- 3 Aralık 2006
- 3.073
- 132
- 62
İlk Ders
Figen
Bu olay küçük kızımın ilk okula başladığı gün yaşandı...
Çok heyecanlıydı giyinirken, o minicik yüregi bir kus gibi kanat çirpiyordu adeta.
." Hadi bebegim kahvalti'ya" diye seslendi annesi, son kez bakti boy aynasinda kendine, pek de yakismisti formasi üzerine.
Çiktilar evden anne babasiyla birlik de, okula gittiler.
Anonsla siniflara girdiler, tanisti Ögretmen ve arkadaslariyla, basladi ilk ders,
çizgi yapmalarini istedi Ögretmen, bir solukda yapti bos kalan zamaninda'da sayfanin altina bir resim çizdi, en büyük hobisiydi, eli kalem tuttugundan beri yapiyordu resmi, yetenekliydi'de.
Ögretmen'i yaklasti, resme bakti " kim yapti" dedi, "gururla ben" dedi, kizmisti Ögretmen, "yalan söylüyorsun" dedi," bu resmi sen yapamassin dogruyu söyle kim yapti"?
O badem gözleri dolmustu, yutkundu, tüm gücünü toplayarak aglamakli sesle tekrarladi, " ben yaptim Ögretmen'im simdi yaptim".
Daha bir kizdi Ögretmen'i ve elindeki cetveli indirdi basina," bir daha yalan söyleme sakin"..
Eve döndügünde, aglamaktan kizaran gözleri yaniyordu yüregi gibi, sordu Annesi
hemen" ne oldu bebegim, neden agladin", " birdaha okula gitmeyecegim" diyebildi hiçkirarak, sarildi Annesine.
Anne, sakinlesmesini bekledi bir süre ve herşeyi anlatmasini istedi.
Soluk soluga anlatti herseyi, Anne, aradi hemen ögretmen'i kizinin çok küçük yastan
beri resim yaptigini, yalan söylemedigini anlatti, Ögretmen ikna olmusa benzemiyordu, bunun üzerine Anne dediki," bakin Ögretmen hanim, ögrenciniz, bir sayfa, birde
kalem bunu görebilirsiniz deneyerek"dedi..
Ama benim sizden bir ricam olacak, yavrularimizi sevgisiz birakmayin, daha
ilk gün, ilk ders' te, yazik etmeyin gelecegimize......
Figen
Bu olay küçük kızımın ilk okula başladığı gün yaşandı...
Çok heyecanlıydı giyinirken, o minicik yüregi bir kus gibi kanat çirpiyordu adeta.
." Hadi bebegim kahvalti'ya" diye seslendi annesi, son kez bakti boy aynasinda kendine, pek de yakismisti formasi üzerine.
Çiktilar evden anne babasiyla birlik de, okula gittiler.
Anonsla siniflara girdiler, tanisti Ögretmen ve arkadaslariyla, basladi ilk ders,
çizgi yapmalarini istedi Ögretmen, bir solukda yapti bos kalan zamaninda'da sayfanin altina bir resim çizdi, en büyük hobisiydi, eli kalem tuttugundan beri yapiyordu resmi, yetenekliydi'de.
Ögretmen'i yaklasti, resme bakti " kim yapti" dedi, "gururla ben" dedi, kizmisti Ögretmen, "yalan söylüyorsun" dedi," bu resmi sen yapamassin dogruyu söyle kim yapti"?
O badem gözleri dolmustu, yutkundu, tüm gücünü toplayarak aglamakli sesle tekrarladi, " ben yaptim Ögretmen'im simdi yaptim".
Daha bir kizdi Ögretmen'i ve elindeki cetveli indirdi basina," bir daha yalan söyleme sakin"..
Eve döndügünde, aglamaktan kizaran gözleri yaniyordu yüregi gibi, sordu Annesi
hemen" ne oldu bebegim, neden agladin", " birdaha okula gitmeyecegim" diyebildi hiçkirarak, sarildi Annesine.
Anne, sakinlesmesini bekledi bir süre ve herşeyi anlatmasini istedi.
Soluk soluga anlatti herseyi, Anne, aradi hemen ögretmen'i kizinin çok küçük yastan
beri resim yaptigini, yalan söylemedigini anlatti, Ögretmen ikna olmusa benzemiyordu, bunun üzerine Anne dediki," bakin Ögretmen hanim, ögrenciniz, bir sayfa, birde
kalem bunu görebilirsiniz deneyerek"dedi..
Ama benim sizden bir ricam olacak, yavrularimizi sevgisiz birakmayin, daha
ilk gün, ilk ders' te, yazik etmeyin gelecegimize......
