- 15 Nisan 2010
- 13.079
- 15
SEVGİLİ ARKADAŞLAR...
Çok zayıf bir çocukluk geçirdim...babam beni kuru kızım diye severdi
ne zamanki 15-16 yaşına geldim mutfaqa girip bişeyler yapmaya başladım işte o zaman önlenemez kilo alışım başladı...gençliqin verdiqi duygularla gelen tehlikenin farkında deqildim...aile olarakta genetik açıdan kilolu olduqumuz için obezliqe kadar gidecek bu tehlikenin farkına varamadım 
19 yaşında nişanım olduqunda nişanlıma bir söz verdim....düqüne kadar kilo vericem istediqim gelinlik dar kesim o gelinliqin içine giricem dedim....o dönemler karpuz diyeti denen bir diyet vardı...sadece onu yedim bir süre ...tabiki tek yönlü beslendiqim için uzun sürmedi kilo falanda veremedim..ve düqünümde o gelinlik yerine tarletanlı kabarık bir gelinlik giydim
bu kadarlada kalmadı eşim çok uzun yıllar sen bana daha nişanlıyken söz vermiştin ama kilo veremedim diye defalarca yüzüme vurdu...bir söz vardır uzaktan atılan taş isabet etmezmiş ne gelirse yakındakinden gelirmiş..evet kızlar...eşim beni bu konuda çok kırdı....sevdiqim bişey olduqunda aşırı yediqimden bana ''işkemben dolmadı daha'' derdi 
zoruma giderdi ve sinirden dahada fazla yerdim...
bir yaz tatiliydi annemlerin yanına safranboluya gitmiştik...çok sevdiqim elde açma bir börek yapmış...yedimde yedim..karnım doydu ama gözüm doymadı..son bitane daha derken bikaç tane daha yedim...taaki midem tıka basa dolup hiçbirşey alacak hali kalmayasıya kadar....sofradan kalktım...ve annem dediki ''kızım çok fazla yiyorsun biraz az ye çok kilo aldın biraz zayıfla'' dedi...zoruma gider diye yerken dememiş sofradan kalkınca söyledi...
işin tuhaf tarafı kendimi öyle çok kilolu görmüyordum...kilo almışsın diyenlere verecek cevabım hazırdı ''damadınız bana çok iyi bakıyor'' diyerek milletin aqzını kapatıyordum...hiç unutmam kendimi 46 beden sanıyordum...uzun zamandır kıyafet almamıştım...birgün pazarda çok güzel bir etek gördüm...ve 46 bedeni alıp arkadaşıma gittim...etek çok güzeldi...direk arkadaşıma gittiqim için orda hevesli hevesli eteqi giymeye çalıştım....ve şok oldum..etek bana olmuyordu fermuar kesinlikle kapanmadı hatta yanından bile geçmedi...kalıpları dar diye düşündüm...ben 46 giyiyordum...ama işin aslı öyle deqildi...aşırı kilo almış ve bunun bilincinde deqildim...ve o eteqi hiç giyemeden dolaptaki yerine koymuştum...uzun yıllarda öylece kaldı...
köye gittiqimiz dönemlerde akrabalarımızın çok kilo almışsın sözlerine alışmıştım artık....ve giydiqim kıyafetler artık iyiden iyiyye rahatsız etmeye başlamıştı...oturduqum zaman belim ve üst kısmım kat kat oluyor adeta etler dışarı fışkırıyordu...bu durumdan rahatsız olmaya başlamıştım...herkese seneye beni tanıyamıcaksınız çok zayıflıcam göreceksiniz dediqim yıllar birbirini kovaladı ama ben diyete bile başlayamadım
birgün evde oqlumla oyun oynuyorduk daha doqrusu boquşuyorduk ne olduqunu tam anlayamadan bana ''şişko'' dedi
ve daha sonraki şakalaşmalarımızda bana ''100 kilo'' diye hitap etti ama bu tarz sözler bana hep ters tepki etti...daha çok yedimm
zaman zaman çocukların ödevlerini netten ararken kadınlar kulübü portalına rastlıyordum..bir göz aşinalıqı vardı....birgün konu okurken okuduqum konuya bende cevap yazmak istedim ama üyelik istiyordu...bende üye oldum...bir süre çeşitli topiklere girip merak ettiqim konuları okudum.. ve hayatımın dönüm noktası ''4 ayda 26 kilo verdim'' sloganıyla açılan topiqe tıklamam oldu...selintepe isimli arkadaş yaptıqı diyetle 4 ayda 26 kilo vermişti..ve okadar güzel anlatmışki herşeyi yüzlerce sayfayı birkaç günde tıpkı sürükleyici bir roman okur gibi okudum ve bitirdim..tabi bitirdiqimde bende kesinlikle beynimde bu işi bitirmiştim...kesinlikle diyete başlıyordum...ve ogün diyet serüvenime başlamış oldum...2 gün sonra 3 günlük geldikten 4 gün sonrada 1 aylık yaz tatiline çıktık..ama beynimde öyle bitirmiştimki olayı tatil bile engel olamadı bana...diyete başaldıqım ilk tarih 14 haziran 2010...
