Boşanmış anneler , burada toplanalım, hayatı paylaşalım !

bence bu adam sana boşanalım demekle zarf atmış aslında boşanma gibi düşüncesi yokmuş senin ona ayrılmayalım çocugumuz var vs. gibi yalvarmanı falan bekliyodu galiba sendedava açınca adam dellenmiş sanırım başka açıklama bulamadım inanki.. bu erkekler ellerindekini kaybettiklerini anlayınca deli oluyorlar benim eşimde aynen seninki gibi yapıyor açmıyorum fakat kudurmuş gibi başka yerlerden saldırıyor..
ben olsam tazminat davasıda açardım çünki anlaşmalı olsada eşin çirkinleşecek evet dava uzamasın diyosun senide çok iyi anlıyorum fakat o hakaretleride sen haketmiyosun en önemlisi sen çocugunun annesisin sevmiyosa bile saygı duymak zorunda ama bu erkeklerde o anlayış ve düşünce yokkii...

canım haklısın sessiz kalmamın tek nedeni kızımın babası olduğu içindi. haftasonu annesi ile buraya geldiler bebeği görecekmiş tabii ben ikisinide görmedim , ablama gelip gördüler, babam annesine ve ona ağzının payını vermiş, aynı şekilde ablamda diyeceğini demiş, ablam ağustostan beri boşanacağım diye duruyordun hakarte edici tehdit edici mesajalr atıyordun ne oldu demiş, o da ben böyle yaparak bana döneceğini düşündüm blöf yaptım demiş, ablamda malesef blöfün ters tepti demiş. dönmesini isteyen insan böylemi davranır sürekli hakaret ve tehdit edici mesajlarlamı demiş. ben şimdiye kadar ne evliliğimde ne de bu süreçte hiç saygısızlık yapmadım hiç garip mesajlar atmadım. bekleyeceğim dava günü bu işi uzatmaya niyetliyse o zaman hem tazminat davası açacağım hemde mesajlarıyla savcıya vereceğim.
 
canım haklısın sessiz kalmamın tek nedeni kızımın babası olduğu içindi. haftasonu annesi ile buraya geldiler bebeği görecekmiş tabii ben ikisinide görmedim , ablama gelip gördüler, babam annesine ve ona ağzının payını vermiş, aynı şekilde ablamda diyeceğini demiş, ablam ağustostan beri boşanacağım diye duruyordun hakarte edici tehdit edici mesajalr atıyordun ne oldu demiş, o da ben böyle yaparak bana döneceğini düşündüm blöf yaptım demiş, ablamda malesef blöfün ters tepti demiş. dönmesini isteyen insan böylemi davranır sürekli hakaret ve tehdit edici mesajlarlamı demiş. ben şimdiye kadar ne evliliğimde ne de bu süreçte hiç saygısızlık yapmadım hiç garip mesajlar atmadım. bekleyeceğim dava günü bu işi uzatmaya niyetliyse o zaman hem tazminat davası açacağım hemde mesajlarıyla savcıya vereceğim.

madem boşanmak istemiyosun be adam neden çirkin mesajlar gönderiyosun bunlar inan bana yontulmadık kütükler ne zaman nasıl davranacagını bilmez kişiler, bende de vardı seninkinin aynısından emin ol herkesin içinde renjide eder küçük düşürür yer yarılsada içine girsem diye aklımdan geçerdi..
sen çok iyi yapmışsın kötü birşey dememekle canım o ne derse desin senin bebeğinin babası sonuçta Allah onu ıslah etsin inş. şayet boşanma gibi düşüncesi yok ise sizin davada uzayacak demektir...
hakkımızda hayırlsıı olsun çok zor durum içerisindeyiz Allahım yardımcımız olsun inş.
 
