Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
"Her şafakta Her yudumda Hasret sancıdır Yol olsa da Ses duysa da Dağ aşsa da Her adım son Her an son adımdır
Tek başına yalnızlık bir yankıdır."
Dinleyin dilersiniz o çıldırtan sessizliği yalnızlığınızda ya da boşverin gitsin. Gönlünüzce güzellikler size hep eşlik etsin. Bakmayın siz bana. Bir yangının külüyüm ben! Bir aşıkın sarhoşuyum!
Geçici karanlıkların müebbet hapsindeyim.
Yüreğimin yandığı yerde küllerimle şiirler yazdım sana.
Toz olup dağıldı adına yann her harf/hece/kelime/ben! Oysa ilk kez yola çıkmıştık sana varabilmek anlatmaya çalışmak için.
Çok çok zormuş bir hayat çıkarmak yokluğunun hükümranlığında. Gözlerim dargın yaşanan her ana.Şimdi sürgün sen misin ayazlara mahkum odalarda? Yoksa ben miyim bu koca şehir bu sesi susmaz insanlar bu senden yoksun soluğumla.
Geçmez sandığım günler bir bir geçerken yaşanmaz sandığım ömür tükeniyor bir hayalin izinde. Sabaha varmayan gece geceye varmayan sabah olmadı evet. Lakin; bundan öte birşey benim aydınlığım. Benim aydınlığım sen gecem sürgünlüğüm sensizliğe.
İçimde bu boylu boyunca büyüttüğüm senli düşlerken canımın yüreğime çaresi yok!
Bana eşlik eden tek şey düş korkuluğu siluetim.Bir de yankılann Sensizliğim. Yalnızlığım...
Sana yangınım için pişman değilim...
Bu yankı dinecek yalnızlık da küsecek bir gün... İşte bunun düş'ündeyim.
Delice bir aşk bu biliyorum kendimde degilim seni severken kendim olamiyorum Bu kadar sevilemez bu kadar ozlenemez bir insan diyorum; imkansiz diyorum boylesine bir aski bu kadar kucuk bir yurege sigdirmak Ama seni sevdikce buyuyorum ben de bu askla birlikte seni sevdikce devlesiyorum seni sevdikce hicbir seyin imkansiz olmadigini goruyorum....
Bu kadar sevilebilir mi bir insan Bu kadar ozlenebilir mi Insan kendini ne kadar asabilir Ve ne kadar yasayabilir bir insanı Ancak bu kadar Benim sevdigim benim ozledigim benim istedigim benim yasadigim kadar
Hicbir kadin hicbir erkegi ..ve hicbir erkek hicbir kadini Bu bicim.. bu bicim sevmedi..
Her gordugunde yeniden en bastan sevmeye baslamak ve hic eskimemesi sevginin hic alisilamamasi her gordugunde yine yine yine heyecanini yasamak o ilk gorusun ilk bakisin ilk dokunusun Yuzunun kizarmasi yureginin yanmasi ellerinin titremesi her bakista...
Ondan uzak oldugun dakikalarin katlanilamaz olmasi bir kez sesini duyabilmek icin delice çaldirmak telefonlari aksam eve dondugunde orada olacagini bile bile ona son kez veda ediyormus gibi yureginin yanmasi evden cikarken ve donuslerinin her aksam bir bayram havasinda olmasi...
Isminin gecmedigi hicbir konuyu can kulagiyla dinleyememek ve asla mutlu olamamak o yaninda yokken gordugun herkesi ona benzetmek konustugun herkese onu anlatmak her aninda onu yasamak...
Yanindayken bile ozlemek uyurken bile ozlemek dokunurken bile ozlemek Imkansiz mi?