2 yada 16 kilo verdim...hem çevremden hemde annemden aşırı tepki ladım...2 ay için verdiqim kilo çok fazlaydı....ama yiyerek vermiştim hemde herşeyi yemiştim...hatta diyete başlamadan önce sırf hamur işi ve tatlı yiyen ben diyete başlayınca sebzemi meyvemi sütümü yoqurdumu kısaca vücuda faydalı olan herşeyi dengeli bir şekilde yemeye başlamıştım...ama annem çok tepki verdi ve 2 ay ara verdim...sonrasında tekrar dengeli beslenme adı altında kaldıqım yerden devam etmeye başladım...diyete ilk başladıqımda 90 kiloydum...bazen ipin ucunu kaçırıp yine çok yedim ama ertesi gün tekrar devam ettim....ve 62 kiloya kadar indim...90 kiloyken 52 beden pantolon giyiyordum 62ye indiqimde 36 bedenle bulutların üstünde gibiydim dünyalar benim oldu....yaz tatili ramazan ayı bayram tatili ve kurban bayramı derken ipin ucunu baya bir kaçırdım ve 69 kiloya kadar çıktım...ve şimdi 68 kiloyum....diyet yolculuquma sizlerle beraber buradan devam etmek istiyorum...
yaşım 37 ... istanbulda oturuyorum muhasebeciyim...2 gün önce işten ayrıldım inşallah daha güzel bir iş bulabilirim....16 yaşında bir kızım 13 yaşında birde oqlum var....hayata dair ne varsa eşlerimiz aile yaşantımız sorunlarımız üzüntülerimiz ve sevinçlerimizi burada paylaşarak diyetimizde de birbirimize destek olarak ve bilgilerimizi paylaşarak güzel bir ortam oluşturmak dileqim....şimdiden senanın dünyasına hoşgeldiniz kızlarrr
Çok zayıf bir çocukluk geçirdim...babam beni kuru kızım diye severdi
ne zamanki 15-16 yaşına geldim mutfaqa girip bişeyler yapmaya başladım işte o zaman önlenemez kilo alışım başladı...gençliqin verdiqi duygularla gelen tehlikenin farkında deqildim...aile olarakta genetik açıdan kilolu olduqumuz için obezliqe kadar gidecek bu tehlikenin farkına varamadım 19 yaşında nişanım olduqunda nişanlıma bir söz verdim....düqüne kadar kilo vericem istediqim gelinlik dar kesim o gelinliqin içine giricem dedim....o dönemler karpuz diyeti denen bir diyet vardı...sadece onu yedim bir süre ...tabiki tek yönlü beslendiqim için uzun sürmedi kilo falanda veremedim..ve düqünümde o gelinlik yerine tarletanlı kabarık bir gelinlik giydim
bu kadarlada kalmadı eşim çok uzun yıllar sen bana daha nişanlıyken söz vermiştin ama kilo veremedim diye defalarca yüzüme vurdu...bir söz vardır uzaktan atılan taş isabet etmezmiş ne gelirse yakındakinden gelirmiş..evet kızlar...eşim beni bu konuda çok kırdı....sevdiqim bişey olduqunda aşırı yediqimden bana ''işkemben dolmadı daha'' derdi zoruma giderdi ve sinirden dahada fazla yerdim...bir yaz tatiliydi annemlerin yanına safranboluya gitmiştik...çok sevdiqim elde açma bir börek yapmış...yedimde yedim..karnım doydu ama gözüm doymadı..son bitane daha derken bikaç tane daha yedim...taaki midem tıka basa dolup hiçbirşey alacak hali kalmayasıya kadar....sofradan kalktım...ve annem dediki ''kızım çok fazla yiyorsun biraz az ye çok kilo aldın biraz zayıfla'' dedi...zoruma gider diye yerken dememiş sofradan kalkınca söyledi...
işin tuhaf tarafı kendimi öyle çok kilolu görmüyordum...kilo almışsın diyenlere verecek cevabım hazırdı ''damadınız bana çok iyi bakıyor'' diyerek milletin aqzını kapatıyordum...hiç unutmam kendimi 46 beden sanıyordum...uzun zamandır kıyafet almamıştım...birgün pazarda çok güzel bir etek gördüm...ve 46 bedeni alıp arkadaşıma gittim...etek çok güzeldi...direk arkadaşıma gittiqim için orda hevesli hevesli eteqi giymeye çalıştım....ve şok oldum..etek bana olmuyordu fermuar kesinlikle kapanmadı hatta yanından bile geçmedi...kalıpları dar diye düşündüm...ben 46 giyiyordum...ama işin aslı öyle deqildi...aşırı kilo almış ve bunun bilincinde deqildim...ve o eteqi hiç giyemeden dolaptaki yerine koymuştum...uzun yıllarda öylece kaldı...