kendimi cok sucluyorum.kendim ettim kendim buldum derler ya o hesap işte ..nişanlıyken severken hiç bişey görmezmiş gözler,görmedi hep onun yuzunden bunun yzuunden falan filan derken gecti gitti..mutlu oldugumu zannnettim evlendim,cok sevdigimi zannettim yanıldım , evliligimin ilk yılında anlamdım bunu bir gün evden gitti bir hafta sonra geldi..o arada bosanma davası dilekcesi hazırlamıs nefret ettigini iğrendigini bunaldıgını sevmedigini söyledi döyledi cesaret edemedim,aileme dönmekten korktum bosanmaktan korktum..sonra barıstık..derken bir yıl gecti hamiiile kalmısım bi mucize cocuk olmaz derlerdi oldu cok agladım bu adama cocuk yapmam dedim kimse anlmadı cunki kimse bilmiyordu neler yasadıgımı,siddet baskı hakaret dengesiz davranıslar...derken oglum dogdu işimi bıraktım mecburen..oglum dort aylıkken geceeleri gec gelmeye basladı bunaldı sıkıldım falan derken bir iki gelmemeye basladı clup bar eglenceye gitmeye basladı para eve hiç getirmmedi ailemden destek aldım ev kira cocuk var calısmıyorum derken evden gideli iki ay oldu iki günde gelip ust degiştirip gidiyor annesinde kalıyor falan bosanma dilekcesi hazırlandı anlasmalı olarak bana sormadı bile .. bitti zaten hiç sevmemiştim seni dedi,kendimi zorluyordum dedi hakaretler kavgalar aileler girdi ...böyle uc ay gecti ve o arada barda bi kadınla tanıstıgını ögrendim onunla evlenmek istedigini ögrendim..kadını aradım bekar oldugunu söylemiş ve bir sürü sey ...bunu yaptıgı insanda yakın arkadasımın eşiyle birlikte bunları yapıyorlar tek fark o bir cok kadınla birlikte bizimki bir kadına takılıyor..kadınla konusunca olay buyudu kadın tekmeyi bastı ... baktım eve geliyor ... annesine giidiyor onlarla geliyor , görümceme gidiyor onlarla geliyor..eve geldi bir gece oturduk konustuk cok bunaldım size gecim saglayamadım tek masımı yetiremedim..bende bunlardan kactım dedi .. hata yaptım oyuna geldim dedi .. kabul etmedim.. git dedim..gitmedi bir hafta sonra benim ailem gidip durumu anlattı kendi acısından ...babam bir sans dedi bir kez benim için dene dedi..evlenirken babamı kırmıstım bu defa kırmayacagım cünkü yine olmazsa denedim baba seni dinlemedim demek için... simdi oglum bir yasında agustosta döndü tam olrak eve hattını degiştirdi.dilekce hala bir kenarda duruyor..her gün hergün ıgreniyorum ondan ..nefret ediyorum hala ...ama oglumu nasıl babasından mahrum ederim cesaretim yok...evet artık yapmıyor ama huylu huyundan vazgecermi ...
güven sıfır sevgi sıfır işe basladım ... calısyorum ogluma daha iyi bakabilmek için her an darbe alıcakmısım gibi savunmadayım her zaman ...kayınvalidemle konusmuyorum bunları yapmasına destek oldukları için,herseyi bilip gizledikleri yardım ettikleri için ,o da kendi ailesiyle konusmuyor arallarında baska mesele varmıs.. ogluma annem bakıyor cok sukur buyuyor...sizler basarmısısnız .. aslında biliyorum bugun olmasa yarın biticek ... cok sancılı cesaret edemiyorum,mutsuz bir yuvam var ..hergün bakıp igrendim bir adam var .. ve yasamam ve dayanma sebebim bir melegim var
 
kendimi cok sucluyorum.kendim ettim kendim buldum derler ya o hesap işte ..nişanlıyken severken hiç bişey görmezmiş gözler,görmedi hep onun yuzunden bunun yzuunden falan filan derken gecti gitti..mutlu oldugumu zannnettim evlendim,cok sevdigimi zannettim yanıldım , evliligimin ilk yılında anlamdım bunu bir gün evden gitti bir hafta sonra geldi..o arada bosanma davası dilekcesi hazırlamıs nefret ettigini iğrendigini bunaldıgını sevmedigini söyledi döyledi cesaret edemedim,aileme dönmekten korktum bosanmaktan korktum..sonra barıstık..derken bir yıl gecti hamiiile kalmısım bi mucize cocuk olmaz derlerdi oldu cok agladım bu adama cocuk yapmam dedim kimse anlmadı cunki kimse bilmiyordu neler yasadıgımı,siddet baskı hakaret dengesiz davranıslar...derken oglum dogdu işimi bıraktım mecburen..oglum dort aylıkken geceeleri gec gelmeye basladı bunaldı sıkıldım falan derken bir iki gelmemeye basladı clup bar eglenceye gitmeye basladı para eve hiç getirmmedi ailemden destek aldım ev kira cocuk var calısmıyorum derken evden gideli iki ay oldu iki günde gelip ust degiştirip gidiyor annesinde kalıyor falan bosanma dilekcesi hazırlandı anlasmalı olarak bana sormadı bile .. bitti zaten hiç sevmemiştim seni dedi,kendimi zorluyordum dedi hakaretler kavgalar aileler girdi ...böyle uc ay gecti ve o arada barda bi kadınla tanıstıgını ögrendim onunla evlenmek istedigini ögrendim..kadını aradım bekar oldugunu söylemiş ve bir sürü sey ...bunu yaptıgı insanda yakın arkadasımın eşiyle birlikte bunları yapıyorlar tek fark o bir cok kadınla birlikte bizimki bir kadına takılıyor..kadınla konusunca olay buyudu kadın tekmeyi bastı ... baktım eve geliyor ... annesine giidiyor onlarla geliyor , görümceme gidiyor onlarla geliyor..eve geldi bir gece oturduk konustuk cok bunaldım size gecim saglayamadım tek masımı yetiremedim..bende bunlardan kactım dedi .. hata yaptım oyuna geldim dedi .. kabul etmedim.. git dedim..gitmedi bir hafta sonra benim ailem gidip durumu anlattı kendi acısından ...babam bir sans dedi bir kez benim için dene dedi..evlenirken babamı kırmıstım bu defa kırmayacagım cünkü yine olmazsa denedim baba seni dinlemedim demek için... simdi oglum bir yasında agustosta döndü tam olrak eve hattını degiştirdi.dilekce hala bir kenarda duruyor..her gün hergün ıgreniyorum ondan ..nefret ediyorum hala ...ama oglumu nasıl babasından mahrum ederim cesaretim yok...evet artık yapmıyor ama huylu huyundan vazgecermi ...
güven sıfır sevgi sıfır işe basladım ... calısyorum ogluma daha iyi bakabilmek için her an darbe alıcakmısım gibi savunmadayım her zaman ...kayınvalidemle konusmuyorum bunları yapmasına destek oldukları için,herseyi bilip gizledikleri yardım ettikleri için ,o da kendi ailesiyle konusmuyor arallarında baska mesele varmıs.. ogluma annem bakıyor cok sukur buyuyor...sizler basarmısısnız .. aslında biliyorum bugun olmasa yarın biticek ... cok sancılı cesaret edemiyorum,mutsuz bir yuvam var ..hergün bakıp igrendim bir adam var .. ve yasamam ve dayanma sebebim bir melegim var

