arkadaşlar nette gezinirken buldum sizinde işinize yarayabilir:)
ÜSTESıNDEN GELıNMESı GEREKEN ZORLUKLAR
Bir yaşındaki çocuğunuz artık sinir nöbetlerine yatkındır; kendini yere atabileceği histerik nöbetler, tekmelemeler, çığlık atmalar, hatta, belki dayanabileceği ana kadar nefesini tutmalar. Eğer bir nöbetin yolda olduğunu hissediyorsanız, onun ilgisini başka yöne çekmek için elinizden geleni yapın ya da onunla konunun dışında konuşun. Bir kere olaya mantık yoluyla yaklaşma, iyi bir netice vermeyecektir. Onun yerine, davranışı görmezden gelme en iyisidir. Bu tabii ki kendisine zarar veremeyeceği bir yerde nöbet geçirdiği durumlarda ya da herhangi masum bir izleyicinin olmadığı durumlarda geçerlidir. ızleyicileri uzaklaştırdığınızda bir sinir nöbetini sürdürme isteğini de engellemiş olursunuz. Ayrılma kaygısı ikinci yılda doruğa çıkar. Çocuğunuzu başkasının bakımına bırakarak yanından ayrılmayı denediğinizde, çocuğunuz kendini bölünmüş, dağılmış hissedecektir. Bu, bütün çocukların geçirdiği normal bir gelişimsel evredir. Arkanızda ağlayan bir çocuk bırakmak, acı verici olmasına rağmen, onun isteklerine boyun eğmeyin. Çocuğunuzun, onu bıraktığınızda, yeniden geri döneceğinizi öğrenmeye ihtiyacı vardır. Bunun yanı sıra stres verici durumlarla başa çıkmayı öğrenmesi, önemli bir gelişimsel görevdir.
Çocuğunuz yürümeye başladığı zaman keşfetmek isteyecektir ve bir iskemle ya da bebek arabasında sınırlandırılmaya direnç gösterebilir. Alışveriş gezintileri ve geziler de, çocuğunuz yürüyen merdivenle çıkmayı istediğinde, raflara tırmandığında, şişeleri açtığında ve etrafta dolanıp durduğunda, onu kontrol etmek büyük bir mücadele gerektirebilir. Bir hile size yardımcı olabilir: Çocuğunuza bir oyuncak çocuk arabası verip, siz kendi bebek arabanızı sürerken onun kendi arabasını sürmesine izin verin.
Çocuklar her tür mantıksız korkulara sahiptir. Yaşamının ikinci yılında, daha yaygın olanlardan biri, yabancı şüphesidir.Daha büyük bir bebek olarak çocuğunuz, yabancı kaygısı yaşamış olabilir.Ancak bu farklıdır. Şimdi, çocuğunuz mantıklı ya da en azından yarı mantıklı düşünebilmektedir. Ayrıca, daha kompleks korkular geliştirebilir. Şayet çocuk, bir kişiyi daha önce görmemiş, yakınlaşmamışsa, bu kişi bir komşu, bir meslektaş hatta büyük babası bile olsa, çocuğunuz, o kişiyi korkutucu görebilir. Takdimler sırasında çocuğunuzu tutmanız veya yeni gelen birini çok yakınlaşmaması konusunda uyarmanız yardımcı olabilir. Fakat zaman en büyük çaredir.
NASIL YARDIM EDıLıR ?
Başka türlü gözükse de çocuklar aslında sınırlardan memnundurlar. Evet, karşı koymayı sürdüreceklerdir, fakat sınırların varlığı çocuklara bir güvenlik hissi verir. Bu nedenle, eğer çocuğunuzun kanepenin üzerinde ayakta durmasını istemiyorsanız, bunu ciddi bir ses tonuyla söyleyin. Eğer bu işe yaramazsa, onu kanepeden kendiniz uzaklaştırın ve onu zaman tutarak cezalandırın. Sınırları belirtmek, bir yaşındakilerin sonuçlar hakkında öğrenmelerine de yardımcı olur.
Tutarlı olun. Eğer kurallar değişmez olursa, çocuğunuz koyduğunuz kuralları kabul etmeye daha kolay adapte olacaktır. Başka bir deyişle, eğer çocuğunuza, yemeğini televizyonun önünde yemesine bir gün izin verir, diğer gün yasaklarsanız inanılırlığınızı kaybedersiniz.
Bir çocuğa bakmak zamanla sinir bozucu olabilir. Eğer hiddetlendiğinizi fark ederseniz, çocuğunuzdan uzaklaşın ve kendinizi toplayın. Elbette, çocuğunuzun güvenliğini sağlamak için, onu bebek karyolası ya da oyun parkı gibi bir bebeğin güvende olduğu yerde bıraktığınızdan emin olun.
Bir yaş çocukları, her tür acayip davranışları sergilerler. Örneğin, ilkbaharda kışlık bir kot giymek için ısrardan, yeşil olan bütün yemekleri yemeyi reddetmeye kadar değişik davranışlar sergilerler. Fakat her gaf, hemen yetişkin dikkatini gerektirmez. Eğer güvenlik ve saygı konu değilse, bazen sadece problemi görmezden gelmek daha iyidir.
(
ben herdediğini yapmamaya çalışlıyorum hemen dikkatini dağıtıyorum unutuyo hemen bazen çok sinirlenip kafasını vuruyo korkuyorum öyle yapınca alışkanlık yapıcak diye hemen yaptığını unutturmaya çalışıyorum herkes diyo bu ne sinir falan kime benzediyse fena inşallah büyüdükçe düzelir