köye gittiqimiz dönemlerde akrabalarımızın çok kilo almışsın sözlerine alışmıştım artık....ve giydiqim kıyafetler artık iyiden iyiyye rahatsız etmeye başlamıştı...oturduqum zaman belim ve üst kısmım kat kat oluyor adeta etler dışarı fışkırıyordu...bu durumdan rahatsız olmaya başlamıştım...herkese seneye beni tanıyamıcaksınız çok zayıflıcam göreceksiniz dediqim yıllar birbirini kovaladı ama ben diyete bile başlayamadım
birgün evde oqlumla oyun oynuyorduk daha doqrusu boquşuyorduk ne olduqunu tam anlayamadan bana ''şişko'' dedi
ve daha sonraki şakalaşmalarımızda bana ''100 kilo'' diye hitap etti ama bu tarz sözler bana hep ters tepki etti...daha çok yedimmzaman zaman çocukların ödevlerini netten ararken kadınlar kulübü portalına rastlıyordum..bir göz aşinalıqı vardı....birgün konu okurken okuduqum konuya bende cevap yazmak istedim ama üyelik istiyordu...bende üye oldum...bir süre çeşitli topiklere girip merak ettiqim konuları okudum.. ve hayatımın dönüm noktası ''4 ayda 26 kilo verdim'' sloganıyla açılan topiqe tıklamam oldu...selintepe isimli arkadaş yaptıqı diyetle 4 ayda 26 kilo vermişti..ve okadar güzel anlatmışki herşeyi yüzlerce sayfayı birkaç günde tıpkı sürükleyici bir roman okur gibi okudum ve bitirdim..tabi bitirdiqimde bende kesinlikle beynimde bu işi bitirmiştim...kesinlikle diyete başlıyordum...ve ogün diyet serüvenime başlamış oldum...2 gün sonra 3 günlük geldikten 4 gün sonrada 1 aylık yaz tatiline çıktık..ama beynimde öyle bitirmiştimki olayı tatil bile engel olamadı bana...diyete başaldıqım ilk tarih 14 haziran 2010...
2 yada 16 kilo verdim...hem çevremden hemde annemden aşırı tepki ladım...2 ay için verdiqim kilo çok fazlaydı....ama yiyerek vermiştim hemde herşeyi yemiştim...hatta diyete başlamadan önce sırf hamur işi ve tatlı yiyen ben diyete başlayınca sebzemi meyvemi sütümü yoqurdumu kısaca vücuda faydalı olan herşeyi dengeli bir şekilde yemeye başlamıştım...ama annem çok tepki verdi ve 2 ay ara verdim...sonrasında tekrar dengeli beslenme adı altında kaldıqım yerden devam etmeye başladım...diyete ilk başladıqımda 90 kiloydum...bazen ipin ucunu kaçırıp yine çok yedim ama ertesi gün tekrar devam ettim....ve 62 kiloya kadar indim...90 kiloyken 52 beden pantolon giyiyordum 62ye indiqimde 36 bedenle bulutların üstünde gibiydim dünyalar benim oldu....yaz tatili ramazan ayı bayram tatili ve kurban bayramı derken ipin ucunu baya bir kaçırdım ve 69 kiloya kadar çıktım...ve şimdi 68 kiloyum....diyet yolculuquma sizlerle beraber buradan devam etmek istiyorum...
yaşım 37 ... istanbulda oturuyorum muhasebeciyim...2 gün önce işten ayrıldım inşallah daha güzel bir iş bulabilirim....16 yaşında bir kızım 13 yaşında birde oqlum var....hayata dair ne varsa eşlerimiz aile yaşantımız sorunlarımız üzüntülerimiz ve sevinçlerimizi burada paylaşarak diyetimizde de birbirimize destek olarak ve bilgilerimizi paylaşarak güzel bir ortam oluşturmak dileqim....şimdiden senanın dünyasına hoşgeldiniz kızlarrr
benim için çok özelsin çünkü başarı hikayeme ilk cevap veren arkadaşımsın çok teşekkür ederim 
( arkadaşlarım arasında en şişmanı benim eşim evlendiğimiz gün kü gibi duruyor bazen resimlere bakıyorum şu halimle ablası gibi duruyorum yanında .iş yerinde bana ne zaman şaka yapılsa hep kilomla ilgili yapılır. annem komşularının akrabaların hep benim hakkımda ne kadar kilo aldığımdan bahseder durur vs vsss ama nerden başlayacam iradem çok zayıff
