ANNEMİ KAYBETTİM Acı ile başa cıkamıyorum

Merhaba arkadaşlar, neden yazıyorum onuda bilmiyorum ama bazen hiç tanımadığım insan ile bir şeyler paylaşmak daha iyi geliyor, yargılanmıyorsunuz her gördüğünüzde ve bırseylerın arkasına sığındığınızı düşünmüyorlar ... Asıl konum almanyada doğum büyüdüm Annecığımı kaybettim 3 Yıl önce ve hemen sonra istanbula taşındım tabiki bir cok kez hastlandım vefatından sonra inanılmaz düşkündüm , sanırsam hala üstesünden gelemiyorum, her akşam ağlayarak uyuyorum iş yerinde gizlice ağlayarak çalışıyorum ama kimse benim bu derece duygusal olduğumu bilmiyor... En yakınınızı kaybettim hala bu derece psikolojik mahf olanınız varmı ? veya nasıl başa çıkıyorsunuz arkadaşlar, Cok yazdım hakkınızı helal edin :)

hepimizin başına gelecek, çok acıdır eminim. ama annen böyle üzülmeni ister miydi?
evlenmişsin, hatta daha yeni evlisin en güzel günlerinde ağlamanı mutsuz olmanı ister miydi?
benim annem de çok hasta.
hareket edemiyor, konuşamıyor... ama ben o kadar güçlü durmaya çalışıyorum ki yanında.
bir gün onu kaybedersem de yine güçlü olmak zorundayım.
çünkü benim sağlam durabilen güçlü bir kadın olarak yetişmem onu daima mutlu edecektir.
acını yaşa ama kendi yaşamından da çalma.
malesef büyüklerin de dediği gibi ölenle ölünmüyor..
 
kizlar aglattiniz beni :KK43:allah hepinizin annesini nur icinde yatirsin benim annem babamda sag cok sukur ama annem 2 aydir tutturdu don gel diye annem esim gelmez deyince bosan gel cocuklari al ben gul gibi bakarim sanada cocuklarinada diyor kizlar canim anneme birseymi olacak diye 2 aydir dogru duzgun uyayamiyorum tel calsa odum kopuyor annemden babamdan kotu haber gelcek diye canim annem hayatta istemez cocuklari eslerinden ayrilacak diye bilmiyorum canim annemin canina ya gurbetlik tak etti yada onumu kaybedecegim allahim yiyip bitiriyor bu dusunce beni :KK43:
 
hepimizin başına gelecek, çok acıdır eminim. ama annen böyle üzülmeni ister miydi?
evlenmişsin, hatta daha yeni evlisin en güzel günlerinde ağlamanı mutsuz olmanı ister miydi?
benim annem de çok hasta.
hareket edemiyor, konuşamıyor... ama ben o kadar güçlü durmaya çalışıyorum ki yanında.
bir gün onu kaybedersem de yine güçlü olmak zorundayım.
çünkü benim sağlam durabilen güçlü bir kadın olarak yetişmem onu daima mutlu edecektir.
acını yaşa ama kendi yaşamından da çalma.
malesef büyüklerin de dediği gibi ölenle ölünmüyor..


Evet Evlendim cok sevdıgım bir adamla ama düğünümde bile ağladım tutamadım kendimi tanımayanlar zorla evlendiriliyorum sanmıştır herhalde, elimde olmayan bir şey şimdi bayram geliyor eşimin ailesinle bayramlaşacağız, annemin eli hariç herkezşn bayramını kutlayacam bu duygular beni zorluyor, ama dua etmekten başka çare yok , seninde annene ALLAH şifa versin inşallah nesi var peki?
 
annemi ben 13 yaşımdaykenn kaybettim. rahim kanseriydi 2 sene boyunca 13 ameliyat oldu annemi en son gördüğümde hastanede yatağında çırılçıplak yatırmışlar üstüne yeşil bir örtü örtmüşler şu hastane örtülerinden. karnı delik deşik ve ameliyat yeri açıktı çok çekti annem sağlığında da hastalığında da çok sıkıntı çekti. ben kanser olduğunu bilmiyordum söylememişlerdi bana o zaman internet de böyle yaygın değil araştıramadım da. ben evde annemin geleceği günü beklerken bir sabah eve akrabalar doluştu ve ölüm haberini ancak o zaman öğrenebildim son bir kez bile göremedim.

mezarına gitmek istemiyordum çünkü mezarına gidince öldüğünü kabulleneceğimi biliyordum hiç gitmek istemiyordum bu yüzden. bu yüzden de 1 sene boyunca kabullenemedim zaten '' bana yalan söylediler ölmemiştir kesin yine ağır bir ameliyat geçirdi '' diye düşünüyordum ergenlik bunalımıyla aynı zamana denk gelmişti psikolojim çok bozulmuştu haliyle sonra artık bir bahaneyle köye mezarına götüre götüre alıştırdılar beni bu duruma kabullendim o kabullenme dönemi çok daha zordu çok isyan ettim.sonra zaman geçti ben büyüdükçe kabullenişim eskisi kadar acıtmadı beni ama en mutlu günlerimde bile eksik hissediyorum hala kendimi çok ama çok zor.

