Çekingenlik ve heyecanlı olmak

Liar

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
17 Temmuz 2008
625
9
.....................................................................................
 
Son düzenleme:
kızlar ben insanlarla iletişime girmekte zorlanıyorum bu sebeple çevremde olmuyo sürekli suskun kalıyorum çünkü konuşmayı beceremiyorum kendimi kasıyorum nedense. rahat olabilsem belki bu sorun çözülecek ama olmuyor ve karşındaki insanda aptal biri gibi görmeye başlıyor seni :KK43: ve bu sebepten iş başvurusuda yapamıyorum konuşmaya başladığımda yada duruşuma bakıp aptal beceriksiz biri sanıp zaten almayacaklar :KK43: çözemiyorum bi türlü bi önerisi olan varmı arakadaşlar :KK43:

her işin bir uzmanı var biliosun.. uzmanına görün derim ben ...
 
canım anlıyorum seni bu durumun sebebi küçükken yaşanılan olumsuz deneyimler, ve bence reçetesi önce kendine fiziksel olarak tam güveni sağlaman ve bi uzmandan yardım alman ama şundan eminim ki bu durumu aşmadan insan hayatını tam olarak yoluna koyamıyo.en kötüsüde insanlar seni utangaçlıktan ziyade salak yada ukala olarak algılıyo:KK50:
 
psikiyatrik destek almalısın en iyisi bu. Sosyal fobi olabilir sizde. Kesinlikle gidin, böylece bundan kurtularak kimbilir ne kadar verimli ve kendiyle barışık biri haline gwleceksiniz :KK34:
 
genelde insanların asosyal çekingen olmasının en büyük nedeni küçükken ailesinin çok fazla üzerine düşmesi oluyor..
mesela:küçük çocuklar dışarıdadır ailenin seni korumak amaçlı göndermez..
arkadaşlarınla bir yere gidilicektir göndermezler..

nedeni bu olabilir belki..
çözümüne gelince öncelikle destek almalısın..ama kendinin aşabiliceğini düşünüyorum ben..
önce samimi arkadaşlarının da yanında bulunduğu bir toplumda bulunmaya çalış..alıştıkça kendin de bir topluma girdiğinde yavaş yavaş sorun yaşamamaya başlarsın diye düşünüyorum..
 
Aynı senin gibi bir arkadaşım vardı.,sorununu kendisi çözdü.
Küçükken ailesi fazla uyarıyormuş.Büyüklerle böyle konuşulmaz,çocuklar lafa karışmaz,öyle denmez filan derlermiş hep.
Arkadaşım sorunu kendisi çözdü.Daha okuldayken her faaliyete katılırdı.Daha sonra derneklerde aktif görevler aldı.İş yaşamına atıldığında bambaşka birisi olmuştu.
Kendi zincirlerini kendisi kırdı kısacası.
 
daha önce uzmanla görüştüm geçen sene özel bi hastanenin psikiyatrisine gittim ilaç verdi ama bir faydası olmadı
Aynı senin gibi bir arkadaşım vardı.,sorununu kendisi çözdü.
Küçükken ailesi fazla uyarıyormuş.Büyüklerle böyle konuşulmaz,çocuklar lafa karışmaz,öyle denmez filan derlermiş hep.
Arkadaşım sorunu kendisi çözdü.Daha okuldayken her faaliyete katılırdı.Daha sonra derneklerde aktif görevler aldı.İş yaşamına atıldığında bambaşka birisi olmuştu.
Kendi zincirlerini kendisi kırdı kısacası.
evet doğru çocuklukluk dönemimde yaşadıklarımdan dolayı olabilir çünkü ailemde beni yeteneksiz olarak görürdü sürekli yanlış yapıyormuşum sürekli uyarı kızma ben hayatım boyunca saf olarak nitelendirilen biri oldum bunu yetişkin olduğumdan beri yüzüme karşı söylemiyorlar ama hissediyorum çünkü çocukluğumda çok söylendi böyle bunların şuanki durumun üzerinde büyük etkisi olduğunu düşünüyorum. Acaba arkadaşın nasıl aştı bu durumu neler yaptı ?
 
