Evlat Edinme Koruyucu Aile

Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?
sevgili acemiera,
ben de bu konuyu ciddi ciddi düşünüyorum ve de sizin gibi ben de bu konuda kendimi yalnız hissediyorum, çünkü çevremde koruyucu ailelik yapan kimse yok.internette de yasalar dışında bişey bulunmuyor, hep kurallardan ve genel olarak ne olduğundan falan bahsedilmiş.duygusal açıdan sorulan soruların cevapları yok. siz neler yaptınız, ne durumdasınz paylaşırmısınız? çok merak ediyorum..

uzun zamandır siteye girmiyordum yeni farkettim yazınızı.düşüncenizden dolayı sizi tebrik ederim.biz çok ama çok iyiyiz.herşey yolunda.evin misafiri değil artık evin üyesi oldu.sekiz ay oldu oğluşum geleli,ama sanki hep bizimleymiş gibi.ilk başta herkes onu ayrı soruyordu,nasıl ne yapıyor diye,onlar da alıştı oğlanların ne yapıyorlar diye soruyorlar:))) kafana takılan sorular varsa cevaplamak isterim elimden geldiğince.hakkında hayırlısı olsun...seni cesaretlendirecekse kesinlikle doğru karar vermişim kendi adıma,biraz büyüsün bir bebek daha düşünüyorum:KK9:
 
herkese merhaba

biz eşimle evlat edinmeyi istiyorduk ve yaşımızın gelmesini bekleyecektik. ama bu gün koruyucu aileliğin ne olduğunu tam olarak öğrenince ve çocukların sürekli koruyucu ailede kaldığını anlayınca fikirlerimiz değişti diyebilirim. genel olarak evlat edinme ile ilgili çok bilgi varken koruyucu ailelikle ilgili daha az paylaşım olmuş. başından geçenler neler yaşadıklarını anlatabilirler mi acaba? mesela ailenin çocuğu geri alması çok sık olan bişey mi? ya da koruyucu ailesi olduğumuz çocuğu bizden alıp evlatlık verirler mi? en önemlisi biz onu sonradan evlat alabilir, nüfusumuza kaydedebilir miyiz?

ailenin geri almasıyla ilgili risk her zaman var,ama devlet benim anladığım üç gün sonra ailesine dönecek çocuğu zaten koruyucu aile yanına vermiyor,uzun süreli çocuklar kalıyor..biyolojik ailesi talep ederse görüşmeye götürüyorsunuz.bize böyle bir talep gelmedi şimdilik.ailesi arayıp sormuyor.sizden alıp evlatlık vermiyorlar yeni yasaya göre,siz kabul ederseniz nüfusunuza alıyorsunuz.eğer kabul etmezseniz başka aileye veriliyor.
 
ailenin geri almasıyla ilgili risk her zaman var,ama devlet benim anladığım üç gün sonra ailesine dönecek çocuğu zaten koruyucu aile yanına vermiyor,uzun süreli çocuklar kalıyor..biyolojik ailesi talep ederse görüşmeye götürüyorsunuz.bize böyle bir talep gelmedi şimdilik.ailesi arayıp sormuyor.sizden alıp evlatlık vermiyorlar yeni yasaya göre,siz kabul ederseniz nüfusunuza alıyorsunuz.eğer kabul etmezseniz başka aileye veriliyor.


Selamlar acemiera,

Bizde koruyucu aile olmayı düşünüyoruz. Ancak benim sana bazı sorularım var.

1) Kurum bordro istiyor diye okudum. Bizim kendi şirketimiz var. Ve freelance olarak çalışıyoruz. Yani tam bir bordro sunamayacağım. Ben kendi para akış tablomu, eşim içinde şirket levhasını sunacağız büyük ihtimalle. Bu konuda sorun olur mu sence?

2) Evimiz kayınvalidemin üzerine tapulu. Ama kira vermiyoruz ve evimizin yanındaki dükkanında kira gelirini bize bıraktı. Bunu kendi imzası ile kuruma sunabiliriz. Bu şekilde evle ilgili sence sorun olur mu?

3) Biz giriş katında oturuyoruz. Burası Homeoffice. Yani salon odası şirkete ait. Bize yaşam alanı 2 oda bir mutfak ve tuvalet şeklinde. Bu sorun olur mu? Ama evin en güneşli en güzel odasını ona hazırlayacağız.

4)Evlat edinmedeki gibi tek çocuk mu gösteriliyor yoksa seçenek sunuluyor mu? Eşimin bu konuda bazı endişeleri var. Çocuğu görüp ısınıp o şekilde almak taraftarı. Bizimle zaman geçirmesine izin veriliyor mu?

5) Benim çocuğum olmuyor. Hani kız çocuğu olana kız, erkek çocuğu olana erkek veriliyorsa bizim durumumuzda kız erkek tercihini onlar mı yoksa biz mi belirliyoruz?

