- Konu Sahibi rumeysamustafa
- #41
Başlığı görünce bende hikayemi paylaşmaya karar verdim :)
10 eylül 2013 de 42.haftamızda 3500 kg saat: 21 : 00 de aldım hamdolsun kızımı kucağıma...
Ben ısrarla normal doğumu bekleyenlerdenim.
Epidural anesteziyle normal doğum yaptım. Ancak benim doğumum maalesef oldukça sancılı ve uzun sürdü. Anestezi kısa süreli rahatlama sağladı yani ve hiç umduğum gibi olmadı.
Sancım gece başlamıştı çok hafif, doktorum nöbetçi olduğu için hastaneye yanına gittik ve nstye girdim, herhangi bir açılmam olmadığı için istersem eve gidebileceğimi söyledi. Bende sancım artana kadar evde olmayı tercih ettim.Zaten etrafımda annem kızkardeşim eşim pervane olduğu ve hastanem çok yakın olduğu için kendimi güvende hissediyordum hamdolsun. :)
Eve gidip ılık bir duş aldım ve gece 1 gibi yattım. Sabaha doğru sancılarım iyice hissedilir hale gelmişti, gece boyuda yarım saatte bir tuvalete çıkıyordum. Sabah 7 gibi tekrar hastaneye gittik ve doktorum yatış verdi. Nst sonrası muayede 1 cm açılmam vardı. Öğlene doğru sancılarım iyice arttı , doktorumdan epidural istedim , epidural anesteziden sonra 2 saate yakın keyfim yerindeydi kuş gibi diyebilirim :)
Ancak sancılarımı tekrar hissetmeye başlayınca ve giderek artınca tekrar doktora söyledik. İnanılma ağrılar çekiyordum ve maalesef benim talihsizliğimki anestezi yapacak kişiler ameliytta oldupu için tam 1,5 saat bu korkunç sancıları çektim
Eşim nerdeyse kavgaya tutuşacaktı o stresle.
Tek tesellim annem ve eşimin yanımda olması, beni yönlendirmeleri, ellerimden tutarak sürekli destek olmalarıydı. 2. doz epidurali alınca tekrar rahatladım. Bu arada 5 dakikada bir muayene ediyorlardı ve açılmam 6cm olmuştu. Yaklaşık bir saat sonra epiduralin etkisi tekrar geçti. Doğum sonrası doktorumla konuştuğumda benim bünyemle ilgili olabileceğini söyledi. Ve 2 saate yakın inanılmaz sancılar çektim hala düşündükçe sinirlerim bozuluyor..
Açılmam 20:30 gibi 9 cm ulaşmıştı ve doktorum doğumhaneye aldı. Tam 20:45 de ezan okunurken bebeğim dünyaya geldi.
O anı cümlelerle ifade etmek imkansız.
O kadar sancıya değiyor. Bir an içinizden birşey kayıp gidiyor ve kuş gibi oluyorsunuz. Vücudum titriyordu bacaklarım zangır zangırdı ama öyle mutlu ve rahatlaşmış bir vaziyetteydimki anlatamam. Daha o andan itibaren gözünüz bebeğinizde oluyor ne yapıyorlar nereye gidiyor nasıl birşey gözünüzü alamıyorsunuz. Gözümün önünde sildiler ve giydirdiler kızımı... Doktorum o arada bana dikiş atıyordu,umurunuzda bile olmuyor hissetmiyorsunuzda... Bebeğimi getirdiler bembeyazdı yumul yumul kımıl kımıl bu senin dedi hemşire... Mucize gibi.. Sonra anneme teslim ettiler. Yarım saat sonrada beni güzelce giydirip odaya aldılar.
İçimde tek uhde eşimin onu ilk gördüğünde gözlerindeki ifadeyi görememe :)
Hemen bebişimi emzirdim. Ağrı kesicilerle zaten kuş gibiydim. Kızımda hemen aldı göğsümü maşAllah, emiştik,öpüştük,koklaştık sabaha kadar ... :):)
Ertesi 16:00 gibide çıktık hastaneden... Biz erdik muradımıza, darısı tüm isteyenlerin başına :)
10 eylül 2013 de 42.haftamızda 3500 kg saat: 21 : 00 de aldım hamdolsun kızımı kucağıma...