Elini tutsam, dünyanın öbür ucuna benimle birlikte gelir misin? Bekle desem dünyanın bir ucunda beni bekler misin? Denizimde fırtınalar çıktığında limanım olur musun? Karanlık bastırdığında deniz fenerim hava açınca yıldızlarım olur musun; bulutlar göğü kapladığında pusulam? Mihengim turnusol kağıdım olur musun? Yüreğimin suyu bulandıkça onu durultacak iksirim? Kapılar kapandığında kapım yollar aşındığı vakit yolum saklanmak istesem duvarım olur musun? Özgürlüğüm ve mapusanem? Üşürsem evim olur musun? Yorganım ana kucağım? Çölümde vaha olur musun? Vahamda hurma ağacım? Dağın tavşanı çölün ceylanı gecenin hayalleri bağrına bastığı gibi beni bağrına basar mısın? Şak şak yarılsa bile gökten umudunu kesmeyen kıraç tarlalar gibi umut bağlar mısın bana? Gitmek istersem kanatlarım olur musun? Kalmak istersem ayağımda prangam? Hurilerim olur musun? Kudret helvam ve bıldırcınım? Soğanda sarımsakta gözüm yok tih çölü sürgününde gözüm yok. ateş almaya gidersem kırk vakit sonra dönsem bile aynı yerde beni bekliyor olur musun? Kavmim beni terk ederse ve ben kavmimden kaçarsam bir kez arkana bakmadan arkamdan gelir misin? Ot bitmeyen bir vadide yalnızca Allah’a emanet edip gidersem sen de beni kınamaksızın O’na güvenir ve sa’y eder misin? Ümidimi kaybettiğim anda ümidim neş’emi kaybettiğim zamanlarda coşkum kalbim işgale uğrarsa halaskârım ve rehberim olur musun?
Uzakta olsanda aslinda hep yanimdasin en yakinimdasin..Hicbir zaman vazgecmicem senden/seni sevmekten.. Sensiz bir Hayat düsünemiyorum ki.. Bugüne kadar cok sey yasadik bazen Sonuna geldik sandim ama hala benimlesin/benimsin bende seninim .. Bazen diyorum neden.. ؟? neden yaninda olamiyorum ؟? Bukadar cok severken neden istedigimde sarilamiyorum.. ؟? neden bu kadar zor olmak zorunda diye kiziyorum..
Cok özlesemde seni ve bazen koysada yaninda olamamak yinede hersey güzel seninle..Beklemekte özlemekte güzel beklenen Sen olunca. ve biliyorum O gün gelicek sana sarilicam ve gözlerine bakarak söylicem seni ne kadar sevdigimi .. Senden öncede vardi Yasam ama sensiz yasamak cok anlamsizmis.. Bundan sonra sensiz olmak istemiyorum. Ben senin gelisinle dogdum korkmuyorum artik yeni gelecek günden. Ihtiyacim oldugunda yanimda olacagini bildigim biri var ve cok iyi biliyorum Senin icinde olmadigin bir Hayatim olamaz ..
Herseye degersin.. Ben yolumu sonuna kadar seninle yürümek istiyorum.. ölümüne edilmis bir Yemin bu.. Kim ne derse desin/ne yaparsa yapsin Vazgecemedigim ve vazgecmicegim tek Gercegimsin.. Seni öyle cok seviyorum ki.. Kelimelerle anlatilamicak kadar cok.. Herseyden cok..
Seviyorum seni . . Uçurum kenarındayken hayata inat sana tutunuyorum. Sımsıkı sarılıyorum. Karanlıklarla boğuşurken ışığı görüyorum. Umut hayat can nefes oluyor bu bana. Baktığım her yerde gözlerin. Üşüdüğümü hissettiğim de bile hayaline dalmak bile ısıtıyor bedenimi.Her nefesini aşk her gülüşünü umut ömür biliyorum . . .Seni yaşıyorum. Yazılarım hüzünle ıslanmıyor artık. Korkmuyorum karanlıktan korkmuyorum fırtınadan geceden ayazdan . . . Acılarım günden güne eriyor. Titreyen ellerim artık kalem tutuyor. Her satırı mutluluk aşk sen akıyor fakir cümlelerim. Artık herşey seninle dahada anlam buluyor. Herşey S E N oluyor herşey B İ Z oluyor herşey A Ş K oluyor.. Hüzün yok artık.Karanlıklar da benliğimi aramıyorum. Ağlamaya alışmış gözlerim mutluluk sacıyor. Seninle konuştuğumda sana dair her cümlede her kelimede . . .herşeyden sonra içimden SENİ SEVİYORUM demek geliyor. Aldığım her nefestesin.Nefes kadar yakınsın.. Zaman sana akıyor. Dertmiş karakışmış UMRUMDA DEĞİL. Ben seninle güç buluyorum..kışlar baharım oluyor.Her sabah yeni bir umut oluyorsun.. Dilimi kalemime doladım Sesimi sayfalarıma.. Duy beni..Seni çok seviyorum..
