- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
2013 Temmuz Annelerinin Doğum Hikayeleri:))
- Konu Sahibi bebisim52
- Başlangıç Tarihi
- 31 Ocak 2013
- 1.091
- 0
h
tesekkurler canim amiinn insallahhhhbebisinin fotosunu goremedim amaa
Son düzenleme:
- 29 Nisan 2013
- 1.621
- 2.351
Bebeğin Adı:MERT
doğum Günü ve Saati:23 TEMMUZ -14:07
Bebeğin Boyu ve Kilosu:51 cm-3.400
Hastane Adı: İZMİR-Bornova Şifa
doktor Adı: Serkan GÜÇLÜ
doğum Şekli: Epidural Sezeryan
Kaçıncı Haftada Doğduğu 40.hafta
selam kızlar bebişimle uğraşırken doğum hikayemiz bu zamana kaldı başlayayım artık...bebişlerini bekleyen gebişlere moral olur umarım...
23 temmuz sabahı 08 de gerçekleşecek planlı doğumum öğleden sonra 13 e kalmıştı annem kardeşim babam 22 temmuz akşamı bize gelmişlerdi neyse sabah oldu şükür gerek hastane için gerekse ev için bütün hazırlıklar tamamdı artık hastaneye doğru yola çıkabilirdik evdeki tayfaya kv ve görümcemde katıldı saat 12 gibi iki arabayla yola koyulduk birden dosyamı evde unuttuğum aklıma galdi eşim hemen eve döndü dosyayı aldık yola çıkacaktıkki kardeşimin arabasının lastiği inmişti tekrar eve gidip babamın arabasını aldı bizde bu arada onları yolun kenarında bekliyorduk üzerime garip bi sessizlik çökmüştü babamda yol boyu kızım deyip sarılınca tuhaf olmuştum heyecanda cabası ama korku yoktu hastaneye geldik yatış işlemleri yapıldı oda hazırlanana kadar bizimkiler bekleme salonuna çıktı benide son kontroller için nst ye soktular eşim kapıda bekliyodu 20 dakka sonra hemşire ameliyat kıyafetlerini getirdi giyinip beklemeye başladım ve kendimi çok yalnız hissettim derken asistan doktor geldi ve gidiyoruz hadi bakalım dedi sedyeye yattım dışarı çıktık eşim yoktu ailemde hala yukardaydı gözlerim doldu yalnızdım gözlerim doldu birden kardeşim karşıma çıktı oyy nasıl sevindim 
enişteni çağır annemlere haber ver ben gidiyom derken eşim yetişti hemen elimi tuttu beraber asansöre bindik ağlamamak için kendimi tutuyodum eşimde bi tuhaf olmuştu işte ameliyathanenin kapısına geldik doktor eşime gülerek buraya kadar dedi eşim elimi öptü bende bekle bizi iki kişi gelicez canım dedim bana gülerek bakarken kapılar kapandı
korkmayan ben yavaştan tırsmaya başlamıştım anestezi uzmanının yardımcısı karşıladı beni başladık sohbete masaya yatırdılar sohbete hemşirelerde katıldı derken anestezi uzmanı geldi iğneni yapıcam rahat ol korkma dedi oturdum bi nefes aldım önce epidurali enjekte edeceği aparatı taktı biraz canım yanmıştı sinek ısırığı gibi sonra iğneyi yaptı bacaklarım elektrik çarpmış gibi oldu ama çok hafif sohbet devam ederken hemşire doktoruma telefon açmıştı masaya yattım serum bağlandı kollarımıda bağladılar tansiyonumu takip için cihazıda taktılar bu arada ayaklarımı hissetmiyordum hemşire sondanı takıcam dedi acısını hissetmedim doktorumun yardımcısı geldi e prof olunca J önüme yeşil bezle perde yaptılar yardımcı doktor sordu bunu hissettinmi diye hayır dedim bidaha sordu karnıma dokunuyomuş öyle dedi his yoktu tamam dedi bi sessizlik oldu derken serkan bey geldi sevindim daha bi cesaret geldi bana nasılsın funda dedi iyiyim dedim hemde çok iyi güldü evet başlıyoruz dedi bende başladım okumya tek derdim bebeğimin sağsalim dünyaya gelmesiydi anestezi yardımcısı arada sorular soruyodu benimse çok uykum gelmişti uyu ozaman dedi bana kapattım gözlerimi ne verdiniz bana yaaa kafam güzel oldu deyiverdim 
güldüler bana o sırada serkan bey seslendi şimdi biraz sarsılcaksın korkma diye tamam dedim bebeğim geliyodu bunu daha önce internetten öğrenmiştim hiç korkmadım biraz sarsıldım veee işte kuzum pamuğum ağlıyodu 
Rabbime şükürettm evladımın sesini duyabilmiştm ama göremiyodum sabırsızlanmaya başlamıştım iyimi kuzum diye sordum doktorum iyi maşallah dedi rahatladım 5 dakik sonra hemşire kuzumu getirsi pmuk gibiydi oğluşum gözlerini iri iri açmış bana bakıyodu kollarım bağlı olduğu için alamadım kokladım kuzumu mis gibi kokuyodu biz gidiyoruz annesi dedi hemşire ve gittiler dikişlerim biraz uzun sürdü tamam dedi doktorum bitti geçmş olsun deyip çıktı gücüm yoktu çok uykum gelmişti biran önce odama çıkıp evladıma kavuşmak istiyordum hasta bakıcılar geldi sedyeye aldılar beni gözlerimi kapadım az sona annemin sesini duydum kızım aç gözlerini diye açıp baktım babam krdeşim eşim annem görümcem kaynım hepsi yanımdaydı güldüm çok uykum var dedim kapadım gözlerimi asansörle çıktık odaya girerken gözlerimi tekrar açtm kalabalıktı içerisi kuzumun başında kayınvlidem vardı yatağıma geçtim kuzumu getirdiler kokladım kokladım ve şükür ettim Allahıma
Darısı tüm gebişlerimizin başına Rabbim evlatlarınızı selametle kucağınıza almayı nasip etsin
.kuzzuma bi bakıyım uyandı galiba iyi akşamlar kızzlarrrrr
..
