bu konu ilk açıldığı zamanlarda bende yeni araba alıp provalar yapıyodum,
sonra burdaki arkadaşlarla paylaşımlarda bulunduk,
tecrübelerimizi hatalarımızı yaşadıklarımızı anlattık,
+herkesten çıkan tek söz "özgüven"di
ilk okuduğumda çok boş gelmişti bu kelime,
araba kullanmak yetenek işi,ben beceremiyorum,özgüvenim bile olsa yapamam diyip duruyodum,
sonra beni yeteneksiz yapan şeyleri görmeye başladım gene bu topic sayesinde,
+bunun başında babam geliyordu,
babamla trafiğe çıkmaya son verip daha sakin olan kardeşimle çıkmaya başladım,
+aynı yerde dönüp durmanın bişe öğretmekten çok ezbercilik yaptığını fark edip,hergün
bi sokak yukarı çıkarak kullanmaya başladım,
+etraftakiler ne düşünüyor acaba,acemi olduğum çok belli oluyormu düşüncesini geri ittim,etrafta insan yokmuş gibi
düşünmeye başladım,
+yavaş gittiğim için arkadan korna çalan araçları umursamadım,hafif sağa kayarak onların geçmesine müsade ettim,
kendi şeridimde yavaş yavaş ama emin ilerlemeyi öğrendim,
+hatalar bizim için , yaptığım hatada ayıplayan oldumu diye düşünmektense,bi sonrakinde bu hatayı yapmıycam demeyi öğrendim,
+ve kilit nokta...özgüven..
ben bu işi başarıcam,annem yaşındaki teyzeler kullanırken ben neden yapamayayım,yılmıycam yapıcam diyerek kendimi motive ettim,
derken başardım..
+2 ay olmasına rağmen trafiğe yalnız çıkıyorum,etrafımdakilerin beğenerek bakışlarına şahit oluyorum,gururlanıyorum,daha bi motive oluyorum,
arabadan inmeden saatlerce sürmek istiyorum,ailem gurur duyuyor,annem her haftasonu beni şuraya götür diyip onurlanarak yan koltuğuma oturuyor,
babam balkonda arabayı çıkarışımı izleyip,başarıyla çıkardığımda gülümseyrek alkış yapıyor,kardeşim maça gideceği vakit beni halı sahaya bırakırmısın diyor,
arkadaşlarına gururla ablam getirdi diyor,
normalde bunları kimseye anlatamam kızlar,amacım sizi birazcık motive etmek..yanlış anlaşılmak istemem..ama emin olun sürüyosunuz hemde hiç hatasız..
yeterki bıkmayın ve yüzünüzü düşürmeyin..