Herkes Kendinden Sorumluydu Aşkta, Bizse Birbirimizden ! Yıldızların Sönük Oldugu Bir Kıyamet ! Sen ve Ben .. İkimiz... Sonu Olmayan Bir Masalın Kahramanlarıydık
Ulaşılmaz Düşlerin Baş Yapıtları.. Herkese Uzak Sadece Birbirimize Yakın ! Sen ve Ben Masumiyetin Utangaç Hali .. Ürkek Bakışlarımın Canlı Şahidi! Titreyen Ellerimin Sonsuzluğa Uzanan Mimarisi ... Nerdesin ? Hüzün Yıldızları Parlıyor Bu Gece Gökyüzünden... Seni Düşünüyorum Gölgelerimiz Suya Düşmüş Siluetimiz Canlanıyor.. Mehtap Bile Daha Güzel Hayaline Sığınırken ! İçimde Özlemin ve Hasretinle Can Çekişen Bir Yürek .. Göz Yaşlarım Sana Koşuyor! Ne zaman Bitecek Bu Bekleyiş ? Uzaklardayken Duyuyormuydun Hissettiklerimi ? Ruhum Kayıplardayken! Canımın Sızısı Bulaşmış Olabilirmiydi Sana da ?
Hiçbir Aşk Kapıdan Çıkmakla Gitmez... Kapadım Gönül Kapılarımı Ben ! Tutsaklığının Zirvesinde ... Gönüllü Esaretindeyim .. ! Ey Aşk... ! Bilki Geldiğin Vakit; Her Yağmur Damlası Tenine Değdiğinde Tenin BEN Kokacak !!
Bırak git bu yüreği.. Bu yürek seni çoktan terketti.. Şahidimdir sabahı iple çeken gecelerim.. Dudaklarımdan akan sözcükler şahidimdir..
Sensensizliği öğrettin bana.. Ben'se soğuk gecelerde yağan yağmurlarla Şiirlerimle eşlik ettim sana.. Şimdi Yokluğun bağrımda yanan bir kor ateş.. Suskunluğun cehennem ateşi kadar sıcak ve yakıcı.. Korkuyorum artık sessizliğinden.. Ama terketmeli ve Unutmalıyım seni...
Bentüm benliğimle.. Gururumu hiçe sayarak.. Tüm yaşanmışlıkların anısına.. Senin yoluna aptalca düştüysem.. Herkesi karşıma birer birer aldıysam.. Ve buna rağmen sesin titremeden.. "Bitti" ile başlayan son cümleni kurduysan.. Ve bu son sözünün sonuna noktayı koyduysan.. Bırak git bu yüreği... Sana artık bir faydası olmaz..
Artık kendime daha fazla acı çektirmeden.. Seni beklemeden ve düşünmeden.. Yüreğimden çık git istiyorum.. Son gözyaşlarımla seni ıslatarak.. Öylece çaresizce seni bırakarak.. Bir kere olsun yüzüne bakmayarak.. Çekip gidiyorum yok olan varlığından..
Şimdi; Bırak git bu yüreği.. Bu yürek seni çoktan terk etti.. Artık mühürlü bu yürek.. Sensizliğe yemin etti.....
Karşıma çıktın Hiç Ummadığım Bir Anda Anlamsız Amaçsız Bir Yaşamım Vardı Sen Okaranlık Dünyamın Kapılarını Araladın Seninle Farklı Bakmaya Basladım Hayata Hergünümde Hergecemde Düşüncemde Sen Vardın Içimdeki Bi Ses Bana Hisslerinde Yanılmadın Diyordu Bu Sefer şans Sana Güldü Diyordu. Içimde Bambaska Duygular Fırtınalar Koparıyordu Adını Bile Koyamamıştım Içimdeki Fırtınaların Ama Yine Yanılmış Yine Bi Sevadaya Yenik Düşmüştüm Yine Kendimi Bi Sevdanın Eşiğinde..... Yapayalnız Mutsuz Umutsuz Bulmuştum Oysaki Sen Içimdeki ''son Umuttun''.....
Içimdeki Son Umuttun O Umutlarıda Sen Yok Ettin Sana Güvenmiştim Bikezdaha Yaraladın Beni Sevgi mi Aşk mı Tövbe Ettirdin ....
Gelmeyeceğini biliyorsun. Karanlık gecelerinden seslenme yeter. Nerden bilsin ona yandığını....
Bir bakışa bir söze uçurma kuşlarını onun yoluna.