5 yıl sonra da babamı kaybettim bir travma da öyle yaşadım. ama zamanla alışıyorsun onlarsız olmaya değil ama acıya alışıyorsun eskisi kadar çok acıtmıyor. Allah rahmet eylesin hepsine. sana şimdi ne söylesem boş biliyorum sadece zaman gerekiyor işte. bir de psikolojik destek almak önemli ben almadığım için kaldırmam çok zor oldu eğer başedemeyeceğini düşünüyosan yardım al çünkü büyük bir travma.
 
Son düzenleme:
kizlar aglattiniz beni :KK43:allah hepinizin annesini nur icinde yatirsin benim annem babamda sag cok sukur ama annem 2 aydir tutturdu don gel diye annem esim gelmez deyince bosan gel cocuklari al ben gul gibi bakarim sanada cocuklarinada diyor kizlar canim anneme birseymi olacak diye 2 aydir dogru duzgun uyayamiyorum tel calsa odum kopuyor annemden babamdan kotu haber gelcek diye canim annem hayatta istemez cocuklari eslerinden ayrilacak diye bilmiyorum canim annemin canina ya gurbetlik tak etti yada onumu kaybedecegim allahim yiyip bitiriyor bu dusunce beni :KK43:




Be güzel şanlsısın sağ oldukları ıcın ALLAH sağlık versin herzaman inşallah, bence seni cok ozledıgınden çağırıyordur , ama senin eşin ve çocukların var tabiki yuvanı yıkman doğru değil, ama bence sık sık gelip gidin birbirinize.
 
Allah hepinize sabır versin...hayattaki en büyük acı galiba...Allah hepimizin annesine uzun ömürler versin inş...
 
annemi ben 13 yaşımdaykenn kaybettim. rahim kanseriydi 2 sene boyunca 13 ameliyat oldu annemi en son gördüğümde hastanede yatağında çırılçıplak yatırmışlar üstüne yeşil bir örtü örtmüşler şu hastane örtülerinden. karnı delik deşik ve ameliyat yeri açıktı çok çekti annem sağlığında da hastalığında da çok sıkıntı çekti. ben kanser olduğunu bilmiyordum söylememişlerdi bana o zaman internet de böyle yaygın değil araştıramadım da. ben evde annemin geleceği günü beklerken bir sabah eve akrabalar doluştu ve ölüm haberini ancak o zaman öğrenebildim son bir kez bile göremedim.

mezarına gitmek istemiyordum çünkü mezarına gidince öldüğünü kabulleneceğimi biliyordum hiç gitmek istemiyordum bu yüzden. bu yüzden de 1 sene boyunca kabullenemedim zaten '' bana yalan söylediler ölmemiştir kesin yine ağır bir ameliyat geçirdi '' diye düşünüyordum ergenlik bunalımıyla aynı zamana denk gelmişti psikolojim çok bozulmuştu haliyle sonra artık bir bahaneyle köye mezarına götüre götüre alıştırdılar beni bu duruma kabullendim o kabullenme dönemi çok daha zordu çok isyan ettim.sonra zaman geçti ben büyüdükçe kabullenişim eskisi kadar acıtmadı beni ama en mutlu günlerimde bile eksik hissediyorum hala kendimi çok ama çok zor.

5 yıl sonra da babamı kaybettim bir travma da öyle yaşadım. ama zamanla alışıyorsun onlarsız olmaya değil ama acıya alışıyorsun eskisi kadar çok acıtmıyor. Allah rahmet eylesin hepsine. sana şimdi ne söylesem boş biliyorum sadece zaman gerekiyor işte. bir de psikolojik destek almak önemli ben almadığım için kaldırmam çok zor oldu eğer başedemeyeceğini düşünüyosan yardım al çünkü büyük bir travma.




ALLAH sanada sabır versin canım benim , evet zannedersem öğle yapacağım , cunkı cevremdekı kimseye bu kadar rahat konuşamıyorum cunkı ınsanları sıktığımı düşünüyorum , ilaç tedaviside istemiyorum bakalım artık nasıl üstesinden geleceğim, ALLAH büyük .
 
Necip Fazıl'ın en sevdiğim dizeleriyle sana cevap vermek istiyorum..

"Ölüm güzel şeydir, budur perde ardından haber,
Eğer öyle olmasaydı ölür müydü peygamber?"

Hepimiz ölmek için yaşıyoruz arkadaşım.. Anne bu elbette acısı çok farklıdır sende..
Ama ölüm kurtuluştur bunu unutma, bol bol dua et. Eğer imkanın varsa Cuma günleri kabrine git Yasin ve Mülk Surelerini oku.. Bu sureler kabir azabını hafifletir. Kendin için de oku, peygamber efendimiz hiç günahı olmadığı halde her gece okurmuş bu sureleri..
Ve hiç üzülme, eğer özünde iyi bir insansa o huzura kavuştu, Allah herzaman bizimle beraberdir o herzaman yanıbaşımızdadır.
Allahım sabır versin sana. Dilerim en kısa zamanda toparlarsın. Dualarım seninle..
 