6) Benim yaşım 27 eşim 39 yaşında ama 5 yıllık evliyiz. Benim yaşımın 30 olmaması sorun olur mu?

7) Çocuğu almadan önce kurumdan ev ziyareti yapılıyor mu? Evi küçük bulurlar diye endişe ettiğim için bunu soruyorum

Biraz uzun oldu ama cevapların için şimdiden çok teşekkür ederim. Senin yazılarını okuyunca bana da umut oldu. Evlat edinmek için çok beklendiğini biliyorum. Ben de artık beklemek istemiyorum. Mayıs ayından sonra başvuru yapmak istiyorum.
 
ailenin geri almasıyla ilgili risk her zaman var,ama devlet benim anladığım üç gün sonra ailesine dönecek çocuğu zaten koruyucu aile yanına vermiyor,uzun süreli çocuklar kalıyor..biyolojik ailesi talep ederse görüşmeye götürüyorsunuz.bize böyle bir talep gelmedi şimdilik.ailesi arayıp sormuyor.sizden alıp evlatlık vermiyorlar yeni yasaya göre,siz kabul ederseniz nüfusunuza alıyorsunuz.eğer kabul etmezseniz başka aileye veriliyor.

peki aile belli bir zaman aramazsa sormazsa nüfusa alabilme imkanı var mı? sanki öyle bişeyler okumuştum?
 
Selamlar acemiera,

Bizde koruyucu aile olmayı düşünüyoruz. Ancak benim sana bazı sorularım var.

1) Kurum bordro istiyor diye okudum. Bizim kendi şirketimiz var. Ve freelance olarak çalışıyoruz. Yani tam bir bordro sunamayacağım. Ben kendi para akış tablomu, eşim içinde şirket levhasını sunacağız büyük ihtimalle. Bu konuda sorun olur mu sence?

2) Evimiz kayınvalidemin üzerine tapulu. Ama kira vermiyoruz ve evimizin yanındaki dükkanında kira gelirini bize bıraktı. Bunu kendi imzası ile kuruma sunabiliriz. Bu şekilde evle ilgili sence sorun olur mu?

3) Biz giriş katında oturuyoruz. Burası Homeoffice. Yani salon odası şirkete ait. Bize yaşam alanı 2 oda bir mutfak ve tuvalet şeklinde. Bu sorun olur mu? Ama evin en güneşli en güzel odasını ona hazırlayacağız.

4)Evlat edinmedeki gibi tek çocuk mu gösteriliyor yoksa seçenek sunuluyor mu? Eşimin bu konuda bazı endişeleri var. Çocuğu görüp ısınıp o şekilde almak taraftarı. Bizimle zaman geçirmesine izin veriliyor mu?

5) Benim çocuğum olmuyor. Hani kız çocuğu olana kız, erkek çocuğu olana erkek veriliyorsa bizim durumumuzda kız erkek tercihini onlar mı yoksa biz mi belirliyoruz?

6) Benim yaşım 27 eşim 39 yaşında ama 5 yıllık evliyiz. Benim yaşımın 30 olmaması sorun olur mu?

7) Çocuğu almadan önce kurumdan ev ziyareti yapılıyor mu? Evi küçük bulurlar diye endişe ettiğim için bunu soruyorum

Biraz uzun oldu ama cevapların için şimdiden çok teşekkür ederim. Senin yazılarını okuyunca bana da umut oldu. Evlat edinmek için çok beklendiğini biliyorum. Ben de artık beklemek istemiyorum. Mayıs ayından sonra başvuru yapmak istiyorum.
merhaba size uzun bir cevap yazmıştım ama ufaklığın sayesinde tekrar etmek durumunda kaldım:)) sorularınıza kendi tecrübelerime göre cevap vermeye çalışacağım ama bunların bir kısmı sizinle ilgilenecek uzmanın insiyatifine kalacak bunu bilmenizi isterim.en kesin cevabı eşinizle birlikte gideceğiniz sosyal hizmetler kurumundaki uzmanlardan alırsınız.başvurmak zorunda değilsiniz aklınızdaki tüm soruları sorup evinize dönebilirsiniz. şimdiden her şey gönlünüze göre olsun diyorum

1)bordro sizin gelir durumunuzu öğrenip çocuğun ihtiyaçlarını karşılayıp karşılayamıyacağınızı belirlemek için.resmi olabilecek bir evrak kabul edilebilir diye düşünüyorum

2)biz kirada oturuyoruz herhangi bir sorun çıkarmadılar

3)çocuğa oda istiyorlar,ama evin durumunu uzman gelip gezdikten sonra karar verir herhalde benim buradan birşey demem doğru olmaz

4)bize bir tane gösterdiler,biz ilk görüşte aşık olduk :KK52:başvuracağınız yerdeki işleyiş değişebilir belki:26:ama çocukla aranızdaki elektiriğe kesinlikle bakıyorlar ve tabii ki zaman geçiriyorsunuz.olumlu karar verseniz bile eve geldiğinizde ilk 15 günü izinli olarak sayıyorlar bu sürenin sonunda tekrar arayıp durumunuzu soruyorlar tekrar olumlu cevap verirseniz bütün resmi işlemleri bitiriyorlar.en azından bize böyle yaptılar.olumsuz olursa başka çocuk öneriyorlar.

5)kesin böyle bir hüküm yok ki siz nasıl tercih yaparsanız onlar ona göre davranıyorlar.biz zaten erkek istemiştik onlar da biz de anlaşmaları bakımından öyle öngörüyoruz demişlerdi,ama kız isteseydik de ona göre kız çocuk önereceklerdi.bu konuda zorlama yok,tamamen sizin tercihinize kalmış

6)olmaz zannedersem

7)evet yapılıyor.evin okula,parka,hastaneye uzaklığına falan da bakıyorlar.güvenlikli olup olmadığına...dedim ya bu size gelecek uzmanın vereceği bir karar....en kısa zamanda eviniz şenlenir umarım.
peki aile belli bir zaman aramazsa sormazsa nüfusa alabilme imkanı var mı? sanki öyle bişeyler okumuştum?
ilk önce mahkeme açıyor kurum,çocuk evlatlık konumuna geçiyor ondan sonra siz nüfusunuza alabiliyorsunuz
 
Cevaplar için çok teşekkür ederim. Yaza doğru evin elini yüzünü düzeltip başvurmak istiyoruz. Eşim çok temkinli, ben de onu ürkütmeden bu işi halletmeye çalışlıyorum:44: Kredi çekip yeni ev almak istiyor ama bakalım. İnşallah olumsuz birşey olmaz. Çünkü daha fazla beklemek istemiyorum. Çocuklarınla birlikte inşallah bir ömür mutlu olursun. Tekrar çok teşekkür ederim.:KK54:
 
Cevaplar için çok teşekkür ederim. Yaza doğru evin elini yüzünü düzeltip başvurmak istiyoruz. Eşim çok temkinli, ben de onu ürkütmeden bu işi halletmeye çalışlıyorum:44: Kredi çekip yeni ev almak istiyor ama bakalım. İnşallah olumsuz birşey olmaz. Çünkü daha fazla beklemek istemiyorum. Çocuklarınla birlikte inşallah bir ömür mutlu olursun. Tekrar çok teşekkür ederim.:KK54:

ben de teşekkür ederim güzel dileklerin için,en kısa zamanda hayal ettiğin gibi sonuçlanır umarım her şey....eşin konusunda sana katılıyorum çok sık boğaz etme,kendi haline bırak.ben eşimden biliyorum,onların böyle bir şeyi kabul etmesi biraz daha zor oluyor,sonu da güzel oluyor ama.....şimdi içeriden sesleri geliyor ufaklık baba diye avazı çıktığı kadar bağırıyor,eşim de söyle babam diyor oradan biliyorum:KK9::KK9:
 
acemiera sen ne güzel ne yüce gönüllü bir annesin zaten istiyordum şimdi ise çok ama çok istiyorum benimde 2 yaşında minişim var fakat çalışmak istiyorum eşim evlatlık olayına hiç mi hiç sıcak bakmıyor, çıkmazlardayım ama inanki sana ne çok imrendim anlatamam :KK16:
 
