ANNEMİ KAYBETTİM Acı ile başa cıkamıyorum

srpilyd · 30 Temmuz 2013

smuwiLa .!.:
Ben tabutunu gördüm bir tek, bir de kabire indirilirken hayal meyal hatırlıyorum çıkarın annemi, koymayın oraya diye bağırmıştım.
O eksiklikle yaşamaya alışıyorsun sadece..

Benim annem beyin kanamasından vefat ettiğinden, sinirsel (hipertansiyon) yorulma, sakın sinirlenme annem diyorum sürekli, zaten yapı olarak agresif ve hassas biriydi. Çok çabuk parlar, üzüleceği birşey olduğunda günlerce kafasına takardı. Doktor hiç umut olmadığını söylediğinde hep kendimi suçladım, çünkü düştüğünde bulmuştum evde olmama rağmen ne zaman düştüğünü bilmiyorum seslerden tahminim, ben bakmadan 15 dk. önce falan. Su dökseydiniz, böyle olmazdı falan dediler hep. Doktor; suyla ilgisi olmadığını, bunun 1 günlük değil 15 yıldır annemde olduğunu ve sinirlenip, üzüldüğünde ani kan basıncı yükselip düşünce beyin damarlarına zarar verip incelltiğini, en sonunda da patlattığını söyledi. Sanırım o yüzden hep sinirlenme, yorulma, üzülme diyorum

Ya o günü hiç unutamıyorum. Her zaman ki gibi bir güne açtım gözlerimi, akşam oldu yemek yapıyor sıkı takipçisi olduğu dizisini izliyor. Meğer an be an bir sona doğru yaklaşmışız.

bu kadar tesadüf olur benim annem de yüksek tansiyona bağlı beyin kanamasından öldü....evet ilk etapta su dökmeliymişiz bir komşumuz ve ben vardım yanında.....nerden bilebilirdim ki çocuk aklımla....komşunun da aklına gelmedi tabi :KK43:

Ausencia · 30 Temmuz 2013

Okumasaydım keşke dedim ...

Ben anacığımı 10 yıl önce kaybettim.O zamanlar henüz evli değildim . Tatildeydik . Öğlen yemek yedik , sohbet ettik yemekten sonra kahvelerimizi yapıp oturduk, 54 yaşında idi o zaman ben de 24 .
Biraz kolum ağrıyor dedi , masaj yaptım , uyudu .
Akşam ağrısı geçmedi , annem işte romatizma , kireçlenme hep bir yerleri ağırırdı . Ben aşağıda basket maçını izliyordum , babam akşam su çok güzel oluyor diye denize gitmişti ...Herkes kendi telaşında dünyayı yaşamaya devam ederken 10 dakika sonra olacakları bilse idi.
Annem seslendi , şu kremden biraz daha sür , çok tutulmuş kolum diye.Sürdüm , sürerken okumaya başladım .İçimi bir korku sardı nedense . Anne gidelim mi doktora dedim , yok yok dedi , babanı çağır . 5 dakika içinde daha da ağırlaştı , babam geldi . Odaya girdiğinde annemin gözü ondan başkasını görümüyordu sanki , ev kalabalıktı aslında yazlıktaydık ama o gün herkes bir yerlerdeydi.
Sadece babamı görüyordu annem sanki , yavuz ben ölüyorum galiba dediğinde hiçbirimiz ne olduğunu anlamadık bile .
Kim nereye koşturdu , arabanın anahtarı neredeydi ? Anneme terlik getirin ...Oysa annem o can havliyle çoktan gidip araba oturmuş , nasıl bir telşatı bizdeki hala evde onu arıyorduk.
Yazlık şehir merkezine çok uzak , virajlı bir dağ yolu.Arabayı babam kullanıyor , yanında eniştem . Ben arkada annemleyim.Annem duymuyor beni artık , bedeni üzerime düştü , gitti farkındayım ama söyleyemiyorum.
Babam sürekli arkaya dönüyor , konuştur anneni diyor , nabzına bak diyor , yaşıyor değil mi yaşıyor diye bağırıyor ..Ben baba annem öldü galiba diyemiyorum.
Bedeni iyice üzerime düştüğünde , sarıldım ona , saçlarını öptüm . Baba konuşuyor benimle sen hızlı sür dedim sadece.
Hastaneye vardığımızda çok geçti.Ona kalp masajı yapıldığını seyrettim .Doktor çıktı , geç kalmışsınız dedi.
Bilsek geç kalır mıydık hiç ? Bilsek kanatlanıp uçmaz mıydık ?
Annemi morga ben taşıdım .Kimse sen gelme demedi . Görevli ile beraber ben yerleştirdim.Sarıldım sıkı sıkı.Seni üzecek hiçbirlşey yapmayacağım annem dedim, sen rahat uyu diye ben hep uslu olacağım.
Yıkanmasına da girdim ertesi gün .Misler gibiydi zaten , pamuk gibi.
Ben annemi çok severdim.
Herkes sever ama başka bir severdim.
Annem öldüğünde evde dedem , babam ve abim kaldık .3 erkek ve ben . Ahh dedim annem , sen nasıl bunca işi , bunca düzeni hiç aksatmadan yapıyormuşsun , ben sudan çıkmış balığa döndüm.
Herkes sırtımı sıvazlıyor , hadi aus sen güçlü olacaksın , bu 3 erkek maffolur yoksa diyordu.
Ben güçlü oldum.Evin en küçüğü iken hemen her işe ben koşturdum , herkesi ve herşeyi ben planladım. Babamı teselli ettim , abime destek oldum , dedeme baktım .
3 ay... 3 ay sonra acımı yaşayamadığım için , hıçkıra hıçkıra ağlayamadığım için psikolojim bozuldu .Panik atak dediler.
Her an öleceğim sanıyordum .
Tedaviler , ilaçlar ...
1 yıl sonra eşimle tanıştım . Evlendim , şimdi 4 yaşında bir oğlum var .
Mezarlık ziyaretine gideriz , anneannesi görsün isterim oğlumu.Eşime hep derim , eğer seni tanısaydı benden çok severdi annem.
Annemi şehirlerarası yolculukla getirmiştik cenazesini.
Bir taksi tutulmuştu tabut için .Hiç unutmam , taksi geldi , tabutu yerleştirildi . Konvoy gidiyoruz istanbula doğru ...gözüm taksinin arkadındaki stikera takıldı .
O bir melekti ...yazıyordu.

Neden yazdım bunları bende bilmiyorum , öyle anlatasım geldi .
Annenizin acısı her daim aklınıza düşebilir, korkmayın acınızı yaşamaktan . Ama çok üzülmeyin , kahretmeyin kendinizi.Bu onu daha da üzecek .
10 yıl geçti tam , babam o zaman 57 yaşında idi . Evlenmedi pek tabii , aklından bile geçirmedi , teklif edenlere öfkelendi.
Odası hala annemin resimleri ile dolu .Kıyafet dolabını bozmadı.
Günah dediler , dağıt dediler , günahı bana dedi.
Ama normal yaşantısına geri döndü. Haftaya bana gelecek mesela , güleriz , eğleniriz , ama unutulmaz bir kayıp , unutmak olmaz !

Kusura bakmayın , öyle yazmak istedim çok ....

bir garip oblomov · 30 Temmuz 2013

smuwiLa .!.:
Ben tabutunu gördüm bir tek, bir de kabire indirilirken hayal meyal hatırlıyorum çıkarın annemi, koymayın oraya diye bağırmıştım.
O eksiklikle yaşamaya alışıyorsun sadece..

Benim annem beyin kanamasından vefat ettiğinden, sinirsel (hipertansiyon) yorulma, sakın sinirlenme annem diyorum sürekli, zaten yapı olarak agresif ve hassas biriydi. Çok çabuk parlar, üzüleceği birşey olduğunda günlerce kafasına takardı. Doktor hiç umut olmadığını söylediğinde hep kendimi suçladım, çünkü düştüğünde bulmuştum evde olmama rağmen ne zaman düştüğünü bilmiyorum seslerden tahminim, ben bakmadan 15 dk. önce falan. Su dökseydiniz, böyle olmazdı falan dediler hep. Doktor; suyla ilgisi olmadığını, bunun 1 günlük değil 15 yıldır annemde olduğunu ve sinirlenip, üzüldüğünde ani kan basıncı yükselip düşünce beyin damarlarına zarar verip incelltiğini, en sonunda da patlattığını söyledi. Sanırım o yüzden hep sinirlenme, yorulma, üzülme diyorum

Ya o günü hiç unutamıyorum. Her zaman ki gibi bir güne açtım gözlerimi, akşam oldu yemek yapıyor sıkı takipçisi olduğu dizisini izliyor. Meğer an be an bir sona doğru yaklaşmışız.

bende saniye saniye ölümünü izledim cnm hastanedeydik başındaydık ve doktorlar yapacak birşeyimiz yok demişlerdi makineye bağlıydı makinede nabzı git gide düşmeye başladı ve sıfırı gördük ------------------- düz bir çizgi oldu ve annem ağzını açtı dili sanki la ilahe illallah demiş gibi 3-4 kez sallandı inş öyle demiştir :KK14:

sonra bizi hemen dışarı çıkardılar şok olmuştum bekleme salonuna akrabalarımızın yanına gittim ağlamadığımı hatırlıyorum ve doktorlar tokatlıyorlardı beni sonra kendime gelmişim o arada neler yaptılar hatırlamıyorum :KK31:

sonra odasına girdim ve son halinide gördüm çenesini ve ayak başparmaklarını bağlamışlardı alnından son kez öptüm çok zordu ayrılmak hala o an aklıma gelir insanın çaresiz kaldığı ölüme mani olamadığı son an nasıl aciz olduğumuzu işte o anda anlıyoruz sevdiğiniz elinizden an be an kayıyor ama tutamıyorsunuz babam vefat ettiğinde küçüktük bişi anlamamış alışmıştık annemize sığınmıştık ama annemizin ölümü çok acı verdi sığınacak kimsemiz yoktu :KK14:

HasnictirR · 30 Temmuz 2013

Tum annesını kaybedenlerın bası sagolsun ...

Gercekten anlayamıyorum yasamadıgım ıcın ama ınanılmaz bır acıdır ...