daha önce uzmanla görüştüm geçen sene özel bi hastanenin psikiyatrisine gittim ilaç verdi ama bir faydası olmadı evet doğru çocuklukluk dönemimde yaşadıklarımdan dolayı olabilir çünkü ailemde beni yeteneksiz olarak görürdü sürekli yanlış yapıyormuşum sürekli uyarı kızma ben hayatım boyunca saf olarak nitelendirilen biri oldum bunu yetişkin olduğumdan beri yüzüme karşı söylemiyorlar ama hissediyorum çünkü çocukluğumda çok söylendi böyle bunların şuanki durumun üzerinde büyük etkisi olduğunu düşünüyorum. Acaba arkadaşın nasıl aştı bu durumu neler yaptı ?




bende biraz baskı altında büyüdüm yapma etmelerle geçti ömrüm orta okul sonuna kadar liseye basladım tamamen değiştim her faaliyete katıldım hoşlanıyım hoşlanmıyım fark etmez yeterki bi işte aktıf olayım sonra baktım ki hayat böyle güzel konusuyosun bişiyler becerıyosun derken üniversiteyıde başka bi şehirde okudum ordada böyle herşeyde vardım ve şuan gayette mutluyum halimden ...ama ben kimseden destek almadım cunku derdımı söylemeye bile utandıgm anlar oldu hersey kendı elinde bişiyler gercekten istiyosan yaparsın canım ilaç kullanılacak bir durumun yok ki senin şu anlantıklarınla
 
Öncelikle özgüveninizi kazanmanız ve kendi benliğinizi tanımaz lazım bu noktada uzman birinden yardım almak sağlılıklı bir sonuç elde etmenizde en iyi yöntemdir.
 
Lisedeyken dersleri çok iyiydi fakat sözlüye kalktığında konuşamıyordu.Hocaya cevap verirken birisi gülse,kızarıp susuyordu.Teke tek konuştuğumuzda daha rahattı,grup içinde sessiz kalıyordu.
İlk olarak bir hocanın ısrarıyla koroya alındı.Bunun özellikle yapıldığını biliyorum,çünkü diğer öğrenciler seçmelere katılmıştı.Bu arkadaş direkt çağrılmıştı.Daha sonra kendi isteğiyle başka gösterilere katıldı.Üniversitede iken derneklerde bu sebeple görev aldığını biliyorum.

Kuantumla ilgilendin mi hiç ? R.Şanal'ın kitaplarını okumanı tavsiye ederim.Programı vardı ama şimdi hangi kanalda bilemiyorum,netten bulursun.Bilinçaltımıza işlenen kodlar var,sana da saf olduğun işlenmiş.Kendini öyle zannediyorsun.Bunu silmek için uygun olumlamalar yapabilirsin.
 
canım kurslara yazıl mesela bınıcılık felan olabılır ingilizce kursu olabılrı yenı arkadasların yenı ortamlar senınde acılmanı saglar özguvenın yerıne gelır,yoksa hayatın aynı yonde gıderse sende de bı degısıklık olmaz
 
Bu durum bende var yıllardır kalabalalıktan çekiniyorum insanların gözleri bende olunca rahatsız oluyorum ortamlarda genelde susuyorum zaten evden çıkmıyorum yaşadıklarımdan dolayı merhametli olsam da insanlardan nefret ediyorum herkesin benden bi çıkarı var sanki iyiniyetli olduklarını düşünmüyorum.Bu sorun aileden kaynaklı biliyorum annemin çok dırdırcı babanında sorumsuz olmasından kaynaklanıyor.Küçüklükte hep ilgili erkek kardeşimdeydi olumuz etkileri hala yaşıyorum çevre değiştirmekten iş hayatına atılmaktan yada evlilik olayından başka benim için çözüm yok...
 
kızlar ben insanlarla iletişime girmekte zorlanıyorum bu sebeple çevremde olmuyo sürekli suskun kalıyorum çünkü konuşmayı beceremiyorum kendimi kasıyorum nedense. rahat olabilsem belki bu sorun çözülecek ama olmuyor ve karşındaki insanda aptal biri gibi görmeye başlıyor seni :KK43: ve bu sebepten iş başvurusuda yapamıyorum konuşmaya başladığımda yada duruşuma bakıp aptal beceriksiz biri sanıp zaten almayacaklar :KK43: çözemiyorum bi türlü bi önerisi olan varmı arakadaşlar :KK43:

Sana işin sırrını veriyorum.sır:KK70:üşünsene bir sürü insan içinde sadece bir insanım,ve hayat oyunu için figüranım,kimsenin gözü üzerimde değil spot ışıkları üzerinde olan başrol değilimki kasılayım,şu beni izliyor bu beni izliyor kötü mü duruyorum diyeyim,ahh keşke hepsinin beni izlediği başrol olsam da hareketlerimde kassam..ama malesef kimse beni izlemiyor,kimsee kimsenin ilgisini de çekmiyor..öyleyse neden kasayım ki,istediğim gibi davranırım,ben de herkes gibi biriyim,davranışlarımın tuhaflığı varsa bu kötü bişey değil beni figüranlıktan çıkarır ve karakter oyuncusu yapar,eğer normal davranıyorsam da zaten sorun yoktur....kısacası istediğim gibi davranıyorum çünkü kimse benim hakkımda çetele tutmuyor,kamerayla beni izlemiyor,karşımdaki insanlar için de sadece sıradan bir insanım.... bunları iyi anla rose...
 
herkese tekkür ederim yorumlarınız için fataldanger güzel yazmışsın teşekkür ederim çok doğru mantık olarak buna benzer düşünüyorum bazen ama elimde değil işte otomatik olarak ayarlanmışım sanki böyle olmaya:KK43:
 
sosyal ortamlara girmeye çalış ama tabi bizim için dışarıdan konuşmak kolay. ne hissettiğini ne kadar sıkıntı çektiğini anca tahmin edebiliriz. ama bak en azından burada derdini anlatıyorsun ve bizde elimizden geldiğince cevap yazıyoruz. ne yazık ki elimizden bu kadarı geliyor. kurslar iyi fikir bencede. ama eğer zincirlerini kıramıyorsan iyi bir psikologa git. önce psikologa git ama psikiyatra gitme. ilaçtan önce terapi ile sorunu çözmeye çalış. konunun uzmanı değilim ama bence sıkıntının asıl kaynağına ulaşman gerek eğer bu nedeni sen bilmiyorsan o zaman prof. destek al.
 
insan kendisini nasıl görüyorsa aslı da odur..başkalarının seni nasıl gördüğü değil, senin kendini nasıl gördüğün önemli...sürekli kendini motive et...söylediğin şey aptalcada olabilir...asla benim hakkımda ne düşündüler şimdi..bak aptal durumuna düştüm diye kendini yiyip bitirme..önemli olan bu....her insan hata yapabilir..çevrendekiler çokmu dört dörtlük..çokmu mükemmel insanlar var şu yeryüzünde...herzaman bunu düşünmeni tavsiye ederim canım..

sosyal fobi.yada utangaçlık kendini yetersiz görme rahatsızlığı, DEPRESYON VE ALKOLDEN SONRA toplumda en sık görülen psikolojik rahatsızlıkmış....DEMEKKİ SAYILARI ÇOK FAZLA..

o halde utanmanın sıkılmanın kızarıp bozarmanın hiç gereği yok...çoğu insan senin gibi demekki...ve kimse senden üstün değil...

yersiz ve gereksiz düşüncelerinden dolayı kendini yetersiz görüyorsun..ozaman öncelikle bu düşüncelerinden sıyrıl...

hep olumlu düşün ve sur ol bu hayatta...eminim zamanla herşeyin üstesinden geleceksin....çünkü senin doktorun yine sensin...
 
Teşekkürler evet hep olumsuz düşünmekten zaten bir türlü öğrenemedim olumlu düşünmeyi. Kızlar bugün kursa yazıldım :) ismekin bilgisayar kursuna inş bi faydası olur ben 2 yıl ünide okudum ama değişmedim :KK43: kayıt yaptırırkende yine biraz heycanlandım sakin olmaya çalıştım sormak istediklerimi sordum 1 hafta önce başlamış dersler bende yarın başlıyorum stres acaba yarın nası olcak insanlar nasıl ben sonradan katıldığım için napıcam diye
 
daha önce uzmanla görüştüm geçen sene özel bi hastanenin psikiyatrisine gittim ilaç verdi ama bir faydası olmadı evet doğru çocuklukluk dönemimde yaşadıklarımdan dolayı olabilir çünkü ailemde beni yeteneksiz olarak görürdü sürekli yanlış yapıyormuşum sürekli uyarı kızma ben hayatım boyunca saf olarak nitelendirilen biri oldum bunu yetişkin olduğumdan beri yüzüme karşı söylemiyorlar ama hissediyorum çünkü çocukluğumda çok söylendi böyle bunların şuanki durumun üzerinde büyük etkisi olduğunu düşünüyorum. Acaba arkadaşın nasıl aştı bu durumu neler yaptı ?