2 aylık evliyim..hiçbir sorun yok çok şükür..ama öyle hayatlar görüyorum ki...bunlara aday olup olmadığımı bilmiyorum..tek bildiğim kadın çok güçlü bir yaratık..meleğinizi ve sizi çok güzel günler beklesin....
 
kendimi cok sucluyorum.kendim ettim kendim buldum derler ya o hesap işte ..nişanlıyken severken hiç bişey görmezmiş gözler,görmedi hep onun yuzunden bunun yzuunden falan filan derken gecti gitti..mutlu oldugumu zannnettim evlendim,cok sevdigimi zannettim yanıldım , evliligimin ilk yılında anlamdım bunu bir gün evden gitti bir hafta sonra geldi..o arada bosanma davası dilekcesi hazırlamıs nefret ettigini iğrendigini bunaldıgını sevmedigini söyledi döyledi cesaret edemedim,aileme dönmekten korktum bosanmaktan korktum..sonra barıstık..derken bir yıl gecti hamiiile kalmısım bi mucize cocuk olmaz derlerdi oldu cok agladım bu adama cocuk yapmam dedim kimse anlmadı cunki kimse bilmiyordu neler yasadıgımı,siddet baskı hakaret dengesiz davranıslar...derken oglum dogdu işimi bıraktım mecburen..oglum dort aylıkken geceeleri gec gelmeye basladı bunaldı sıkıldım falan derken bir iki gelmemeye basladı clup bar eglenceye gitmeye basladı para eve hiç getirmmedi ailemden destek aldım ev kira cocuk var calısmıyorum derken evden gideli iki ay oldu iki günde gelip ust degiştirip gidiyor annesinde kalıyor falan bosanma dilekcesi hazırlandı anlasmalı olarak bana sormadı bile .. bitti zaten hiç sevmemiştim seni dedi,kendimi zorluyordum dedi hakaretler kavgalar aileler girdi ...böyle uc ay gecti ve o arada barda bi kadınla tanıstıgını ögrendim onunla evlenmek istedigini ögrendim..kadını aradım bekar oldugunu söylemiş ve bir sürü sey ...bunu yaptıgı insanda yakın arkadasımın eşiyle birlikte bunları yapıyorlar tek fark o bir cok kadınla birlikte bizimki bir kadına takılıyor..kadınla konusunca olay buyudu kadın tekmeyi bastı ... baktım eve geliyor ... annesine giidiyor onlarla geliyor , görümceme gidiyor onlarla geliyor..eve geldi bir gece oturduk konustuk cok bunaldım size gecim saglayamadım tek masımı yetiremedim..bende bunlardan kactım dedi .. hata yaptım oyuna geldim dedi .. kabul etmedim.. git dedim..gitmedi bir hafta sonra benim ailem gidip durumu anlattı kendi acısından ...babam bir sans dedi bir kez benim için dene dedi..evlenirken babamı kırmıstım bu defa kırmayacagım cünkü yine olmazsa denedim baba seni dinlemedim demek için... simdi oglum bir yasında agustosta döndü tam olrak eve hattını degiştirdi.dilekce hala bir kenarda duruyor..her gün hergün ıgreniyorum ondan ..nefret ediyorum hala ...ama oglumu nasıl babasından mahrum ederim cesaretim yok...evet artık yapmıyor ama huylu huyundan vazgecermi ...
güven sıfır sevgi sıfır işe basladım ... calısyorum ogluma daha iyi bakabilmek için her an darbe alıcakmısım gibi savunmadayım her zaman ...kayınvalidemle konusmuyorum bunları yapmasına destek oldukları için,herseyi bilip gizledikleri yardım ettikleri için ,o da kendi ailesiyle konusmuyor arallarında baska mesele varmıs.. ogluma annem bakıyor cok sukur buyuyor...sizler basarmısısnız .. aslında biliyorum bugun olmasa yarın biticek ... cok sancılı cesaret edemiyorum,mutsuz bir yuvam var ..hergün bakıp igrendim bir adam var .. ve yasamam ve dayanma sebebim bir melegim var