Allah hıc yasatmasın ınsallah ...

SarahKerrigan · 30 Temmuz 2013

mercan86 .!.:
Teşekkür ederim sizinde başınız sağolsun evet ilk zamanlar banada herkez ne kadar güçülü olduğumu söylediler ve öyleydide, ama son zamanlarda kendimi hiçde güçlü hiss etmiyorum, zaman geçtikçe cook daha ozluyorum ondandır herhalde, sözlendim yoktu nısanlandım evlendım yoktu hıc bırseyımde yanımda bulunamadı ve en cok ıhtıyacım olduğunda yanımda olamaması benı bu hale getırdı dıye düşünüyorum. İnşallah Allah bütün Annelere sağlıklı uzun omurler versın

Annelerimizin ve sevdiklerimizin mekanı cennet olsun. Aynı sizin gibi, benim anacığım da ne üniversite kazandığımı ne mezun olduğumu, ne evlendiğimi gördü, en özel zamanlarımda yanımda yoktu. Ama ben hep benden güzel haberler aldığına ve hayırlı haberlerin ona gösterildiğine inandım ve inanıyorum da. Onları fiziken hissedemedik, karşılıklı konuşamadık ama onlar bizi hep bildiler, gördüler.

İnanıyorum ki yine beraber olacağız ve busefer hiç kopmayacağız...

Cizirti · 30 Temmuz 2013

Allahım inşallah sizlere uzun ömür versin, yavrularınızın başından eksik etmesin..

smuwiLa · 30 Temmuz 2013

Ausencia .!.:
Okumasaydım keşke dedim ...

Ben anacığımı 10 yıl önce kaybettim.O zamanlar henüz evli değildim . Tatildeydik . Öğlen yemek yedik , sohbet ettik yemekten sonra kahvelerimizi yapıp oturduk, 54 yaşında idi o zaman ben de 24 .
Biraz kolum ağrıyor dedi , masaj yaptım , uyudu .
Akşam ağrısı geçmedi , annem işte romatizma , kireçlenme hep bir yerleri ağırırdı . Ben aşağıda basket maçını izliyordum , babam akşam su çok güzel oluyor diye denize gitmişti ...Herkes kendi telaşında dünyayı yaşamaya devam ederken 10 dakika sonra olacakları bilse idi.
Annem seslendi , şu kremden biraz daha sür , çok tutulmuş kolum diye.Sürdüm , sürerken okumaya başladım .İçimi bir korku sardı nedense . Anne gidelim mi doktora dedim , yok yok dedi , babanı çağır . 5 dakika içinde daha da ağırlaştı , babam geldi . Odaya girdiğinde annemin gözü ondan başkasını görümüyordu sanki , ev kalabalıktı aslında yazlıktaydık ama o gün herkes bir yerlerdeydi.
Sadece babamı görüyordu annem sanki , yavuz ben ölüyorum galiba dediğinde hiçbirimiz ne olduğunu anlamadık bile .
Kim nereye koşturdu , arabanın anahtarı neredeydi ? Anneme terlik getirin ...Oysa annem o can havliyle çoktan gidip araba oturmuş , nasıl bir telşatı bizdeki hala evde onu arıyorduk.
Yazlık şehir merkezine çok uzak , virajlı bir dağ yolu.Arabayı babam kullanıyor , yanında eniştem . Ben arkada annemleyim.Annem duymuyor beni artık , bedeni üzerime düştü , gitti farkındayım ama söyleyemiyorum.
Babam sürekli arkaya dönüyor , konuştur anneni diyor , nabzına bak diyor , yaşıyor değil mi yaşıyor diye bağırıyor ..Ben baba annem öldü galiba diyemiyorum.
Bedeni iyice üzerime düştüğünde , sarıldım ona , saçlarını öptüm . Baba konuşuyor benimle sen hızlı sür dedim sadece.
Hastaneye vardığımızda çok geçti.Ona kalp masajı yapıldığını seyrettim .Doktor çıktı , geç kalmışsınız dedi.
Bilsek geç kalır mıydık hiç ? Bilsek kanatlanıp uçmaz mıydık ?
Annemi morga ben taşıdım .Kimse sen gelme demedi . Görevli ile beraber ben yerleştirdim.Sarıldım sıkı sıkı.Seni üzecek hiçbirlşey yapmayacağım annem dedim, sen rahat uyu diye ben hep uslu olacağım.
Yıkanmasına da girdim ertesi gün .Misler gibiydi zaten , pamuk gibi.
Ben annemi çok severdim.
Herkes sever ama başka bir severdim.
Annem öldüğünde evde dedem , babam ve abim kaldık .3 erkek ve ben . Ahh dedim annem , sen nasıl bunca işi , bunca düzeni hiç aksatmadan yapıyormuşsun , ben sudan çıkmış balığa döndüm.
Herkes sırtımı sıvazlıyor , hadi aus sen güçlü olacaksın , bu 3 erkek maffolur yoksa diyordu.
Ben güçlü oldum.Evin en küçüğü iken hemen her işe ben koşturdum , herkesi ve herşeyi ben planladım. Babamı teselli ettim , abime destek oldum , dedeme baktım .
3 ay... 3 ay sonra acımı yaşayamadığım için , hıçkıra hıçkıra ağlayamadığım için psikolojim bozuldu .Panik atak dediler.
Her an öleceğim sanıyordum .
Tedaviler , ilaçlar ...
1 yıl sonra eşimle tanıştım . Evlendim , şimdi 4 yaşında bir oğlum var .
Mezarlık ziyaretine gideriz , anneannesi görsün isterim oğlumu.Eşime hep derim , eğer seni tanısaydı benden çok severdi annem.
Annemi şehirlerarası yolculukla getirmiştik cenazesini.
Bir taksi tutulmuştu tabut için .Hiç unutmam , taksi geldi , tabutu yerleştirildi . Konvoy gidiyoruz istanbula doğru ...gözüm taksinin arkadındaki stikera takıldı .
O bir melekti ...yazıyordu.