Çağırma yüreğim;
Bırak kalsın uzaklarında. Sen yine kahreden yalnızlığında boğul. Bir küçücük umudun ardına sığınma.
Bırak kalsın sen alıştın nasılsa bu sızıyla yaşamaya...
Ağlama yüreğim;
Ağlama.... Varlığını doya doya yaşamadın ki; Yokluğu bu kadar koyuyor sana. Biz ne depremler yaşadık seninle
Ne enkazlar saklı derinliklerinde....
Yeter yüreğim;
Sus artık... Görmüyor duymuyor seni. Onu her andığımda kuş gibi çırpınma.. O olmayacak hiçbir zaman... Onun yüreğiyle tek yürek olamayacaksın. Bir mutlu sonu yok bu hikayenin. Kendini kandırma.
Sessiz bir geceydi ... Ağlıyordum ... Korkuyordum ... Gece kötüydü yaşattığı da anlatmaya çalıştığı da.
Bitmesimiydi doğru olan ? Sen ile ben biz değil miydik ? Sana bizi anlatabilmişmiydim ? ...
Hayır anlatamadım. İnanmadın. Tuttum gözyaşlarımı yanında hep. Utandım. Hep güçlü bil istedim beni. ...
Seni sevmek kolay mıydı ? Yoksa beni sevmek mi zor ? Gittin ...
Yarım bıraktın Yarsız bıraktın beni Yalnız değill ıssız bıraktın benii ...
Hep susmak oldu en iyi yaptığım. Yine susuyorum. Bu defa benim söylediklerime ağlıyorum. Belki hak etmediklerine ... Belki belki seviyor olma ihtimaline ... ...
Hep .. Hem içimde hem bana en uzak olmak zorunda mısın ? Her defasında bırakmak zorundamısın ısıttığın ellerimi ?
Her ayrılıkta beni hep geri dönüşüne inandırmak zorunda mısın ? Oysa ben ... hep içimde sakladım senii !!! ...
Görüyormusun ? Yine düşlüyorum yine geri dönmeni umud ediyorum. Hep bekliyorum hep geliyorsunn ... Sonra hayatımı alt üst edip çekip gidiyorsun ...
Sen
Yine Yarım bıraktın Yarsız bıraktın beni Yalnız değill ıssız bıraktın benii ...
Her defasında doyamadım sana ... Bakamadım dilediğimce ...
Şöyle içimdenn sımsıkıı sarılamadımm ... Koklayamadımm kokunu alamadım yanıma ... Mesafeler değildi seni ve beni engelleyen . Sen ve ben biz olamamıştık bir türlü gerçekten. Anlatamamıştık bizi ...
Yine döneceksin biliyorum . Hissedebiliyorum . Son hoşçakalın diğerine çok benziyordu sevdiğim kız.
Beni seviyorsun ... Seni seviyorum ...
Ne olur Beni Yarım bırakma Yarsız bırakma Issız bırakma...
Ağır ağır.. Kırmadan.. İncitmeden düşüyordun kirpiklerimden.. Yavaşça inerken yanağımdan aşağı.. Tüm hıncını alır gibi yanaklarımdan öpüyordun.. Kim için…? Ne için aktığını biliyor musun? diye soruyordum sana..Hayır diyordun.. Ve sana çok kızıyordum ey göz yaşım.. Elimin soğuk kısmıyla siliyordum değdiğin heryeri… Ummadığım anlarda doluyordun gözlerimesonra kirpiklerime tutunuyordun.. Göz kapaklarımı kapattığımda üzerineyüreğim yanıyor.. içli içli büzülüyordu dudaklarım… Sana karşı koyamıyordum uzun süre.. işte!Yine dövüyordu ıslaklığın göz kapaklarımı.. Dayanamayıp aralıyordum.. Ve yine damla damla süzülüyordun yanaklarımdan.. Tüm yaşanılamayan “keşke” leri hiçe sayarak.. Sancıyan yüreğime aldırmadan süzülüyordun.. Değdiğin her yeri kavuruyordu sıcaklığın... Yavaşca dudaklarımın arasından sızdığında içime.. Bedenimi kor bir ateş gibi yakıyordun.… Hesap soruyordum sana.. Hiç aldırış bile etmiyordun bana.. Yavaşça.. Aldırmadan.. Umursamadan akıyordun anılarımın üstüne.. Görenlere aldırış etmedenbeni rezil etmek istercesine.. Damla damla.. Acımasızca.. Birbirinize değmeden düşüyordunuz.. Birde utanmadan yanaklarımı okşuyordun.. Mutluluktan akmadınız hiç gözlerimden.. Mutlu olmam bu kadar mı dokundu kanına ? "O" giderken elvedayı ben mi düşürdüm dudaklarına? "O" giderken bir kez olsun DUR demedim.. Gittiği yerde mutlu olur belki diye.. Dudaklarımı kapadım sızlayan yüreğimin üzerine.. Sustum.. Sadece "O" mutlu olsun diye.. Göz yaşım… Acımasızca süzülen tuz tadında damlalarım.. Yeter.. Dolma artık gözlerime... Dolup da taşma .. Taşıp da akma artık.. Sızlatma yüreğimi yeniden...… YETER…
Senden sonra sensizliği yüzüme vuran her kelimeyi her cümleyi reddettim.