Allah bu kandil gününün sebebine hakkında hayırlızı neyse onu versin inşallah.
 
kendimi cok sucluyorum.kendim ettim kendim buldum derler ya o hesap işte ..nişanlıyken severken hiç bişey görmezmiş gözler,görmedi hep onun yuzunden bunun yzuunden falan filan derken gecti gitti..mutlu oldugumu zannnettim evlendim,cok sevdigimi zannettim yanıldım , evliligimin ilk yılında anlamdım bunu bir gün evden gitti bir hafta sonra geldi..o arada bosanma davası dilekcesi hazırlamıs nefret ettigini iğrendigini bunaldıgını sevmedigini söyledi döyledi cesaret edemedim,aileme dönmekten korktum bosanmaktan korktum..sonra barıstık..derken bir yıl gecti hamiiile kalmısım bi mucize cocuk olmaz derlerdi oldu cok agladım bu adama cocuk yapmam dedim kimse anlmadı cunki kimse bilmiyordu neler yasadıgımı,siddet baskı hakaret dengesiz davranıslar...derken oglum dogdu işimi bıraktım mecburen..oglum dort aylıkken geceeleri gec gelmeye basladı bunaldı sıkıldım falan derken bir iki gelmemeye basladı clup bar eglenceye gitmeye basladı para eve hiç getirmmedi ailemden destek aldım ev kira cocuk var calısmıyorum derken evden gideli iki ay oldu iki günde gelip ust degiştirip gidiyor annesinde kalıyor falan bosanma dilekcesi hazırlandı anlasmalı olarak bana sormadı bile .. bitti zaten hiç sevmemiştim seni dedi,kendimi zorluyordum dedi hakaretler kavgalar aileler girdi ...böyle uc ay gecti ve o arada barda bi kadınla tanıstıgını ögrendim onunla evlenmek istedigini ögrendim..kadını aradım bekar oldugunu söylemiş ve bir sürü sey ...bunu yaptıgı insanda yakın arkadasımın eşiyle birlikte bunları yapıyorlar tek fark o bir cok kadınla birlikte bizimki bir kadına takılıyor..kadınla konusunca olay buyudu kadın tekmeyi bastı ... baktım eve geliyor ... annesine giidiyor onlarla geliyor , görümceme gidiyor onlarla geliyor..eve geldi bir gece oturduk konustuk cok bunaldım size gecim saglayamadım tek masımı yetiremedim..bende bunlardan kactım dedi .. hata yaptım oyuna geldim dedi .. kabul etmedim.. git dedim..gitmedi bir hafta sonra benim ailem gidip durumu anlattı kendi acısından ...babam bir sans dedi bir kez benim için dene dedi..evlenirken babamı kırmıstım bu defa kırmayacagım cünkü yine olmazsa denedim baba seni dinlemedim demek için... simdi oglum bir yasında agustosta döndü tam olrak eve hattını degiştirdi.dilekce hala bir kenarda duruyor..her gün hergün ıgreniyorum ondan ..nefret ediyorum hala ...ama oglumu nasıl babasından mahrum ederim cesaretim yok...evet artık yapmıyor ama huylu huyundan vazgecermi ...
güven sıfır sevgi sıfır işe basladım ... calısyorum ogluma daha iyi bakabilmek için her an darbe alıcakmısım gibi savunmadayım her zaman ...kayınvalidemle konusmuyorum bunları yapmasına destek oldukları için,herseyi bilip gizledikleri yardım ettikleri için ,o da kendi ailesiyle konusmuyor arallarında baska mesele varmıs.. ogluma annem bakıyor cok sukur buyuyor...sizler basarmısısnız .. aslında biliyorum bugun olmasa yarın biticek ... cok sancılı cesaret edemiyorum,mutsuz bir yuvam var ..hergün bakıp igrendim bir adam var .. ve yasamam ve dayanma sebebim bir melegim var

