kendi cenaze töreninizi düşünmek

E

EU1

Ziyaretçi
KENDİ CENAZE TÖRENİNİ DÜŞÜNMEK

Hele hele musalla taşında yatan bir yakını ise, onu ve yaşamını yakından biliyorsa, neler düşünür insan tabuta bakarken?.. nasıl değerlendirir, yorumlar eleştirir o ölünün yaşamını ?.. Güzelliklerle dolu yaşamına neleri dert etmişti kendine ... etmeseydi daha mutlu olmaz mıydı. Deriz kendi kendimize. Yapmak isteyip de yapamadığı durmadan ertelediği bir yığın şey vardı yapsaydı, yapmadan gitmeseydi.
Her cenazeden yaşam dersleri alarak döneriz, ama kısa zamanda bu dersleri unuturuz.
Bir daha bir cenaze töreninde musalla taşına bakarken "orada ben olsaydım diye" düşünün. Nasıl bir hayat yaşamış olarak öte tarafa gidiyor olurdunuz acaba .. Acaba, oradan geri dönme ve yeniden yaşama şansı verilse, öncelikleriniz gene böyle mi olurdu?.. "yahu neleri dert edinmişim .. nelerle boşuna üzülmüş, beni sevenleri üzmüşüm ... değer miydi?.. diye kaç şey sayardınız?..
"Şu şu vakitlerimi böylesine boşa harcayacağıma, şu şu aptalca şeyleri kendime dert edeceğime, sevdiğim çok sevdiklerimle en güzel geçecek günleri aptalca kırgınlıklar, kavgalar, inatlar yüzünden ziyan edeceğime, en sevdiğim şeylere ve insanlara ayırsaydım" diye ömrümüzün neredeyse yarısını başka türlü yaşamak istemez miydiniz?..
KENDİNİZİ KENDİ CENAZE TÖRENİNDE HAYAL ETMEK, size dönüp geriye bakmak ve her şey bitmeden hayatınızda bazı önemli değişiklikler yapmak fırsatı verir.
Ölümden söz etmekten korkulan bir toplumda insanın kendi ölüm anını düşünmesi zor . Ama iyi fikir. İnsanın kendi ölümü ve yaşamını bir arada düşünmesi iyi fikir gerçekten. Bu sayede nasıl bir insan olduğumuzu hatırlar, hayatınızda sizin için en önemli öncelikleri daha iyi sıralarsınız.
Kendi cenaze töreninizi düşünmek sizin için bir "uyandırma zili" olabilir. Şu an düşünün .." Şu an gidiyorum" deyin ve hayatınızın muhasebesini yapın, artılarını eksilerini çıkarın ..
Eğer yaşasaydım neleri yapmaz, neleri öncelikle yapmak için çırpınırdım deyin ..
Ve işte zil çaldı...
Uyanın ..
Ne mutlu size işte yaşıyorsunuz ..
Bu fırsat elinizde ..
Hadi bakalım, başlayın,
BAŞTAN...
 
evet cenaze törenini düşününce insan 4 elle sarılıyor tekrar hayata....
güzel paylaşımın için teşekkürler...
 
can dündarın bununla ilgili bir yazısı vardı bence onu okusanız daha çok etkilenirdiniz, inanılmaz bişi yaa düşünsenize...
zergül sağol canım, düşünceli bi paylaşım :))
 
evet ınsan keske bunuda yapmasaydımda söle olsa diyor bence ilk basda o keskeleri kaldırırsak sanırım daha iyi olur.ozaman ölügümüzde huzurlu ölürüz hiç degilse
 
TESEKKURLER paylasimin icin tulerim urperdi dusununce keskelerin ve hatalarin basimiza gelmeden ornek cikarta bilsek isisten gecmeden
 
ya ben artık alışkanlık haline getirdim uuyumadan önce bunun hayalini kuruyorum..annemin cenazemdeki halini düşünüyorum kafayı yicek gibi oluyorum ağlıyorum ..offf
 
Bende çok Düşünmüşümdür Cenazemi Annemin Haykirmalarini,çocuklarimin çirpinişlarini çok Kötü Oluyorum Zaten çabuk Ağlayan Bir Yapim Var Gerisini Düşünün Artik
 
hayatın aslında en büyük gerçeği ama insan nedense pek düşünmek istemiyor çünkü hep başkalarının cenazesini görüyoruz bize uzakmış gibi geliyor oysaki bir nefes yakınımızda keşke sık sık bunu hatırlasak
 
