Ben biliyorum kardeşim, umudu hiç yitirmemek ve bu işte imkansızın olmadığına inanmak... Henüz hiç gebe kalamamış, kalıp kalamayacağını bile bilemeyen biri olarak neler hissettiğini çok iyi anlıyorum, ne kadar zor ve yıpratıcı olduğunu da biliyorum, ama hepimizin bildiği bir şey daha var: bir şey sen ne kadar zor olduğuna inanırsan o kadar zor olur. "Zor değil, hem bir sürü böyle anne olan var, benim de olacak, herkese zor gelen bana zor gelmez, ben dayanırım, ben yaparım" dersen zor da gelmez. Unutma, neye inanıyorsan osun, neye inanırsan o olur. Zor dersen kendini bırakırsın, kendini bırakırsan da maalesef olmaz.
Ne kadar güçlüyüz düşünsene, ne kadar becerikli, ne kadar kusursuz... Arada bazı şeyler geçici olarak yolunda gitmeyebilir ama hepimiz anne olacak kadar güçlü, becerikli ve kusursuzuz. Çünkü bunun için tasarlandık, bunun için yaratıldık.
Hani o yuvarlak güzel kalçalarımız var ya, yağ onlar. Hamilelikte artan enerji ihtiyacını karşılamak için. Hani cildimiz çok güzel ya, esnek ve pürüzsüz? Davul gibi olup sonra düzelelim diye. Hani cin gibiyiz ya, gözümüzden birşey kaçmaz, hani sesleri çok iyi duyarız, hani adeta 2 saniye sonra olacakları biliriz, hissederiz, yavrumuzu koruyup kollamak için. Hani vara yoğa içlenir ağlarız ya; henüz kendini anlatamayan yavrumuzu anlayıp empati kurabilelim diye. Hepimizde var bunlar, bunlar olduğu için kadınız, kadın olduğumuz için bunlar var. Bunlar bizde olduğu için anne olacağız. Anne olacağımız için bunlar var:)))
