- 23 Temmuz 2011
- 513
- 18
- Konu Sahibi duruhatice
- #1
40. haftaya girdik kızımla ama bende tık yok 3 günde bir nstye giriyorum bir heyecanla doktora gösteriyoruz sancı mancı yok 3 gün sonra gel diyor. her akşam yürüyorum, deli gibi merdiven inip çıkıyorum sancım gelsin diye hastaneye gidiyoruz yine sancı yok...neyse doktor 16 nisan da 20 sine kadar sancın gelmezse suni sancı verelim dedi plesanta yaşlanmaya başlamıştı zaten...ve ben 41. haftadaydım bebek ve ben iyiydik ama neden sancım gelmiyordu...
herkes ne derse yapar olmuştum hurma yiyordum her akşam, geceleri aslında sancı gibi birşeyler oluyordu tek tük ama acemisiniz anlaşılmıyor işte...hastaneye gideceğimiz akşam baya sıcak duş aldım ve uzun süre kaldım. çantam hazırdı taaa 32. haftadan kızlar erken gelir dediler ama nazlı kızım gelmemişti hala...heyecanlıydım tabi ama rahattım da bir kenardan. hastaneye gittik doktor ilk defa alttan muayene etti ooo 3cm açıklığın var dedi öyle sevindim ki. tabi doktorun koca elleri canımı yakmadı değil bunun her saat başı yaşayacak olmamdan haberim yok henüz:)
merak etme çok kolay doğuracaksın diyor ebeler ve doktor sancılar başladı yarım saat içinde ama iyiyim ben yani dayanılmaz bir şey değil arada nefesin kesiliyor ama sonra geçiyor rahatlıyorsun saat 9:15 de suni sancı verdi 11 gibi tekrar geldi 5 cm olmuştu açıklık suyumu patlattı. suyumu patlatınca ağrılar biraz daha şiddetlendi ama yine dayanılmicak gibi değil annem yanımda, eşim var annem dua ediyor eşim elimi tutuyor....doktor geliyor açıklığa bakıyor ilerliyor sürekli açıklık biraz bağır diyor sesin aşağıya gelmedi daha:) gülüyoruz falan...derken santim santim açıklık devam etti ben bu arada yatmıyorum hiç çünkü ayakta dolaşınca daha çabuk ilerliyormuş açıklık...saat 16:00 da 9 cm oldu doktor geldi doğumhaneye geçebilirsin dedi...ne hisset tin diye içinizden geçiyor biliyorum inanın çok farklı ne derlerse yapıyorsun korkuyor muydum hatırlamıyorum sancılarım katlanılabilirdi doğuracaktım ama fazla mı sakindim ne?
eşimde geldi ebe bana ayaklı bir serum verdi sancın geldikçe kendini aşağı doru it dedi ben bir ara çömeldim öyle sancı çekiyorum ama şu ıkınma hissini anlayamadım bir türlü:) neyse artık çatala aldılar beni kapılar kapandı eşim çıkt.ı doktor baktı kafasını elliyorum şu anda güzel ıkınırsan hemen çıkacak dedi bende bir şok havası....sancın geldikçe ıkın diyor ıkınıyorum...bekliyorum sancım kesildi birden doktor diyor sancın yok mu ben hayır diyorum doktor ebeye dozunu arttır dedi o sırada bir serum şişesi var kolumda bunun bile farkında değilim düşünü bazı şeyleri şimdi hatırlıyorum...sancı? nasıl desem kasıklarımda bir baskı hissettim ıkınıyorum olmuyor doktor daha güçlü diyor hocam yapamicam beni sezeryana alın diyorum. bu arada eşim sesimizi duyuyormuş ve korkmuş gerçekten. saçmala ne sezeryanı bebek çıktı sayılır sancın gelince ıkın diyor öyle bir baskı hissediyorum ki ıkınıcam nefesim kesiliyor. bütün gücümü topladım ıkındım doktor evet çık güzel diyor beni motive ediyor sonra hemen nefesim kesiliyor( kızlar mutlaka nefes egzersizi yapın bu çok önemliymiş anladım)....ama canım yanmıyor sadece kasıklarımda baskı var o biraz zorluyor yani derler ya büyük tuvaletin varmış gibi ıkınma hissi olacak nedense ben bunu yaşamadım ya da algılayamadım. doktor çıktı yukarı ebeye sen geç dedi karnıma bastırdı o sırada ıkın ıkın diyor bütün gücümle ıkındım kesme kesme ıkın ıkın diyor herkes, ben ara sıra kesssemde ıkınmya devam ettim ve birden tamam dediler doktor bastırmayı bıraktı ben şaşkınım bir baktım kızım fıldır fıldır gözleriyle odaya bakıyor....
