıyosun ve hergun üşenmeden kenzülarş suresini okuyosun kalpten ınanarak hem arapçasını hem turkcesını..netten bulabılırsın çok guzeş bır dua ben hem meryem syuresını hemde onu okuyorum hergun..ve bana ınanılmaz umut olduu ıcımdekıı korkuyu vesveseyı aldı götürdüü arada yıne korkuşlar gelıo ya olmazsa dıorum sonra dıorum sen plan yapma rabbımınde bır planı var dıyorumm lutfen canımm sakın bırakma kendını stres 1.düşmanımız belki sen çok stres yapınca tutmadı belkı cok rahat olursun bu yaz ve tutar sen rabbine güven ve buradyı takıp et bak bırbırımıze güç verıoruz rabbımın ıcındekı korkuları muhammed(sav) yuzu suyu hurmetıne yoketsın ıcıne güç ve umut versin amin...
 
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.
Cnm bence de öyle düşünme. Bu tedavi sürecinde senin psikoljin önemli gerçekten. Sonuçta veren de Allah alan da. Maddi manevi hazır hissettiğin zaman başla derim. Seni strese sokan herşeyden uzak dur. Bizim şu an hiçkimse bilmiyor tedaviyi. Söylemeyeceğim de. ıl dışında tedavi olacağım abimlerin yanında sağolsun gelinimiz abimler çok yaardımcı oluyorlar. Destek çok önemli. Üzülme moralini yüksek tut. Allah dualarımızı kabul eder inşallah. :CüvCüv:Avatarımı bile değiştirdim psikolojik olarak etkileneyim die :)))opuyorumnanaktan Bahar da geldi bence tedavinin tam zamanı çiçekler, temiz hava bana mutluluk veriyor.
 
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.

Canım ben seni çok iyi anlıyorum. 15 yaşımdan beri çocuk için uğraşmam gerekeceğini biliyordum, PCOS vardı bende. O yüzden evlendikten sonra bebek konusunu geciktirmeden denemeye başladık. Doktorum yumurta geliştirici hap verip en uygun günde ilişki ile hamilelik elde etmeyi planlıyordu. Bir kez de denedik hatta. Olmayınca biraz daha kurcalayalım dedik. Ben HSG (rahim filmi çektirdim) eşim de spermiyogram yaptırdı. Benim filmim temiz çıkmıştı ama eşimde çok çok az sperm vardı. Eşim çok üzüldü, o kendini buna hiç hazırlamamıştı. Ben daha biz sevgiliyken söylemiştim, PCOS konusunu. Tedavisi var nasılsa demişti, ama kendisinden bir sorun çıkacağını hiç düşünmemişti. Hiçbir erkek düşünmez zaten. Çok ama çok üzüldü. Bense garip bir şekilde rahatladım çünkü benim yumurtlama düzensizliğim için denenebilecek bir dünya yol vardı, hepsini tek tek deneyip moralimizin bozulma ihtimali, bir dünya para harcama riski. bu arada hormonları iyice bozmamız da neredeyse kesin gibi birşeydi. Tamam o zaman dedim. Doğrudan tüp bebek tedavisine geçeceğiz. Tüp bebek tedavisine başlayınca çok mutlu oldum. Çünkü önceki gibi gün saymalar ateş ölçmeler gibi değil de gerçekten elle tutulur birşey yapıyordum bebeğimiz olsun diye. Sonra da PCOS'um olduğuna şükrettim. Ya nasılsa bir sorun yok diye bebek konusunu erteleseydik de eşimden sonra bende de bir rezerv sorunu çıksaydı?... Hevesle girdim tüp bebek tedavisine. Hele pcos'u aşıp gayet güzel yumurtalar elde edince, bir de dölleme olup da çok kaliteli embriyolar oluşunca:)) Tamam dedim, olacak kesin. Üç tane süper kalitede embriyo transfer ettiler. Herşey çok iyiydi. Fakat sonuç negatifti. O zaman ben de senin gibi hissettim işte, hani bu son teknolojiydi, hani artık tıp çok ilerlemişti, hani herşey çok güzel olacaktı?......