Necip Fazıl'ın en sevdiğim dizeleriyle sana cevap vermek istiyorum..

"Ölüm güzel şeydir, budur perde ardından haber,
Eğer öyle olmasaydı ölür müydü peygamber?"

Hepimiz ölmek için yaşıyoruz arkadaşım.. Anne bu elbette acısı çok farklıdır sende..
Ama ölüm kurtuluştur bunu unutma, bol bol dua et. Eğer imkanın varsa Cuma günleri kabrine git Yasin ve Mülk Surelerini oku.. Bu sureler kabir azabını hafifletir. Kendin için de oku, peygamber efendimiz hiç günahı olmadığı halde her gece okurmuş bu sureleri..
Ve hiç üzülme, eğer özünde iyi bir insansa o huzura kavuştu, Allah herzaman bizimle beraberdir o herzaman yanıbaşımızdadır.
Allahım sabır versin sana. Dilerim en kısa zamanda toparlarsın. Dualarım seninle..


AMin canım ALLAH razı olsun eksik olma, evet elimden geldiği kadar okuyorum zate cok sukur hem kendimi hem annemi ve bütün ölmüşlerimizi,,,,,, ne kadar okusamda onun acısı herzaman kalacak içimde... kimi zaman hafifleyecek kimi zaman çoğalacak ama inşallah toparlanacağım.
 
Ben anacığımı 19 yaşımdayken, kanser sonucu kaybettim. Allah'ın izniyle okadar zor geçmedi benim dönemlerim. Sabredebildim, ve en önemlisi kabullenebildim. Hayatıma devam edebildim, üniversiteyi kazandım, seneler geçti gitti şimdi geriye bakıyorum 16 sene gitmiş bitmiş bile.

Bende sevdiklerimi kaybetme ve zaman zaman sevdiklerime bile isteye kendim zarar verecekmişim gibi dürtüler oluşmuştu. Zaman zaman hortlar. Bir kimseyi, bir eşyayı dahi çok sevmeye başladığımda aklıma kötü şeyler gelmeye başlıyor.

Fakat şu gerçek var ki, tabiki sevdiklerimi kaybetmek beni çok üzer ama artık bundan korkmuyorum. Allah'an gelen herşey kabulümdür. Ölümün bir son olmadığına olan inancım çok büyük. Allah beni bu yoldan mahrum etmesin...

Anneciğim ve tüm kaybettiğim sevdiklerimle buluşacağım ama evvela şu yaşamdaki sınavıma odaklanıyorum. Hayatın benim için hazırladığı acı tatlı sürprizler var. Sabrederek onları da atlatacağıma inanıyorum.

Allah rahmet eylesin, size sabırlar diliyorum. Kolay değil elbet. Öyle veya böyle hayatımızı sürdürüyoruz.


Anneme olan hasretim kabarmışken bu konuya denk geldim. Allah rahmetine kavuşan bütün anne babaların mekanını cennet etsin. Bende 4 ay önce kanserden kaybettim anneciğimi ve bende henüz üniversite öğrencisiyim. Sizin bakış açınızı okuyunca o kadar iyi hissettim ki kendimi. Sık sık bir boşluğa düşüyor sonra annem için ailem için toparlıyorum kendimi. Dediğiniz gibi ölüm bir son değil. Her hafta anneme gidip onunla konuşuyorum her gün dua ediyoruz babamla anneciğime. Sabır çok önemli. Allah sevdiklerimle uzun ömür versin diyorum. Sizin sabrınız ve sükunetiniz de çok hoşuma gitti. Mekanları cennet olsun...
 
Anne acınızı anlıyorum. Anne acısı geçmiyor sanırım yani bendeki geçmedi, sizden daha uzun süre olmasına rağmen ara ara sancı gibi hep vuruyor:KK14:
 
Başın sağolsun canım, anlamam elbet mümkün değil, bir an düşündüm de çok kötü oldum.. Ölüm allahın emri, hepimiz öleceğiz bir gün, harap etme kendini, hani acın elbette ki hiç bitmez ama , azaltırsan acını ve buna alışırsan senin için en iyisi olur.. Annenin ardından onun iyiliği için bol dua et, kuran yasin falan okut, görevin neyse yap.. Ve annen senin üzülmeni ağlamanı hiç ister miydi görseydi, onun için güçlü kal.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
4 ay öncede ben babamı kaybettim babamın vefatından 1 ay sonra oğlum doğdu o kadar zor ki. ..sen 3 yılda atlatamadigina göre demek ki benim daha çok yolum var panik atak hastasıyım bide off Allahım sen aklımı koru

Yakışıklı oğlum yakışıklı kocam yakışıklı kardeşim :)
 
X