kocaman siyah gözleri vardı (şimdi ela) doktor dedi e bunun gözleri açık dedi güldü. kafası çok büyükmüş o yüzden zorlandın dedi. ağlamadı hiç sadece bir vik sesi duydum:) ebe yanıma getirdi ağlamaya başldım ben seni nasıl doğurdum seni çok seviyorum annecim dedim...hemen doktor ve ebe bir şeyler yaptı sanırım ağzını falan temizlediler ebe giydirdi ben o sırada ona bakıyorum ağlıyorum ve bana benziyordu çok aşikardı buna da ayrıca seviniyorum. saati soruyorum saat 17:00 ymiş...her şey bitti acılar sancılar ıkınmalar:) doktor dikiş atıyodsu ben suskun iyi misinz diye soruyor ben evet çok iyiyim diyorum...bir şok yaşıyorsunuz sanki ne bileyim çok farklı kime verelim kızını babasına mı anneanneye mi dediler bende babasına dedim.ilk eşimin görmesini istedim dikişlerim bitti sandalyeyle çıktm doğumhaneden eşim beni bekliyor onu görünce ağlamaya başladım aşkım ben nasıl doğurdum yapamicam sandım dedim...odaya gittik annem kızıma bakıyor ben hemen yanına gittim yatağa yattım hemen başucumdaydı hep onu izledim...ebeler geldi emzirmeye çalıştım. bütün gece uyuyamadım hep onu izledim kızımda uyumadı göz gözeydik...biraz dalıyordum sonra yine hep ona bakıyorum eşim annem herkes uyuyordu biz kızımla uyanıktık...ağlamıyordu çok sakindi yan odadaki bebekler ciyak ciyaktı kızımsa masum masum yatıyordu...ona bakıyorum inanamıyorum bu benim miydi şimdi mucizeydi...seni çok seviyorum anneciğim....
herkes ne derse yapar olmuştum hurma yiyordum her akşam, geceleri aslında sancı gibi birşeyler oluyordu tek tük ama acemisiniz anlaşılmıyor işte...hastaneye gideceğimiz akşam baya sıcak duş aldım ve uzun süre kaldım. çantam hazırdı taaa 32. haftadan kızlar erken gelir dediler ama nazlı kızım gelmemişti hala...heyecanlıydım tabi ama rahattım da bir kenardan. hastaneye gittik doktor ilk defa alttan muayene etti ooo 3cm açıklığın var dedi öyle sevindim ki. tabi doktorun koca elleri canımı yakmadı değil bunun her saat başı yaşayacak olmamdan haberim yok henüz:)
merak etme çok kolay doğuracaksın diyor ebeler ve doktor sancılar başladı yarım saat içinde ama iyiyim ben yani dayanılmaz bir şey değil arada nefesin kesiliyor ama sonra geçiyor rahatlıyorsun saat 9:15 de suni sancı verdi 11 gibi tekrar geldi 5 cm olmuştu açıklık suyumu patlattı. suyumu patlatınca ağrılar biraz daha şiddetlendi ama yine dayanılmicak gibi değil annem yanımda, eşim var annem dua ediyor eşim elimi tutuyor....doktor geliyor açıklığa bakıyor ilerliyor sürekli açıklık biraz bağır diyor sesin aşağıya gelmedi daha:) gülüyoruz falan...derken santim santim açıklık devam etti ben bu arada yatmıyorum hiç çünkü ayakta dolaşınca daha çabuk ilerliyormuş açıklık...saat 16:00 da 9 cm oldu doktor geldi doğumhaneye geçebilirsin dedi...ne hisset tin diye içinizden geçiyor biliyorum inanın çok farklı ne derlerse yapıyorsun korkuyor muydum hatırlamıyorum sancılarım katlanılabilirdi doğuracaktım ama fazla mı sakindim ne?