Çok ama çok üzüldüm, nasıl bir kez daha denerim, o gücü nasıl kendimde bulurum, nasıl katlanırım dedim kendi kendime. Üstelik de özel sektörde çok yoğun çalışılan bir işim vardı. Etrafımdaki insanlar için bebek sahibi olmak için uğraşmak tuhaf bir kavramdı. Hatta aile bile pek anlaşılır değildi onlar için. Nasıl tekrar zırt pırt erken çıkıp geç gelebilecektim? Ama sonra hatırladım, dedim ki "kendine gel bilge, senin başka türlü çocuğun olmayacak, tedavisi de buysa olana kadar denemek zorundasın. Kimse sana ilk seferinde herşeyin şahane olacağını vaad etmedi ki! zaten bir sıkıntı olmasa kendiliğinden de olurdu. Sürecek işte biraz. Toparlan ve bir sonraki seferde nasıl daha iyi sonuç alabileceğini düşünmeye başla". İkinci denememizi yaptık, ve sonuç: şu an 6 haftalık hamileyim. Çok iyi biliyorum, şu anda hamile olmam yüzde yüz bebeğimin sağlıklı bir şekilde dünyaya geleceği anlamına gelmiyor. Herşey olabilir hayatta, her türlü kayıp da acı da bizim için. Ama kötü ihtimallere takılıp kalmak onların korkusuyla endişesiyle kendimizi hareketsiz bırakmak çok yanlış. Biz insanlar aklımızın alabildiği herşeyi yapabilecek güçteyiz. Aklımızın alamadıklarını zaten istemiyoruz bile:))) Merak etme, sen de anne olabilecek güçtesin. Senin de bundan sonraki denemende bebeğin olacak. Hiç vakit kaybetmeden ama kendini de hazır hissettikten sonra mutlaka tedavine başla ki bir an önce bebeğin sana gelsin. Hem maalesef zaman bizim yanımızda değil. En güzel yumurtalarını üretebildiğin zamanı korkuyla harcama derim ben. İnancını umudunu ve sükunetini asla kaybetme, tüp bebek serüveninde bunlara o kendimize yaptığımız iğnelerden daha çok ihtiyacımız var çünkü:))))
 
olmayınca olmuyor kızlar çok stres yapsanda olmuyor. gayet mutlu bir şekilde hiç stressiz eğlene eğlene yapsan da olmuyor.

Rabbim ol demedikçe hiçbir şekilde olmuyor......
 
olmayınca olmuyor kızlar çok stres yapsanda olmuyor. gayet mutlu bir şekilde hiç stressiz eğlene eğlene yapsan da olmuyor.

Rabbim ol demedikçe hiçbir şekilde olmuyor......

Haklısın canım.
Bazen boşuna uğraşıyoruz gibi geliyor.
Nasılsa O istediği zaman olacak di mi?
 
Haklısın canım.
Bazen boşuna uğraşıyoruz gibi geliyor.
Nasılsa O istediği zaman olacak di mi?

öyle tabiki
ama işte bazen beklemek öyle çok can yakıyor ki insan ne kadar ayakta durmaya çabalasada bir anda düşüveriyor bazen
inşallah çabuk ayağa kalkarız her düşüşümüzde.....
 
Medicine yazdıklarını okudum canım. Gerçekten zor bi durum. İnşallh o bebeklerin sana cennette şefaatçi olacaklar.Şu an cennette 3 tane bebeğin var. Onları eline alamadan gittiler biliyorum üzülüyorsun. Allah sana sabır versin canım benim. Hepimiz için dua ediyorum ama içimden geldi senin için ayrı dua edeceğim. Çevredekiler de insanı yıpratıyor gerçekten. Biz annemlere bile sölemedik inan. "noldu? "naptınız nasıl geçti" diye sormaları bile bıktırıyor. Şu an 1,5 yıllık evliyiz. Bir arkadaşım ve abim ne zamana kadar sölememeyi düşünüyorsun.Eninde sonunda anlarlar ama dedi. Sonuçta anlasınlar bu benim özel hayatım hiçkimseye hesap vermek zorunda değilim diye düşünüyorum. Aileler zor durumda kalınca başkalarına söyleyecek ve bu iş uzayacak. Bu durum benim psikolojimi ve de tedavimi etkileyecek. Sizce yanlış mı düşünüyorum?

Doğru düşünüyorsun tabi.
Bunları düşünüp durmak da yıpratıyo.
İnşallah bebişerim şefaatçi olacak ve inşallah bu sayfadaki herkes bigün paylaştığımız bu acıları hatırlayıp anne olduğuna şükredecek.
Duan için de Allah razı olsun.
Biz söyledik kayıplardan dolayı mecburen. Her bebek muhabbetinde hep aynı şeyler inan bıktım ben de. O yüzden söylememen iyi olmuş.
Bizler burdayız. Paylaşmaya hazırız.
 
öyle tabiki
ama işte bazen beklemek öyle çok can yakıyor ki insan ne kadar ayakta durmaya çabalasada bir anda düşüveriyor bazen
inşallah çabuk ayağa kalkarız her düşüşümüzde.....

Amin canım dayanma gücü verecek de O.
Bu bizim sınavımız: Rabbim bekliyo, kazanırsak annelikle taçlandıracak..
Kazanamazsak seçeneğini düşünmek istemiyorum :KK43:
 
merhaba arkadaşlar, benim de hikayem sizler gibi.. elevit, folik asiti 3 ay önceden almaya başlamıştım. kilo vermştim. tam kan tahlili yaptırmıştım. b12 vitaminim az çıkmış diye iğnelerini bile oldum. sonra bekle bekle bebiş gelmiyor. 8 ay sonra öğrendim. meğer eşimin spermleri sayılamayacak kadar azmış. benim doğal yoldan bebişim olmayacakmış. hemen tüp bebek yaptık kimyasal oldu. bu yıl tam bir yıl oldu. bebiş için uğraşalı. ben çok yoruldum. etrafımdakiler tüpo bebek ile hamile kalanları gösterip milllet bebeğini kucağına alıyor sen bir daha tedavi olmak istemiyorsun diyorlar. kimse beni anlamıyorr. korkuyorum. tek çaremiz tüp bebek ya o da bir daha tutmazsa ne yaparım ben. tedaviye başlamamak iiçn bahane arıyorum. bir içim içime sığmıyor. bir korkuyorum. o stresi kaldıramam diye düşünüyorum. şimdi bile ağlıyorum. çok çok zor. ya bi daha olmassa bir daha o psikolojiyi kaldıramammmm. hiç mi bir şeyi başkaları gibi yata yata edinemiyeceğim. hep mi zorlanacağım. dayanamıyorummm.

Bizlerin anneliği de böyle olacak demekki napalım?
O yüzden kıymetini daha iyi bileceğiz inşallah.
Moralsizken olma ihtimali yok gibi bişey.
Baharın adını çıkar ve olacağına inan.
Bekleriz hep topiğimize :)
 
medicine allah sabır versin canım.çok zor seni anlayabiliyorum.insanların konuşmalarınıda boşver takma kafana.bende çok takıyodum ama bıraktım artık.sonuçta bizim elimizde olan bişey değil.insan kendi yaşamadıktan sonra başkalarının acısını anlamıyor maalesef.inşallah hepimizin birgün bebekleri olucak sağlıcakla...buarada ecemnurrcum bana özel mesaj atmışın ama cevap veremiyormuşum[/I][/B]canım 50 mesaj atmış olmak gerekiyormuş haber veriyim dedim

Teşekkür ederim.
Dua eden iyi dilekte bulunan herkes sağolsun.
 
Haymatlos, Umutbizimolsun, mavi0 selaaaaaaaaaaaam...
Çomçok öpüyorum sizleri.
Moraller hep böyle yüksek olsun.
Sizleri ve firstnimbusu "topiğin gülleri" ilan ediyorum.
Mutlu sona yani asıl mutluluğun başlangıcına hep beraber kavuşacağız inşallah.
Bakın haymatlosun 32 haftası kaldı bile :)
Herkese iyi akşamlar.
Yazılarınızı görmek bile pozitifleştiriyo valla..boshayallersmile
 
arada yıne korkuşlar gelıo ya olmazsa dıorum sonra dıorum sen plan yapma rabbımınde bır planı var dıyorumm lutfen canımm sakın bırakma kendını
canım teşekkür ederim evet rabbiminde planı var. eşim ile evlenmeyi çok istemiştim. annem bana sormuştu kızım emin misin diye. evvet demiştim. boşanacağımı bilsem, çcuğum olmayacağını bilsem yine de evlenirim demiştim. o gün öylesine demiştim annem bana geçen gün hatırlattı. durumumdan ilk haberi olduğunda o gün aklına gelmiş. ben hatırlamıyorum ama rabbim eşimi verdi bana ama yüzü eğik olmasın istiyorum. kendisini kötü hissediyor biliyorum. rabbimm bana ona çoccuk verme mutluluğunu yaşatır inşallah.

ecemnur; sana da çok tekkür ederim bi tanem. umarım sen de bebeğine kavuşursun.