Benim ikiz cocuklarim var. 34 yasindayim tekrar anne olmak istiyorum ama yuvadaki cocuklardan birine.
Ama esimi ikna edemiyorum, oda kendince hakli, kendi cocuguma bagirsam kendimi cok kotu hissetmem belki ama ona bagirsam kendimi affedemem diyor. İyiligine iyidir ama arada tersi tutar, bu huyundan korkuyor.
Hep aklima gelir yuvadaki cocuklar, yeterince ilgi alaka goremiyorla diye, tamam devlet ve calisanlari ilgi gosteriyor ama mumkunmu ev ortami gibi olmasi heleki o kalabalikta. Evde iki cocuga zor yetisirken orda bir suru cocuk.
Kendi coxuklarima bisey alirken yada yedirirken, gezdiriken aklima geliyor o yuvadakiler bunlari yapamiyor diye.
Evde yemek artsa, ziyan olsa kendimi sucluyorum, demekki birinin daha rizki varmis diye.
Bazen ruyalarima dogum yaptigim yada bebek buldugum giriyor. Acaba cok istedigimdenmi yoksa gun gelip kismet olacakmiki diyorum ama cok zor esim hic sicak bakmiyor.
Beni yanlis anlamayin nolur hic bir bebek terk edilsin anne babasindan ayrilsin istemem ama esim sicak bakmadigi icin o bebek birakanlar bizim kapiyi bulsaya esim belki o minicik masumu gorunce yumusak ikna olur diyorum. Kim dayanabilirki o minicik ellere o agiza buruna:-)
Nedendir bilmem resmen sevgim tasiyor sanki ve orda o bebekler kimsesizken kendimi cok suclu hissediyorum.
Cevremde durumu iyi olan o kadar insan varki Rabbim herkesin kalbine hidayet versinde yuvalarda cocuk kalmasi n.
Esimi ikna edemezsem Rabbim izin verirse coxuklarim buyuyunce yuvadaki bebeklerle gonullu ilgilenmek istiyorum. Tabi buda kesmez beni gerci yine suclu hissederim, gece gök gurultusunden korksalar nereye siginacaklar, canlari acisa o an kim teselli edecem.
Asla acimiyorum, Allah acisin. Devlet de koruyucu ailelere bir cok imkan saglamisken keske toplumumuz daha duyarli olabilse, dogurdun dogurmadin bence onemli olan emek verebilmek sevgi vereblmek iyi egitim verebilmek.
Cok gevezelik ettim hakkinizi helal edin, o kadar yazdim ama hislerimi tam anlamiyla dokemedim:-)

Acemier seni yurekten kutlarim, yavrjlarinla cennetede bulus insaallah.helede evladin varken almissin cok buyuk bi erdem. Ne yuce gonullu insansiniz esinizde sizde
O aldigin yavrunun yuzu suyu hurmetine Rabbim sirtinizi yerre getirmesin. Butun hayirli dualariniz kabul olsun:-)
 
koruyucu olarak aldiginiz bebegin geri alinma riskini lutfen unutmayin. bu arada calisanlar maddi acidan sorun olacagini dusunenler sanirim aylik belli bir miktat yardim yapiyor devlet aileye. yasadigim ulkede cok yaygin koruyucu ailelik. ben de istiyorum amaa korkuyorum bebege alismisken geri alirlar diye. Turkiyeden biraz farkli cunku ailelerinden zorla alinmis cocuk dolu burasi :KK50:
 
şimdiii.. nerden başlasam.. koruyucu ailelik denilen şeyin evlatlıktan farkını hemen herkes yazmış. bildiğim kadarıyla başından itibaren ben de yazayım:

evlatlıktan farklı olarak çocuğun nüfus cüzdanı sabit kalıyo, belli bi yaştan sonra aile ve çocuk isterse nüfusuna geçirebiliyo diye biliyorum ama bizim maceramız o safhaya erişemediği için bu konuda emin değilim. bi de koruyucu aileler için devlet aylık belli bi meblağ para veriyo, eğitimini, sağlığını karşılıyo. aslında özetle devlet diyo ki " bu çocuğun sevgiye şefkate ihtiyacı var. ben zaten ona yurtlarda da bakıyorum. al parasını sana vereyim, yeter ki aile ortamında aile sevgisiyle büyüsün" siz istemeseniz de bu para veriliyo sanırım. bi de biyolojik (öz demeye çoğu zaman diliniz varmaz) anne baba çocuğu görmek istediğinde müsait olursanız kurumdaki görüşme odalarında çocuk ailesiyle görüştürülüyor. yalnız çocuğun biyolojik anne babasıyla tanışma pek uygun bulunmuyo..ilerde sebebine biraz değincem.

başlangıç aşamasında koruyucu aile olarak müracaat etmenin şartlarını tam olarak bilmiyorum. benim ablam böyle bir çocuk almıştı. kendisi ev hanımı eşi memur kendi mütevazi evlerinde çok da nezih olmayan bi semtte oturuyolar. 3 yaşında bi kızları vardı o zaman. kız çocuk için müracaat ettiler. aslında istedikleri 5-6 yaşlarında bir kızken onlara 2 yaşında, gelişim ve sağlık sorunları olan bi çocuktan bahsettiler. ablamlar da, niyetleri ihtiyacı olan bir çocuğa sevgi ve şefkat vermek olduğu için, bunu reddetmeyi vicdanlarına yediremeyip kabul ettiler. (bu arada evrak işlemlerinden sonra eve ziyarete gelip ablam ve eniştemin aileleri dahil herkesin bu konuda ne düşündüğüne varana kadar pek çok şeyi sormuşlar, pek çok ayrıntıya bakmışlar. devletin sahiplendiği sahipsiz bi çocuğu emanet edecekleri aile konusundaki bu titizliklerini takdir ve saygıyla karşılıyorum)

sonra kızımız eve geldi.ismini vermek istemediğim için bu kuzudan AYŞE olarak bahsetcem ben. aile ve yakın çevreden bu işe karşı olanlar bile ufaklığı sevgi ve biraz da acıma duygusuyla bağırlarına bastılar. çok sevimliydi sıpa :) aile geçmişi çilekeş ve çocuğunu geri almak için uğraşan bi anne, terk etmiş acımasız bi baba olarak anlatıldı. resmi nikahsız bi birliktelikten iki çocuk olduktan sonra resmi nikahlı eşine dönmüş bi baba falan filan... neyse..