Ben ısrarla normal doğumu bekleyenlerdenim.
Epidural anesteziyle normal doğum yaptım. Ancak benim doğumum maalesef oldukça sancılı ve uzun sürdü. Anestezi kısa süreli rahatlama sağladı yani ve hiç umduğum gibi olmadı.
Sancım gece başlamıştı çok hafif, doktorum nöbetçi olduğu için hastaneye yanına gittik ve nstye girdim, herhangi bir açılmam olmadığı için istersem eve gidebileceğimi söyledi. Bende sancım artana kadar evde olmayı tercih ettim.Zaten etrafımda annem kızkardeşim eşim pervane olduğu ve hastanem çok yakın olduğu için kendimi güvende hissediyordum hamdolsun. :)
Eve gidip ılık bir duş aldım ve gece 1 gibi yattım. Sabaha doğru sancılarım iyice hissedilir hale gelmişti, gece boyuda yarım saatte bir tuvalete çıkıyordum. Sabah 7 gibi tekrar hastaneye gittik ve doktorum yatış verdi. Nst sonrası muayede 1 cm açılmam vardı. Öğlene doğru sancılarım iyice arttı , doktorumdan epidural istedim , epidural anesteziden sonra 2 saate yakın keyfim yerindeydi kuş gibi diyebilirim :)
Ancak sancılarımı tekrar hissetmeye başlayınca ve giderek artınca tekrar doktora söyledik. İnanılma ağrılar çekiyordum ve maalesef benim talihsizliğimki anestezi yapacak kişiler ameliytta oldupu için tam 1,5 saat bu korkunç sancıları çektim
Eşim nerdeyse kavgaya tutuşacaktı o stresle. Tek tesellim annem ve eşimin yanımda olması, beni yönlendirmeleri, ellerimden tutarak sürekli destek olmalarıydı. 2. doz epidurali alınca tekrar rahatladım. Bu arada 5 dakikada bir muayene ediyorlardı ve açılmam 6cm olmuştu. Yaklaşık bir saat sonra epiduralin etkisi tekrar geçti. Doğum sonrası doktorumla konuştuğumda benim bünyemle ilgili olabileceğini söyledi. Ve 2 saate yakın inanılmaz sancılar çektim hala düşündükçe sinirlerim bozuluyor..
Açılmam 20:30 gibi 9 cm ulaşmıştı ve doktorum doğumhaneye aldı. Tam 20:45 de ezan okunurken bebeğim dünyaya geldi.
O anı cümlelerle ifade etmek imkansız.
O kadar sancıya değiyor. Bir an içinizden birşey kayıp gidiyor ve kuş gibi oluyorsunuz. Vücudum titriyordu bacaklarım zangır zangırdı ama öyle mutlu ve rahatlaşmış bir vaziyetteydimki anlatamam. Daha o andan itibaren gözünüz bebeğinizde oluyor ne yapıyorlar nereye gidiyor nasıl birşey gözünüzü alamıyorsunuz. Gözümün önünde sildiler ve giydirdiler kızımı... Doktorum o arada bana dikiş atıyordu,umurunuzda bile olmuyor hissetmiyorsunuzda... Bebeğimi getirdiler bembeyazdı yumul yumul kımıl kımıl bu senin dedi hemşire... Mucize gibi.. Sonra anneme teslim ettiler. Yarım saat sonrada beni güzelce giydirip odaya aldılar.
İçimde tek uhde eşimin onu ilk gördüğünde gözlerindeki ifadeyi görememe :)
Hemen bebişimi emzirdim. Ağrı kesicilerle zaten kuş gibiydim. Kızımda hemen aldı göğsümü maşAllah, emiştik,öpüştük,koklaştık sabaha kadar ... :):)
Ertesi 16:00 gibide çıktık hastaneden... Biz erdik muradımıza, darısı tüm isteyenlerin başına :)
Son düzenleme:
