ANNEMİ KAYBETTİM Acı ile başa cıkamıyorum

mercan86

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Ekim 2012
105
8
Merhaba arkadaşlar, neden yazıyorum onuda bilmiyorum ama bazen hiç tanımadığım insan ile bir şeyler paylaşmak daha iyi geliyor, yargılanmıyorsunuz her gördüğünüzde ve bırseylerın arkasına sığındığınızı düşünmüyorlar ... Asıl konum almanyada doğum büyüdüm Annecığımı kaybettim 3 Yıl önce ve hemen sonra istanbula taşındım tabiki bir cok kez hastlandım vefatından sonra inanılmaz düşkündüm , sanırsam hala üstesünden gelemiyorum, her akşam ağlayarak uyuyorum iş yerinde gizlice ağlayarak çalışıyorum ama kimse benim bu derece duygusal olduğumu bilmiyor... En yakınınızı kaybettim hala bu derece psikolojik mahf olanınız varmı ? veya nasıl başa çıkıyorsunuz arkadaşlar, Cok yazdım hakkınızı helal edin :)
 
başın sağolsun böyle bi tecrübe yaşamadım dilerim uzuuuuun sürede yaşamam Allah sabır selamet versin canım
 
başın sağolsun bende annemi kaybettim...9 ay oldu daha acım çok taze...ateş düştüğü yeri yakar...bu acının altından kalkmak çok zor...vefat edenin ardından hayır işleri yapmak ve yasin,kuran okutmaktan başka yapacak hiç bir şeyimiz yok...ben öyle yapıyorum...sende böyle yapabilirsin...elinden geldiği kadar kuran oku yada okut hediye et...hediyesini alınca kısa sürede rüyana gelir biraz hasretin hafifler...fakir insan bulabilirsen maddi yardım yap hem ramazandayız tam zamanı...3 sene olmuş artık acıyı özümseyip bu acıyla yaşamanın vakti gelmiş...anne acısı ,hasreti asla dinmiyor....dinmeyecek biz sadece bununla yaşamayı öğrenicez...allah yardımcın olsun...
 
Merhaba canım..Başın sağolsun
Benimde annemi kaybedeli 5 yıl oldu.. Ama bende hala aklıma geldiğinde, bir resmini gördüğümde ,en ufak bir hatıramız aklıma geldiğimde ağlarım ,hatta şimdi de bak göz yaşlarımı tutamadım. Sanırım bunun bir çaresi yok .zaman herşeyin ilacı
ama bunun çaresi değil..Böyle durumlarda eşimi çocuklarımı düşünüyorum Allah Onların acısını göstermesin diyip kendimi teselli ediyorum.ve çok derin derin düşünmemeye çalışıyorum,böyle bir an geldiğinde kendimi başka şeylere konsantre etmeye çalışıyorum şimdi değil daha sonra diyip ...
Böyle derin ,içten bir " anne " dediğimde bile ağlarım ben mesela..:KK43:
 
Ben de annemi kaybedeli 3 yıl oldu.Acısı içimde.Bir yanım eksik.Ağladığım günlerde oluyor.Ama Allah'ın mukadderatı.Allah daha da beterinden korusun diyorum.Onun şu an gözyaşına değil,duaya ihtiyacı var.Kendini hırpalarsan,hastalanırsın.Allah sağlık versin.Onlara gani gani rahmet eylesin.Böyle zamanlarda en kötüsünü düşün ve şükret.
 
başın sağolsun bende annemi kaybettim...9 ay oldu daha acım çok taze...ateş düştüğü yeri yakar...bu acının altından kalkmak çok zor...vefat edenin ardından hayır işleri yapmak ve yasin,kuran okutmaktan başka yapacak hiç bir şeyimiz yok...ben öyle yapıyorum...sende böyle yapabilirsin...elinden geldiği kadar kuran oku yada okut hediye et...hediyesini alınca kısa sürede rüyana gelir biraz hasretin hafifler...fakir insan bulabilirsen maddi yardım yap hem ramazandayız tam zamanı...3 sene olmuş artık acıyı özümseyip bu acıyla yaşamanın vakti gelmiş...anne acısı ,hasreti asla dinmiyor....dinmeyecek biz sadece bununla yaşamayı öğrenicez...allah yardımcın olsun...