anne çocuğunu görmek istedi ve bir kere görüştürüldü. sonra dayı askere gidecekmiş ve yeğenini görmek istemiş. ablamlar uygun olmadıkları için bu sağlanamadı ( tabi askere gitmeden yeğenini görmek isteyen dayıya da, kadının akrabalarına da kızmamak mümkün değil.. şartlar nedir bilmiyoruz ama 2 yaşındaki çocuğun bi aydaki masrafı ne kadar olabilir ki.. nasıl vicdanları elverdi de o kuzumu oraya gönderdiler falan.. başkasına baba diye sarılan masum yavrunun babasının yaşıyo olduğu düşüncesi, bana teyze abime dayı diyen o günahsız varlığın sağ salim bi dayısının olduğunu bilmek.. ) daha sonra bir görüşme esnasında eniştem bi bakıyo ki ANNESİ, ABİSİ, BABASI hep birlikte görmeye gelmişler kuzuyu! 2 senedir ne halde olduğunu bile sormayan aşşşşşağılık baba o görüşmeden sonra çocuğunu geri almak istediğini söylemiş. o zaman ablamlar "geri alacaklarsa işlemleri uzatmadan verelim ve biz ihtiyacı olan başka bi çocuğu alalım" dediler. bunun üzerine yetiştirme yurdundaki elemanlar ailelerin normal aileler olmayabileceğini, kadının resmi nikah için adamın kadını elinde tutmak için çocuğu kullanabileceklerini beyan ettiler. ya da para amaçlı bile olabilirmiş o söylem.. zaten bi süre daha da ses çıkmadı.

bu arada sağlık ve kişilik bozukluğu sorunu olan sevimli kızımızın problemleri evin öz kızını etkilemeye başladı. bu konuda çok ayrıntıya girmicem ama çocuğunuzun yaşını ruhsal durumunu ve alacağınız çocuğun psikolojik ruhsal durumunu çok iyi sorun soruşturun. bu sıkıntılar evin kızını aşırı etkilediği noktada ayşe geri kuruma bırakılmak zorunda kaldı.. lütfen vicdansızlık olarak düşünmeyin. asla çocuk oyuncağı da yapılmadı ama olmadı...

bizim olumsuz tecrübemiz kimseyi yıldırmasın lütfen.sadece olabilecek her türlü şeye açık ve hazır olun, sorumluluğun ne kadar ağır olabileceğini bilin.. çok düşünmeden sırf vicdanla aldığınız bi kararın belki de daha büyük bir vicdan azabıyla sonuçlanabileceğini bilin mesela ve EKSİKSİZ BİLGİLENDİRME talep edin. ısrarcı olun bu konuda.. basit bi sorun dedikleri şeyin yeşil reçeteli sürekli ilaç kullanımı gerektirdiğini ve bunun gibi pekçok sorun olduğunu sonradan öğrenmek daha üzücü sonuçlar doğurabiliyo..

son bi şey: teyzemin komşusu da seneler boyunca bi erkek çocuğa gönüllü aile olmuş. kadının teyzeme dediği şu "kendi oğullarımdan daha merhametli daha sevgi dolu bana karşı"..

küçük bi yavruyu alıp bırakmaya gönlüm elvermeyeceği için daha büyük bi kız çocuğu düşünüyorum Allah'ın izniyle. türkiyeye dönüşte ilk işim bu işin peşinde koşmak olacak. Rabbim niyeti hayır olan herkesin yar ve yardımcısı olsun...
 
merhabalar, 36 yaşında ve bekarım. hiç evlenmedim. koruyucu aile olma konusunu irdeliyorum. merak ettiğim bir çok sorunun yanıtını paylaşımlardan aldım. çok teşekkürler. koruyucu annelikten çocuğun ailesi nedeni ile kaçınıyordum ama okuyunca içime su serpildi.
küçük yaştaki bir kız çocuğuna koruyuculuk yapmak istiyorum. ancak devlet, yasalar çalışan anneye nasıl yardımcı oluyor bilgi sahibi olan var mı? mesela doğum izni gibi izinler alınabiliyor mu? devlet memuruyum. annemle yaşıyorum ama annem 75 yaşında düzen kurmak adına bir süre izin almam gerekecek. hiç evlenmedim evin en küçüğü de bendim. bebek büyütmedim. çok istiyorum anne olmayı. neler önerirsiniz?
 