aileler anca kıyaslarlar bakkkk onun kızına şu okulu kazanmış bakkk bunun kızına elli ayaklı ayyy şunun kızı var ya pek de güleryüzlü...hıhh!onu da yetiştiren anası babası ....kıyaslayana kadar sen de o kadar cabala be aybalam...off:84:
 
aileler anca kıyaslarlar bakkkk onun kızına şu okulu kazanmış bakkk bunun kızına elli ayaklı ayyy şunun kızı var ya pek de güleryüzlü...hıhh!onu da yetiştiren anası babası ....kıyaslayana kadar sen de o kadar cabala be aybalam...off:84:
aynen böyle önce kendileri eğitip öğretmezler hata yapıncada aptal çocuk olursunuz . Kkursa yazıldım kızlar üstte anlatğım gibi ama endileşiyim ilk gün nasıl olur bu ismek kursları bide ben sonradan katlmış oluyorum
 
kızlar ben insanlarla iletişime girmekte zorlanıyorum bu sebeple çevremde olmuyo sürekli suskun kalıyorum çünkü konuşmayı beceremiyorum kendimi kasıyorum nedense. rahat olabilsem belki bu sorun çözülecek ama olmuyor ve karşındaki insanda aptal biri gibi görmeye başlıyor seni :KK43: ve bu sebepten iş başvurusuda yapamıyorum konuşmaya başladığımda yada duruşuma bakıp aptal beceriksiz biri sanıp zaten almayacaklar :KK43: çözemiyorum bi türlü bi önerisi olan varmı arakadaşlar :KK43:

bu bndede vardı eskiden..mesela ilkokulda falan hiçkimseyle konuşmazdım.bir arkadaşlarımla,ailemle konuşurdum..cırcır böceği olurdum evde:)ama biri gelsin misafir yada biz gidelim eve içime kapanırdım..lisede bile zaman zaman yaşadım bu utangaçlığı..heyecanda oluyor insanda nedensiz:)soru sorsalar vereceğim cevap zor çıkıyordu ağzımdan.yanaklarım kızarır kasılır konu değişsin isterdim..yani odak noktası olmak gererdi.dahada utangaç olmama sebep oluyordu duyduğum cevap yada aldığım tepkiler..yani benim gibi bir huy sizdekide sanırım..anlattığını birebir zamanında yaşadım çünkü:)biraz çevredekilerin davranışından kaynaklanıor..eğer benim gibi küçüklüğünüzdede anlattığınız gibiyseniz büyüdüğünüzdede bekliyorlar öle sizi, hatta;konuşmayı öğrendinmi sonunda gibi sözler duyuyorsunuz ve buda kasılmanıza neden oluyor..üniversitede bu huyu bırakabildim..hocalarla falan arkadaş ola ola..bence kendinizde bulmayın sorunu..eminim sizde değil..bakın kendinizi çok ii anlatabiliyorsunuz..sanal manal insanız ya..yani insanlarla iletişim kurabiliiyorsunuz işte..verilen cevap ve tepkiler varsa anlattığım gibi bunların üstesinden gelebilirsiniz,büyüdün artık eskidendi o diyerek kendinizi uyarın..yani iş başvurusundada bu şekilde konuşacaksınız..şuan tek fark bizlerle yüyüze değiliniz..kendinize güvenin..kaç yaşındasınız bilmiyorum fakat en kolay yöntem kurslara katılmaklada olabilir..kaçmayın yani ben yapamam diyerek..insanların çok olduğu yerlerde dolaşmaya başlayın..markete girdiğinizde sohbet amaçlı bir iki şey deyin.bu şekilde atlattığınızı göreceksiniz..ama ben yapamam,beni öle sanacaklar derseniz siz döner dolaşır başa sararsınız.kendi kendinizi kapatırsınız..ben mesela sene önce ehliet kursuna gittim ve başta dediğim gibi çok kasılır hatta kızarırdım..ama zorladım kendimi ve kurs verenlerle ahbap olduk:)her gidişimde onların işi olurdu bende beklersim karşılarında utanırdım farkederlerdi çok ama kaçmazdım..kasılsam daha çok uğraştırırdım kendimi..konuşmalar uzadıkça yüz kızarırdı bnm ama konuşurdum:)
yani sizinle konuşanlarda insan,hiç farkı yok biliyorsunuz..elinizde kısacası..yaşınızı bilmiyorum ama düşüncelriniz çok normal bnm anlattığım gibise..ben sdece misafirlikte falan çok konuşamam..kelime bulamadığım oluyor konu açmak için:)sizin sadece yapınız sessiz o kadar..mesela dinlemeyi tercih ederim kalabalık yerde..
 
Son düzenleme:
X