Sensizliğin her harfini savurdum dilimden.Sen beni öldürmüşken “ ben “ seni “ öldüremedim..
Ve de yaşatamadım seni “ bende “.Gittin..
Ardından binlerce sitem ekledim bensiz attığın her adıma..” İçi boş “ küfürler savurdum çıktığın demir kapılara…
Sen gittin…Ardından içi boşaltmış sorgular mesnetsiz iftiralar cevabı sorusunda saklı çapraz yanılgılar geldi…Zan altında kaldım..
Geçmişinde yaşadığın acılarda tek bir payım / tek bir hissem halde “ gençliğini çalmakla geleceğine dair tek bir pay / tek bir hisse talep etmediğim halde “ gelecek günlerini “ zimmetime geçirmekte itham edildim imzasız iddaanamelerde.
Seni “ sensiz “ sevmekten yalnızlığına hüküm giydim topuksuz cümlelerin ağır yenilgilerinde..Suçluydum artık..
Adının kapladığı alan kadar yer tutan hücrelerde ezildim itildim..Ve en sonunda yenildim..Ama hiçbir sorguda senin “ adını “ ifşa etmedim…
Hiçbir zaman pişmanlığı sende saklı günahlarıma seni ortak etmedim…Bu aşkın faili meçhul suçlarının hepsini üstelendim sırf sen temize çık diye sen hep bensiz de mutlu ol diye..
Çünkü sen benim “ ölümle onurlandırılacak tek sebebim mutluluklarda sayıkladığım tek nefesimdin
Damla damla birikti karanlıklarbitimsiz oldu sonra...Çıkmaya çalıştım bu dipsiz kuyudan.Tutundum yanlaraçekmeye çabaladım kendimi yukarıya
Yapamadım...
Daha düşüşüme anlam veremiyorumburdan nasıl çıkarım? Çarpıp çıktığın kapı aralığında tutsaktım en son...Mevsim değişti sandımmeğer sana üşümüşüm.Sonra efkar bastı evidağıttım biraz ortalığı...Baktım yalnızlık boyumu aşmışbende anılarla vedalaştım.
Her vedada ölür mü bi' parçası insanın? Ölürmüş...
Mevsimlerde hazandı ama yapraklar düşmemişti daha. Ellerimde bir terkedişmıhlandım sokağa... Buruk bir gidiş duruyordu orta yerde ve ben kabullenmiyordum.
Koşar adım geçtim ışıklı caddelerdensokağının dönemecine kadar soluk bile almadım sana gelirken.Kapıyı açınca gördüm seni -belki görmesem daha iyiydi- Gidiyorum diyordu gözlern ve ben durduramıyordum bakışlarını...
Mevsim sana ayazdırüzgar birbirine kattı ortalığı... Uğultusu sağır etti kulaklarıbense duymuyordum kendi çığlığımı haykırmaktan
Sen duyuyor musun?
Yerlebir oldu eşyalarhepsi birer birer attı kendini yere.Benim gibi... Engel olmak istemedim gidişine hiçbenim korkum kendime...
Debeleniyor aramızda ayrılık kal diyeben onu çekiyorum yolundan...
Kendime bavulunda yer ararken yakalıyorum benive utanıyorum Firar saatlerime saklanıyorum sonrausulca alıkoyuyorum bedenimi ayaklar altından... Tek kelime etmesende anlaşılır sözlerin.Bir eksiliş oluyorsun ses etmeden ömrümden... Hadi vedalaş kendinle içimde Bir güle güle yok mu bana Y(Ç)ok mu?
