Bütün şairlerin ve yazarların artık susma zamanı gelmedi mi?

Yazının 5 bin küsür yıllık serüvenine dönüp baktığımızda yazılmış o kadar çok şey var ki; bunların pek çoğu da yakılmış, yırtılmış, yok edilmiş... yine de ardımıza dönüp baksak yazılmış esrler bir dağ gibi durur arkamızda. Klasik sözdür bilirsiniz: dünya üstünde söylenmedik söz kaldı mı acaba? Eğer söyleyecek yeni bir sözümüz yoksa kendimizi tekrarlamanın ne anlamı var ki! Bir de kirlenmedik ne kaldı dünyada Edebiyat bile kirlenmedi mi, tekelleşmedi mi? ben bu yüzden susuyorum.

susmak çözüm olamaz

siirden cok icten gelen sözcükler önemli hatta bir bakış