Bizi büyüten, masumiyetimizi kaybettiren anılarımız...

Ben haketmediğim halde ilk terkedilişimde...

tulipa .!.:

Ben haketmediğim halde ilk terkedilişimde...

Genişletmek için tıkla...

Bana gore kadin hep naz yapan taraf olmaliydi, erkek naz ceken, guclu olan, iliskiyi saglam tutan tarafti. Ilk iliskim olmasa da, ilk gercekten hissederek yasadigim iliskimde ben de terk edildim. Ve gercekten bana ogrettigi o kadar cok sey oldu ki.. Belki de bu terk edilis icin mutlu olmam gerekir cunku bu ayrilik acisi olgunlastirdi beni, terbiye etti, bilinclendirdi.

En onemlisi kendi mutlulugunu baskalarinin ellerine asla birakmamayi ogretti.

yanımda kimsem annem babam yokken bambaşka bir şehirde tek tanıdığım insan olan teyzemin beni herkesin içinde defalarca küçük düşürmesi yerin dibine sokması günlerce ağladım
o ufak yaşımda daha 11 12 yaşındayım çektiğim acıyı anlatamam
ama artık ona güvenmemeyi öğrendim
bana yaşattıklarını aileme yaşattıklarını inşallah o da onun salak kızları da yaşar.
bizde izleriz

Cocuklugumda babami beklerdim sabaha kadar. Aglardim bazen. Ozlerdim. Cok ozlerdim. Ben onu beklerken onun nerde ne yaptigini ogrendim. Neden gelmedigini ogrendim. Ogrendikce ona saygim azaldi kucucuk oldu gozumde. Yemekte onun yanina oturmak icin, eve geldiginde ona ilk sarilan olmak icin kardesimle kavga ederdik. Igrenc icki kokusunu almazdim o zaman. Mis kokardi bana babam. Sonra kardesimle kavgalarimiz bitti. En iyi parfumleri sıksa da leş kokmaya basladi babam. Annemle babam benim icin ayniydi onceden ikisi de vazgecilmezdi benim icin. Ama sonra babam kuculdukce annem buyumeye basladi gozumde. Bizim icin nelere katlandigini anladikca daha cok saygi duydum. Guzelligine zekasina ve 'anneligine' her gun daha cok hayran oldum.
3 kisiydi bizim ailemiz. Annem kardesim ben. Babam katilmak istemedi aramiza. Ayriydi onun dünyası. Ve ben o dunyayi kesfettim. Agladim kendime zarar verdim hasta oldum cok hasta oldum hem de. Haberi bile olmadi ki. Gormedi beni. Icimde onun kisiligine dair az biraz kalan umudu da yok etti artik tamamen emin oldum onun kim oldugundan. Sonra da boyle oldum iste. Buyurken yaninda bile olmadigin ama her firsatta guclu kisiligiyle karakteriyle basarilariyla ovundugun kizin senin eserin. Bazen iyiki boyleymissin diyorum baba. Yanlis olan butun seyleri sende gordum ve bu yuzden cok az hata yaptim ben. Gulluk gulistanlik bir hayat yasatsaydin bana ben nasil boyle guclu durabilirdim ki insanlarin karsisinda? Beni 'ben' yaptigin icin sana sonsuz tesekkurler. Umarim sen de bir gun nefsine soz gecirebilen bir 'sen' olursun.

ben cocukken kim bana ne yaparsa yapsın ölmem diyodum.çok güclüyüm diyodum. zarar görmem diyodum ne tuhaf dimi ölmicegini zarar görmicegini sanmak.cocuk aklı işte.... ben masumiyetimi insanlara güvenmeye başladıgımda kaybettim...hayatımın benden bagımsız değişebildiğini , ne yaparsam yapayım bazı şeyleri başaramadıgımı anladıgımda kaybettim.......her şey benim sandıgım kadar kolay değilmiş çünkü.bazen insan ölmekten beter hale bile gelebiliyormuş.işte ozaman ölümü , kayıpları durduramayacak gücüm oldugunu,büyüdüğümü anladıgım zaman masumiyetimi kaybetttim

Hayattaki en cok sevdigim insani kaybedince hic bir acinin ölüm acisina benzemedigini öğrendim, bu hayatta öğrendiğim en can yakıcı şeydi. Keske biryerlerim kirilsaydi, kanasaydi, yarilsaydi ama o insan ölmeseydi, ama acilar sadece kendisini hissettiriyor malesef bir aşısı antibiyotigi yok, yani yine kaybetsen birini yine ayni aci tedavisi yok..

haklı olduğum bir konuda ailedeki kadınların olayı örtüp aman erkekler duyarsa kan çıkar demesi. kendi aramızda bile beni savunmamaları. şimdi eşimin ailesiyle sorun yaşarken aynı tutumla davranmayıp çarşaf gibi olayı serip konuşmaları. neden çünkü o vakit bana kötülük yapan ailedendi şimdi ise dışardan eşimn ailesi.

demek ki yeri geldiğinde aile de AILE yapısını düşünüyor kişilerin hakkını hukukunu değil!

'Ummadığın taş yarar baş' sözünü birebir yaşadım. Öyle çok güvenmiştim ki oda bunu biliyordu ve bunu kullandı. Unutmam mümkün değil ama öğrendiğim çok şey oldu bu canımı acıtan olayda Kimseye gerçek anlamda fazla güvenmemeyi öğrendim.

Herkesi kendim gibi düşünmem sanırım en büyük hatam sonra anladım ki insanlar iki yüzlüymüş. Konuşulacak alay edileceklrri bişileri hep bulurlarmış. Kuyunu kazarlarmış senin ve hanerin bile olmazmış ...

Evlat acisi hicbir aciya benzemiyormus. Doktorun yuzundeki ifade, ses tonu.. Canim yavrumun kalbinin durmasi. Hic aci cekmemisim ben onu kaybedene kadar... Evet hayat devam ediyor, gunler geciyor ama aci hic dinmiyor. Ve hicbir sey asla eskisi gibi olmuyor.

LG G2 D802

Hiç ummadığım bir zamanda..
Ummadığım insanların ihaneti...
Ve onarılmaz güvensizlik hissi...
O günden sonra hiç bırakmadı peşimi....
Unutmabilmek en güzel ilaçtı..
O da benim harcım değildi...

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.

bağrımıza taş bastığımız ne kadar çok durum oldu hayatımızda, allajh hepimize güç versin