yarım yarım değil artık bir çok kelimeyi söyleyen..... bebeklikten çıkmış..... her şeye men men diyen....dünyalar tatlısı bir oğlan....o artık benim de oğluşum......koynumda uyuttuğum.......bebeğim,tatlım,canım oğlum diye sevdiğim....başka aileler tanıdıkça ben çok yeniyim dediğim ama birlikte geçirdiğimiz yaklaşık bir buçuk sene.....zaman su gibi akıp geçiyor....geriye dönüp baktığımda çok yol kat etmişiz bunu fark ediyorum....gözlerinin içi hep gülüyor ya yetiyor bana.....herkesin gözleri gülüyor o zaman....abiyle oynarlarken bazen eşimle soruyoruz nereden geldin sen diye...nereden geldin de hayatımıza dokundun...nereden geldin de bize sevmeyi öğrettin yeniden...koşulsuz ve yürekten....bir gün giderse diyorum bazen kendimi yokluyorum...öyle ya bir ailesi var.....OLSUN şimdi KOCAMAN bir ailesi daha var..her an her istediğinde yanında olan....bundan sonra hep olacak olan...çocuklar şanslı olsun istiyorum...hep sevilsinler.....delicesine öpülüp koklansınlar...ama asla solmasınlar....başları önde,gözleri camda birilerinin yolunu gözlemesinler.......geceleri uyandıklarında yanlarına koşacak birileri olsun.....onları sevgiyle kucaklayıp geçti! bak bitti ben yanındayım! diyecek birileri......bazen ağlayarak uyanıyor... odasına giderken gecenin bir yarısı o kısacık mesafede aklıma geliyor,orada olsaydı birisi yanına koşar mıydı....onu teselli eder miydi....teskin olmazsa yanına alır mıydı.....
ilk durduğum yerdeyim şimdi....ilk hissettiğim şeyleri hissediyorum.....acabalarımdan utanıyorum bazen....öyle ya böyle bir şey yapacaksan bin tane soru geliyor aklına insanın.....ama dedim ya ilk durduğum yerdeyim şimdi...iyi ki benim hayatıma dokunmasına izin vermişim...bana TATLIM ANNEM demesine izin vermişim....iyi ki sütünü benden istiyor...iyi ki acıyan bir yerini bana öptürüyor....iyi ki benimle uyuyor ve benimle uyanıyor....iyi ki sabah mahmurluğumun onun günaydınlarına karışmasına izin vermişim...iyi ki tedavisi için koşuşturmuşum...yorgunluktan ağrıyan ayaklarımı ve başımı bahane etmemişim....ve O, iyi ki benim onun hayatına girmeme izin vermiş......koruyucu aile olmak isteyen aileler varsa lütfen O MİNİK ELLERİN HAYATINIZA DOKUNMASINA İZİN VERİN.....
 
yarım yarım değil artık bir çok kelimeyi söyleyen..... bebeklikten çıkmış..... her şeye men men diyen....dünyalar tatlısı bir oğlan....o artık benim de oğluşum......koynumda uyuttuğum.......bebeğim,tatlım,canım oğlum diye sevdiğim....başka aileler tanıdıkça ben çok yeniyim dediğim ama birlikte geçirdiğimiz yaklaşık bir buçuk sene.....zaman su gibi akıp geçiyor....geriye dönüp baktığımda çok yol kat etmişiz bunu fark ediyorum....gözlerinin içi hep gülüyor ya yetiyor bana.....herkesin gözleri gülüyor o zaman....abiyle oynarlarken bazen eşimle soruyoruz nereden geldin sen diye...nereden geldin de hayatımıza dokundun...nereden geldin de bize sevmeyi öğrettin yeniden...koşulsuz ve yürekten....bir gün giderse diyorum bazen kendimi yokluyorum...öyle ya bir ailesi var.....OLSUN şimdi KOCAMAN bir ailesi daha var..her an her istediğinde yanında olan....bundan sonra hep olacak olan...çocuklar şanslı olsun istiyorum...hep sevilsinler.....delicesine öpülüp koklansınlar...ama asla solmasınlar....başları önde,gözleri camda birilerinin yolunu gözlemesinler.......geceleri uyandıklarında yanlarına koşacak birileri olsun.....onları sevgiyle kucaklayıp geçti! bak bitti ben yanındayım! diyecek birileri......bazen ağlayarak uyanıyor... odasına giderken gecenin bir yarısı o kısacık mesafede aklıma geliyor,orada olsaydı birisi yanına koşar mıydı....onu teselli eder miydi....teskin olmazsa yanına alır mıydı.....
ilk durduğum yerdeyim şimdi....ilk hissettiğim şeyleri hissediyorum.....acabalarımdan utanıyorum bazen....öyle ya böyle bir şey yapacaksan bin tane soru geliyor aklına insanın.....ama dedim ya ilk durduğum yerdeyim şimdi...iyi ki benim hayatıma dokunmasına izin vermişim...bana TATLIM ANNEM demesine izin vermişim....iyi ki sütünü benden istiyor...iyi ki acıyan bir yerini bana öptürüyor....iyi ki benimle uyuyor ve benimle uyanıyor....iyi ki sabah mahmurluğumun onun günaydınlarına karışmasına izin vermişim...iyi ki tedavisi için koşuşturmuşum...yorgunluktan ağrıyan ayaklarımı ve başımı bahane etmemişim....ve O, iyi ki benim onun hayatına girmeme izin vermiş......koruyucu aile olmak isteyen aileler varsa lütfen O MİNİK ELLERİN HAYATINIZA DOKUNMASINA İZİN VERİN.....
bayildim hayata bakis aciniza takdir ediyorum sizi :) inanin benimde hep aklimda bu koruyucu ailelik inss banada nasip olur
 
Koruyucu aile olmayı ben de çok istiyorum.15 ve 12 yaşında iki oğlum var,3yıl sonra büyüğü üniversiteye gönderdiğimde bir kız çocuğa annelik etmek istiyorum.41yaşındayım,çalışmıyorum,gelirim var.
Bir tanıdıgımın 20yaşında oğlu vardı,4yıl önce 2yaşında bir kız aldı,kız çocuğu altına kaçırdıgında kendi kendine kafasına vuruyormuş,meğer yuvada öyle yaptıkları içinmiş,yemekleri elleri ile yermiş,meğer kapış kapış yendiği içinmiş..Onlar ciddi anlamda sorunlu büyüyen çocuklar o nedenle birsine el uzatabilsek kar bence,umarım 3sene sonra ben de bir kız alabileceğim.
 
yarım yarım değil artık bir çok kelimeyi söyleyen..... bebeklikten çıkmış..... her şeye men men diyen....dünyalar tatlısı bir oğlan....o artık benim de oğluşum......koynumda uyuttuğum.......bebeğim,tatlım,canım oğlum diye sevdiğim....başka aileler tanıdıkça ben çok yeniyim dediğim ama birlikte geçirdiğimiz yaklaşık bir buçuk sene.....zaman su gibi akıp geçiyor....geriye dönüp baktığımda çok yol kat etmişiz bunu fark ediyorum....gözlerinin içi hep gülüyor ya yetiyor bana.....herkesin gözleri gülüyor o zaman....abiyle oynarlarken bazen eşimle soruyoruz nereden geldin sen diye...nereden geldin de hayatımıza dokundun...nereden geldin de bize sevmeyi öğrettin yeniden...koşulsuz ve yürekten....bir gün giderse diyorum bazen kendimi yokluyorum...öyle ya bir ailesi var.....OLSUN şimdi KOCAMAN bir ailesi daha var..her an her istediğinde yanında olan....bundan sonra hep olacak olan...çocuklar şanslı olsun istiyorum...hep sevilsinler.....delicesine öpülüp koklansınlar...ama asla solmasınlar....başları önde,gözleri camda birilerinin yolunu gözlemesinler.......geceleri uyandıklarında yanlarına koşacak birileri olsun.....onları sevgiyle kucaklayıp geçti! bak bitti ben yanındayım! diyecek birileri......bazen ağlayarak uyanıyor... odasına giderken gecenin bir yarısı o kısacık mesafede aklıma geliyor,orada olsaydı birisi yanına koşar mıydı....onu teselli eder miydi....teskin olmazsa yanına alır mıydı.....
ilk durduğum yerdeyim şimdi....ilk hissettiğim şeyleri hissediyorum.....acabalarımdan utanıyorum bazen....öyle ya böyle bir şey yapacaksan bin tane soru geliyor aklına insanın.....ama dedim ya ilk durduğum yerdeyim şimdi...iyi ki benim hayatıma dokunmasına izin vermişim...bana TATLIM ANNEM demesine izin vermişim....iyi ki sütünü benden istiyor...iyi ki acıyan bir yerini bana öptürüyor....iyi ki benimle uyuyor ve benimle uyanıyor....iyi ki sabah mahmurluğumun onun günaydınlarına karışmasına izin vermişim...iyi ki tedavisi için koşuşturmuşum...yorgunluktan ağrıyan ayaklarımı ve başımı bahane etmemişim....ve O, iyi ki benim onun hayatına girmeme izin vermiş......koruyucu aile olmak isteyen aileler varsa lütfen O MİNİK ELLERİN HAYATINIZA DOKUNMASINA İZİN VERİN.....
benimde hep istediğim bir konuydu bu sizi bulunca çok sevindim. bir kaç sorum olacak siz koruyucu aile olalı baya zaman geçmiş. oğlunuzun uyumu çevrenizden aldığınız tepkiler nasıl? koruyucu ailelik yaptığınız oğlunuzu biyolojik ailesinden görmek isteyen oldu mu bugüne kadar? koruyucu ailelik yaptığınız oğlunuz kendi durumunun farkında mı bu durumun iki oğlunuz üzerinde yarattığı psikolojik problemler oluyor mu?ve bir soru daha ben koruyucu ailelik yaparken çocuğun biyolojik ailesi çocuğu geri almak isterse benim görme hakkım oluyor mu? belki bu sorunun cevabı vardır ben göremedim. bir de evlat edinmenin zor ve bir süreç olduğunu bildiğim için koruyucu ailelik düşünüyordum. ama prosedür aynı sanki. acaba evlatlık verilecek çocuk sayısı koruyucu aileye verilen çocuk sayısından az olduğu için mi durum böyle?
 
benimde hep istediğim bir konuydu bu sizi bulunca çok sevindim. bir kaç sorum olacak siz koruyucu aile olalı baya zaman geçmiş. oğlunuzun uyumu çevrenizden aldığınız tepkiler nasıl? koruyucu ailelik yaptığınız oğlunuzu biyolojik ailesinden görmek isteyen oldu mu bugüne kadar? koruyucu ailelik yaptığınız oğlunuz kendi durumunun farkında mı bu durumun iki oğlunuz üzerinde yarattığı psikolojik problemler oluyor mu?ve bir soru daha ben koruyucu ailelik yaparken çocuğun biyolojik ailesi çocuğu geri almak isterse benim görme hakkım oluyor mu? belki bu sorunun cevabı vardır ben göremedim. bir de evlat edinmenin zor ve bir süreç olduğunu bildiğim için koruyucu ailelik düşünüyordum. ama prosedür aynı sanki. acaba evlatlık verilecek çocuk sayısı koruyucu aileye verilen çocuk sayısından az olduğu için mi durum böyle?
merhabalar...sorunuzun üzerinden biraz zaman geçti,kusura bakmayın.cevap verecek vakti anca bulabildim.
1-oğlumun çevresiyle uyumu çok iyi.herhangi bir sıkıntı yaşamıyoruz..söyleme aşamasında ailemizden bir kaç tepki gelmişti,oğlumuz gelince her şey normale döndü.
2-evet annesi görüyor,ayda bir bazen iki ayda bir.
3-o daha durumun farkında değil,ama hissetmediğini söyleyemem.görüşmeye gittiğimizde geriliyor.bunu herkes hissediyor.daha 3 yaşında soru sormaya yeni başlıyacak.şimdilik sadece benimle geliyor orada vakit geçiriyor ve geri dönüyoruz.anne olarak beni biliyor..
4-oğlumla herhangi bir problemleri yok.abi kardeş gibiler.
5-biyolojik aile alırsa sizçocuğu görürmüsünüz.böyle birşey den haberim yok ama bence o biyolojik aile ile sizin aranızda olabilecek birşey.aile isterse görürsünüz.yurtla bir bağlantı kalmıyor çünkü aranızda...yine de araştıralım....
6-prosedür evet aynı da koruyucu ailelikte çocukların ailesi var.arayıp sorarlarsa diye herkes çekindiği için haliyle o statüdeki çocuklar daha fazla.
 
merhabalar...sorunuzun üzerinden biraz zaman geçti,kusura bakmayın.cevap verecek vakti anca bulabildim.
1-oğlumun çevresiyle uyumu çok iyi.herhangi bir sıkıntı yaşamıyoruz..söyleme aşamasında ailemizden bir kaç tepki gelmişti,oğlumuz gelince her şey normale döndü.
2-evet annesi görüyor,ayda bir bazen iki ayda bir.
3-o daha durumun farkında değil,ama hissetmediğini söyleyemem.görüşmeye gittiğimizde geriliyor.bunu herkes hissediyor.daha 3 yaşında soru sormaya yeni başlıyacak.şimdilik sadece benimle geliyor orada vakit geçiriyor ve geri dönüyoruz.anne olarak beni biliyor..
4-oğlumla herhangi bir problemleri yok.abi kardeş gibiler.
5-biyolojik aile alırsa sizçocuğu görürmüsünüz.böyle birşey den haberim yok ama bence o biyolojik aile ile sizin aranızda olabilecek birşey.aile isterse görürsünüz.yurtla bir bağlantı kalmıyor çünkü aranızda...yine de araştıralım....
6-prosedür evet aynı da koruyucu ailelikte çocukların ailesi var.arayıp sorarlarsa diye herkes çekindiği için haliyle o statüdeki çocuklar daha fazla.
vakit ayırıp sabırla tüm sorularıma cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim.
 
X