Neden yazdım bunları bende bilmiyorum , öyle anlatasım geldi .
Annenizin acısı her daim aklınıza düşebilir, korkmayın acınızı yaşamaktan . Ama çok üzülmeyin , kahretmeyin kendinizi.Bu onu daha da üzecek .
10 yıl geçti tam , babam o zaman 57 yaşında idi . Evlenmedi pek tabii , aklından bile geçirmedi , teklif edenlere öfkelendi.
Odası hala annemin resimleri ile dolu .Kıyafet dolabını bozmadı.
Günah dediler , dağıt dediler , günahı bana dedi.
Ama normal yaşantısına geri döndü. Haftaya bana gelecek mesela , güleriz , eğleniriz , ama unutulmaz bir kayıp , unutmak olmaz !

Kusura bakmayın , öyle yazmak istedim çok ....

Başın sağolsun seninde, çok zor gerçekten. Aynı şey benimde başıma geldi, kalabalık dağılınca kaldık başbaşa. İnanmadım, gelecek sanki, hiç olmamış gibi yaşamaya başladık ama nasıl? Ben 3 ay çalışmadım, yemek yapıyorum, temizlik, çamaşır, ütü alışveriş, faturaları ödüyorum. Evin en büyüğüyüm, anne gibi olmuştum. Bütün gün evde yalnızım, annemi daha iyi anladım o zaman. Bir annenin gidişiyle insan hayatı o kadar değişiyor ki.. :KK43:

(

sualp27 · 30 Temmuz 2013

mercan86 .!.:
Merhaba arkadaşlar, neden yazıyorum onuda bilmiyorum ama bazen hiç tanımadığım insan ile bir şeyler paylaşmak daha iyi geliyor, yargılanmıyorsunuz her gördüğünüzde ve bırseylerın arkasına sığındığınızı düşünmüyorlar ... Asıl konum almanyada doğum büyüdüm Annecığımı kaybettim 3 Yıl önce ve hemen sonra istanbula taşındım tabiki bir cok kez hastlandım vefatından sonra inanılmaz düşkündüm , sanırsam hala üstesünden gelemiyorum, her akşam ağlayarak uyuyorum iş yerinde gizlice ağlayarak çalışıyorum ama kimse benim bu derece duygusal olduğumu bilmiyor... En yakınınızı kaybettim hala bu derece psikolojik mahf olanınız varmı ? veya nasıl başa çıkıyorsunuz arkadaşlar, Cok yazdım hakkınızı helal edin :)

öncelikle allh sabrını versin çok zor ben gördüğüm kötü rüyalrdan anneme bişey olacak diiye korkudan hayatı zindan ediyorm kendime sabahtan beri ağlıyormm ona bişey olmasından çok korkuyormm sizi düşenemiyorm bilee allhım böylebir acıyı vermesin yada engecinden versn sizede başka acı vermesin eşimde 3 ay önce annesini kaybetti çok acı çekiyorrr onu gördükçe kahroluyorm duacetmktn başka çaren yokk

TaeYang · 30 Temmuz 2013

srpilyd .!.:
bu kadar tesadüf olur benim annem de yüksek tansiyona bağlı beyin kanamasından öldü....evet ilk etapta su dökmeliymişiz bir komşumuz ve ben vardım yanında.....nerden bilebilirdim ki çocuk aklımla....komşunun da aklına gelmedi tabi

arkadaşım sakın kendini suçlama
su dökmekle filan ilgisi yok.
bizim milletimizin öyle bir inancı var, her şeye su döküyorlar ama hiçbir etkisi yok tabi ki.
takdir-i ilahi derler ya öyle işte..

seninkinin ve bütün annelerin mekanı cennet olsun inşallah..

atanaz07 · 30 Temmuz 2013

başın sağolsun birtanem.ama bukadar çok ağlarsan annen yerinde huzur bulamaz ki.ölmüş yakınlarımız dua hayır hasenat bekler bizden gözyaşı değil.sen dua ettikçe o çok huzurlu olacak.hem bizim inancımıza göre ölmek yok olmak değil ki.başka bir boyutta yaşıyor.sen de zamanı gelince oraya gideceksin sonsuza kadar birlikte olacaksınız.ama bu dünyada vademiz dolana kadar yaşamak zorundayız.sürekli bu olayı düşünme aklına geldiğinde hemen odağını başka şeylere kaydır.işine kitap okumaya bir hobiye falan yönel.Allah bunu bastıracak daha büyük dert vermesin inşallah.dularım seninle Allah yardımcın olsun.

nldglp · 30 Temmuz 2013

Ausencia .!.:
Okumasaydım keşke dedim ...