Seninde başın saolsun canım, evet döylediklerini yapabıldıgımce yapıyorum , bol bol duami da ederim , ALLAhıma şükürler olsun her hafta mutlaka rüyamda görürüm bazen 2-3 bile oluyor ilk senesi hemen hemen her gun gorordüm bundan memnunum da hasret gideriyorum az da olsa, ama çevremde gördükçe anne çocuk dialoglarını kendime gelemiyorum,belli etmiyorumda cok neşeli bir insanımdır. Ama bu yanımı yenemedim, Kollarımda vefaat etti. ALLAH sanada sabır versin inşallah mekanları cennet olsun.
 
Ben de annemi kaybedeli 3 yıl oldu.Acısı içimde.Bir yanım eksik.Ağladığım günlerde oluyor.Ama Allah'ın mukadderatı.Allah daha da beterinden korusun diyorum.Onun şu an gözyaşına değil,duaya ihtiyacı var.Kendini hırpalarsan,hastalanırsın.Allah sağlık versin.Onlara gani gani rahmet eylesin.Böyle zamanlarda en kötüsünü düşün ve şükret.



Evet duamı AlLAHA şükür hep ediyorum şükürde ediyorum o ayrı cok sukur tabıkı , insanlar bütün ailesini bir günde kaybediyor, Evlendim eşimin anneside cok ıyı sukur ama özel günlerde hep beraber olduğumuzda içim parçalanıyor desem yeridir, sanırsam bazı şeyleri kabullenemiyorum.
 
Annemi babamı kaybetmedim Allah'a şükür sizi bu konuda anlayamam ama şöyle diyeyim arkasından hayır yapıp içinizi ferahlatmaya çalışabilirsiniz ya da kardeşiniz varsa onunla dertleşebilirsiniz. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.
 
Merhaba canım..Başın sağolsun
Benimde annemi kaybedeli 5 yıl oldu.. Ama bende hala aklıma geldiğinde, bir resmini gördüğümde ,en ufak bir hatıramız aklıma geldiğimde ağlarım ,hatta şimdi de bak göz yaşlarımı tutamadım. Sanırım bunun bir çaresi yok .zaman herşeyin ilacı
ama bunun çaresi değil..Böyle durumlarda eşimi çocuklarımı düşünüyorum Allah Onların acısını göstermesin diyip kendimi teselli ediyorum.ve çok derin derin düşünmemeye çalışıyorum,böyle bir an geldiğinde kendimi başka şeylere konsantre etmeye çalışıyorum şimdi değil daha sonra diyip ...
Böyle derin ,içten bir " anne " dediğimde bile ağlarım ben mesela..:KK43:


Başın saolsun seninde canım , Bende senin gibiyim, ne kadar zaman geçerse geçsin ANNE demeyi ne kadar özlemişim. benim henüz çocuğum yok inşallah hayırlı bir çocuk nasip eder ALLAHım banda o sekılde belkı acım hafıfler. ALLAH ssana uzun omurler versin bebişlerinle inşallah.
 
Annemi babamı kaybetmedim Allah'a şükür sizi bu konuda anlayamam ama şöyle diyeyim arkasından hayır yapıp içinizi ferahlatmaya çalışabilirsiniz ya da kardeşiniz varsa onunla dertleşebilirsiniz. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.


;Teşekkür ederim i Ailem yurtdışında almanyada ablalaımlada cok bağlıyız ama ben almanyada daha fazla duramadım, hersey dahda zorlaşıyordu , kaçtım başka bir ülkeye . o yüzden burdayım İstanbulda.
 
Bu acıyla hîçbir zaman başa çıkamayacaksın. Bazan küllenecek; hayatın hay huyu arasında unuttum sanacaksın, öyle bir anda hortlayıverecek ki acın ilk kaybettiğin günkü gibi yakıp kavuracak.

Üzgünüm teselli edemedim; bununla yaşamayı öğrenecek, o acının seni hiç terketmeyeceğini kabulleneceksin. Hatta zaman gelecek seni terketmesinden korkacaksın.
 
Anne bir insanın hayatında ki en önemli varlık. Çok düşkündüm diyorsun bir de tabiki de çok normal bu kadar büyük bir acıyı uzun yıllar unutamaman. Ama hiç bir zaman içine atma üzüntünü, güvendiğin insanlarla mutlaka konuş. Anneni tabi ki de hayatın boyunca unutmayacaksın ama bu duyduğun acının hayatını etkilemesine izin verme. Bize ihtiyacı olan birçok insan hayatımızda. Başın sağolsun canım.
 
