haziran ayının 26sında hayatıma melek geldi. o gün film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor.kızlar sizinle epidural normal doğum ve izmirde yaşayanlar için medical parktaki izlenimlerimi paylaşmak istiyorum.hastane personeli sizi çok rahatlatıyor .size bir oda veriyorlar suni sancınızda ilaçlarınızda o odada veriliyor.doğum sonrası şerbetinden lokumuna kuru pastadan meyve tabağına herşey geliyor.tekrar doğum yapsam yine aynı hastanede doğum yapmak isterim.herşey düşünülmüş.bebk şekeri ,oda süsü,anı defteri,sepeti herşey mevcuttu.sizin pedinize kadar herşeyi veriyorlar.
gelelim epidural doğuma.sancı hissetmediğiniz için ıkınamıyorsunuz.benim boğazım çok acımıştı.kuru kuruya ıkınmaktan:)doğum 10dakikada gerçekleşti.ama doktorun beni dikmesi de bi o kadar sürdü.o gece çok sancım ve ağrım oldu.küçük tuvaletimi dahi yapamadım.bütün gece verilen narkozu kustum.eve döndükten sonra fazla ıkınmaktan dolayı oluşan hemoroidden ötürü ayaklarımın üzerine basamıyordum.hatta sanırım sakat kaldım dedim.üzerinden 16gün geçmiş olmasına rağmen dikişler hala çok acı veriyor.epiduralın ağrısı da üç gün sürmüştü.bilseydim.epidural istemezdim.sonrası çok acı veriyor.ama herşeye rağmen miniğimin gülüşü herşeyi unutturuyor.birde anneler ve kayınvalideler çevredeki diğer bayanlar.her kafadan bi ses çıkıyor kafamız bir dünya oluyor ve kendimizi baskı altında hissediyoruz.en güzeli kimseyi dinlememekmiş takmamakmış:)
gelelim epidural doğuma.sancı hissetmediğiniz için ıkınamıyorsunuz.benim boğazım çok acımıştı.kuru kuruya ıkınmaktan:)doğum 10dakikada gerçekleşti.ama doktorun beni dikmesi de bi o kadar sürdü.o gece çok sancım ve ağrım oldu.küçük tuvaletimi dahi yapamadım.bütün gece verilen narkozu kustum.eve döndükten sonra fazla ıkınmaktan dolayı oluşan hemoroidden ötürü ayaklarımın üzerine basamıyordum.hatta sanırım sakat kaldım dedim.üzerinden 16gün geçmiş olmasına rağmen dikişler hala çok acı veriyor.epiduralın ağrısı da üç gün sürmüştü.bilseydim.epidural istemezdim.sonrası çok acı veriyor.ama herşeye rağmen miniğimin gülüşü herşeyi unutturuyor.birde anneler ve kayınvalideler çevredeki diğer bayanlar.her kafadan bi ses çıkıyor kafamız bir dünya oluyor ve kendimizi baskı altında hissediyoruz.en güzeli kimseyi dinlememekmiş takmamakmış:)