Ben anacığımı 10 yıl önce kaybettim.O zamanlar henüz evli değildim . Tatildeydik . Öğlen yemek yedik , sohbet ettik yemekten sonra kahvelerimizi yapıp oturduk, 54 yaşında idi o zaman ben de 24 .
Biraz kolum ağrıyor dedi , masaj yaptım , uyudu .
Akşam ağrısı geçmedi , annem işte romatizma , kireçlenme hep bir yerleri ağırırdı . Ben aşağıda basket maçını izliyordum , babam akşam su çok güzel oluyor diye denize gitmişti ...Herkes kendi telaşında dünyayı yaşamaya devam ederken 10 dakika sonra olacakları bilse idi.
Annem seslendi , şu kremden biraz daha sür , çok tutulmuş kolum diye.Sürdüm , sürerken okumaya başladım .İçimi bir korku sardı nedense . Anne gidelim mi doktora dedim , yok yok dedi , babanı çağır . 5 dakika içinde daha da ağırlaştı , babam geldi . Odaya girdiğinde annemin gözü ondan başkasını görümüyordu sanki , ev kalabalıktı aslında yazlıktaydık ama o gün herkes bir yerlerdeydi.
Sadece babamı görüyordu annem sanki , yavuz ben ölüyorum galiba dediğinde hiçbirimiz ne olduğunu anlamadık bile .
Kim nereye koşturdu , arabanın anahtarı neredeydi ? Anneme terlik getirin ...Oysa annem o can havliyle çoktan gidip araba oturmuş , nasıl bir telşatı bizdeki hala evde onu arıyorduk.
Yazlık şehir merkezine çok uzak , virajlı bir dağ yolu.Arabayı babam kullanıyor , yanında eniştem . Ben arkada annemleyim.Annem duymuyor beni artık , bedeni üzerime düştü , gitti farkındayım ama söyleyemiyorum.
Babam sürekli arkaya dönüyor , konuştur anneni diyor , nabzına bak diyor , yaşıyor değil mi yaşıyor diye bağırıyor ..Ben baba annem öldü galiba diyemiyorum.
Bedeni iyice üzerime düştüğünde , sarıldım ona , saçlarını öptüm . Baba konuşuyor benimle sen hızlı sür dedim sadece.
Hastaneye vardığımızda çok geçti.Ona kalp masajı yapıldığını seyrettim .Doktor çıktı , geç kalmışsınız dedi.
Bilsek geç kalır mıydık hiç ? Bilsek kanatlanıp uçmaz mıydık ?
Annemi morga ben taşıdım .Kimse sen gelme demedi . Görevli ile beraber ben yerleştirdim.Sarıldım sıkı sıkı.Seni üzecek hiçbirlşey yapmayacağım annem dedim, sen rahat uyu diye ben hep uslu olacağım.
Yıkanmasına da girdim ertesi gün .Misler gibiydi zaten , pamuk gibi.
Ben annemi çok severdim.
Herkes sever ama başka bir severdim.
Annem öldüğünde evde dedem , babam ve abim kaldık .3 erkek ve ben . Ahh dedim annem , sen nasıl bunca işi , bunca düzeni hiç aksatmadan yapıyormuşsun , ben sudan çıkmış balığa döndüm.
Herkes sırtımı sıvazlıyor , hadi aus sen güçlü olacaksın , bu 3 erkek maffolur yoksa diyordu.
Ben güçlü oldum.Evin en küçüğü iken hemen her işe ben koşturdum , herkesi ve herşeyi ben planladım. Babamı teselli ettim , abime destek oldum , dedeme baktım .
3 ay... 3 ay sonra acımı yaşayamadığım için , hıçkıra hıçkıra ağlayamadığım için psikolojim bozuldu .Panik atak dediler.
Her an öleceğim sanıyordum .
Tedaviler , ilaçlar ...
1 yıl sonra eşimle tanıştım . Evlendim , şimdi 4 yaşında bir oğlum var .
Mezarlık ziyaretine gideriz , anneannesi görsün isterim oğlumu.Eşime hep derim , eğer seni tanısaydı benden çok severdi annem.
Annemi şehirlerarası yolculukla getirmiştik cenazesini.
Bir taksi tutulmuştu tabut için .Hiç unutmam , taksi geldi , tabutu yerleştirildi . Konvoy gidiyoruz istanbula doğru ...gözüm taksinin arkadındaki stikera takıldı .
O bir melekti ...yazıyordu.

Neden yazdım bunları bende bilmiyorum , öyle anlatasım geldi .
Annenizin acısı her daim aklınıza düşebilir, korkmayın acınızı yaşamaktan . Ama çok üzülmeyin , kahretmeyin kendinizi.Bu onu daha da üzecek .
10 yıl geçti tam , babam o zaman 57 yaşında idi . Evlenmedi pek tabii , aklından bile geçirmedi , teklif edenlere öfkelendi.
Odası hala annemin resimleri ile dolu .Kıyafet dolabını bozmadı.
Günah dediler , dağıt dediler , günahı bana dedi.
Ama normal yaşantısına geri döndü. Haftaya bana gelecek mesela , güleriz , eğleniriz , ama unutulmaz bir kayıp , unutmak olmaz !