doğum Günü ve Saati:23 TEMMUZ -14:07
Bebeğin Boyu ve Kilosu:51 cm-3.400
Hastane Adı: İZMİR-Bornova Şifa
doktor Adı: Serkan GÜÇLÜ
doğum Şekli: Epidural Sezeryan
Kaçıncı Haftada Doğduğu 40.hafta
selam kızlar bebişimle uğraşırken doğum hikayemiz bu zamana kaldı başlayayım artık...bebişlerini bekleyen gebişlere moral olur umarım...23 temmuz sabahı 08 de gerçekleşecek planlı doğumum öğleden sonra 13 e kalmıştı annem kardeşim babam 22 temmuz akşamı bize gelmişlerdi neyse sabah oldu şükür gerek hastane için gerekse ev için bütün hazırlıklar tamamdı artık hastaneye doğru yola çıkabilirdik evdeki tayfaya kv ve görümcemde katıldı saat 12 gibi iki arabayla yola koyulduk birden dosyamı evde unuttuğum aklıma galdi eşim hemen eve döndü dosyayı aldık yola çıkacaktıkki kardeşimin arabasının lastiği inmişti tekrar eve gidip babamın arabasını aldı bizde bu arada onları yolun kenarında bekliyorduk üzerime garip bi sessizlik çökmüştü babamda yol boyu kızım deyip sarılınca tuhaf olmuştum heyecanda cabası ama korku yoktu hastaneye geldik yatış işlemleri yapıldı oda hazırlanana kadar bizimkiler bekleme salonuna çıktı benide son kontroller için nst ye soktular eşim kapıda bekliyodu 20 dakka sonra hemşire ameliyat kıyafetlerini getirdi giyinip beklemeye başladım ve kendimi çok yalnız hissettim derken asistan doktor geldi ve gidiyoruz hadi bakalım dedi sedyeye yattım dışarı çıktık eşim yoktu ailemde hala yukardaydı gözlerim doldu yalnızdım gözlerim doldu birden kardeşim karşıma çıktı oyy nasıl sevindim enişteni çağır annemlere haber ver ben gidiyom derken eşim yetişti hemen elimi tuttu beraber asansöre bindik ağlamamak için kendimi tutuyodum eşimde bi tuhaf olmuştu işte ameliyathanenin kapısına geldik doktor eşime gülerek buraya kadar dedi eşim elimi öptü bende bekle bizi iki kişi gelicez canım dedim bana gülerek bakarken kapılar kapandı korkmayan ben yavaştan tırsmaya başlamıştım anestezi uzmanının yardımcısı karşıladı beni başladık sohbete masaya yatırdılar sohbete hemşirelerde katıldı derken anestezi uzmanı geldi iğneni yapıcam rahat ol korkma dedi oturdum bi nefes aldım önce epidurali enjekte edeceği aparatı taktı biraz canım yanmıştı sinek ısırığı gibi sonra iğneyi yaptı bacaklarım elektrik çarpmış gibi oldu ama çok hafif sohbet devam ederken hemşire doktoruma telefon açmıştı masaya yattım serum bağlandı kollarımıda bağladılar tansiyonumu takip için cihazıda taktılar bu arada ayaklarımı hissetmiyordum hemşire sondanı takıcam dedi acısını hissetmedim doktorumun yardımcısı geldi e prof olunca J önüme yeşil bezle perde yaptılar yardımcı doktor sordu bunu hissettinmi diye hayır dedim bidaha sordu karnıma dokunuyomuş öyle dedi his yoktu tamam dedi bi sessizlik oldu derken serkan bey geldi sevindim daha bi cesaret geldi bana nasılsın funda dedi iyiyim dedim hemde çok iyi güldü evet başlıyoruz dedi bende başladım okumya tek derdim bebeğimin sağsalim dünyaya gelmesiydi anestezi yardımcısı arada sorular soruyodu benimse çok uykum gelmişti uyu ozaman dedi bana kapattım gözlerimi ne verdiniz bana yaaa kafam güzel oldu deyiverdim güldüler bana o sırada serkan bey seslendi şimdi biraz sarsılcaksın korkma diye tamam dedim bebeğim geliyodu bunu daha önce internetten öğrenmiştim hiç korkmadım biraz sarsıldım veee işte kuzum pamuğum ağlıyodu Rabbime şükürettm evladımın sesini duyabilmiştm ama göremiyodum sabırsızlanmaya başlamıştım iyimi kuzum diye sordum doktorum iyi maşallah dedi rahatladım 5 dakik sonra hemşire kuzumu getirsi pmuk gibiydi oğluşum gözlerini iri iri açmış bana bakıyodu kollarım bağlı olduğu için alamadım kokladım kuzumu mis gibi kokuyodu biz gidiyoruz annesi dedi hemşire ve gittiler dikişlerim biraz uzun sürdü tamam dedi doktorum bitti geçmş olsun deyip çıktı gücüm yoktu çok uykum gelmişti biran önce odama çıkıp evladıma kavuşmak istiyordum hasta bakıcılar geldi sedyeye aldılar beni gözlerimi kapadım az sona annemin sesini duydum kızım aç gözlerini diye açıp baktım babam krdeşim eşim annem görümcem kaynım hepsi yanımdaydı güldüm çok uykum var dedim kapadım gözlerimi asansörle çıktık odaya girerken gözlerimi tekrar açtm kalabalıktı içerisi kuzumun başında kayınvlidem vardı yatağıma geçtim kuzumu getirdiler kokladım kokladım ve şükür ettim Allahıma
Darısı tüm gebişlerimizin başına Rabbim evlatlarınızı selametle kucağınıza almayı nasip etsin
.kuzzuma bi bakıyım uyandı galiba iyi akşamlar kızzlarrrrr
..- 6 Ağustos 2009
- 239
- 2
Merhaba benim doğum hikayem biraz maceralı oldu.Doğumum 37.haftada planlı sezeryan olacaktı;ama 33.haftada ağrım başladı.Acile gittik ve orda nstde hiç sancı çıkmadı.Önceki sezeryanımda 1 sene önce olduğu için bebek dikişlere baskı yapıyor dediler.Devamlı gittiğim doktorumda aynı şeyi söyledi ve 3 haftam olduğunu belirtti.1 hafta böyle arada şiddetleyen ağrılarla devam etti.Kendimde hastanede çalıştığım için oranın kadın doğum servisine gidip muayene oluyordum her seferinde birşey yok diyorlardı.Neyse o gün akşam 5te karnıma öyle şiddetli bir ağrı girdi ki Allahım anlatamam.Vücudum taş kesti kıpırdıyamıyordum.Annem yanımdaydı hemen eşimi aradık.Öbür oğlumda daha 15 aylık onu da yanımıza aldık.Bizim hastaneye gittik.Alltan baktılar açılma yok dediler.Zaten yan duruyor dedim.Ultrasonla birşey göremediler.Nstde sancı yok kalp atışları hareketleri normal.Ama benim ağrım devam ediyordu.Tahlil yaptılar.İdrar yollarında enfeksiyondan şüphelendiler.Her zaman dakka başı gelen tuvaletim bir türlü gelmedi.2 saat bekledik.Tam verdim yine şiddetli ağrı girdi ve o an canımın dudaklarımdan çekildiğini hissetim ve kendimden geçtim.En son annemin kızın dudaklarında kan gitti dediğini hatırlıyorum.beni apar topar yukarı aldılar.Uzman doktor gelmiş ultrasonla tekrar bakmış.Meğer rahmim yırtılmış iç kanama geçiriyormuşum.Acil ameliyata almışlar çocuğu almışlar sonra rahmimi almışlar.Bu arada bebek iyi merak etmeyin.Onu başka hastaneye yoğun bakıma göndermişler.Kendime bir geldim yoğun bakımdayım.6 ünite kan verildi sabaha kadar.Bebeğimi 4 gün göremedim.hatta başta ona birşey olduda bana söylemiyorlar diye bunalıma girdim.Annem ben gördüm çok tatlı diyince rahatladım.Hiçbirşey yiyemedim sütüm gelmedi.10 gün küvözde kaldı.Böyle sıkıntılar yaşadığım için sütüm az geldi zaten şimdi tamamen gitti.Neyse Allahıma çok şükür bana canımı bağışladı.çünkü doktorlar bana eğer 1 saat daha geç kalınsaydı öleceğimi söylediler.işte o idrarı hemen verseydim yine birşeyin yok deyip beni gönderceklerdi.herşey kısmet yiyecek ekmeğim varmış.bide daha kötüsü rahmim 1 hafta önce yırtılmaya başlamış ve kan dolmaya başlamış.yani neredeyse ihmal kurbanı oluyordum.Canınızı sıktım hakkınızı helal edin.
- 29 Nisan 2013
- 1.621
- 2.351
evet zamanı geldi :) bir türlü fırsat bulamadım yaramaz oğlumdan.
