cevap veren arkadaşlara bakıyorum da kimileri evli kimileri de bebek bekliyor. hayatlarından memnunlar anlaşılan. bir de benim neler çektiğimi bi bilseniz. kimse tarafından sevilmemek, herkesin sırf işi düşünce yakınlık kurduğu bir insan olmak, hayatında zaman zaman mağduriyet çekmenin ne demek olduğunu yaşamayan hiçkimse bilemez. hatırlarım yıllar önce yakın olduğum bir arkadaşım (şimdi görüşmüyoruz hiç) ''tavananna var ya seninle evlenen olmaz sen evde kalırsın'' demişti. ben de o zaman ona kızsam da geçen yıllar onun ne kadar haklı olduğunu kanıtladı. öğrencilik hayatım boyunca erkekler tarafından sevilmek şöyle dursun, çoğunun okulda alay ettiği tek kız ben oluyordum. öğrencilik hayatım da bitti sayılır ama yine aynıyım. insanlarla yakınlaşamıyor, yakınlaşmak istesem de farkında olmadan uzaklaşıyorum. özgüvenli ol diyorsunuz, olmak istiyorum ama onu da beceremiyorum. hep özgüvenimi kıran şeyler oluyor. ve şunu anladım ki kendime baksam da güzel olmaya çalışsam da özgüvenim olmadığı sürece bir işe yaramıyacak. özgüveni olmayan insanın da kimse yüzüne bile bakmıyor sizin de dediğiniz gibi. demek ki ben hayatım boyunca bir robot gibi yalnız yaşamaya mahkumum.
kimsenin hayatında herşey süt liman olmuyor, merak etme.
kimileri senin gibi en ufak sorunları bile olduğundan çok daha büyük hale getiriyor,
kimileri de beterin beteri var diyerek, içinde bulunduğu durumdaki sorunları çözmeye çalışıyor, çözemediğini de kabulleniyor.
kişiler arasındaki fark, şansları değil de olaylara bakış açısı oluyor.
bu cümleleri yazmakta samimi isen, senin psikolojik yardım alman gerekir. en güzel yaşlarını kendine zehir ediyorsun.
çevrendekiler sana o cümleleri nasıl kuruyor anlamadım. oldukça geniş bir çevrem vardır, hiçbiri de dediğin gibi 'seçilmişlerden' oluşmuyor, insanları değerlendirirken fiziki görüntüsü en son değerlendireceğim şey olur... kaşı gözüne değil, kişiliğine göre seçim yapıyorum.
yazdıkların kadar kusurun varsa, benden daha kusursuzsundur. tek tek incelersem ben daha fazla şey sayabilirim kendimle ilgili
neredeyse, gözümün üstünde kaşım var, gibi cümleler ile kusurlar buluyorsun. kusur aradıktan sonra çok bulursun.
burada birçok mesajda çok güzel öneriler var. istersen önyargılarını kenara koy, tüm yorumları tekrar oku.
ya da acilen bir psikoloğa git, özgüven sorununu hallet.
hiçbir öneriyi kabul etmiyorsun, hepsine aklınca bahaneler buluyorsun. sadece sorunları dile getiriyorsun, sorunları çözmek gibi bir niyetin yok. okuduklarımdan çıkardığım şey bu oldu sadece...
hem eğitim hem de iş hayatına devam edebiliyorsan belli bir zekâ seviyesine sahipsin, bu zekânı biraz da sorunlarını çözmeye harcamalısın...
) 