yaşadıklarınızı siz daha iyi bilirsiniz elbette çok zor günler geçirmişsiniz çekilecek gibi değil aslında, fakat br şans daha verdiyseniz eşinize ondan iğrenmek yerine bebeğiniz için yeniden sevmek adına çaba gösterin derim ben..
bebeğiniz büyüdükce sizin babasından nefret ettiğini anlayacaktır ve o evde mutsuz olacaktır emin olun. eşinizi alın karşınıza konuşun herşeyi kapatın tertemiz bir sayfa açın birlikte sevmeyi deneyin bence..
sizde işe başlamışsınız çalışıyosunuz eşinizin dediğine göre maddi sorunlar ve sorumluluğu kaldıramamış sizde eşinize destek olup maddi sorunları bir nebzede olsun aşabilir, bebeğin sorumluluğunuda zaten paylaşıyosunuzdur inanın biz kadınlar için sevmek o kadar zor bir şey değildir.
yaşadıklarınız çok ağır elbette fakat herkese ikinci bir şans verilmeli diye düşünüyorum en azından bebeğiniz için sizde eşinize bu şansı verin..baktınız olmuyor değişen birşey yok o zaman eşiniz değil siz ona davayı açarsınız gönül rahatlığıyla...
şuan eşinizin size davranışı nasıl bilemiyorum yanınıza geldiyse oda yaptıklarından pişman olmuşur aynı hataları yeniden yapacagnı sanmıyorum..
Allahım hepimizin hakkında hayırlısı ne ise onu versin...
 
Evlenirken hiç böyle hayal etmemiştim , bebegim doguncada cok mutluyduk diye düşünürdüm ...hep yanılmısım hep kandırılmısım ...
evet suan yanımdaona her baktıgımda yaptıklarını görüyürum yüzünde ,ona her güvenmek isteidigmde sırtımdan vurupp kacıcıakmıs gibi geliyor ,,
zaman dedim kendimce herseye care iyi yada kötü ... cok zor hayatlar var cok
 
Evlenirken hiç böyle hayal etmemiştim , bebegim doguncada cok mutluyduk diye düşünürdüm ...hep yanılmısım hep kandırılmısım ...
evet suan yanımdaona her baktıgımda yaptıklarını görüyürum yüzünde ,ona her güvenmek isteidigmde sırtımdan vurupp kacıcıakmıs gibi geliyor ,,
zaman dedim kendimce herseye care iyi yada kötü ... cok zor hayatlar var cok

herşeyin ilacı zaman zaten olumlu yada olumsuz sadece zaman..
inş. herşey gönlünüzce olur..
 
hereksin derdi farkılı.bende boşandım hamileyim ve bebk onun umru değil..bilmiyorum nası toparlıycam bu darmadağın hayatımı..halbuki hep boşanmalarda çoçuk kavvgası yapıyolar yada çoçuk için evliliğe devam ediyolar..uff artık dayanamıyorum ...
 
hereksin derdi farkılı.bende boşandım hamileyim ve bebk onun umru değil..bilmiyorum nası toparlıycam bu darmadağın hayatımı..halbuki hep boşanmalarda çoçuk kavvgası yapıyolar yada çoçuk için evliliğe devam ediyolar..uff artık dayanamıyorum ...

evet herkesin sorunu farklı. o kadar çok artmışki bu boşanmalar. ve dikkat ediyorum özellikle hamilelik döneminde yada bebeği çok küçük olan o kadar ayrılan var ki burada. benimde bebeğimin 40 ı çıkmadan çekti gitti, sonra bir ara barışır gibi olduk ama ekimden beri görüşmüyoruz o zaman kızım 3 aylıktı şimdi 7 aylık. dava sürecindeyiz. hiç kendimi böyle birşeyin içinde bulacağımı düşünemezdim hala bana hayal gibi geliyor sanki eşimle herzamanki gibi iş nedeni ile bir arada değiliz gibi.
 
hereksin derdi farkılı.bende boşandım hamileyim ve bebk onun umru değil..bilmiyorum nası toparlıycam bu darmadağın hayatımı..halbuki hep boşanmalarda çoçuk kavvgası yapıyolar yada çoçuk için evliliğe devam ediyolar..uff artık dayanamıyorum ...

hakkınızda hayırlısı buymuş canım öyle düşüneceksin şuan bebeğin var sana ihtiyacı var onu düşüneceksin ne kadar üzülürsen bebeğininde o kadar etkilenecegini düşünüp elinden geldiğinin fazlasını yapıp bebeğin için üzülmeyeceksin darmadağın olan hayatını neden böyle oldu diye düşünmek yerine bebeğin için nasıl toparlayabilirim nerden başlayabilirim diye düşüneceksin şuan evliliğine üzülmenin anlamı yok bitti artık şimdi yanında bebeğin var sana ihtiyacı olan küçücük bir bebek onu nasıl mutlu ederim diye düşünecekesin.......
belki bu yazdıklarım sana ağır gelecek ama birinin sana seninde bildiğin gerçekleri söylemesi gerekiyor canım inan herşey evlilikten ibaret değil dünya eşlerimizin etrafında dönmüyor bizler öyle bir kapatmışızki kendimizi çevreye sanki hayatımız eşlerimizden ibaret işin aslı öyle değil işte.....
şimdi senin dimdik ayakta kalıp yavruna kol kanat germen olacaktır...
eşinizle neden ayrıldınız problem nedir bilmiyorum ama şimdiki erkeklerin % 90 bebek sorumluluğunu kaldıramadıkları için ağır geldikleri için kaçıp gitmek daha kolay geldiği için onlara boşanıveriyolar çok yazık inanki..
Allahım sana güç kuvvet versin sabır versin bol bol bebeğine sağlıklı sıhhatli kavuşmayı nasip etsin inan zamanla herşeye alışıyosun...
bu topikte hepimiz ya boşanmış arkadaşlar yada boşanmak üzere olanlar var yaşadıklarımız çok farklı olsada biten evlilikler var birbirimize destekci olmak için burdayız...
inş. sancılı süreci atlatırız bizlerde biran evvel..
 