Çok sorunlu bir hamilelik geçirdim.Hamile olduğumu öğrendiğimde çalışıyordum. Perşembe günü test yaptık eşimle pozitif cuma doktor kontrolü süper gidiyor.cumartesi de idrar yolları enfeksiyonu yüzünden kaybetme riski. biz şok tabi. sonra 3. aya kadar ara ara devam eden kanamalar. işten çıktım evde yattım hep. 4.5 aylıkken de renkli ultrasonda kalbinde ekojen kardiyak fokus çıktı yani kalbinde parlak odak. down sendromunun bir göstergesi
eşimin dayısının kızı down sendromlu. amniyosentez önerildi ama yaptırmadım. bebeği aldırmayı düşündük ama kıyamadım çünkü tekmelerini hissetmiştim bir kere. 32.haftamda şiddetli sancı ile hastaneye gittik. nst de sancılarım 86yı buldu. 6 şişe serum yedim kollarım delik deşikti. 3 gün doğum sancısı çektim resmen. 36.haftaya kadar tuttuk paşamızı :) 36+1 de perşembe gecesi nişanım geldi. tuvalete kalkıp görünce tansiyonum düştü. hemen eşimin yanına gittim. aşkım aşkım diyorum kalkmıyo :) sonra bir bağırdım 
konuşamadım peçeteyi gösterdim anladı. gece gece şok geçirdi garibim :) kk dan nişan geldikten sonra hemen doğum olamıyabileceğini öğrenmiştim. duş aldım hastaneye gittik. çantam hazırdı zaten. gittik nst de baktılar sancı yok. ebe açıklığa baktı çok acıdı o zaman açılmada yok. bana eve git pazartesine ancak doğar dedil ebe. bu arada doktorumla doğum şeklini hiç konuşmamıştık. çatı muayenesi felanda hiç olmadı. zaten doktorum iyi biri gereksiz bişeyde yaptırmıyor ama çok ilgisiz. neyse eve geldik uyuduk sabah 8 gibi baktım altıma yaptım sandım :) tuvalate gittim ancak 1 bardak su kadar su geldi. gece boyunca sızıntı şeklinde gelmiş. doktorum öğleden sonra çağırmıştı ama telefonda suyumun geldiğini öğrenince erken gel dedi. 8 de yine duş aldım gittim hastaneye. çatala tam çıkarken kalan suda boşaldı. ebe muayene etti açılma 1 cm. zaten o ebeyi dışarda bulsam acımam :) nasıl muayenedir 4 kere yaptı. 1 kere muayene yeter ama. doktorum ultrasonla baktı. sezaryen dedi. bebek küçük açılma yok ve suyun bitmiş bebeği riske atmayalım dedi. bebeğim kordonu 2 kere boynuna dolamış tabi bana söylememişler. herkes bir hızlı bir telaş noluyo diyorum. üstümü parçalayıp çıkardılar resmen. doğum videyomu izledim sonra oğlum nefessiz kalmış resmen mor ameliyat masasına yattım dizlerim zangır zangır titriyo. korkma karnına bişey sürücez dedi. ben daha beter oldum. bebeği riske atıyorsun sakinleşmen lazım dedi. yaşlı bir doktor saçımı okşadı. şimdi oğlunda deniz kenarında oynadığını hayal et dedi orda film koptu bende. asansörle odama giderken uyandırdılar. allahım nasıl bir acı karnımın kesilen her bir yerini hissediyorum resmen. beni uyutun tekrar dedim. bana narkoz verin diyorum. olmaz dediler oğlunun sana ihtiyacı var seni özlemiş. yatağıma yatırdılar o da ayrı bi acı. oğlum geldi nası bağırıyo avaz avaz. çok güzeldi. merhaba annenim ben dedim. yanağıma değince sustu. kolarımda uyudu meleğim. artık 3 kişiydik tam herşey bitti derken. cuma 11 de doğdu oğlum. bi gariplik var nefes alışında diyorum yok diyolar. emerken nefes nefese yavrum uyurken nefes nefese göğüs ucum yoktu ondan tutamıyordu bebeğim. bi hemşire geliyo silikon uçla ver diğeri geliyo yok o yorar bebeği. nasıl sinir oldum. çeke çeke göğüs ucumu yara yaptılar. ertesi gün bebeğimi götürdüler solunum sorunu varmış ve enfeksiyon kapmış. 4 gün yanına günde 2 sefer izin verdiler. 1 gün kalmıştı yanımda ama alışmıştım sanki ondan öncesi yoktu. hep kokusu burnumda allah yokluğunu göstermesin. bebeğimi öyle görmek ölümden beterdi. solunum maskesi minik elinde elinden büyük iğne serumlar felan. sütüm kesilmesin diye kendimi oyalamaya çalışıyorum ama olmuyor eşim çok destek oldu. çarşambadan sonra da bebeğimi odama verdiler öyle takip ettiler. doğumundan 8 gün sonra benim doğum günümde evimize geldik. eşim pasta almış görümcem evi temizleyip süslemiş. ev de de bitmedi tabi dertler oğlum biberona alıştığından sağıp verdim. emmediği için göğsüm mastit oldu. oğlumun kulağı iltihaplandı yıkadılar. şimdi iyiyiz şükür emmeye başladı. uykularımız düzene girdi. dönüp bakınca nasıl dayandım diyorum. annelere allah öyle bir güç veriyor. oğlumun canı sağ ya bana yetiyor...(bu arada hamilelikte 27 kilo aldım :) nasıl bir iştahtı öyle e tabi yerinden de kalkmayınca geldi kilolar. 55 le hamile kaldım 82 ile doğuma gittim. eve geldiğimde 73 tüm. yine 76 oldum şerbetlerden. ama şimdi 64üm. 3 ayda 18 kilo gittiyse kalan 9 da gider diye umut ediyorum. )
- 7 Aralık 2007
- 5.054
- 245
Ay canım neler atlatmışsın çok geçmiş olsun Allah seni evlatlarına bağışlamış inş iyisinizdir....
- 7 Aralık 2007
- 5.054
- 245
evet zamanı geldi :) bir türlü fırsat bulamadım yaramaz oğlumdan.
Çok sorunlu bir hamilelik geçirdim.Hamile olduğumu öğrendiğimde çalışıyordum. Perşembe günü test yaptık eşimle pozitif cuma doktor kontrolü süper gidiyor.cumartesi de idrar yolları enfeksiyonu yüzünden kaybetme riski. biz şok tabi. sonra 3. aya kadar ara ara devam eden kanamalar. işten çıktım evde yattım hep. 4.5 aylıkken de renkli ultrasonda kalbinde ekojen kardiyak fokus çıktı yani kalbinde parlak odak. down sendromunun bir göstergesi
(bu arada hamilelikte 27 kilo aldım :) nasıl bir iştahtı öyle e tabi yerinden de kalkmayınca geldi kilolar. 55 le hamile kaldım 82 ile doğuma gittim. eve geldiğimde 73 tüm. yine 76 oldum şerbetlerden. ama şimdi 64üm. 3 ayda 18 kilo gittiyse kalan 9 da gider diye umut ediyorum. )
Allahtan umut kesilmez diye boşuna demiyorlar bak herşey nasılda yoluna girmiş Allah birdaha yaşatmasın tatlım bebeğinle güzel günler inş...