Kusura bakmayın , öyle yazmak istedim çok ....

Aus mahvettin beni. Allah gani gani rahmet eylesin anneciğine.

nldglp · 30 Temmuz 2013

Sevgili Mercan sizin de başınız sağolsun.Onlar bir melek.Zamanı gelen herkes melek olup uçacak.Acınızı yaşamanız çok doğal.Ben de babamı kaybedince 2 yıl kendime gelememiştim.Onu bir daha görememek duygusu beni mahvediyordu.HAni 40 gün hergün bir mum söner ama en sonuncu mum bir ömür sürer derler ya çok doğru.

Fountain · 30 Temmuz 2013

başın sağolsun

yazmelekleri_07 · 30 Temmuz 2013

Allah ım bole bı acı yasatmaz ınsallah..
sık sık gecelerı bunun korkusuyla uyanıyorm ve hemen elım teelfonda ailemi kaybetme duygum cok yogun.o yzuden ne dyeblrm blmyorm
acın gecmeyecek ama onnla ılglı guzelk seylerı hatrlayp onn ıcın hayır ıslrı yapıp dua etmekden baska bı care gozkmuyor. bu sekılde olmanda cok normal bunun vakdı gecen sureyle hıcbı alakası yok o yuzden kendnı sakın yadırgaama.
Allah sabır versın tatlım

Ausencia · 31 Temmuz 2013

nldglp .!.:
Aus mahvettin beni. Allah gani gani rahmet eylesin anneciğine.

Amin güzel arkadaşım .

Öyle yazasım geldi , o gün aklıma geldi arkadaşın acısını okuyunca..

Rabbim tüm ölmüşlerimize rahmet etsin , mekanları cennet olsun .

mercan86 · 31 Temmuz 2013

Ausencia .!.:
Okumasaydım keşke dedim ...

Ben anacığımı 10 yıl önce kaybettim.O zamanlar henüz evli değildim . Tatildeydik . Öğlen yemek yedik , sohbet ettik yemekten sonra kahvelerimizi yapıp oturduk, 54 yaşında idi o zaman ben de 24 .
Biraz kolum ağrıyor dedi , masaj yaptım , uyudu .
Akşam ağrısı geçmedi , annem işte romatizma , kireçlenme hep bir yerleri ağırırdı . Ben aşağıda basket maçını izliyordum , babam akşam su çok güzel oluyor diye denize gitmişti ...Herkes kendi telaşında dünyayı yaşamaya devam ederken 10 dakika sonra olacakları bilse idi.
Annem seslendi , şu kremden biraz daha sür , çok tutulmuş kolum diye.Sürdüm , sürerken okumaya başladım .İçimi bir korku sardı nedense . Anne gidelim mi doktora dedim , yok yok dedi , babanı çağır . 5 dakika içinde daha da ağırlaştı , babam geldi . Odaya girdiğinde annemin gözü ondan başkasını görümüyordu sanki , ev kalabalıktı aslında yazlıktaydık ama o gün herkes bir yerlerdeydi.
Sadece babamı görüyordu annem sanki , yavuz ben ölüyorum galiba dediğinde hiçbirimiz ne olduğunu anlamadık bile .
Kim nereye koşturdu , arabanın anahtarı neredeydi ? Anneme terlik getirin ...Oysa annem o can havliyle çoktan gidip araba oturmuş , nasıl bir telşatı bizdeki hala evde onu arıyorduk.
Yazlık şehir merkezine çok uzak , virajlı bir dağ yolu.Arabayı babam kullanıyor , yanında eniştem . Ben arkada annemleyim.Annem duymuyor beni artık , bedeni üzerime düştü , gitti farkındayım ama söyleyemiyorum.
Babam sürekli arkaya dönüyor , konuştur anneni diyor , nabzına bak diyor , yaşıyor değil mi yaşıyor diye bağırıyor ..Ben baba annem öldü galiba diyemiyorum.
Bedeni iyice üzerime düştüğünde , sarıldım ona , saçlarını öptüm . Baba konuşuyor benimle sen hızlı sür dedim sadece.
Hastaneye vardığımızda çok geçti.Ona kalp masajı yapıldığını seyrettim .Doktor çıktı , geç kalmışsınız dedi.
Bilsek geç kalır mıydık hiç ? Bilsek kanatlanıp uçmaz mıydık ?
Annemi morga ben taşıdım .Kimse sen gelme demedi . Görevli ile beraber ben yerleştirdim.Sarıldım sıkı sıkı.Seni üzecek hiçbirlşey yapmayacağım annem dedim, sen rahat uyu diye ben hep uslu olacağım.
Yıkanmasına da girdim ertesi gün .Misler gibiydi zaten , pamuk gibi.
Ben annemi çok severdim.
Herkes sever ama başka bir severdim.
Annem öldüğünde evde dedem , babam ve abim kaldık .3 erkek ve ben . Ahh dedim annem , sen nasıl bunca işi , bunca düzeni hiç aksatmadan yapıyormuşsun , ben sudan çıkmış balığa döndüm.
Herkes sırtımı sıvazlıyor , hadi aus sen güçlü olacaksın , bu 3 erkek maffolur yoksa diyordu.
Ben güçlü oldum.Evin en küçüğü iken hemen her işe ben koşturdum , herkesi ve herşeyi ben planladım. Babamı teselli ettim , abime destek oldum , dedeme baktım .
3 ay... 3 ay sonra acımı yaşayamadığım için , hıçkıra hıçkıra ağlayamadığım için psikolojim bozuldu .Panik atak dediler.
Her an öleceğim sanıyordum .
Tedaviler , ilaçlar ...
1 yıl sonra eşimle tanıştım . Evlendim , şimdi 4 yaşında bir oğlum var .
Mezarlık ziyaretine gideriz , anneannesi görsün isterim oğlumu.Eşime hep derim , eğer seni tanısaydı benden çok severdi annem.
Annemi şehirlerarası yolculukla getirmiştik cenazesini.
Bir taksi tutulmuştu tabut için .Hiç unutmam , taksi geldi , tabutu yerleştirildi . Konvoy gidiyoruz istanbula doğru ...gözüm taksinin arkadındaki stikera takıldı .
O bir melekti ...yazıyordu.

