- 29 Temmuz 2008
- 1.250
- 14
- Konu Sahibi temmuzsendromu
- #41
26 yaşında...bir ay olmuş nişanlanalı...
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Bizimki biraz kader mi tesadüf mü dersiniz bilemiyorum ama aynen şöyle oldu:İş için gittiğim Prag'da tanışmıştım eşimle.Profesyonel olarak rehberlik yapıyorum ve bir gün yurtdışında tur gezdirirken onu orada gördüm.İlk görüşte aşk meşk ben çok inanan biri değilim böyle şeylere ama gerçekten çok etkilenmiştim.Neyse ben daha sonra Türkiyeye döndüm öyle kaldı diye diye düşünürken her ay düzenli olarak diş temizletmek için gittiğim yere bu kez farklı bir doktorda gitmeye karar verdim.Sıra falan bekliyorum tabi neyse sıram geldi odaya falan girdim karşımda O.Şok oldum tabii içimden de düşünüyorum ulan şimdi bu adam da diycek beni takip mi etti ne yaptı diye ama tabi ben sadece adının Can olduğunu biliyordum ne mesleğini ne soyadını falan bilmiyorum.Neyse randevudan sonra numaramı falan istedi verdim üç yıllık birliktelikten sonrada evlendik.Yaklaşık 7 yıldır birlikteyiz ama inanın ilk gün ki gibi hislerim ona karşı hala.Evliliği monotonluktan kurtarmak zordur ama neyseki karakter ve yapı olarakta birbirimize cok benziyoruz sürekli geziyoruz yeni yerler görüyoruz..Ben hala evli olduğuma inanamıyorum belkide evlenmesi gereken son kişiydim ama bir gün bile pişman olmadım bu kararımdan.NOT:Hemen evlenip çocuk yapanları gördükçe gerçekten çok üzülüyorum bence bir kez daha düşünsünler bu kararı almadan önce.Evliliğin tadını iyice çıkarmak gerek..evet kızlar...umutsuz bir vaka mıyım merak ettim...25 yaşındayım ve bir aşkın izlerini silmeye çalışıyorum...umutlanmak istiyorum,yeniden sevmek için...ya da benim gibi yalnızlar varsa paylaşalım dertlerimizi...