Canım ben seni çok iyi anlıyorum. Hevesle girdim tüp bebek tedavisine. Hele pcos'u aşıp gayet güzel yumurtalar elde edince, bir de dölleme olup da çok kaliteli embriyolar oluşunca:)) Tamam dedim, olacak kesin. Üç tane süper kalitede embriyo transfer ettiler. Herşey çok iyiydi. Fakat sonuç negatifti. O zaman ben de senin gibi hissettim işte, hani bu son teknolojiydi, hani artık tıp çok ilerlemişti, hani herşey çok güzel olacaktı?......

Çok ama çok üzüldüm, nasıl bir kez daha denerim, o gücü nasıl kendimde bulurum, nasıl katlanırım dedim kendi kendime. Üstelik de özel sektörde çok yoğun çalışılan bir işim vardı. Etrafımdaki insanlar için bebek sahibi olmak için uğraşmak tuhaf bir kavramdı. Hatta aile bile pek anlaşılır değildi onlar için. Nasıl tekrar zırt pırt erken çıkıp geç gelebilecektim? Ama sonra hatırladım, dedim ki "kendine gel bilge, senin başka türlü çocuğun olmayacak, tedavisi de buysa olana kadar denemek zorundasın. Kimse sana ilk seferinde herşeyin şahane olacağını vaad etmedi ki! zaten bir sıkıntı olmasa kendiliğinden de olurdu. Sürecek işte biraz. Toparlan ve bir sonraki seferde nasıl daha iyi sonuç alabileceğini düşünmeye başla". İkinci denememizi yaptık, ve sonuç: şu an 6 haftalık hamileyim. Çok iyi biliyorum, şu anda hamile olmam yüzde yüz bebeğimin sağlıklı bir şekilde dünyaya geleceği anlamına gelmiyor. Herşey olabilir hayatta, her türlü kayıp da acı da bizim için. Ama kötü ihtimallere takılıp kalmak onların korkusuyla endişesiyle kendimizi hareketsiz bırakmak çok yanlış. Biz insanlar aklımızın alabildiği herşeyi yapabilecek güçteyiz. Aklımızın alamadıklarını zaten istemiyoruz bile:))) Merak etme, sen de anne olabilecek güçtesin. Senin de bundan sonraki denemende bebeğin olacak. Hiç vakit kaybetmeden ama kendini de hazır hissettikten sonra mutlaka tedavine başla ki bir an önce bebeğin sana gelsin. Hem maalesef zaman bizim yanımızda değil. En güzel yumurtalarını üretebildiğin zamanı korkuyla harcama derim ben. İnancını umudunu ve sükunetini asla kaybetme, tüp bebek serüveninde bunlara o kendimize yaptığımız iğnelerden daha çok ihtiyacımız var çünkü:))))

canım bana moral oldun. çok çok teşekkür ederim. adetim gecikmişti. dün çift çizgi gördüm. deli danalar gibi ordan oraya koşuşturdum. annemlere söyledim. bu sabah doktora gidecektik. ama maalesef sabah kırmızılarla uyandım. çok zayıfım şu anda. bir gün içinde bebeğimin evlendiği güne kadar hayaller kurmuştum. ama tedavisiz bebeğim olmayacağı gerçeği yüzüme vuruldu . sabahtan beri laparoskopi, rahim filmi vb. görüntülerine bakıyorum. şimdi 1. kalite 3 embriyo tutmadı diye bana bunları da yapacaklar diye düşünüyorum. 100. denememde elde ediceğimi söyleseler sıkılmadan o kadar denemeyi yaparım. ama ya anne olamasam diye düşünüyorum. bu başlıktaki gibi o acıyla başa çıkamayacağım diye düşünüyorum. rabbim hepimizin yolunu açık etsin. bebişini ve seni korusun.
 
Teşekkür ederim vakit ayırdığın için...

bişey değil tatlım ben 2 buçuk senedir bu işle uğraşıyorum , bir tarafımı yırttım gözlerim pörtleyecek kadar ağladım ama nafile yine herşey olacağına varıyor bugün yine negatifi aldım doktorumdanmafoldumben
 
X