- 29 Nisan 2013
- 1.621
- 2.351
Saol cnm. Aynen çok zor günlerdi inş bi daha yaşamayız. Şimdi tek derdimiz kucak :) Allah herkesin yavrusunu bağışlasın korusun evlat sevgisi hiçbirşeye benzemiyor
- 28 Ekim 2013
- 120
- 3
- 34
Bebeğin Adı:Ege Aren
doğum Günü ve Saati:11 temmuz 13.40
Bebeğin Boyu ve Kilosu:49 cm 2700 gr
Hastane Adı:Bakirkoy Acibadem
doktor Adı:Alihan Ozcan
doğum Şekli:Normal
Kaçıncı Haftada Doğdugu:38
Evett gelelim hikayemize18 kasim 2012 de reglim 1 gun gecikmisti ablaminda israriyla evde idrar testi yaptim ve cift cizgiyi gordum
nasil heyecanlandim esime nasil soyleyecegimi dusunmek bile cok heyecanliydi.O da kahvalti hazirliyordu sana bir sey soyleyecegim dedim siradan bir sey sandihamileyim diyince dondu kaldi neyse sarildik falan hemen hastaneye kan tahliline tabi o da pozitifCok rahat bir hamilelik donemi gecirdikten sonra 38.hafta kontrolune gittim dr hadi birde cati muayenesi yapalim dedi zaten buradan okuduklarimdan hazirlikliydimbir bakti 3 cm acilma var:18::18:bu gece suyun gelebilir hazirlikli ol dedi eve kendimizi nasil attigimizi bilmiyorum neyseki hastaneye gidecek her sey hazirdi;ama ev birbirine geciyordu son temizliklerimi yapiyordumesimle hemen evi topladik bende hafif regli sancilari olmaya baslamisti birazda kan geliyordu ama dr muayeneden dolayi olabilecegini soylemisti. Gece esim yatti benim uykum yoktu kitap okudum saat 01.30 da uyudum ve 1 saat sonra sanciyla uyandimdakika tutmaya basladim ama sancilar duzensizdi saat 3 e kadar bekledim sancilar siklasinca esimi uyandirdim ben dusa giriyorum biraz sancim var ama sen yat bir sey olursa ben seni uyandiririm dedim ne mumkun onu da uyku tutmamis tabiiben dusumu aldim,sacimi duzlestirdim,hafif makyaj yaptimbunlari yaparken sanci gelince duruyorum sonra devamm
saat 5 olunca dr aradim hemen gel dedi gittik yerlestik muayene ettiler ama aciklik hala 3 cm.sanci odasina alip nst taktilar basladik beklemeye o sirada annemleri aradik,geldiler.saat 10 da suni sanci verdiler ben basladim kivranmaya o ne ya oyle Allah dusmanima vermesin.Ben basladim epidural diye yalvarmaya neyse yaptilar da kendime geldimaciklik artmaya baslayinca doktorum epidurali kestirdi dogumda rahat ikinayim diye tabi kabus dakikalar yine basladi
sanki belimi kopariyorlardi neyse ki esim hep yanimdaydi masaj yapti da biraz rahatladim.artik dogumhaneye alinacaktim hayal gibiydi gidisim gecedende uykusuzum ya sanci gecince uyuyorum resmendogumhanede de uyuyunca doktorum kalk kiz ne uyuyosun dedizaten girisimle cikisim bir oldu 2 ikinmadan sonra oglusum dogdu ciktigi anda dr um gobek adini ne koyayim dedi siz bilirsiniz dedim Ali olsun dedigobek bagini kesti o an defalarca sukrettim sonra esimi iceriye aldilar once yanima geldi beni optu sonra bebegimizin yanina gitti fotograflarini cekti o sirada doktorum beni bayiltmis daha fazla aci cekmeyeyim diye,dikislerimi atmis. Gozumu actigimda geceligim ustumde, bebegim kollarimda ,bende odamdaydim
doğum Günü ve Saati:11 temmuz 13.40
Bebeğin Boyu ve Kilosu:49 cm 2700 gr
Hastane Adı:Bakirkoy Acibadem
doktor Adı:Alihan Ozcan
doğum Şekli:Normal
Kaçıncı Haftada Doğdugu:38
Evett gelelim hikayemize
18 kasim 2012 de reglim 1 gun gecikmisti ablaminda israriyla evde idrar testi yaptim ve cift cizgiyi gordumnasil heyecanlandim esime nasil soyleyecegimi dusunmek bile cok heyecanliydi.O da kahvalti hazirliyordu sana bir sey soyleyecegim dedim siradan bir sey sandihamileyim diyince dondu kaldi neyse sarildik falan hemen hastaneye kan tahliline tabi o da pozitifCok rahat bir hamilelik donemi gecirdikten sonra 38.hafta kontrolune gittim dr hadi birde cati muayenesi yapalim dedi zaten buradan okuduklarimdan hazirlikliydimbir bakti 3 cm acilma var:18::18:bu gece suyun gelebilir hazirlikli ol dedi eve kendimizi nasil attigimizi bilmiyorum neyseki hastaneye gidecek her sey hazirdi;ama ev birbirine geciyordu son temizliklerimi yapiyordumesimle hemen evi topladik bende hafif regli sancilari olmaya baslamisti birazda kan geliyordu ama dr muayeneden dolayi olabilecegini soylemisti. Gece esim yatti benim uykum yoktu kitap okudum saat 01.30 da uyudum ve 1 saat sonra sanciyla uyandimdakika tutmaya basladim ama sancilar duzensizdi saat 3 e kadar bekledim sancilar siklasinca esimi uyandirdim ben dusa giriyorum biraz sancim var ama sen yat bir sey olursa ben seni uyandiririm dedim ne mumkun onu da uyku tutmamis tabiiben dusumu aldim,sacimi duzlestirdim,hafif makyaj yaptimbunlari yaparken sanci gelince duruyorum sonra devammsaat 5 olunca dr aradim hemen gel dedi gittik yerlestik muayene ettiler ama aciklik hala 3 cm.sanci odasina alip nst taktilar basladik beklemeye o sirada annemleri aradik,geldiler.saat 10 da suni sanci verdiler ben basladim kivranmaya o ne ya oyle Allah dusmanima vermesin.Ben basladim epidural diye yalvarmaya neyse yaptilar da kendime geldimaciklik artmaya baslayinca doktorum epidurali kestirdi dogumda rahat ikinayim diye tabi kabus dakikalar yine basladisanki belimi kopariyorlardi neyse ki esim hep yanimdaydi masaj yapti da biraz rahatladim.artik dogumhaneye alinacaktim hayal gibiydi gidisim gecedende uykusuzum ya sanci gecince uyuyorum resmendogumhanede de uyuyunca doktorum kalk kiz ne uyuyosun dedizaten girisimle cikisim bir oldu 2 ikinmadan sonra oglusum dogdu ciktigi anda dr um gobek adini ne koyayim dedi siz bilirsiniz dedim Ali olsun dedigobek bagini kesti o an defalarca sukrettim sonra esimi iceriye aldilar once yanima geldi beni optu sonra bebegimizin yanina gitti fotograflarini cekti o sirada doktorum beni bayiltmis daha fazla aci cekmeyeyim diye,dikislerimi atmis. Gozumu actigimda geceligim ustumde, bebegim kollarimda ,bende odamdaydim
çok teşekkür ederim canım =)))
- 4 Eylül 2012
- 4.674
- 3
Mrb
Bende hep buradan doğum hikayelerini okur, ne güzel herkes bir bir bebeklerini kucaklıyor derdim. Bir gün banada nasip olsun diye dua ederdim.
Benim hikayem çok zorlu.
2009 yılında eşimle severek evlendik. Tüm hayallerimiz bir bebeğimiz olsun onu sevelim ailelerimize torun sevgisini tattıralım üzerineydi.
2010 yılında bir gece çok ateşlendim. Basit bir enfeksiyondur diye antibiotik ve ağrı kesici ile 1 hafta kadar bekledim. Fakat geçmedi. Doktora gittiğimde seni hastaneye yatırmamız gerekiyor bu bir enfeksiyon olmayabilir dedi. Bir sürü tetkikten sonra acımazsız bir şekilde yüzüme bakarak sonucu daha doğrusu şüphelendikleri şeyi söyledi. LÖSEMİ?
Olabilirmiydi? Ben mi? Yok artık. E hani bebeğim olacaktı. Ne güzeldi evliliğim. Taçlandıracaktık ya meleğimizle.