Neden yazdım bunları bende bilmiyorum , öyle anlatasım geldi .
Annenizin acısı her daim aklınıza düşebilir, korkmayın acınızı yaşamaktan . Ama çok üzülmeyin , kahretmeyin kendinizi.Bu onu daha da üzecek .
10 yıl geçti tam , babam o zaman 57 yaşında idi . Evlenmedi pek tabii , aklından bile geçirmedi , teklif edenlere öfkelendi.
Odası hala annemin resimleri ile dolu .Kıyafet dolabını bozmadı.
Günah dediler , dağıt dediler , günahı bana dedi.
Ama normal yaşantısına geri döndü. Haftaya bana gelecek mesela , güleriz , eğleniriz , ama unutulmaz bir kayıp , unutmak olmaz !

Kusura bakmayın , öyle yazmak istedim çok ....

Ne kusuru estrf. bende 23 yaşımdaydım ve Annemı bacak agırıs ıcın hastahaneye goturmustuk , yurt dışında yaşıyorduk bende annem annesını cok ozledı dıye ıs yerimden ızın almıştım onu ekimde sapancaya goturecektım aılesının yanına bır kac ay kalsın dıye , sonra hastahaneye yatar yatmaz tümör olduğunu ogrenmışler , bende iş cıkısı yanına gittim , Ablalarıma Esra bilmesin sakın o çocuk ne yapar duyarsa demiş ağlamış, ANNE işte öleceğini bilse dahı cocugu üzülmesin diye saklayan bir MELEK, ıkı ay öldüm dirildim inanılmaz zor günler geçirdim her gece hastahanede nöbet tuttum kalbi atıyormu diye basım göğüsünde öğlece durudum saatlerce. ve son gün kollarıma da vefaat etti, Ve ben kelimeyi şahadet getitim kullağına sesli bir şekilde, sonradan dıyorum bunu nasıl başardım diye... Ve annem gidince herşeyim gitti. Ben bu yaşıma kadar onun yanına yatardım gizlice:) oda ben uyanana kadar benı yatağımın ucunda beklerdi böyle severdik böyle bağlıydık biribimize, şimdi biri beni üzünce o gelir aklıma, inanılmaz kötü, ALLAH hepimize sabır versin bitanem sende ne güzel bak güçlüğ olmaya çalışıyorsun . Benim babamda ANNEME hala aşıktır.

mercan86 · 31 Temmuz 2013

fellikstar .!.:
Başın sağolsun canım..Seni çok iyi anlıyorum..Bende geçen hafta babamı kaybettim..Alışmak çok zor ama eşim geçmicek ama zamanla acın azalıcak diyo..Sanırım haklı bunun geçmesi imkansız sadece alışıcaz galiba..Bence sende bi an önce kabullen ve önüne bak söylemesi kolay biliyorum ama sevdiklerin var birde onları düşünmek zorundasın.Psikolojik destek al bence..

Seninde başın sağolsun canım benim ALLAH yardımcımız olsun inşallah...

mercan86 · 31 Temmuz 2013

smuwiLa .!.:
Amin. Olmaz mı? Her açıdan zor annesizlik..
Annem bize bebek gibi bakardı 20'li yaşlarımda olmama rağmen, her gece mutlaka gelir bir kaç kez üstümüzü örterdi. Hiç birşey yapmasaydı da bir köşede otursaydı, evimiz yine ev gibi olsaydı, sıcaklık olsaydı yeterdi bize. Şimdi işten geliyoruz eve, kapı duvar, ev buz gibi soğuk.. Önceden olsa, balkonda bizi bekliyor olurdu mutfaktan odaya koştururdu. Mutfakta o yemek yaparken gezinirdim, kaç kaç ayak altında dolaşma diye azar atardı, benimde hoşuma giderdi inadına dururdum takılırdım, sultanım diye yağ çekerdim. Bir sıkıntımız olsa ilk anne derdik, annneee babamdan kartı alsana, birşeyler alalım! Baştan yok! alamam siz isteyin derdi. Sabah '' babanızdan kartı aldım diye bir sesle uyanırdık '' Annnee midem ağrıyor yine '' derdim 5 dk içinde elinde sodayla gelirdi. İçerdim 5 dk' da bir şimdi geçti mi diye sorardı. Bundan sonrası eksik yaşam.. Annenin varlığı bir insan için çok önemliymiş, ben kendimi kimsesiz hissettim annem gidince, sahipsiz hissettim. Herşeye daha fazla kırılıyorum, söylenenler daha çok içime oturuyor. Bazen birşey oluyor, üzüyorlar bizi annem olsa şimdi kıyameti koparmıştı diyorum.