Son düzenleme:
Mekanı cennet olsun canım ne desek fayda etmez ama hayat devam etmek zorunda öyle ya da böyle.. Hele bir de bu anne, onu asla unutamazsın. Hatıralarda hep yaşar,verdiği öğütler, o güzel yüreği asla unutulmaz. Onu hep güzel hatırla, dualar et. Bunun dışında yapabilecek bişi yok. Ve unutma ki en sevdiğimiz insanlar sonsuzlukta bile bizi seyreder, o yüzden kendini perişan etme ki annenin oralarda yüreği sızlamasın. Ona bol bol dua et
 
Bu acıyla hîçbir zaman başa çıkamayacaksın. Bazan küllenecek; hayatın hay huyu arasında unuttum sanacaksın, öyle bir anda hortlayıverecek ki acın ilk kaybettiğin günkü gibi yakıp kavuracak.

Üzgünüm teselli edemedim; bununla yaşamayı öğrenecek, o acının seni hiç terketmeyeceğini kabulleneceksin. Hatta zaman gelecek seni terketmesinden korkacaksın.


Terketmesin istemem, Terkettiği an kendimi sorgularım.
 
Allah'ımmmmmmm:KK43: başın sağolsun:KK43: anneme bişey olduğunda"ölmeyi"düşünüyorum:KK43::KK43:çünkü yaşayamam o olmadan:KK43:
 
Ben anacığımı 19 yaşımdayken, kanser sonucu kaybettim. Allah'ın izniyle okadar zor geçmedi benim dönemlerim. Sabredebildim, ve en önemlisi kabullenebildim. Hayatıma devam edebildim, üniversiteyi kazandım, seneler geçti gitti şimdi geriye bakıyorum 16 sene gitmiş bitmiş bile.

Bende sevdiklerimi kaybetme ve zaman zaman sevdiklerime bile isteye kendim zarar verecekmişim gibi dürtüler oluşmuştu. Zaman zaman hortlar. Bir kimseyi, bir eşyayı dahi çok sevmeye başladığımda aklıma kötü şeyler gelmeye başlıyor.

Fakat şu gerçek var ki, tabiki sevdiklerimi kaybetmek beni çok üzer ama artık bundan korkmuyorum. Allah'an gelen herşey kabulümdür. Ölümün bir son olmadığına olan inancım çok büyük. Allah beni bu yoldan mahrum etmesin...

Anneciğim ve tüm kaybettiğim sevdiklerimle buluşacağım ama evvela şu yaşamdaki sınavıma odaklanıyorum. Hayatın benim için hazırladığı acı tatlı sürprizler var. Sabrederek onları da atlatacağıma inanıyorum.

Allah rahmet eylesin, size sabırlar diliyorum. Kolay değil elbet. Öyle veya böyle hayatımızı sürdürüyoruz.
 
annenin mekanı cenet olsun hz muhammede rabbim onuda bütün anneleride komşu eylesin .ANNE bu kelime o kadar güzelki hele annen halaaaa yanındaysa anne candır ciğerdir yaşamdır yürektir gözdür ağzıdır kulaktır anne herşeydir rabbim bütün anneleri korusun
 
Merhaba arkadaşlar, neden yazıyorum onuda bilmiyorum ama bazen hiç tanımadığım insan ile bir şeyler paylaşmak daha iyi geliyor, yargılanmıyorsunuz her gördüğünüzde ve bırseylerın arkasına sığındığınızı düşünmüyorlar ... Asıl konum almanyada doğum büyüdüm Annecığımı kaybettim 3 Yıl önce ve hemen sonra istanbula taşındım tabiki bir cok kez hastlandım vefatından sonra inanılmaz düşkündüm , sanırsam hala üstesünden gelemiyorum, her akşam ağlayarak uyuyorum iş yerinde gizlice ağlayarak çalışıyorum ama kimse benim bu derece duygusal olduğumu bilmiyor... En yakınınızı kaybettim hala bu derece psikolojik mahf olanınız varmı ? veya nasıl başa çıkıyorsunuz arkadaşlar, Cok yazdım hakkınızı helal edin :)

acını anlıyorum ve gerçekten çok zor.böyle hissetmende normal.benim etrafımda gördüğüm çogu kişi ilaç kullanarak zamanın geçmesini bekliyorlar.3 yıl uzun bir süre istersen bir doktora görün.çünkü acın sana zarar veriyor.
 
çok büyük bir acı...insanı koşulsuz şartsız seven tek varlığın kaybı..Allah sabrını artırsın canım...Tabi kide unutmak mümkün değil, arkadaşların dediği gb vefat edenlere en büyük hediye dua etmek bol bol, hayrına bişeyler yapmak..
 
X