Yaprak misali düştüysem başaşağı Ve tutunamadıysam Hatta ağladıysam bir yandan Gücüm yettiğince bir hevesle kaldırdıysam başımı Son seslenişiydi bu nefesimin Sana dairliğimin son perdesiydi...
Aşkın neresine yerleştireyim gurur denen duyguyu? Kendimi kaybettiğim söylentilerine gülen var biliyorum Seni keşfetmenin bedeliydi kendimi kaybetmek Ki baksana bunu ben bildiğim sana bile anlatamıyorum
Doğru söyle! Sadece iki damla gözyaşınla mı düştüm gözünden? Nedir beni kaybetme pahasına hayata dair seni bu denli cezbeden? Sonu var bu hayatın ve sonuna dek benimle kalmayı beceremedin Hani sevmek gerekirdi insanları Bu cömert halinde bana mı yer veremedin? Derman bulma niyetiyle anlatmaya çalıştığım dert değilsin Hangi gezegenin zaman birimi işliyor bünyende? Ne kadar çabuk unuttun beni? Hani benimdin sadece! Seni benden nasıl aldın da kendini sahiplendin!
Bitse de sözü gitse diye bakan gözlerin ilk kez canımı yakıyor İşte bundandır bu denli keskin cümleler sarf ediyor olmam Canın yanmalı! Yanmalı ki nerende yer ettiğimi bilmeliyim İstenmediğimi bildiğim halde bu onursuz davranışımdan dolayı Ya çok sevdim seni ya da sadece deliyim
Tamam gidiyorum Sende kalsın aklım ki artık yaramaz bir işime Tarafından sürgün edildiğimin resmidir gidişim Üstüne yıkılsın bu an Tüm benliğini sarsın ki üşüme Sen hoşça kal Bense sensiz
Bu kadar derinden kanayan yaram olmamıştı hayatımda. Gözyaşlarım bu kadar dolu dolu akmamıştı çocukluğum boyunca. Kurduğum hiç bir hayal bu kadar dağılmamıştı hayatımın sonuna kadar acı verecek şekilde
Rezil edercesine tüm sevdamızı kalakaldık sorumsuzca
ölüme bir elif miktarı daha yaklaşırken sebebim olmaktan kaçınmadın üzgünüm sende diğerleri gibi çıktın...
bilinçsizce biten bir aşkın bir sus misali kadar uzağında kalabildik sadece harcadık hayatlarımızı birbirimizin uğrunda elde avuçta kalan enkaz bir kalp bile yok bıçağı kemiğe dayadık bomboş amaçlar uğruna
kolay başlamamıştı belkide bu kadar kolay bitmemesi gerekiyordu Bitti diyebilmek için güneş erken doğdu bu sabah. Gecelerce kurulan hayalleri parçalamak uğruna tüm yıldızlar kaydı teker teker
parmak uçlarımızdan aktı hayatımız evet inanası gelmiyor belki de insanın sindiremiyor ne duygularım ne düşüncelerim terk-i aşk değil bu aksine şah damarına bir kesik atmak istercesine kum saati gibi hızlı işliyor acı damarlarımızda.
Sen benim ; Yaradan’dan ötürü yaradılanı sevişim,Bir adım gelene on adım gidişimsin ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin , Sen benim ; Bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim,Azla yetinişim, çoğa göz dikmeyişimsin ~ Ve kapanmayan avuç içimsin
Yanmak mı? Bu dogru değil! Sadece özlem baslar önce, Sindirmeye calışırsın gizlice, Merak etme ‘zaman'gelir. Ve...unutma giden mutlaka geri gelir... Diri diri ölmek mi? Palavra... Sadece ümitsizlik kaplar içini, Karanlıklarda boğulursun, Merak etme ‘güneşe' çabuk kavusursun. Büyüyorsun cocuk büyüyorsun... Onsuz yasamamak mı?bu da ne? Aglarsın sadece gecelerce, Ellerin titrer,panikatak olursun, Merak etme ‘seveni' mutlaka bulursun... Olsun bak büyüdükçe olgunlasıyorsun. Unutamadın mı?neler diyorsun? Evet bu sefer sadece unutamıyorsun, Gelmek bilmeyen zaman,acan güneş, Ne de yeniden sevmek... Canın mı? yanıyor, Biliyorum cok zorlanıyorsun, Olsun be cocuk büyüdükçe küçüldügünü, İşte böyle anlıyorsun