Apar topar hematolojı tetkikler tahliller…. Kemik iliği…. Tedaviler… her gidişimde minicik bedenlere bağlanmış serumlar. Ağlamalar… isyan etmeler… ve 1 yıl kadar süren yorucu yıpratıcı bir süreç.
Ve son kontrol. Kemik iliği alındı ki, bekleme süresi tam 20 gün. Ne kabuslar vardı o 20 günde. Ne olacaktı?
Sonucu almaya gittiğimizde doktorumun kapısını nasıl hışımla açtığımı ve hadi söyle ne oldu dediğimi hatırlıyorum. (o gün dr un üzerinde Süpermen tshirt ü vardı 
hadi Süpermen dedim güldü.
Çok şükür dedi atlattık.
Nasıl çıktım odadan kendimi nasıl attım hastanenin bahçesine hatırlamıyorum. Kendimi sokakta tek başıma yürürken buldum. Ne kadar yürüdüm o arada ne yaptım hatırlamıyorum. Arkamı döndüm eşim birkaç adım geriden ağlayarak geliyordu. Dönüp sımsıkı sarıldım ona. Çok çekmişti benimle, keşke bana olsaydı deyip durdu hep. Ama atlatmıştık hepsini.
Belki meleğimizde gelecekti…….
Tedaviden tam 1 yıl sonra regl im gecikti. Doktorum çok umutlanmayalım daha çok erken demişti oysa ben rüyamda görmüştüm. Olacaktı.
Hastaneye gittiğimizde gözlerimin içine baktı doktor, seni kırmayacağım hadi bakalım dedi. O ay bana rahim filmi çekmeyi teklif etmişti. Reddetmiştim . içimde bir umut vardı ya işte.
Kan tahlilini verip k.v kahvaltıya gittik. Ama içim yanıyor nasıl anlatılır bilemem bu. Ya olduysa. Ben o filmi reddettim belki de çektirmeliydim. Şimdi bu kadar umutlanmazdım.
Ve sonuçları öğrenmeye gittik tabi tüm hastalığım boyunca hakkını asla ödeyemeyeceğim k.v demde yanımızda.
Doktorun odasına çıkacak gücüm yok… bankoya yaklaştım.. ‘’benim bir tahlilim vardı ‘’dedim kısık bir sesle. Doktorun odasından çıkmak bu kadar kolay olmazdı hesabındayım içimde.
Kızcağız hemen baktı. Ve dönüp ‘’hamilesiniz’’ dedi. Aman Allah ım mucizem geldi diye bağırdım hastanede. Eşim ben k.v nasıl ağlıyoruz. 
Hemen doktora çıktım. ‘Gördünmü sonucu’ dedim. İyiki çekmemişiz filmi dedi.
Ve tüm gebeler aylık kontrole giderken ben her hafta doktordaydım. Hastalık geçmişim nedeniyle kanımda aşırı pıhtılaşma ve risklerim vardı. Bu sayede meleğimi her hafta görüyor daha da rahatlıyordum. Çok şükür ki ne bulantı ne de başka bir problem yaşamadım. Kan sulandırıcı dışında
İlk günden bu yana benim kızım olacak dedi. Ve 6. Ay sonuna kadar meleğim gizledi kendini. Kızım olacağı kesinleşince çok mutlu oldum. İçime doğmuştu. Hatta ben bunun rüyasını gördüm kaşı saçı teni şu renk dediğimde gülüyorlardı bana
Son haftaya kadar da çalıştım. Son hafta izne ayrılıp meleğimi beklemeye başladım.
Rutin sancı kontrolüne gittiğimde doktor çok sancın var dedi. Dalga geçtim hadi yaa ben neden hissetmiyorum. Ağrı eşiğim yüksek sanırım
29 haziran Cuma günü sancı 100 üzeri ve açıklık 4 cm. ama bende tık yok. Doktor gönderemem eve derken hayır gidicem yarın düğün var diye kaçtım. Giyinip süslenip düğüne gittim. (ne kadar hareket o kadar kolay doğum ) nasıl oynuyorum…. Hoplamalar zıplamalar.. herkes korkuyor burada doğuracak diye
Ertesi gün anneme kahvaltıya davetliyiz. Sabah sancıyla uyandım. Baktım kanama falan yok. Hemen hazırlandım eşimi uyandırdım hadi acıktık biz
Kahvaltıyı nasıl yaptım hatırlamıyorum. Çaktırmayacağım sancım olduğunu… sonra dinlenicem yorgunum diye kendimi eve attım. Akşama kadar düzensiz sancılarla uyudum uyandım.
Ertesi gün sancılarım 20 dk da bir düzenli gelmeye başladı. Günlerden pazartesi 01/07/2013
Eşime durumu anlatıp hadi gidelim dedim.
Hastaneye gittiğimizde sancılarım dahada sıklaştı ama dayanamayacağım gibi değildi. Dr açıklık aynı hadi biraz yürü dedi.
Ve bir anda ağrı sancı hiçbir şey kalmadı. Yeniden ultrasonla bakan doktorum hazırlan sezeryan yapıcaz dedi. Ben şok…. Bebeğim kendini yukarı toplamış ve karnımda yan yatmış..
Ameliyathanenin kapısında eşim den öpücüğümü aldım. Aileme de sıkı sıkı tembih ettim. Çıktığımda hepiniz orada olun diye 
Doktorum ameliyathaneye geldiğinde seni tam uyutmayacağım, sende uslu duracaksın dedi. Ellerimi bağlamadı. Tamam dedim. Şimdi radyoyu açıcam seninle şarkı dinleyeceğiz ilk şarkıda bebeğini vereceğim dedi. Çok heyecanlandım. İşlem başladı ama nasıl sabırsızlanıyorum. Doktora hadi hadi deyip duruyordum
Ve işte hayatımın durduğu o an saatler dursun dediğim an. Mucizem, bunca bekleyişin sonucu meleğim kucağımdaydı.  01/07/2013 saat 12:20 denizim yavrum kucağımda…..
Doktorum birlikte çıkmak istermisiniz dedi. Hayır eşim bekliyor götürün meleğimi babasına verin dedim. (O anı arkadaşım video ya almış harika bir karşılaşma anı  eşimde benim kadar hakkediyordu meleğini. Bu bizim ödülümüzdü.
Odaya indiğimde tüm yakınlarım salya sümük, gözler şişmiş mutluluk gözyaşları. Tabi biz onca şey yaşadık hep birlikte. Baktıkları şey bir mucize
Bebeğim yan çıktığı için 60 a yakın iç ve dış dikişim vardı. Ama inanın hiç ağrı kesici yaptırmadım. 4 saat sonra ayaklandım. Bebeğimi aldım kucağıma. Rabbim bana nasip etti, bu zorlu süreçleri yaşayan herkese nasip etsin.
Umudunu yitirmemeye çalışan tüm anne adaylarına, sevgilerimle….
Bende hep buradan doğum hikayelerini okur, ne güzel herkes bir bir bebeklerini kucaklıyor derdim. Bir gün banada nasip olsun diye dua ederdim.
Benim hikayem çok zorlu.
2009 yılında eşimle severek evlendik. Tüm hayallerimiz bir bebeğimiz olsun onu sevelim ailelerimize torun sevgisini tattıralım üzerineydi.
2010 yılında bir gece çok ateşlendim. Basit bir enfeksiyondur diye antibiotik ve ağrı kesici ile 1 hafta kadar bekledim. Fakat geçmedi. Doktora gittiğimde seni hastaneye yatırmamız gerekiyor bu bir enfeksiyon olmayabilir dedi. Bir sürü tetkikten sonra acımazsız bir şekilde yüzüme bakarak sonucu daha doğrusu şüphelendikleri şeyi söyledi. LÖSEMİ?
