Bu siteyi çok seviyorum, hepte takip ederim, konu açmak banada nasipmiş.
Ben evleneli yaklaşık bir sene olacak, ama bütün o süreç içersinde hep problemli olduk eşimle. Aşk evliliği yaptık, fakat yetiştirilme tarzından dolayi kafalarımız hiç uyuşmadi. Biribirimizi yeri geldiğinde alttan aldik, yeri geldiğinde bağırıp çağrıştık.
Sorunumuza gelince; kocam ve ailesi benim ailemle görüsmüyor, benimkilerde onunkilerle. Küslüğü çıkaran kocamın ailesi olduğu için onu ve kayinvalidemi sürekli suçlu buluyorum, bu yüzdende kocamın ailesine sıcak davranıpp istedikleri gelin olamıyorum, buda kocamı soğutuyormuş benden.
Kocama sıkıntımı anlatıp, eğer o aileme gelirse, bende ona istediği gibi olacağıma söz verdim, ama nuh diyor peygamber demiyor.
"ben senin ailene gidip gelmeye mecbur değilim, sen istediğin zaman gidip gelmekte özgürsün, ben böyle yetiştirildim. Gelin dediğin, gelin geldiği evdekileri kendi ailesi gibi görür, öz anne/babasınıda el gibi. Sen ne zaman benim aileme iyi davranmaya başladın, o vakit bende gelirim belki, iki aile arasında ki buzları senin eritmen gerekiyor, tek yapman gereken annemı babamı sev say, onları arkana aldığın an yapamıyacağın şey kalmaz" diyor kocam.
Bana açikcasi cok ters geliyor bütün bunlar. Benim yetiştirilme tarzımda kız evi oğlan evi aynı sevilip sayılır. Kız evlendi diye ailesini arka plana, kocasının ailesini ön planda tutması gerekiyormuş, bu asılları geçtiğimizi sanıyordum, modern görüşlü olduğumuzu sanıyordum..
Şu sıralar bunları düşünmekten 1 haftada 3 kilo vermişim. Ya kocamın istediğini, kendi ailemi tamamen arka plana atıp kocamın ailesinin güvenini kazanıp her istediğimi yaptıracağım, yada onu terk edip kendi ailemin yanına taşınıp daha fazla ezik durumda kalmıyacağim.
Siz olsanız ne yapardınız? Üstelik aileniz her daim arkanizda.. Lanet olsun ki kocamı hala sevebiliyorum.
Ben evleneli yaklaşık bir sene olacak, ama bütün o süreç içersinde hep problemli olduk eşimle. Aşk evliliği yaptık, fakat yetiştirilme tarzından dolayi kafalarımız hiç uyuşmadi. Biribirimizi yeri geldiğinde alttan aldik, yeri geldiğinde bağırıp çağrıştık.
Sorunumuza gelince; kocam ve ailesi benim ailemle görüsmüyor, benimkilerde onunkilerle. Küslüğü çıkaran kocamın ailesi olduğu için onu ve kayinvalidemi sürekli suçlu buluyorum, bu yüzdende kocamın ailesine sıcak davranıpp istedikleri gelin olamıyorum, buda kocamı soğutuyormuş benden.
Kocama sıkıntımı anlatıp, eğer o aileme gelirse, bende ona istediği gibi olacağıma söz verdim, ama nuh diyor peygamber demiyor.
"ben senin ailene gidip gelmeye mecbur değilim, sen istediğin zaman gidip gelmekte özgürsün, ben böyle yetiştirildim. Gelin dediğin, gelin geldiği evdekileri kendi ailesi gibi görür, öz anne/babasınıda el gibi. Sen ne zaman benim aileme iyi davranmaya başladın, o vakit bende gelirim belki, iki aile arasında ki buzları senin eritmen gerekiyor, tek yapman gereken annemı babamı sev say, onları arkana aldığın an yapamıyacağın şey kalmaz" diyor kocam.
Bana açikcasi cok ters geliyor bütün bunlar. Benim yetiştirilme tarzımda kız evi oğlan evi aynı sevilip sayılır. Kız evlendi diye ailesini arka plana, kocasının ailesini ön planda tutması gerekiyormuş, bu asılları geçtiğimizi sanıyordum, modern görüşlü olduğumuzu sanıyordum..
Şu sıralar bunları düşünmekten 1 haftada 3 kilo vermişim. Ya kocamın istediğini, kendi ailemi tamamen arka plana atıp kocamın ailesinin güvenini kazanıp her istediğimi yaptıracağım, yada onu terk edip kendi ailemin yanına taşınıp daha fazla ezik durumda kalmıyacağim.
Siz olsanız ne yapardınız? Üstelik aileniz her daim arkanizda.. Lanet olsun ki kocamı hala sevebiliyorum.