Geçen gün anaannem dedi ki; annenizi unuttunuz mu? Onun gözyaşı hiç durmaz, hep konuşturur annemi biz sürekli konuşturmadığımız için zanneder ki (teyzemlerde dahil) biz annemi unuttuk. Hiç unutulur mu? O evde sessiz çığlıklarım var benim, gözyaşlarım var. O evde biz yaşıyorduk annemle, şimdi annemsiz yaşıyoruz. O sofraya 5 iken, 4 tabak koymak o kadar zor ki, hangi birini anlatsam, ya da hangi birini anlatabilirim? Çok zor..

Nasıl unutmak mumkundur acabe ? Benim anneannemde hep ağar hala ağlar cok bağlıdır ben anneyım en cok benım ıcım acır demişti, Anneanne dedim senin daha 3 evladın daha var ama benim başka bir annem yok... Bende genelde beni üzdüklerinde annemi düşünürüm. o hiç küsmezdi üzmezdi hep iyidi herzaman.

mercan86 · 31 Temmuz 2013

srpilyd .!.:
başın sağolsun öncelikle........insanın alışamayacağı hiçbir acı yok ölüm acısı da dahil....annemi kaybedeli nerdeyse 20 yıl olacak ben 29 yaşındayım daha....çocuk yaşta kaybettim annemi...çocuk yaşta olunca kimse birşey hatırlamazsın sanıyor ama öyle değil....uzunca bir süre etkisinden kurtulamamıştım...kaç kez arkadan bakınca annemin aynısının olduğunu düşündüğüm kadınların peşinden koştum.........kimi zaman ağlama krizi geçirsen de dünya işlerine dalınca zaman akıp gidiyor....sadece tiril tiril insanların yanında bile annelerinin varolduğunu gördüğümde sinirlerim çok bozuluyor...benim annem erkenden girdi mezara diye....allah sabır versin çok zor....metanetli olmaya çalış çok zor biliyorum ama ..allah sana uzun sağlıklı ömürler versin hayırlı yazılar yazsın.....

AMin canım ALLAH sanda sabır versin uzun omurler versin inşallah. Seninkide cok zor küçücükmüşşün,...

mercan86 · 31 Temmuz 2013

solitarywoman .!.:
annemi 2008 senesinde mide kanserinden kaybettik 21 yaşındaydım üniden yeni mezun olmuştum ve işe başlamıştım anneciğim tam rahat edecek ona bakacakken 4,5 ay içinde hastalığı öğrenildi kemoterapi gördü ama malesef kanser olduğu 4. evresindeyken öğrenildiği için çok geç kalınmıştı ve tedaviye cevap vermeden vefat etti 5 sene oldu ama acısı çok taze nerde annesiyle birlikte gezen kızları görsem yada anne kız çekilinmiş foto görsem hıçkırıklara boğulurum evliyim anne olmak istiyorum ama kendi annem olmadığı için zorlanacağımı düşünüyorum çünkü eşimin annesi benim annem gibi olamayacak hiçbir zaman annemle arkadaştık biz herşeyimi bilirdi ilk vefat ettiği zamanlar bir olay olurdu hemen eve koşardım anneme anlatayım diye ama evde yoktu yatağı bomboştu çok büyük eksiklik anne olmaması daha yazacağım çok şey var ama şunu söylemeliyimki allah sabrını veriyor vermese dayanamazdık yaşamaya devam edemezdik ama acısı bitmiyor her zaman içimizde kalacak annem ve babam melek oldular allahım tüm ölmüşlerimizin mekanını cennet eylesin

Aynısını bende düşünüuyorum bende evliyim anne olmak istiyorum kısmetse, ve en önemli günlerimde yanımda olmayınca dahada kötü oluyorum , kaynanam ne kadar ıyı olsada , ne o benı oz kızı gıbı gorur ne ben onu oz annem gibi , Allah bizlere uzun omurler versin bebişlerimiz olursa onlara bu uzuntuyu bu kadar erken yaşatmasın inşallah canım.

ANNEMİ KAYBETTİM Acı ile başa cıkamıyorum

Aktif Üye

_Alcatraz Kaçkını_

Guru

&#4326; &#1085;&#949;rş&#949;&#1095;&#943;n &#1085

Aktif Üye

Hala muhterem , pek muhterem

Guru

OGLUMA KAVUSTUM (COK SÜKÜR RABBİM)

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

_Alcatraz Kaçkını_

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Benzer Konular

ღ нεrşεчίn &#1085