7 yıllık öğretmenim, çok küçük bir ilçede görev yapıyorum.Normalde büyük bir şehirde doğdum,büyüdüm,bunun etkisi midir bilmiyorum ama artık burda olmak beni çok fazla
yıpratıyor.Normalde gezip tozmayı seven,insanlarla sürekli iletişim halinde olan bir insan değilim.Ancak son zamanlarda artık hiç kimseyle konuşmak istemiyorum,konuşsam da
mecburiyetten,hiç kimsenin gelmesini yada bir yere gitmeyi istemiyorum,gitsem bile hemen eve geri dönmek istiyorum.En ufak bir sorun benim için çok büyük olabiliyor.Herşey bana angarya
gelmeye başladı,yapmak zorunda olduğum şeyleri bile zorla yapıyorum.İçimde hep bir sıkıntı var.Bazen sınıfta bile duramıyorum,en ufak bir şey bile beni sinirlendiriyor, tahammül
edemiyorum.Eve gelince hemen yatıp uyumak istiyorum,eşimi bile istemiyorum bazen...Aslında bu durum kızımım doğumundan sonra daha da arttı,erken doğum yaptım ve bu durum beni çok
sarstı,o günleri hatırlamak bile beni çok üzüyor.
Lütfen bana bir yol gösterin...Teşekkürler...
yıpratıyor.Normalde gezip tozmayı seven,insanlarla sürekli iletişim halinde olan bir insan değilim.Ancak son zamanlarda artık hiç kimseyle konuşmak istemiyorum,konuşsam da
mecburiyetten,hiç kimsenin gelmesini yada bir yere gitmeyi istemiyorum,gitsem bile hemen eve geri dönmek istiyorum.En ufak bir sorun benim için çok büyük olabiliyor.Herşey bana angarya
gelmeye başladı,yapmak zorunda olduğum şeyleri bile zorla yapıyorum.İçimde hep bir sıkıntı var.Bazen sınıfta bile duramıyorum,en ufak bir şey bile beni sinirlendiriyor, tahammül
edemiyorum.Eve gelince hemen yatıp uyumak istiyorum,eşimi bile istemiyorum bazen...Aslında bu durum kızımım doğumundan sonra daha da arttı,erken doğum yaptım ve bu durum beni çok
sarstı,o günleri hatırlamak bile beni çok üzüyor.
Lütfen bana bir yol gösterin...Teşekkürler...