doğru tespit.

çocuk öncesi evliliğinde aile problemleri yaşayan. ( muhtemelen düğünle başlıyor)

hadi bir şekilde idare eden. Ve sonra çocuk sahibi olan çiftler,

sözde en mutlu olmaları gerekez zamanda daha ufak bebekleri varken,

çoğu boşanıyor.

Bunun nedeni henüz biz olmayı becerememeleri. ( esas neden erkekten kaynaklı)

üstüne çocuk tamamlayıcı etki yapacakken, tamamen yıkıcı bir etkisi oluyor.


evet herkesin sorunu farklı. o kadar çok artmışki bu boşanmalar. ve dikkat ediyorum özellikle hamilelik döneminde yada bebeği çok küçük olan o kadar ayrılan var ki burada. benimde bebeğimin 40 ı çıkmadan çekti gitti, sonra bir ara barışır gibi olduk ama ekimden beri görüşmüyoruz o zaman kızım 3 aylıktı şimdi 7 aylık. dava sürecindeyiz. hiç kendimi böyle birşeyin içinde bulacağımı düşünemezdim hala bana hayal gibi geliyor sanki eşimle herzamanki gibi iş nedeni ile bir arada değiliz gibi.
 
doğru tespit.

çocuk öncesi evliliğinde aile problemleri yaşayan. ( muhtemelen düğünle başlıyor)

hadi bir şekilde idare eden. Ve sonra çocuk sahibi olan çiftler,

sözde en mutlu olmaları gerekez zamanda daha ufak bebekleri varken,

çoğu boşanıyor.

Bunun nedeni henüz biz olmayı becerememeleri. ( esas neden erkekten kaynaklı)

üstüne çocuk tamamlayıcı etki yapacakken, tamamen yıkıcı bir etkisi oluyor.

çok doğru ifade etmişsin,bu düğünle nişanla vs ile başlayan saçma salak problemler(aslında insanların gerçek yüzleri o zaman ortaya çıkıyor ama görmek istemiyorsun çoğu zaman),biz olmamayı becerememeler falan filan..ergenlikten çıkamamış adamları alıpta evimize direk yapmaya çalışırsak,dişi kuş olarak nekadar çaba sarfedersek edelim o yuva başımıza yılıyor malesef.en baştan biraz objektif bakabilseydik çıkan sorunlara aslında bence şuan bitmekte olan ve biten pekçok çoğu evlilik hiç yapılmayacaktı.ama geçen zamana,yapılan hatalara kahretmeye gerek yok bu saatten sonra,maneviyatımızı güçlendirirsek daha uzun ve güçlü kalkarız evvelallah ayağa.önceleri boşuna geçtiğini düşündüm on yılımın,ama şimdi daha gerçekçi bakıyorum,hatarım sonucu kaybettiğimi düşündüğüm yıllarıma karşılık hediyem canım kızım(şu anda 9 aylık) ve eşsiz tecrubelerim.unutmayın bunları bazı insanlar bütün ömürlerini ve servetlerini vermeyi kabul etseler bile elde edemeyebiliyorlar.hayat bitmedi devam ediyor.bu arada bişey daha eklemeden geçemicem,bazılarınız belki kendimi rahatlatmk adına bu şekilde kendime pembe yalanlar söylediğimi düşünebilirler ama emin olun öyle değil,ben eşimden uzun zamandır etkilenmediğimi,onu aslında beğenmediğimi farkettim ondn ayrı kalınca.olaayların içinden sıyrılınca daha net görebiliyorsun ne oldu ne bitti?ama nasıl bir ruh haline büründüysem ve nasıl bir takıntı yaptıysam bilmiyprum,ondan herhangibir nedenle utandığımda bile,kendime,bıraksana bu adamı zaten yüzün neredeyse hiç gülmedi üstelik artık senin iyice hoşlanmayacağın bir tarzda adam olmaya başladı diyememişim,üstelik çocuğum yoktu ve maddi anlamda ona bağımlı değildim pek,en kötü ailemle yaşardım.aile kavramı albette korunmalı ama bize sorun yaşatan adamları da çok yüceltiyormuşuz gibi geliyor,onlar böyle değiller.
 