Olabilirmiydi? Ben mi? Yok artık. E hani bebeğim olacaktı. Ne güzeldi evliliğim. Taçlandıracaktık ya meleğimizle.
Apar topar hematolojı tetkikler tahliller…. Kemik iliği…. Tedaviler… her gidişimde minicik bedenlere bağlanmış serumlar. Ağlamalar… isyan etmeler… ve 1 yıl kadar süren yorucu yıpratıcı bir süreç.
Ve son kontrol. Kemik iliği alındı ki, bekleme süresi tam 20 gün. Ne kabuslar vardı o 20 günde. Ne olacaktı?
Sonucu almaya gittiğimizde doktorumun kapısını nasıl hışımla açtığımı ve hadi söyle ne oldu dediğimi hatırlıyorum. (o gün dr un üzerinde Süpermen tshirt ü vardı 
hadi Süpermen dedim güldü.Çok şükür dedi atlattık.
Nasıl çıktım odadan kendimi nasıl attım hastanenin bahçesine hatırlamıyorum. Kendimi sokakta tek başıma yürürken buldum. Ne kadar yürüdüm o arada ne yaptım hatırlamıyorum. Arkamı döndüm eşim birkaç adım geriden ağlayarak geliyordu. Dönüp sımsıkı sarıldım ona. Çok çekmişti benimle, keşke bana olsaydı deyip durdu hep. Ama atlatmıştık hepsini.
Belki meleğimizde gelecekti…….
Tedaviden tam 1 yıl sonra regl im gecikti. Doktorum çok umutlanmayalım daha çok erken demişti oysa ben rüyamda görmüştüm. Olacaktı.
Hastaneye gittiğimizde gözlerimin içine baktı doktor, seni kırmayacağım hadi bakalım dedi. O ay bana rahim filmi çekmeyi teklif etmişti. Reddetmiştim . içimde bir umut vardı ya işte.
Kan tahlilini verip k.v kahvaltıya gittik. Ama içim yanıyor nasıl anlatılır bilemem bu. Ya olduysa. Ben o filmi reddettim belki de çektirmeliydim. Şimdi bu kadar umutlanmazdım.
Ve sonuçları öğrenmeye gittik tabi tüm hastalığım boyunca hakkını asla ödeyemeyeceğim k.v demde yanımızda.
Doktorun odasına çıkacak gücüm yok… bankoya yaklaştım.. ‘’benim bir tahlilim vardı ‘’dedim kısık bir sesle. Doktorun odasından çıkmak bu kadar kolay olmazdı hesabındayım içimde.
Kızcağız hemen baktı. Ve dönüp ‘’hamilesiniz’’ dedi. Aman Allah ım mucizem geldi diye bağırdım hastanede. Eşim ben k.v nasıl ağlıyoruz. 
Hemen doktora çıktım. ‘Gördünmü sonucu’ dedim. İyiki çekmemişiz filmi dedi.
Ve tüm gebeler aylık kontrole giderken ben her hafta doktordaydım. Hastalık geçmişim nedeniyle kanımda aşırı pıhtılaşma ve risklerim vardı. Bu sayede meleğimi her hafta görüyor daha da rahatlıyordum. Çok şükür ki ne bulantı ne de başka bir problem yaşamadım. Kan sulandırıcı dışında
İlk günden bu yana benim kızım olacak dedi. Ve 6. Ay sonuna kadar meleğim gizledi kendini. Kızım olacağı kesinleşince çok mutlu oldum. İçime doğmuştu. Hatta ben bunun rüyasını gördüm kaşı saçı teni şu renk dediğimde gülüyorlardı bana
Son haftaya kadar da çalıştım. Son hafta izne ayrılıp meleğimi beklemeye başladım.
Rutin sancı kontrolüne gittiğimde doktor çok sancın var dedi. Dalga geçtim hadi yaa ben neden hissetmiyorum. Ağrı eşiğim yüksek sanırım
29 haziran Cuma günü sancı 100 üzeri ve açıklık 4 cm. ama bende tık yok. Doktor gönderemem eve derken hayır gidicem yarın düğün var diye kaçtım. Giyinip süslenip düğüne gittim. (ne kadar hareket o kadar kolay doğum ) nasıl oynuyorum…. Hoplamalar zıplamalar.. herkes korkuyor burada doğuracak diye
Ertesi gün anneme kahvaltıya davetliyiz. Sabah sancıyla uyandım. Baktım kanama falan yok. Hemen hazırlandım eşimi uyandırdım hadi acıktık biz
Kahvaltıyı nasıl yaptım hatırlamıyorum. Çaktırmayacağım sancım olduğunu… sonra dinlenicem yorgunum diye kendimi eve attım. Akşama kadar düzensiz sancılarla uyudum uyandım.
Ertesi gün sancılarım 20 dk da bir düzenli gelmeye başladı. Günlerden pazartesi 01/07/2013
Eşime durumu anlatıp hadi gidelim dedim.
Hastaneye gittiğimizde sancılarım dahada sıklaştı ama dayanamayacağım gibi değildi. Dr açıklık aynı hadi biraz yürü dedi.
Ve bir anda ağrı sancı hiçbir şey kalmadı. Yeniden ultrasonla bakan doktorum hazırlan sezeryan yapıcaz dedi. Ben şok…. Bebeğim kendini yukarı toplamış ve karnımda yan yatmış..
Ameliyathanenin kapısında eşim den öpücüğümü aldım. Aileme de sıkı sıkı tembih ettim. Çıktığımda hepiniz orada olun diye 
Doktorum ameliyathaneye geldiğinde seni tam uyutmayacağım, sende uslu duracaksın dedi. Ellerimi bağlamadı. Tamam dedim. Şimdi radyoyu açıcam seninle şarkı dinleyeceğiz ilk şarkıda bebeğini vereceğim dedi. Çok heyecanlandım. İşlem başladı ama nasıl sabırsızlanıyorum. Doktora hadi hadi deyip duruyordum
Ve işte hayatımın durduğu o an saatler dursun dediğim an. Mucizem, bunca bekleyişin sonucu meleğim kucağımdaydı.  01/07/2013 saat 12:20 denizim yavrum kucağımda…..
Doktorum birlikte çıkmak istermisiniz dedi. Hayır eşim bekliyor götürün meleğimi babasına verin dedim. (O anı arkadaşım video ya almış harika bir karşılaşma anı 
eşimde benim kadar hakkediyordu meleğini. Bu bizim ödülümüzdü.Odaya indiğimde tüm yakınlarım salya sümük, gözler şişmiş mutluluk gözyaşları. Tabi biz onca şey yaşadık hep birlikte. Baktıkları şey bir mucize
Bebeğim yan çıktığı için 60 a yakın iç ve dış dikişim vardı. Ama inanın hiç ağrı kesici yaptırmadım. 4 saat sonra ayaklandım. Bebeğimi aldım kucağıma. Rabbim bana nasip etti, bu zorlu süreçleri yaşayan herkese nasip etsin.
Umudunu yitirmemeye çalışan tüm anne adaylarına, sevgilerimle….
- 7 Aralık 2007
- 5.054
- 245
Mrb
Bende hep buradan doğum hikayelerini okur, ne güzel herkes bir bir bebeklerini kucaklıyor derdim. Bir gün banada nasip olsun diye dua ederdim.
Benim hikayem çok zorlu.
2009 yılında eşimle severek evlendik. Tüm hayallerimiz bir bebeğimiz olsun onu sevelim ailelerimize torun sevgisini tattıralım üzerineydi.
2010 yılında bir gece çok ateşlendim. Basit bir enfeksiyondur diye antibiotik ve ağrı kesici ile 1 hafta kadar bekledim. Fakat geçmedi. Doktora gittiğimde seni hastaneye yatırmamız gerekiyor bu bir enfeksiyon olmayabilir dedi. Bir sürü tetkikten sonra acımazsız bir şekilde yüzüme bakarak sonucu daha doğrusu şüphelendikleri şeyi söyledi. LÖSEMİ?
