Bazen anlatılmıyor yasananlar,kırgınlıklar..
Herkes gibi bende cok kırıldım hatta hala kırgınım.
Ama kızgın degılım ben kendıme kızıyorum.
İnsanlara benı yaralama hakkı verdıgım ıcın.
O kadar kırgınım ki bazen agzımdan tek kelıme cıkmıyor,uyuşuyorum.
Ama affedıyorum.
Yapım boyle sert davranamıyorum.
Belkı oyuzden ınsanlar bana 100 kotuluk yaptıgında ben bır kere uyardıgım ıcın kaldıramıyorlar.
Benım yapamadıgım tavrı onlar bana yapıyor.
Biraz da soyle dusunuyorum.
Allah'ın magfıretı bu kadar genısken, ben nasıl affetmem.
Bilmiyorum dogru olan hangısı
{Siz durumunuzu anlatmadıgınız için kendimi anlattım.}