çok doğru ifade etmişsin,bu düğünle nişanla vs ile başlayan saçma salak problemler(aslında insanların gerçek yüzleri o zaman ortaya çıkıyor ama görmek istemiyorsun çoğu zaman),biz olmamayı becerememeler falan filan..ergenlikten çıkamamış adamları alıpta evimize direk yapmaya çalışırsak,dişi kuş olarak nekadar çaba sarfedersek edelim o yuva başımıza yılıyor malesef.en baştan biraz objektif bakabilseydik çıkan sorunlara aslında bence şuan bitmekte olan ve biten pekçok çoğu evlilik hiç yapılmayacaktı.ama geçen zamana,yapılan hatalara kahretmeye gerek yok bu saatten sonra,maneviyatımızı güçlendirirsek daha uzun ve güçlü kalkarız evvelallah ayağa.önceleri boşuna geçtiğini düşündüm on yılımın,ama şimdi daha gerçekçi bakıyorum,hatarım sonucu kaybettiğimi düşündüğüm yıllarıma karşılık hediyem canım kızım(şu anda 9 aylık) ve eşsiz tecrubelerim.unutmayın bunları bazı insanlar bütün ömürlerini ve servetlerini vermeyi kabul etseler bile elde edemeyebiliyorlar.hayat bitmedi devam ediyor.bu arada bişey daha eklemeden geçemicem,bazılarınız belki kendimi rahatlatmk adına bu şekilde kendime pembe yalanlar söylediğimi düşünebilirler ama emin olun öyle değil,ben eşimden uzun zamandır etkilenmediğimi,onu aslında beğenmediğimi farkettim ondn ayrı kalınca.olaayların içinden sıyrılınca daha net görebiliyorsun ne oldu ne bitti?ama nasıl bir ruh haline büründüysem ve nasıl bir takıntı yaptıysam bilmiyprum,ondan herhangibir nedenle utandığımda bile,kendime,bıraksana bu adamı zaten yüzün neredeyse hiç gülmedi üstelik artık senin iyice hoşlanmayacağın bir tarzda adam olmaya başladı diyememişim,üstelik çocuğum yoktu ve maddi anlamda ona bağımlı değildim pek,en kötü ailemle yaşardım.aile kavramı albette korunmalı ama bize sorun yaşatan adamları da çok yüceltiyormuşuz gibi geliyor,onlar böyle değiller.

yazdıklarına aynen katılıyorum bende sen gibi bebeklerim olmadan bitirebilirdim evliliği ama insan bazı şeyleri göremiyormu yoksa görmekmi istemiyor o anda bilmiyorum, yanlız kaldığımda düşünüyodum arkadaş ortamında beni yerin dibine sokan adamla halen neden evli kalıyorum, bana uygun değil ne yapıyorum böyle diye ama bir türlü bitiremiyodum dediğin gibi çalışan ve evin bütün yükünü omuzlayan benken neden bitiremedim işte bu noktada tıkanıp kalıyorum..
bebeklerim oldugunda artık onları düşünmem gerektiğini onların gelecegi için artık o adamı çekemeyecegimi daha iyi anladığım an hiç düşünmeden bitirebildim..
şimdi bakıyorum gözümde o kadar değersiz ki hatta ve hatta psikolojik sorunları olan kendine güveni olmayan bana hiç ama hiç yakışmayan birini nasıl 9 yıl çektim anlam veremiyorum.. evliliğimizde hiç arayıp sormayan nereye gittim nereden geldim umurunda olmayan adam şimdi günde yüz kere arıyor ne anlamı var hiççç....
9 yılımda bana verdiği ikizlerim dünyalara değişemeyecegim tek varlıklarım hayata sıfırdan başlamama ragmen bebeklerimi düşününce unutuyorum hepsini..
bizler aile kavramını koruyalım diye elimizden gelenin en fazlasını yapıyoruz evet ama karşımızdakiler bunu hiç ama hiç düşünmüyorlar bizler verdikce onlar dahada fazlasını istiyolar kendileri hiç birşey vermeden üstelik...
Allahım bebeklerimize sağlık sıhhat versin bizlerede güç kuvvet versin inş....
 
allah yardımcınız olsun ama babalar hiç bir zaman ane gibi olmuyor aslında babalığı hak etmiyorlarda bak biizmki 1 yıldır bir sesini bile çok gördü sadece 150 lira vermesin diye ama benki bu zaman kadar çalışmayan innan 2 aydır çalışıyorum ve kızıma gül bakıyorum çok şükür rabbime ama tabiki her baba kelimesi benm için bir kabus oluyor çünkü 3.5 yaşında 1.5 yıdır ayrıyız benmde bbaam var dimi anne babam uzakta dimi ne zmaan gelcek biri baba dicek diye ödüm kopuyor ama rabbim o kadar büyükki umarım bu yavruların ahını bırakmıcak