Olabilirmiydi? Ben mi? Yok artık. E hani bebeğim olacaktı. Ne güzeldi evliliğim. Taçlandıracaktık ya meleğimizle.
Apar topar hematolojı tetkikler tahliller . Kemik iliği . Tedaviler her gidişimde minicik bedenlere bağlanmış serumlar. Ağlamalar isyan etmeler ve 1 yıl kadar süren yorucu yıpratıcı bir süreç.
Ve son kontrol. Kemik iliği alındı ki, bekleme süresi tam 20 gün. Ne kabuslar vardı o 20 günde. Ne olacaktı?
Sonucu almaya gittiğimizde doktorumun kapısını nasıl hışımla açtığımı ve hadi söyle ne oldu dediğimi hatırlıyorum. (o gün dr un üzerinde Süpermen tshirt ü vardı 
Çok şükür dedi atlattık.
Nasıl çıktım odadan kendimi nasıl attım hastanenin bahçesine hatırlamıyorum. Kendimi sokakta tek başıma yürürken buldum. Ne kadar yürüdüm o arada ne yaptım hatırlamıyorum. Arkamı döndüm eşim birkaç adım geriden ağlayarak geliyordu. Dönüp sımsıkı sarıldım ona. Çok çekmişti benimle, keşke bana olsaydı deyip durdu hep. Ama atlatmıştık hepsini.
Belki meleğimizde gelecekti .
Tedaviden tam 1 yıl sonra regl im gecikti. Doktorum çok umutlanmayalım daha çok erken demişti oysa ben rüyamda görmüştüm. Olacaktı.
Hastaneye gittiğimizde gözlerimin içine baktı doktor, seni kırmayacağım hadi bakalım dedi. O ay bana rahim filmi çekmeyi teklif etmişti. Reddetmiştim . içimde bir umut vardı ya işte.
Kan tahlilini verip k.v kahvaltıya gittik. Ama içim yanıyor nasıl anlatılır bilemem bu. Ya olduysa. Ben o filmi reddettim belki de çektirmeliydim. Şimdi bu kadar umutlanmazdım.
Ve sonuçları öğrenmeye gittik tabi tüm hastalığım boyunca hakkını asla ödeyemeyeceğim k.v demde yanımızda.
Doktorun odasına çıkacak gücüm yok bankoya yaklaştım.. benim bir tahlilim vardı dedim kısık bir sesle. Doktorun odasından çıkmak bu kadar kolay olmazdı hesabındayım içimde.
Kızcağız hemen baktı. Ve dönüp hamilesiniz dedi. Aman Allah ım mucizem geldi diye bağırdım hastanede. Eşim ben k.v nasıl ağlıyoruz. 
Hemen doktora çıktım. Gördünmü sonucu dedim. İyiki çekmemişiz filmi dedi.
Ve tüm gebeler aylık kontrole giderken ben her hafta doktordaydım. Hastalık geçmişim nedeniyle kanımda aşırı pıhtılaşma ve risklerim vardı. Bu sayede meleğimi her hafta görüyor daha da rahatlıyordum. Çok şükür ki ne bulantı ne de başka bir problem yaşamadım. Kan sulandırıcı dışında
İlk günden bu yana benim kızım olacak dedi. Ve 6. Ay sonuna kadar meleğim gizledi kendini. Kızım olacağı kesinleşince çok mutlu oldum. İçime doğmuştu. Hatta ben bunun rüyasını gördüm kaşı saçı teni şu renk dediğimde gülüyorlardı bana
Son haftaya kadar da çalıştım. Son hafta izne ayrılıp meleğimi beklemeye başladım.
Rutin sancı kontrolüne gittiğimde doktor çok sancın var dedi. Dalga geçtim hadi yaa ben neden hissetmiyorum. Ağrı eşiğim yüksek sanırım
29 haziran Cuma günü sancı 100 üzeri ve açıklık 4 cm. ama bende tık yok. Doktor gönderemem eve derken hayır gidicem yarın düğün var diye kaçtım. Giyinip süslenip düğüne gittim. (ne kadar hareket o kadar kolay doğum ) nasıl oynuyorum . Hoplamalar zıplamalar.. herkes korkuyor burada doğuracak diye
Ertesi gün anneme kahvaltıya davetliyiz. Sabah sancıyla uyandım. Baktım kanama falan yok. Hemen hazırlandım eşimi uyandırdım hadi acıktık biz
Kahvaltıyı nasıl yaptım hatırlamıyorum. Çaktırmayacağım sancım olduğunu sonra dinlenicem yorgunum diye kendimi eve attım. Akşama kadar düzensiz sancılarla uyudum uyandım.
Ertesi gün sancılarım 20 dk da bir düzenli gelmeye başladı. Günlerden pazartesi 01/07/2013
Eşime durumu anlatıp hadi gidelim dedim.
Hastaneye gittiğimizde sancılarım dahada sıklaştı ama dayanamayacağım gibi değildi. Dr açıklık aynı hadi biraz yürü dedi.
Ve bir anda ağrı sancı hiçbir şey kalmadı. Yeniden ultrasonla bakan doktorum hazırlan sezeryan yapıcaz dedi. Ben şok . Bebeğim kendini yukarı toplamış ve karnımda yan yatmış..
Ameliyathanenin kapısında eşim den öpücüğümü aldım. Aileme de sıkı sıkı tembih ettim. Çıktığımda hepiniz orada olun diye 
Doktorum ameliyathaneye geldiğinde seni tam uyutmayacağım, sende uslu duracaksın dedi. Ellerimi bağlamadı. Tamam dedim. Şimdi radyoyu açıcam seninle şarkı dinleyeceğiz ilk şarkıda bebeğini vereceğim dedi. Çok heyecanlandım. İşlem başladı ama nasıl sabırsızlanıyorum. Doktora hadi hadi deyip duruyordum
Ve işte hayatımın durduğu o an saatler dursun dediğim an. Mucizem, bunca bekleyişin sonucu meleğim kucağımdaydı.  01/07/2013 saat 12:20 denizim yavrum kucağımda ..
Doktorum birlikte çıkmak istermisiniz dedi. Hayır eşim bekliyor götürün meleğimi babasına verin dedim. (O anı arkadaşım video ya almış harika bir karşılaşma anı 
Odaya indiğimde tüm yakınlarım salya sümük, gözler şişmiş mutluluk gözyaşları. Tabi biz onca şey yaşadık hep birlikte. Baktıkları şey bir mucize
Bebeğim yan çıktığı için 60 a yakın iç ve dış dikişim vardı. Ama inanın hiç ağrı kesici yaptırmadım. 4 saat sonra ayaklandım. Bebeğimi aldım kucağıma. Rabbim bana nasip etti, bu zorlu süreçleri yaşayan herkese nasip etsin.
Umudunu yitirmemeye çalışan tüm anne adaylarına, sevgilerimle .
Ağlattın beni ya gece gece.Allahım yavrunu sana seni yavruna bağışlamış cnm.
- 4 Eylül 2012
- 4.674
- 3
canım benim amiiinnn. rabbim hepimizin yavrusunu bağışlasın. hayat çok güzel. evlatlarımızla daha bir güzelleşiyor. benide ayakta ve hayatta tutan onun özlemi oldu. çok şükür ki kavuştuk. bundan sonrası herşey onun için.
- 24 Mart 2014
- 5.886
- 1.421
- 37
mrb
bende hep buradan doğum hikayelerini okur, ne güzel herkes bir bir bebeklerini kucaklıyor derdim. Bir gün banada nasip olsun diye dua ederdim.
Benim hikayem çok zorlu.
2009 yılında eşimle severek evlendik. Tüm hayallerimiz bir bebeğimiz olsun onu sevelim ailelerimize torun sevgisini tattıralım üzerineydi.
2010 yılında bir gece çok ateşlendim. Basit bir enfeksiyondur diye antibiotik ve ağrı kesici ile 1 hafta kadar bekledim. Fakat geçmedi. Doktora gittiğimde seni hastaneye yatırmamız gerekiyor bu bir enfeksiyon olmayabilir dedi. Bir sürü tetkikten sonra acımazsız bir şekilde yüzüme bakarak sonucu daha doğrusu şüphelendikleri şeyi söyledi. Lösemi?
Olabilirmiydi? Ben mi? Yok artık. E hani bebeğim olacaktı. Ne güzeldi evliliğim. Taçlandıracaktık ya meleğimizle.
Apar topar hematolojı tetkikler tahliller . Kemik iliği . Tedaviler her gidişimde minicik bedenlere bağlanmış serumlar. Ağlamalar isyan etmeler ve 1 yıl kadar süren yorucu yıpratıcı bir süreç.
Ve son kontrol. Kemik iliği alındı ki, bekleme süresi tam 20 gün. Ne kabuslar vardı o 20 günde. Ne olacaktı?
Sonucu almaya gittiğimizde doktorumun kapısını nasıl hışımla açtığımı ve hadi söyle ne oldu dediğimi hatırlıyorum. (o gün dr un üzerinde süpermen tshirt ü vardı 
çok şükür dedi atlattık.
Nasıl çıktım odadan kendimi nasıl attım hastanenin bahçesine hatırlamıyorum. Kendimi sokakta tek başıma yürürken buldum. Ne kadar yürüdüm o arada ne yaptım hatırlamıyorum. Arkamı döndüm eşim birkaç adım geriden ağlayarak geliyordu. Dönüp sımsıkı sarıldım ona. çok çekmişti benimle, keşke bana olsaydı deyip durdu hep. Ama atlatmıştık hepsini.
Belki meleğimizde gelecekti .
Tedaviden tam 1 yıl sonra regl im gecikti. Doktorum çok umutlanmayalım daha çok erken demişti oysa ben rüyamda görmüştüm. Olacaktı.
Hastaneye gittiğimizde gözlerimin içine baktı doktor, seni kırmayacağım hadi bakalım dedi. O ay bana rahim filmi çekmeyi teklif etmişti. Reddetmiştim . Içimde bir umut vardı ya işte.
Kan tahlilini verip k.v kahvaltıya gittik. Ama içim yanıyor nasıl anlatılır bilemem bu. Ya olduysa. Ben o filmi reddettim belki de çektirmeliydim. şimdi bu kadar umutlanmazdım.
Ve sonuçları öğrenmeye gittik tabi tüm hastalığım boyunca hakkını asla ödeyemeyeceğim k.v demde yanımızda.
Doktorun odasına çıkacak gücüm yok bankoya yaklaştım.. benim bir tahlilim vardı dedim kısık bir sesle. Doktorun odasından çıkmak bu kadar kolay olmazdı hesabındayım içimde.
Kızcağız hemen baktı. Ve dönüp hamilesiniz dedi. Aman allah ım mucizem geldi diye bağırdım hastanede. Eşim ben k.v nasıl ağlıyoruz. 
hemen doktora çıktım. gördünmü sonucu dedim. Iyiki çekmemişiz filmi dedi.
Ve tüm gebeler aylık kontrole giderken ben her hafta doktordaydım. Hastalık geçmişim nedeniyle kanımda aşırı pıhtılaşma ve risklerim vardı. Bu sayede meleğimi her hafta görüyor daha da rahatlıyordum. çok şükür ki ne bulantı ne de başka bir problem yaşamadım. Kan sulandırıcı dışında
ilk günden bu yana benim kızım olacak dedi. Ve 6. Ay sonuna kadar meleğim gizledi kendini. Kızım olacağı kesinleşince çok mutlu oldum. Içime doğmuştu. Hatta ben bunun rüyasını gördüm kaşı saçı teni şu renk dediğimde gülüyorlardı bana
son haftaya kadar da çalıştım. Son hafta izne ayrılıp meleğimi beklemeye başladım.
Rutin sancı kontrolüne gittiğimde doktor çok sancın var dedi. Dalga geçtim hadi yaa ben neden hissetmiyorum. Ağrı eşiğim yüksek sanırım
29 haziran cuma günü sancı 100 üzeri ve açıklık 4 cm. Ama bende tık yok. Doktor gönderemem eve derken hayır gidicem yarın düğün var diye kaçtım. Giyinip süslenip düğüne gittim. (ne kadar hareket o kadar kolay doğum ) nasıl oynuyorum . Hoplamalar zıplamalar.. Herkes korkuyor burada doğuracak diye
ertesi gün anneme kahvaltıya davetliyiz. Sabah sancıyla uyandım. Baktım kanama falan yok. Hemen hazırlandım eşimi uyandırdım hadi acıktık biz
kahvaltıyı nasıl yaptım hatırlamıyorum. çaktırmayacağım sancım olduğunu sonra dinlenicem yorgunum diye kendimi eve attım. Akşama kadar düzensiz sancılarla uyudum uyandım.
Ertesi gün sancılarım 20 dk da bir düzenli gelmeye başladı. Günlerden pazartesi 01/07/2013
eşime durumu anlatıp hadi gidelim dedim.
Hastaneye gittiğimizde sancılarım dahada sıklaştı ama dayanamayacağım gibi değildi. Dr açıklık aynı hadi biraz yürü dedi.
Ve bir anda ağrı sancı hiçbir şey kalmadı. Yeniden ultrasonla bakan doktorum hazırlan sezeryan yapıcaz dedi. Ben şok . Bebeğim kendini yukarı toplamış ve karnımda yan yatmış..
Ameliyathanenin kapısında eşim den öpücüğümü aldım. Aileme de sıkı sıkı tembih ettim. çıktığımda hepiniz orada olun diye 
doktorum ameliyathaneye geldiğinde seni tam uyutmayacağım, sende uslu duracaksın dedi. Ellerimi bağlamadı. Tamam dedim. şimdi radyoyu açıcam seninle şarkı dinleyeceğiz ilk şarkıda bebeğini vereceğim dedi. çok heyecanlandım. Işlem başladı ama nasıl sabırsızlanıyorum. Doktora hadi hadi deyip duruyordum
ve işte hayatımın durduğu o an saatler dursun dediğim an. Mucizem, bunca bekleyişin sonucu meleğim kucağımdaydı.  01/07/2013 saat 12:20 denizim yavrum kucağımda ..
Doktorum birlikte çıkmak istermisiniz dedi. Hayır eşim bekliyor götürün meleğimi babasına verin dedim. (o anı arkadaşım video ya almış harika bir karşılaşma anı 
Odaya indiğimde tüm yakınlarım salya sümük, gözler şişmiş mutluluk gözyaşları. Tabi biz onca şey yaşadık hep birlikte. Baktıkları şey bir mucize
bebeğim yan çıktığı için 60 a yakın iç ve dış dikişim vardı. Ama inanın hiç ağrı kesici yaptırmadım. 4 saat sonra ayaklandım. Bebeğimi aldım kucağıma. Rabbim bana nasip etti, bu zorlu süreçleri yaşayan herkese nasip etsin.
Umudunu yitirmemeye çalışan tüm anne adaylarına, sevgilerimle .
offf çok kötü oldum:84: Gamzecim allahım sana ve babasına bağışlasın bidaha böle kötü günler yaşamayın inşallah.yüzün hep gülsün arkadaşım