eşimde geldi ebe bana ayaklı bir serum verdi sancın geldikçe kendini aşağı doru it dedi ben bir ara çömeldim öyle sancı çekiyorum ama şu ıkınma hissini anlayamadım bir türlü:) neyse artık çatala aldılar beni kapılar kapandı eşim çıkt.ı doktor baktı kafasını elliyorum şu anda güzel ıkınırsan hemen çıkacak dedi bende bir şok havası....sancın geldikçe ıkın diyor ıkınıyorum...bekliyorum sancım kesildi birden doktor diyor sancın yok mu ben hayır diyorum doktor ebeye dozunu arttır dedi o sırada bir serum şişesi var kolumda bunun bile farkında değilim düşünü bazı şeyleri şimdi hatırlıyorum...sancı? nasıl desem kasıklarımda bir baskı hissettim ıkınıyorum olmuyor doktor daha güçlü diyor hocam yapamicam beni sezeryana alın diyorum. bu arada eşim sesimizi duyuyormuş ve korkmuş gerçekten. saçmala ne sezeryanı bebek çıktı sayılır sancın gelince ıkın diyor öyle bir baskı hissediyorum ki ıkınıcam nefesim kesiliyor. bütün gücümü topladım ıkındım doktor evet çık güzel diyor beni motive ediyor sonra hemen nefesim kesiliyor( kızlar mutlaka nefes egzersizi yapın bu çok önemliymiş anladım)....ama canım yanmıyor sadece kasıklarımda baskı var o biraz zorluyor yani derler ya büyük tuvaletin varmış gibi ıkınma hissi olacak nedense ben bunu yaşamadım ya da algılayamadım. doktor çıktı yukarı ebeye sen geç dedi karnıma bastırdı o sırada ıkın ıkın diyor bütün gücümle ıkındım kesme kesme ıkın ıkın diyor herkes, ben ara sıra kesssemde ıkınmya devam ettim ve birden tamam dediler doktor bastırmayı bıraktı ben şaşkınım bir baktım kızım fıldır fıldır gözleriyle odaya bakıyor....
kocaman siyah gözleri vardı (şimdi ela) doktor dedi e bunun gözleri açık dedi güldü. kafası çok büyükmüş o yüzden zorlandın dedi. ağlamadı hiç sadece bir vik sesi duydum:) ebe yanıma getirdi ağlamaya başldım ben seni nasıl doğurdum seni çok seviyorum annecim dedim...hemen doktor ve ebe bir şeyler yaptı sanırım ağzını falan temizlediler ebe giydirdi ben o sırada ona bakıyorum ağlıyorum ve bana benziyordu çok aşikardı buna da ayrıca seviniyorum. saati soruyorum saat 17:00 ymiş...her şey bitti acılar sancılar ıkınmalar:) doktor dikiş atıyodsu ben suskun iyi misinz diye soruyor ben evet çok iyiyim diyorum...bir şok yaşıyorsunuz sanki ne bileyim çok farklı kime verelim kızını babasına mı anneanneye mi dediler bende babasına dedim.ilk eşimin görmesini istedim dikişlerim bitti sandalyeyle çıktm doğumhaneden eşim beni bekliyor onu görünce ağlamaya başladım aşkım ben nasıl doğurdum yapamicam sandım dedim...odaya gittik annem kızıma bakıyor ben hemen yanına gittim yatağa yattım hemen başucumdaydı hep onu izledim...ebeler geldi emzirmeye çalıştım. bütün gece uyuyamadım hep onu izledim kızımda uyumadı göz gözeydik...biraz dalıyordum sonra yine hep ona bakıyorum eşim annem herkes uyuyordu biz kızımla uyanıktık...ağlamıyordu çok sakindi yan odadaki bebekler ciyak ciyaktı kızımsa masum masum yatıyordu...ona bakıyorum inanamıyorum bu benim miydi şimdi mucizeydi...seni çok seviyorum anneciğim....