KENDİ CENAZE TÖRENİNİ DÜŞÜNMEK

Hele hele musalla taşında yatan bir yakını ise, onu ve yaşamını yakından biliyorsa, neler düşünür insan tabuta bakarken?.. nasıl değerlendirir, yorumlar eleştirir o ölünün yaşamını ?.. Güzelliklerle dolu yaşamına neleri dert etmişti kendine ... etmeseydi daha mutlu olmaz mıydı. Deriz kendi kendimize. Yapmak isteyip de yapamadığı durmadan ertelediği bir yığın şey vardı yapsaydı, yapmadan gitmeseydi.
Her cenazeden yaşam dersleri alarak döneriz, ama kısa zamanda bu dersleri unuturuz.
Bir daha bir cenaze töreninde musalla taşına bakarken "orada ben olsaydım diye" düşünün. Nasıl bir hayat yaşamış olarak öte tarafa gidiyor olurdunuz acaba .. Acaba, oradan geri dönme ve yeniden yaşama şansı verilse, öncelikleriniz gene böyle mi olurdu?.. "yahu neleri dert edinmişim .. nelerle boşuna üzülmüş, beni sevenleri üzmüşüm ... değer miydi?.. diye kaç şey sayardınız?..
"Şu şu vakitlerimi böylesine boşa harcayacağıma, şu şu aptalca şeyleri kendime dert edeceğime, sevdiğim çok sevdiklerimle en güzel geçecek günleri aptalca kırgınlıklar, kavgalar, inatlar yüzünden ziyan edeceğime, en sevdiğim şeylere ve insanlara ayırsaydım" diye ömrümüzün neredeyse yarısını başka türlü yaşamak istemez miydiniz?..
KENDİNİZİ KENDİ CENAZE TÖRENİNDE HAYAL ETMEK, size dönüp geriye bakmak ve her şey bitmeden hayatınızda bazı önemli değişiklikler yapmak fırsatı verir.
Ölümden söz etmekten korkulan bir toplumda insanın kendi ölüm anını düşünmesi zor . Ama iyi fikir. İnsanın kendi ölümü ve yaşamını bir arada düşünmesi iyi fikir gerçekten. Bu sayede nasıl bir insan olduğumuzu hatırlar, hayatınızda sizin için en önemli öncelikleri daha iyi sıralarsınız.
Kendi cenaze töreninizi düşünmek sizin için bir "uyandırma zili" olabilir. Şu an düşünün .." Şu an gidiyorum" deyin ve hayatınızın muhasebesini yapın, artılarını eksilerini çıkarın ..
Eğer yaşasaydım neleri yapmaz, neleri öncelikle yapmak için çırpınırdım deyin ..
Ve işte zil çaldı...
Uyanın ..
Ne mutlu size işte yaşıyorsunuz ..
Bu fırsat elinizde ..
Hadi bakalım, başlayın,
BAŞTAN...

Bu sekilde düsünmek dini bakimdan ele alinabilir... Fakat insanin kendini iyi hissetmesine hic bir faydasi olacagina inanmiyorum...
Bari oldu olacak, kendini mezara koyarken ve kabir icinde yatisina kadar düsün, belki daha iyi hissedersin...

Caniniz SIKILDIKCA ya da kendinizi cok kötü hissettikce bu sekilde yapin, kendinizi nasil hissedeceinizi ...
Düsüncesi bile kafayi yemeye yetiyor da artiyor bilebenneyaptımki
 
İnsan yaşarken kendisini dünyanın merkezinde sanıyor.. Biz bu dünyadan göçünce, geride kalanlar için, sanki hiç birşey eskisi gibi olmayacak diye düşünürüz... ve yanılırız.. Bir düşününce kimler gelmiş, kimler geçmiş bu dünyadan... Biz göçüncede aynen devam edecek...

Ölüm yok oluş değildir bence.. Yeniden var olmaktır..

Ölümü düşünmeli ama hayatımızın kıymetini anlamak.. sahip olduğumuz güzellikler, sağlığımız, ve bir çok özelliğimiz için yaradana şükredip, daha sıkı sıkıya, yükümlülüklerimizi unutmadan, kul olmanın getirdiği sorumlulukları unutmadan, hayata bağlanıp... YAŞIYORUM diyebilmek için...

Yoksa bir çok yaşayan ölü var bu dünyada...

Ölene kadar ölmeyeceğim diyebilmekte hüner, İnadına yaşamakta..inadına bağlanmakta hayata...
 
Konu cok guzel diyemiycem onun yerine ahirete giderken iyilikler yardimlar ibadetimizi kulluk vazifelerimizi yapsakta onlari düsünsek bence düsünmeye ve birazcikta olsa rahat ölmeye deger ölüm guzeldir yatip kapilara bakmaktansa ama yinede kimse istekli ölmez deyilki mussalla tasini düsünmek. su yasadigimiz dünyada zaten sagimiz solumuz ve zaman zaman kendimiz bozuk psikoloji ile yasiyoruz ve birde böyle bir seyi düsünmek o ani düsünmek guzel bir duygu deyildir. Düsünenede bir yarar saglamaz. Allahim bütün müslümanlara iman kuran nasip etsin AMINNNNNN
 
Ölüm er ya da geç bulacak bizi.Ben şunu düşünürüm hep bir insanın cenazesi ne kadar kalabalık olursa, ölümü de o kadar heybetli olur.İyi,dürüst,yardımsever ve saygın bir insan olmakla ilgili bu.
 
X