Kizina cok uzuldum :KK43: Canim benim ya, ona anneyle babanin ayrildigini ama babasinin onu cok sevdigini soylemek lazim galiba
 
kızım 17 yaşında ona hizmet etmek için kalmasını istiyor ütüsünü yemeğini vs yaptırmak için ortalıkta değerli bir eşya yok sadece normal ev eşyaları .. ama neden böyle pürüzlük çıkarıyor ben de anlamış değilim

Adamlar cocuklarini bile hizmetci olarak goruyor, baba degil hayvan
 
ister istemez çocuklar etkileniyor bu durumdan maaleseff arkadaşlarını dahi kıskandığı dönemler oldu oğlumun..ayrıca bu dönemide kullandığı zamanlarda oldu...
şuan 12 yaşında diğer arkadaşlarının babasıyla yaptıklarını gördüğü zaman hemen koşarak anne seninle biryerlere gidelim..falanca annesiyle babasıyla gezmeye gidiyorr..
bu durum bazen yüreğinizide acıtsaaa evladınız için en gzlini yapmak için çabalıyorsunuz..:2:
çünkiii oğlumu üzgün görmek beni yıkıyorr yetmiyorsunuz yani ne yaparsanız yapıp bir tarafı mutlaka eksik...:KK43:


hatta arada eski eşimeeee lütfenn gel oğlunu gör dahi dediğim oldu..zorla gelip gider sorsanız o dünyanın en iii babası yuvasını ben yıkmışım..
hee canım sabahlara kadar eve gelme,hastanede yalnız bırakıp günlerce arama,üstümede benden yaşça bir bayanlaaa gez bende senin yolunu bekliyeyim...ne glz demiiii :KK37:
ama hakkımı aslaaa helal etmiyorummm iki cihandaa elim yakasındadır..

Cocuklara cok uzuluyorum, karsi taraf hayvan :KK20: Hani evli kalsaniz cocuk yine eksik olacak, karsisinda normal bir baba yok cunku.
 
Zaman zaman kendimi suçlıyorum.Neden benim başıma böle bişey geldi diye soruyorum.Oysa ben onu ne kadar çok severek evlenmiştim.Etrafım dolu arkadaşlarımlaHepsinden Allah razı olsun.Ama yinede kendimi yanlız hissediyorum.o benim herşeyimdi.Nasıl böle yaptı bana.Neden başka kadınları benim üstümde tuttu.
 
Herkeze merhaba,

Konuya yazmış tüm arkadaşların yaşadıklarını yorumlarını okudum.bizimle hayat deneyimlerini paylaşan herkeze öncelikle çok teşekkür ederim.bende 1.5 yıl önce hiç yapmamam gereken bir evliliği bitirdim .oglum1.5 yaşındayken ayrıldım.bekar anne olmak sahiden zor .oglumun babasız olması ıse yumuşak karnım.ınsanlar sizi hep oradan vurmaya çalışıyor, aileniz, arkadaslarınız.zaman zaman aslında en doğru kararı verdiğinizide bilseniz kendinizden şüpheye düştüğünüzde oluyor.

Ben yaşadıklarımı düşünüyorum çoğu zaman beni nasıl sindirdiğini özgüvenimi yok etmesini pısısrk bir kadın haline getirdiğini.
Benim oğlum onun gibi olmamalı . Bu benim en büyük tesellim .onunla büyüyüp onu örnek almamalı benim oğlum etrafına deger vermeli,buyuklerını saymalı ,merhametli olmalı ....ailesi bir arada olan babası olan ama mutsuz cocuklarda çok.evlâtlarımız babasız olsun ama mutlu olsun huzurlu olsun .biz onlara anne ve baba oldukça ,sevgimizi her daim gösterdikte ve onları asla terketmeyeceğimizi anlattıkta ,yaşadığımız bu olayın utanılacakbir şey olmadıgını,doğum gibi ölüm gibi herkezin basına gelebilecekler şey olduğunu anlattıkta,aile demek birbirini sevmek saymak sayısının yada içinde kimler olduğunun öneminin olmadığı anlatınca ,onlar inanın hayata daha sıkı tutunacaklar çok güçlü olacaklar ,bizim kaygılandıgımız kadar ağır olmayacak bu durum karşısındaki tavırları ,küçük olabilirler ama inanın herseyin farkındalar ,biz güçlü huzurlu oldukça onlarda mutlu ve huzurlu olacaklar .
Ben oğlumun herseyi bildiğini ,anladığını biliyorum ve şu anki huzurumuzu mutluluğumuzu size anlatamam,hepiniz inanıyorum evlatlarınız ile mutluluğu huzuru bulacaksınız ,yeterli kendinize inanın...Allah herbirimizin yolunu açık estim artık bundan sonra önümüze iyi insanlar çıkarsın ,yaşadığımız yada yaşayacağımız her zorluğu bir çırpıda atlatmak nasip etsin .uzun oldu ms şubende sizlerle duygularımı paylaşmak istedim.:KK43:
 
X